Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.395.2016.2.KW
z 29 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2016 r. (data wpływu 9 września 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.) oraz z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży telefonów komórkowych z zastosowaniem procedury VAT marża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży telefonów komórkowych z zastosowaniem procedury VAT marża.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 21 października 2016 r. oraz z dnia 2 listopada 2016 r. poprzez wskazanie adresu do doręczeń pełnomocnika oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… (Wnioskodawca) planuje otworzyć sklep internetowy (prowadzony w formie spółki komandytowej), w którym będzie sprzedawał używane telefony komórkowe (w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług). Wszystkie telefony Wnioskodawca planuje sprzedawać w procedurze VAT marża.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie nabywał towar celem późniejszego odprzedania z następujących źródeł:

1. nabycie od osób fizycznych sprzedających telefony komórkowe na umowę kupna sprzedaży, niebędących podatnikami VAT,
2. nabycie za pośrednictwem portalu … od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami VAT (aukcje internetowe),
3. nabycie za pośrednictwem portalu … od lombardów (aukcje internetowe),
4. nabycie od spółki zagranicznej w Wielkiej Brytanii (zakup w procedurze VAT marża).
   
   

Ad. 1) W przypadku nabywania telefonów od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT na podstawie umów kupna sprzedaży, dla potwierdzenia faktu nabywania telefonów używanych, w umowach będzie zawarty zapis równoznaczny z oświadczeniem strony o zbywaniu telefonów używanych.

Ad. 2) W przypadku zakupów na …, sprzedawcy oferowane telefony komórkowe oznaczają dla potrzeb aukcji jako „nowe”, jednak nie jest to dla Wnioskodawcy tożsame z uznaniem telefonu za fabrycznie nowy (pomimo braku wizualnych znamion użytkowania). Telefony nabywane są w opakowaniach bez oryginalnych plomb, są wcześniej uruchamiane, użytkownik loguje się do sieci komórkowej za pomocą karty sim, czy też do sieci internetowej.

Ad. 3) W przypadku nabywania telefonów z lombardów, Wnioskodawca nabywa towary w procedurze VAT marża. Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT marża (znajduje się na nich opis wskazujący na nabywanie w procedurze VAT marża).

Ad. 4) W przypadku nabywania telefonów od spółki z Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca otrzymuje faktury, na których znajduje się opis wskazujący na nabywanie w procedurze VAT marża w kraju zbywcy.

W celach marketingowo-reklamowych, aby uatrakcyjnić ofertę, Wnioskodawca w charakterystykach oferowanych w swoim sklepie internetowym telefonów określa je jako „nowe”. Pojęcie to nie jest jednak tożsame z uznaniem telefonu za fabrycznie nowy – telefony te stanowią tylko towary nienoszące wizualnych znamion użytkowania (Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa wyłącznie takie telefony, aby móc następnie zaproponować wyższą cenę i osiągnąć maksymalny zysk z transakcji).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. klasyfikacja statystyczna przedmiotowych telefonów komórkowych jest następująca: PKWiU 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych (zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2008 r. – Dz. U. z 2008 r., nr 207, poz. 1293 ze zm.);
2. sprzedaż Wnioskodawcy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – t. j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 710, zwana dalej „ustawą z dnia 11 marca 2004 r.”;
3. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży przedmiotowych telefonów komórkowych zarówno na rzecz niepodatników VAT, jak i podatników VAT (tj. podatników, o których mowa w art. 15 ustawy zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni);
4. dostawy przedmiotowych telefonów komórkowych nie będą objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.;
5. może się zdarzyć, że Wnioskodawca będzie dokonywał dostaw telefonów komórkowych w ramach jednolitych gospodarczo transakcji;
6. Wnioskodawca dopuszcza możliwość, że łączna wartość sprzedawanych telefonów komórkowych na rzecz jednego nabywcy przekroczy kwotę 20.000 PLN;
7. co do zasady Wnioskodawca nie będzie zawierał umów z nabywcami przedmiotowych telefonów komórkowych – sprzedaż będzie polegała realizacji składanych Wnioskodawcy zamówień drogą telefoniczną bądź mailową, poprzez przyjęcie oferty Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym będzie stosowanie procedury VAT marża w stosunku do sprzedaży telefonów komórkowych przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł stosować procedurę VAT marża przy sprzedaży telefonów komórkowych w prowadzonym sklepie internetowym: działalność ta będzie bowiem polegała na sprzedaży używanych telefonów komórkowych, przy spełnieniu określonych w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (t. j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm., dalej: „ustawa z dnia 11 marca 2004 r.”) wymaganych warunków.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania (z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Od powyższej zasady ustawa przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze szczególnym sposobem ustalenia podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku procedury opodatkowania marży określonej w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dla potrzeb stosowania procedury, stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 (dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki) oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58 0).

