Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB4.4511.178.2016.3.SK
z 9 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu 6 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej odszkodowań za szkodę powstałą na drodze publicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 października 2016 r., nr 1061-IPTPB4.4511.178.2016.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 października 2016 r. (data doręczenia 31 października 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek pismem z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 7 listopada 2016 r.

Następnie, pismem z dnia 24 listopada 2016 r., nr 1061 IPTPB4.4511.178.2016.2.SK, na podstawie art. 169 § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o brakującą opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 listopada 2016 r. (data doręczenia 29 listopada 2016 r.). Natomiast w dniu 30 listopada 2016 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty brakującej opłaty od wniosku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Użytkownik drogi (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna), który poniósł szkodę polegającą na uszkodzeniu pojazdu mechanicznego w wyniku złego stanu technicznego drogi publicznej może zwrócić się do Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu …. (zwanego dalej: „MZDiT”) z podaniem o wypłatę odszkodowania. Do podania załączana jest m.in.: notatka policyjna, dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów, dowód rejestracyjny, dowód osobisty, opis szczegółowy zdarzenia. Po wnikliwej analizie przedłożonych dokumentów i potwierdzeniu stanu faktycznego przez MZDiT zawierana jest z poszkodowanym, na podstawie art. 917 Kodeksu cywilnego, ugoda cywilnoprawna. Przedmiotem ugody jest wypłata odszkodowań z tytułu szkody rzeczowej powstałej w wyniku kolizji pojazdu mechanicznego (np. samochodów, rowerów, motocykli) będącego własnością, współwłasnością lub będącego w leasingu poszkodowanego. Wysokość odszkodowania zostaje ustalona w wyniku negocjacji z poszkodowanym w oparciu o wycenę szkody dokonaną przez biegłego rzeczoznawcę oraz przedłożone faktury (rachunki) dotyczące naprawy pojazdu.

W piśmie z dnia 4 listopada 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że przedmiotowy wniosek dotyczy roku podatkowego 2016 i lat następnych. Pierwsza ugoda w roku podatkowym 2016, będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy i stanowiąca podstawę wypłaty odszkodowania z tytułu szkody rzeczowej powstałej w wyniku kolizji pojazdu mechanicznego, została zawarta i wypłacona w styczniu 2016 r. Z zawartej z poszkodowanym ugody wynikają następujące postanowienia:

• stanowi ona uregulowanie wzajemnych zobowiązań związanych ze zdarzeniem drogowym, w wyniku którego doszło do uszkodzenia pojazdu;
  

• Wnioskodawca zapłaci poszkodowanemu kwotę w ciągu 14 dni od daty podpisania ugody, tytułem odszkodowania, w związku z kolizją drogową;
  

• wypłacone odszkodowanie zaspakaja wszelkie roszczenia zarówno obecne, jak i przyszłe wynikające z kolizji drogowej;
  

• poszkodowany zrzeka się wszelkich dodatkowych roszczeń wynikających z kolizji drogowej w stosunku do Wnioskodawcy, jak i do Gminy …...
  
  

Zgodnie z ww. postanowieniami wynikającymi z zawieranych ugód, wypłacone odszkodowanie zaspakaja wszelkie roszczenia zarówno obecne, jak i przyszłe wynikające z kolizji drogowej. Przedmiotowe odszkodowania wypłacane były i są nadal przelewem na rachunek bankowy, gotówką w kasie Wnioskodawcy oraz w przypadku należności od poszkodowanego z innych tytułów, Wnioskodawca dokonywał potrącenia części odszkodowania i zaliczenia na poczet należności.

