Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-1/4511-1-126/16-3/PP
z 31 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 13 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 27 września 2016 r. nr ILPB1-1/4511-1-126/16-2/PP wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 27 września 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 7 października 2016 r., natomiast w dniu 13 października 2016 r. wpłynęła do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie (nadano w polskiej placówce pocztowej 11 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 27 lipca 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę na wynajęcie mieszkania w jego domu jednorodzinnym. Zgodnie z § 7 pkt 1 tej umowy, najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu czynsz w kwocie 1500 zł/m-c, a pkt 3 tego paragrafu mówi, że najemca będzie ponosił opłaty związane z eksploatacją przedmiotu najmu, takie jak: gaz, prąd, woda, śmieci według ustalonego i wyliczonego wspólnie ryczałtu 170 zł/osoby/m-c do rąk Wnioskodawcy jako zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Dnia 4 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dochodu/przychodu z najmu za rok podatkowy 2016 ryczałtem ewidencjonowanym opłacanym co miesiąc, zgodne z § 7 pkt 1 ww. umowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wynajmowane przez niego mieszkanie jest wynajmem w ramach najmu prywatnego. Wnioskodawca oświadczył, że nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej ani żadnej innej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od podpisanej umowy Wnioskodawca ma płacić 8,5% ryczałtem ewidencjonowanym od kwoty ustalonego czynszu, tj. od kwoty 1500 zł/m-c?

Pytanie wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, które wynika z uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca powinien co miesiąc w terminie do 20-tego następnego miesiąca płacić 8,5% od kwoty czynszu, tj. od 1500 zł. Pozostała kwota, tj. 170 zł/osoby/m-c jest zwrotem kosztów eksploatacyjnych i poniesionych kosztów z tytułu dostarczania wody, odprowadzania ścieków, dostarczania ciepłej wody użytkowej, dostarczania ciepła (C.O.), prądu – energii elektrycznej, gazu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do treści art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W myśl natomiast art. 662 § 2 ww. ustawy, drobne nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy obciążają najemcę.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że ustalenie wysokości przychodu podatkowego z tytułu najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z tytułu najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, winno być dokonywane w oparciu o postanowienia powołanego powyżej art. 11 ustawy.

Przy czym należy zauważyć, że opodatkowanie przychodów z tytułu najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej możliwe jest na podstawie zasad określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.).

Stosownie bowiem do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ww. ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl natomiast art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże, warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest – zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ww. ustawy – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w ww. art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu, takie jak np. opłaty eksploatacyjne za zużycie mediów, jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat wynajmujący pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami dostarczającymi media (wodę, gaz, energię elektryczną itp.).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca – nieprowadzący działalności gospodarczej – wynajął mieszkanie znajdujące się w należącym do niego domu jednorodzinnym. W zawartej z najemcą umowie najmu określone zostało, że najemca będzie opłacał na rzecz Wnioskodawcy miesięczny czynsz od najmu w kwocie 1500 zł, a oprócz tego najemca będzie ponosił koszty użytkowania wynajmowanego mieszkania (w miesięcznej kwocie 170 zł od osoby), takie jak: opłata za zużycie wody, energii elektrycznej, gazu, za wywóz odpadów komunalnych. Powyższe koszty eksploatacyjne najemca będzie wpłacał do rąk Wnioskodawcy. Po zawarciu ww. umowy Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z tytułu przedmiotowego najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W związku z powyższym powstała po stronie Wnioskodawcy wątpliwość, czy opodatkowaniu stawką zryczałtowaną 8,5% winna podlegać jedynie kwota czynszu w wysokości 1500 zł miesięcznie, czy również kwota 170 zł od osoby miesięcznie stanowiąca koszty eksploatacji przedmiotu najmu.

Wobec tak przedstawionej treści wniosku, mając zarazem na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że sumę kosztów użytkowania wynajmowanego lokalu (w kwocie 170 zł od osoby miesięcznie) – do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca i jednocześnie uiszczanych za pośrednictwem wynajmującego (Wnioskodawcy) – uznać można za kwotę, którą nie wlicza się do przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychodem w tym przypadku będzie wyłącznie kwota 1500 zł otrzymywana co miesiąc przez Wnioskodawcę tytułem czynszu za najem, rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie. Zatem od kwoty 1500 zł Wnioskodawca jest obowiązany za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5% i wpłacać ustaloną w ten sposób kwotę podatku na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 każdego następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania.

Tym samym uznać należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.