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7. Natomiast zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 6 przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy zastosowanie procedury wymaga, aby towary używane zostały nabyte przez podatnika od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może korzystać z procedury VAT marża, spełnia bowiem wszystkie określone przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. warunki.

1. Sprzedaż towarów używanych.
   
   

Przede wszystkim podkreślić należy, że Wnioskodawca sprzedaje towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Nabywane telefony nie są fabrycznie nowe, kupowane są w opakowaniach bez oryginalnych plomb, są wcześniej uruchamiane, poprzedni użytkownik loguje się do sieci komórkowej za pomocą karty sim, czy też do sieci internetowej. Ponadto Wnioskodawca nabywa je od podmiotów, które dodatkowo udzielają oświadczenia o sprzedaży towarów używanych (zapis w umowie kupna-sprzedaży), bądź od podmiotów, których działalność polega m.in. na obrocie towarami używanymi (lombardy) – są to okoliczności dodatkowo potwierdzające fakt nabywania towarów używanych.

Podkreślić również należy, że posługiwanie się pojęciem „nowy” zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez podmioty sprzedające Wnioskodawcy telefony, nie następuje w rozumieniu, które niweczyłoby możliwość dokonania sprzedaży w procedurze marży. Są to bowiem tylko towary nienoszące wizualnych znamion użytkowania, faktycznie wcześniej używane – Wnioskodawca nie nabywa zaś oraz nie sprzedaje towarów fabrycznie nowych. Taki opis sprzedawanych towarów ma na celu wyłącznie uatrakcyjnienie oferty.

Z powyższym poglądem zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2014 r. (sygn. ILPP2/443-911/14-2/SJ). Wskazał on, że w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., dopuszczalnym jest określanie na aukcji internetowej sprzedawanych towarów jako „nowych” w celu uatrakcyjnienia swojej oferty: „Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabywa telefony komórkowe od innych przedsiębiorców zajmujących się profesjonalnym obrotem urządzeniami elektroniki użytkowej, jak i od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, którzy zbywają należące do nich aparaty telefoniczne wcześniej używane przez jakiś okres czasu, bądź nabyte w promocji operatora telekomunikacyjnego nie wykazujące wizualnie cech ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem. Wnioskodawca dokonując sprzedaży telefonów za pośrednictwem m.in. portalu aukcyjnego … w celu uatrakcyjnienia ogłoszeń zamierza w stosunku do oferowanych towarów posługiwać się informacją, iż sprzedawane telefony są nowe. Jednakże w tym przypadku pojęcie "nowy" nie jest tożsame z uznaniem telefonu za nowy w takim rozumieniu, które niweczyłoby możliwość dokonania sprzedaży w procedurze marży.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest ustalenie, czy telefony nabyte przez ich pierwszego właściciela (niebędącego jednocześnie producentem ani operatorem telekomunikacyjnym, najczęściej są to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) w promocji lub poza ofertą tego rodzaju u operatora telekomunikacyjnego, producenta bądź ich autoryzowanych przedstawicieli, nie wykazujące wizualnych znamion jakiegokolwiek ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem deklarowanym przez producenta – można uznać za towar używany i w konsekwencji, czy Wnioskodawca może dokonać ich sprzedaży w systemie VAT marża.

Zauważyć należy, że na uznanie, iż przedmiotowe telefony są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie ma wpływu fakt, że sprzedawca oznacza telefony jako "nowe" lecz to, że sprzedaży telefonów na rzecz Wnioskodawcy dokonali zbywcy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że telefony komórkowe opisane pod lit. b w poz. 68 wniosku stanowią towary używane, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, jednakże pod warunkiem, że ich dostawy na rzecz Wnioskodawcy dokonali zbywcy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy. W konsekwencji Spółka przy sprzedaży przedmiotowych telefonów komórkowych ma prawo zastosować procedurę opodatkowania marży oraz dokumentowania tej transakcji fakturą przewidzianą dla procedury marży.”