Przedmiotowe odszkodowania z tytułu zawieranych ugód wypłacane są zgodnie z poniższym:

• zawierający ugodę i otrzymujący odszkodowanie – właściciel pojazdu (osoba fizyczna);
  

• zawierający ugodę i otrzymujący odszkodowanie – jeden z upoważnionych współwłaścicieli pojazdu (osoby fizyczne);
  

• zawierający ugodę i otrzymujący odszkodowanie jeden z współwłaścicieli pojazdu (osoba fizyczna), gdzie drugim współwłaścicielem jest osoba prawna (bank);
  

• zawierający ugodę i otrzymujący odszkodowanie jest osoba fizyczna posiadacz pojazdu (leasingobiorca), gdzie drugim współwłaścicielem jest osoba prawna (leasingodawca).
  
  

Ugoda, na podstawie której wypłacane jest odszkodowanie ma charakter cywilnoprawny, zgodnie z art. 917 Kodeksu cywilnego. Podstawą jej zawarcia nie jest: wyrok, ugoda sądowa lub ugoda przedsądowa. Wnioskodawca uzyska oświadczenia od poszkodowanych – osób fizycznych w zakresie związku/braku związku wypłaconego odszkodowania z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 listopada 2016 r.:

1. Czy MZDiT, jako podmiot wypłacający odszkodowania z tytułu zawieranych ugód na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zobowiązany jest na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do sporządzenia i przekazania informacji poszkodowanym PIT 8C Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych?
2. Czy MZDiT, jako podmiot wypłacający odszkodowania z tytułu zawieranych ugód na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, zobowiązany jest na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do sporządzenia i przekazania informacji poszkodowanym PIT 8C Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, jako podmiot wypłacający odszkodowania z tytułu zawartych ugód na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest On zobowiązany na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do sporządzenia i przekazania informacji poszkodowanym PIT 8C Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych. W przedmiotowej informacji podatnikiem wskazanym w części C będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, która jest wskazana (wymieniona) na ugodzie, jako strona umowy cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 42a powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń są zobowiązane sporządzić informację o wysokości przychodów, osiągniętych w danym roku podatkowym i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z właściwością. Przedmiotowy przepis stosuje się do przychodów określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, który uszczegóławia, ale nie wyczerpuje katalogu przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy. Ponadto ustawodawca w omawianym przepisie - art. 42a dokonał wyłączenia jego stosowania odnośnie dochodów (przychodów) wymienionych między innymi w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata odszkodowania na podstawie zawartych ugód stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Tym samym ma zastosowanie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. Równocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma zastosowania zwolnienie przedmiotowe, którego zamknięty katalog zawiera art. 21 ww. ustawy.

Analizując zamknięty katalog zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca stwierdza, że nie ma zastosowania pkt 3 oraz 3b ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. l pkt 3 powołanej ustawy, wolne od podatku są: otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

• określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  

• odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  

• odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  

• odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  

• odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  

• odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  

• odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
  
  

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, że nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze wskazanego powyżej zwolnienia przedmiotowego korzystają w szczególności te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

• otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  

• dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
  
  

