Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-3.4512.62.2016.2.IP
z 21 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma, która jest czynnym podatnikiem VAT, zakupiła w maju 2014 r. używany samochód osobowy. Samochód został kupiony od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, na podstawie umowy kupna-sprzedaży, a przy jego nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zakup został dokonany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a comiesięczne odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu. Samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, a wszelkie wydatki związane z eksploatacją samochodu pozwalają Wnioskodawcy na odliczenie podatku naliczonego w wysokości 50% VAT. W najbliższym czasie Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży samochodu na podstawie procedury VAT-marża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż tego samochodu w systemie VAT-marża jest prawidłową procedurą sprzedaży, którą Wnioskodawca może zastosować w tym przypadku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji, może on dokonać sprzedaży samochodu wystawiając fakturę „VAT-marża”, gdyż spełnione zostały wszelkie przesłanki do zastosowania szczególnej procedury wynikającej z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Samochód ten został zakupiony od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (spełnienie przesłanki określonej w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT), a przy jego nabyciu Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku. Samochód został zakupiony w ramach prowadzonej działalności w celu dalszej odsprzedaży (po ewentualnym użytkowaniu przed sprzedażą w prowadzonej działalności gospodarczej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i zakupił w maju 2014 r. używany samochód osobowy. Samochód został kupiony od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, na podstawie umowy kupna-sprzedaży, a przy jego nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zakup został dokonany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a comiesięczne odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu. Samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, a wszelkie wydatki związane z eksploatacją samochodu pozwalają Wnioskodawcy na odliczenie podatku naliczonego w wysokości 50% VAT. W najbliższym czasie Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży samochodu na podstawie procedury VAT-marża.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy sprzedaż przedmiotowego samochodu w systemie VAT-marża jest prawidłową procedurą sprzedaży, którą Wnioskodawca może zastosować.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy wskazać należy, że dostawa używanego samochodu osobowego nie będzie transakcją korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Pojazd nie był bowiem – jak wynika z opisu sprawy – wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, skutkiem czego nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku z ww. tytułu.

Należy jednak wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez towary używane – zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy – rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0);

Przy czym, art. 120 ust. 4 ustawy, dotyczy – zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy – dostawy m.in. towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Dostawa towarów używanych, spełniających podaną wyżej definicję, może nastąpić na zasadach szczególnych, określonych w art. 120 ustawy, tj. w procedurze opodatkowania marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży nie mniej ważne jest – oprócz rodzaju towaru, który może zostać objęty tą procedurą – także to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w cyt. wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy uznać, że Wnioskodawca będzie miał prawo przy sprzedaży przedmiotowego samochodu do zastosowania procedury opodatkowania marży. Spełnione będą bowiem przesłanki pozwalające na jej zastosowanie, tj. samochód będący przedmiotem wniosku spełnia definicję towaru używanego w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i Wnioskodawca nabył go od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy w celu dalszej odsprzedaży. Tym samym Wnioskodawca wypełni dyspozycje wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku.

Podsumowując, przy sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego Wnioskodawca będzie mógł zastosować szczególną procedurę opodatkowania dostawy towarów używanych VAT-marża, przewidzianą w art. 120 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.