2. Cel nabywania towarów w celu odprzedaży.
   
   

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatnik dokonujący dostawy towarów używanych powinien nabywać towary w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży. Z powyższego wynika zatem, że jeżeli w chwili nabycia określonych towarów, odprzedaż jest głównym celem, możliwe jest zastosowanie procedury VAT marża.

Powyższy warunek również jest spełniony przez Wnioskodawcę – będzie on nabywał telefony komórkowe w ramach prowadzonego sklepu internetowego (tj. działalności gospodarczej) wyłącznie w celach odprzedaży. Sprzedaż telefonów będzie przedmiotem tej działalności.

3. Nabycie od podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
   
   

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie nabywał towary od następujących podmiotów:

1. osób fizycznych sprzedających telefony komórkowe na umowę kupna sprzedaży, niebędących podatnikami VAT,
2. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami VAT (aukcje internetowe) za pośrednictwem portalu …,
3. lombardów za pośrednictwem portalu … (aukcje internetowe),
4. spółki zagranicznej w Wielkiej Brytanii (zakup w procedurze VAT marża).
   
   

Powyższe stanowią podmioty wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.:

• podmioty wskazane w pkt 1) oraz 2) odpowiadają podmiotom wskazanym w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy,
  

• podmioty wskazane w pkt 3) – podmiotom wskazanym w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy,
  

• podmioty wskazane w pkt 4) – podmiotom wskazanym w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy.
  
  

Ponadto wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Wskazać również należy, że Wnioskodawca nie będzie dokonywał odliczeń podatku naliczonego z tytułu powyższych transakcji, ponieważ będą to transakcje nieopodatkowane, ceny towarów ustalane między stronami transakcji będą stanowiły wartości netto.

Część nabyć będzie dokumentowana umowami kupna-sprzedaży, część fakturami, na których wyodrębniona będzie cena netto – podatek VAT nie będzie naliczany (dodatkowo, w przypadku nabywania telefonów od podmiotów z Wielkiej Brytanii – na fakturze poza brakiem VAT będzie umieszczana adnotacja świadcząca o nabyciu towarów w procedurze VAT marża).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wskazane przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wymagane warunki i będzie mógł opodatkowywać sprzedaż używanych telefonów komórkowych w prowadzonym sklepie internetowym w systemie VAT marża.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2013 r. (IBPP1/443-167/13/MG), wydanej w analogicznym stanie faktycznym do przedstawionego w niniejszym wniosku. We wniosku wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności dokonuje skupu (aukcje internetowe, w ramach których sprzedawcy oznaczają sprzedawane towary jako „nowe” oraz skup od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w swojej siedzibie) i sprzedaży telefonów komórkowych – w sklepie lub na aukcjach internetowych. W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaje im statut „nowy”. Wszystkie ze skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje za towary używane. Organ wskazał: „Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, iż z przywołanego art. 120 ust. 10 ustawy wynika, że procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. Tym samym, gdy podatnik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy, nie jest uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Z sytuacji pierwszej przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zakupuje telefony komórkowe na aukcjach internetowych allegro, gdzie ich sprzedawcy oznaczają je jako "nowe". Sprzedaż ww. telefonów komórkowych odbywa się w sklepie lub na aukcjach internetowych. W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaje im statut "nowy".

Wszystkie z ww. skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje jako towary używane, sprzedając je przy zastosowaniu procedury VAT-marża, całość obrotu zostaje zarejestrowana w kasie fiskalnej.

Telefony komórkowe nabywane na podstawie umów kupna sprzedaży dotyczą wyłącznie umów zawartych z osobami fizycznymi i spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny sprawy należy uznać, iż w sytuacji gdy telefony komórkowe zostały nabyte od osób fizycznych i spełniają jak stwierdza Wnioskodawca definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, to dostawa przedmiotowych telefonów może zostać opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem jednakże, iż do tych osób zastosowanie znajduje przepis art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Przy czym na uznanie czy wskazane telefony są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie ma wpływu fakt, że sprzedawcy oznaczają je jako "nowe" lecz to, że sprzedaży telefonów na rzecz Wnioskodawcy dokonali ich uprzedni użytkownicy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Natomiast z sytuacji drugiej przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca odkupuje telefony od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w siedzibie firmy Wnioskodawcy.