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej ustawy, obejmuje zatem m.in. odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione starty, a nie dotyczy utraconych korzyści.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których minister właściwy do spraw finansów publicznych zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, źródłami przychodów są również inne źródła, które nie zostały wymienione enumeratywnie w tym artykule.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że użytkownik drogi, m.in. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, który poniósł szkodę polegającą na uszkodzeniu pojazdu mechanicznego w wyniku złego stanu technicznego drogi publicznej może zwrócić się do Wnioskodawcy z podaniem o wypłatę odszkodowania. Do podania załączana jest m.in.: notatka policyjna, dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów, dowód rejestracyjny, dowód osobisty, opis szczegółowy zdarzenia. Po wnikliwej analizie przedłożonych dokumentów i potwierdzeniu stanu faktycznego przez Wnioskodawcę zawierana jest z poszkodowanym, na podstawie art. 917 Kodeksu cywilnego, ugoda cywilnoprawna. Przedmiotem ugody jest wypłata odszkodowań z tytułu szkody rzeczowej powstałej w wyniku kolizji pojazdu mechanicznego (np. samochodów, rowerów, motocykli) będącego własnością, współwłasnością lub będącego w leasingu poszkodowanego. Wysokość odszkodowania zostaje ustalona w wyniku negocjacji z poszkodowanym w oparciu o wycenę szkody dokonaną przez biegłego rzeczoznawcę oraz przedłożone faktury (rachunki) dotyczące naprawy pojazdu. Podstawą zawarcia ww. ugody nie jest wyrok, ugoda sądowa lub ugoda przedsądowa. Wnioskodawca uzyska oświadczenia od poszkodowanych – osób fizycznych w zakresie związku/braku związku wypłaconego odszkodowania z działalnością gospodarczą. Ugoda zawarta z poszkodowanym stanowi uregulowanie wzajemnych zobowiązań związanych ze zdarzeniem drogowym, w wyniku którego doszło do uszkodzenia pojazdu. Poszkodowany zrzeka się wszelkich dodatkowych roszczeń wynikającej z kolizji drogowej w stosunku do Wnioskodawcy, jaki i do Gminy, zaś wypłacone odszkodowanie zaspakaja wszelkie roszczenia zarówno obecne, jak i przyszłe wynikające z kolizji drogowej. Przedmiotowe odszkodowania wypłacane były i są nadal przelewem na rachunek bankowy, gotówką w kasie Wnioskodawcy oraz w przypadku należności od poszkodowanego z innych tytułów Wnioskodawca dokonywał potrącenia części odszkodowania i zaliczenia na poczet należności.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

A więc, wypłacone odszkodowanie, stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Z powyższego wynika, że ustawodawca zwolnił z opodatkowania te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu, tj. między innymi odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugód i umów innych niż ugody sądowe. Zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kategorii odszkodowań.

Zgodnie z art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), strony zawierające ugodę, czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

W związku z tym należy uznać, że określone w ugodzie cywilnoprawnej świadczenie przyznane przez Wnioskodawcę poszkodowanym nie jest odszkodowaniem wynikającym z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, z treści art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) powołanej ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnieniu nie podlegają takie odszkodowania, które zostały wypłacone na podstawie umowy, czy też ugody innej niż sądowa. To oznacza, że nawet wówczas, gdyby wysokość lub zasady ustalania odszkodowania wynikały z przepisów rangi ustawowej (lub aktów wykonawczych na podstawie takich przepisów wydanych), to i tak takie odszkodowanie nie korzysta ze zwolnienia, w sytuacji gdy otrzymane zostało na podstawie pozasądowej ugody.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie została zawarta ugoda cywilnoprawna, zatem przedmiotowe świadczenie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. artykułu.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, obejmuje tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, które zostały otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej. Przy czym nie korzystają ze zwolnienia odszkodowania otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ani odszkodowania dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Czyli zwolnione z opodatkowania są tylko odszkodowania (wypłacone na podstawie wyroku lub ugody sądowej) za tzw. szkodę rzeczywistą stanowiącą poniesienie straty, a nie dotyczącą utraconych korzyści.

Stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie odszkodowania nie zostały otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, lecz na podstawie zawartej ugody cywilnoprawnej. W związku z tym, przedmiotowe świadczenia nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że wypłacone w 2016 r. i latach następnych przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej odszkodowania w związku z uszkodzeniem pojazdów na drodze publicznej, nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem na podstawie ww. przepisów opisane we wniosku świadczenia nie korzystają ze zwolnienia i żaden inny przepis wymieniony w katalogu zwolnień również nie może mieć do nich zastosowania, to wskazane świadczenia wypłacane osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej stanowią przychód, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Dlatego też, zgodnie z art. 42a tej ustawy, Wnioskodawca, jako podmiot wypłacający odszkodowania z tytułu zawartych ugód cywilnoprawnych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest zobowiązany do wystawienia i przesłania ww. podmiotom oraz właściwemu naczelnikowi urzędowi skarbowego informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.