Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.819.2016.2.MM
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2016 r. (data wpływu 4 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów faktury zaliczkowej stuprocentowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 października 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.819.2016.1.MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 19 października 2016 r. (data doręczenia 24 października 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 30 października 2016 r. (data wpływu 4 listopada 2016 r.), nadanym za pośrednictwem … w dniu 31 października 2016 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą zajmującą się m.in. sprzedażą okien i drzwi. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonuje wpłat zaliczek na poczet zakupu towaru handlowego przed wykonaniem czynności, tj. przed dostawą towarów. W niektórych przypadkach dokonuje wpłaty zaliczki w całości kwoty należnej z tytułu dokonania dostawy, natomiast we wszystkich przypadkach otrzymuje faktury zaliczkowe. Jeżeli zaliczka jest różna od wartości zamówienia, to Wnioskodawczyni otrzymuje fakturę końcową, natomiast jeśli kwota zaliczki stanowi stuprocentową wartość zamówienia to takiej faktury nie otrzymuje.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 października 2016 r., Wnioskodawczyni wskazała, że rozlicza się na zasadach ogólnych według skali podatkowej oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zakres prowadzonej działalności to sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.52.Z) oraz zakładanie stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z). Zaliczki stuprocentowe zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania towaru. Wniosek dotyczy 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (postawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy w obowiązującym stanie prawa podatkowego, Wnioskodawczyni może stuprocentową fakturę zaliczkową zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie otrzymania towaru?

Zdaniem Wnioskodawczyni, co do zasady, kosztem uzyskania przychodu mogą być wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, przyczyniające się do osiągnięcia przychodu lub zabezpieczające jego źródło powstania, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które w żadnym wypadku nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Przepisy prawa podatkowego nie odnoszą się wprost do ujmowania zaliczek w kosztach podatkowych, natomiast w przypadku Wnioskodawczyni znajduje zastosowanie zasada, która podnosi, że wydatek powinien mieć charakter definitywny.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zaliczka wpłacona na poczet dostawy towaru zasadniczo nie ma charakteru definitywnego ze względu na możliwość jej zwrotu przed terminem dostawy towarów. Natomiast w przypadku, gdy faktura zaliczkowa obejmuje całą kwotę należną, będącą tym samym pełną podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu danej transakcji, to podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktury końcowej.

W tej sytuacji, w ocenie Wnioskodawczyni należny uznać, że wpłacona przez Nią zaliczka przyjmuje charakter wydatku definitywnego (ostatecznego). Ze względu na spełnienie tego warunku, pomimo braku faktury końcowej można taki wydatek ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie faktury zaliczkowej w momencie dokonania dostawy towarów. Biorąc pod uwagę opisany powyżej stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, że § 10 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. wyraźnie sprzeciwia się wystawianiu faktur końcowych, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3 tego przepisu (tj. faktury zaliczkowe) obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
  

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy,
  

• został właściwie udokumentowany.
  
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Co do zasady przyjmuje się, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zaliczki, jako wpłaty niemające charakteru definitywnego (ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone).

W zakresie momentu potrącalności kosztów u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, należy mieć na uwadze, że w myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Stosownie zaś do art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko tego roku podatkowego.

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6 bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014, poz. 1037) określa zasady ewidencjonowania wydatków (kosztów), nie określa natomiast zasad ewidencjonowania zaliczek, które – jak wcześniej wspomniano – nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto nie każde wcześniejsze wpłacenie określonej należności oznacza wpłatę (zaliczkę), która nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji wpłaconej należności, jako kosztu uzyskania przychodu decyduje bowiem jej charakter. Tylko definitywny, faktycznie poniesiony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodu.

Zatem, wydatek wynikający z faktury zaliczkowej (nawet stuprocentowej) nie jest kosztem uzyskania przychodu. Jednakże podstawą zaksięgowania kosztu wynikającego wyłącznie ze stuprocentowej faktury zaliczkowej (w przypadku braku faktury końcowej), będzie faktura zaliczkowa. Koszt będzie mógł być w tej sytuacji uznany za poniesiony dopiero w momencie wydania towaru, czyli w najwcześniejszej możliwej dacie, w której byłaby wystawiona faktura, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, gdyby nie było wcześniej faktury na sto procent wartości towaru.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zaliczek na poczet zakupu towaru handlowego przed wykonaniem czynności, tj. przed dostawą towarów. W niektórych przypadkach dokonuje zaliczki w całości kwoty należnej z tytułu dokonania dostawy. We wszystkich przypadkach otrzymuje faktury zaliczkowe. Jeżeli zaliczka stanowi stuprocentową wartość zamówienia to takiej faktury nie otrzymuje. Wnioskodawczyni rozlicza się na zasadach ogólnych według skali podatkowej oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wpłaty poniesione przez Wnioskodawczynię na zaliczkę zakupu towaru handlowego, stanowiące w konsekwencji stuprocentową wartość tego zamówienia, mogą zostać zaliczone przez Nią do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie stuprocentowej faktury zaliczkowej w momencie otrzymania towaru. Wskazać bowiem należy, że wydatek ten jest bez wątpienia poniesiony w celu osiągnięcia przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej oraz w momencie otrzymania towaru będzie miał on charakter definitywny, a więc bezzwrotny.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.