Telefony skupowane w siedzibie firmy Wnioskodawcy są dwojakiego rodzaju, używane przez dłuższy okres czasu lub będące jeszcze na gwarancji zakupione niedawno w salonach. Sprzedaż ww. telefonów komórkowych odbywa się w sklepie lub na aukcjach internetowych. W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaję im statut "nowy".

Wszystkie z ww. skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje jako towary używane, sprzedając je przy zastosowaniu procedury VAT-marża, całość obrotu zostaje zarejestrowana w kasie fiskalnej. Telefony komórkowe nabywane na podstawie umów kupna sprzedaży dotyczą wyłącznie umów zawartych z osobami fizycznymi i spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz powyższe okoliczności sprawy należy stwierdzić, że również dostawa przedmiotowych telefonów pod warunkiem, że spełniają one jak stwierdza Wnioskodawca definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, może zostać opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym na uznanie, że przedmiotowe telefony są towarami używanymi; w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT również w tym przypadku nie ma wpływu fakt, że sprzedawcy oznaczają telefony jako "nowe" lecz to, że sprzedaży telefonów na rzecz Wnioskodawcy dokonali ich uprzedni użytkownicy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wskazane we wniosku telefony komórkowe można uznać za towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i opodatkować ich sprzedaż w systemie VAT marża, należało uznać za prawidłowe.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikami – stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

W myśl art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ustawodawca w załączniku nr 11 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., zawierającym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w pozycji 28a-28c wymienił towary zgrupowane pod symbolem:

• PKWiU ex 26.20.11.0 – przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne – wyłącznie komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy,
  

• PKWiU ex 26.30.22.0 – telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – wyłącznie telefony komórkowe, w tym smartfony,
  

• PKWiU ex 26.40.60.0 – konsole do gier wideo (w rodzaju stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym lub samodzielnym ekranem) i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem – z wyłączeniem części i akcesoriów.
  
  

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ponieważ jednak symbole dotyczące towarów z poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy zawierają dodatkowe oznaczenie „ex” to oznacza, zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, że zakres wyrobów lub usług znajdujący się w tej pozycji jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje jednakże stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwota nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez towary używane, w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

W oparciu o art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Stosownie zaś do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Dostawa towarów używanych, spełniających podaną wyżej definicję, może nastąpić na zasadach szczególnych, określonych w art. 120 ustawy, tj. w procedurze opodatkowania marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę VAT. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży nie mniej ważne jest – oprócz rodzaju towaru, który może zostać objęty tą procedurą – także to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, że z przywołanego art. 120 ust. 10 ustawy wynika, iż procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. Tym samym, gdy podatnik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie jest uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje otworzyć sklep internetowy, w którym będzie sprzedawał używane telefony komórkowe. Klasyfikacja statystyczna przedmiotowych telefonów zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług to PKWiU 26.30.22.0. Ww. towary Zainteresowany będzie nabywał celem odsprzedaży z następujących źródeł: od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, sprzedających telefony komórkowe na umowę kupna sprzedaży, za pośrednictwem portalu allegro.pl od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, za pośrednictwem portalu allegro.pl od lombardów w procedurze VAT marża oraz od spółki zagranicznej w Wielkiej Brytanii w procedurze VAT marża. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży przedmiotowych towarów na rzecz niepodatników VAT, jak i podatników VAT. Dostawy telefonów nie będą objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że mogą się zdarzyć dostawy telefonów w ramach jednolitych gospodarczo transakcji, w których łączna wartość sprzedawanych telefonów na rzecz jednego nabywcy przekroczy 20 000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że jeżeli sprzedawane przez Wnioskodawcę telefony komórkowe stanowiące towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, Zainteresowany – jak wynika z opisu sprawy – będzie nabywał od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełnione będą przesłanki umożliwiające stosowanie przy sprzedaży tych telefonów procedury opodatkowania marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Przy czym zauważyć należy, że na uznanie, iż przedmiotowe telefony komórkowe są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. l pkt 4 ustawy nie ma wpływu fakt, że sprzedawcy oznaczają je jako „nowe” lecz to, że ich sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy dokonują uprzedni użytkownicy tych telefonów, spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

W przypadku natomiast, gdy Wnioskodawca zrezygnuje ze sprzedaży przedmiotowych telefonów komórkowych w systemie VAT marża, winien zwrócić uwagę na przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto, należy podkreślić, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym tut. Organ odniósł się do klasyfikacji podanej przez Zainteresowanego we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.