Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-37/16-3/EB
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 13 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług prowadzenia kursów zawodowych – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej kursów zawodowych finansowanych w całości ze środków publicznych,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej kursów zawodowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych. Pismem z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 13 września 2016 r.) doprecyzowano opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (zwana dalej Wnioskodawcą ) prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. Wnioskodawca zamierza zajmować się między innymi organizacją i przeprowadzaniem kursów zawodowych jako kolejny podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację Projektów w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Firma A otrzymuje środki na realizację projektu, który jest realizowany na podstawie wniosku o dofinansowanie. We wniosku o dofinansowanie określony jest szczegółowy budżet projektu, zgodnie z którym dokonuje się zakupu usług i materiałów. Wnioskodawca realizując projekt między innymi musi dokonywać zakupu usług i materiałów zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej. Dofinansowanie, które otrzymuje firma A na realizację projektu, stanowi 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu i pochodzi ze środków europejskich oraz ze środków dotacji celowej. Firma A zleca firmie B przeprowadzenie kursów zawodowych będących usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowaną w co najmniej 70% ze środków publicznych. To samo szkolenie, które zostało zlecone przez firmę A firmie B, firma B zleca firmie C, Firma B wystawi firmie A fakturę VAT za wykonaną usługę kursu realizowaną w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z tą umową firma A zapłaci firmie B wynagrodzenie za wykonaną usługę ze środków otrzymanych w ramach dofinansowania na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Firma C wystawi fakturę VAT firmie B za wykonanie usługi kursu zawodowego. Zgodnie z tą umową firma B zapłaci firmie C wynagrodzenie za to samo zlecenie przeprowadzenia szkolenia oraz z tych samych środków, które otrzymała firma B od firmy A w ramach dofinansowania na realizację Projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca zaznacza, że C otrzymuje środki nie bezpośrednio na realizację zlecenia, jest kolejnym podwykonawcą w ramach tego samego zlecenia. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT. Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego lat 2016-2017.

Ponadto, Zainteresowany w piśmie z dnia 9 września 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – wskazał, że:

• usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a,
• Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• usługi, które będzie świadczył Wnioskodawca, można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29, ale także § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz 736). Pytanie dotyczy okresu przyszłego, więc niemożliwe jest jednoznaczne określenie umiejętności, jakie zdobędą uczestnicy szkoleń objętych zakresem pytania, jak również niemożliwe jest określenie zawodów/branż. Uczestnikami szkoleń będą np. rolnicy, osoby bezrobotne, które dzięki szkoleniom zawodowym zdobędą nowe kwalifikacje dające im możliwość podjęcia pracy w innym zawodzie/branży. Charakter szkoleń będzie różnorodny, jak również umiejętności uzyskane przez uczestnika. Szkolenia zawodowe realizowane przez Wnioskodawcę będą miały na celu uzyskanie, jak również uaktualnienie wiedzy w danym zawodzie/branży,
• usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,
• Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług nie będzie podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą finansowane w całości, bądź w co najmniej 70% ze środków publicznych,
• Wnioskodawca będzie posiadał stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania usług w ramach przedmiotowych kursów zawodowych są środki publiczne w postaci zaświadczenia z następującymi informacjami: tytuł projektu, numer projektu, numer umowy o dofinansowanie, nazwa instytucji pośredniczącej, źródła finansowania oraz jaki procent jest finansowany ze środków publicznych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa przeprowadzonych kursów zawodowych przez firmę C, tj. dla firmy B, która jest Zleceniobiorcą dla firmy A, czyli realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43. ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Firma C, wykonując usługę kursów zawodowych dla firmy B, która jest Zleceniobiorcą dla firmy A realizującej projekt w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i otrzymując zapłatę od firmy B, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe zwolnienie wynika z implementacji art. 132 ust. 1 lit. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej dalej Dyrektywa 2006/112/WE, który stanowi podstawę do zwolnienia od podatku od towarów i usług kształcenia dzieci lub młodzieży, kształcenia powszechnego lub wyższego, kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzonego przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zgodnie z art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. I Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) (art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych). Natomiast art. 5 ust. 3 pkt 1 definiuje dokładniej co zalicza się do środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych „środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b”.

Ustawa o finansach publicznych (art. 2 ust. 5) określa również definicję środków europejskich „ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4, a więc „środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b”.

Ustawa o VAT określa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, że „usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane” są to usługi zwolnione od podatku VAT. Zwolnienie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego uzależnione jest od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa będzie finansowana ze środków publicznych niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca.

Usługa kursu zawodowego wykonywana przez C korzysta ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, ponieważ usługa ta wykonywana jest dla firmy B, która:

1. otrzymuje zapłatę od firmy A, czyli realizatora projektu ze środków publicznych w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego,
2. płaci za wykonaną usługę kursu zawodowego C ze środków finansowych otrzymanych od firmy A, tj. realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego.
   
   

Wnioskodawca – w roku 2012 wystąpił do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu upoważnionego przez Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej takiej samej sytuacji, lecz wniosek pozostawiono bez rozpatrzenia z powodu nie dopełnienia wymogów wskazanych w wezwaniu. Interpretacja ogólna nr PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004 Ministra Finansów z dnia 30 maja 2014 r. potwierdza stanowisko Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej kursów zawodowych finansowanych w całości ze środków publicznych,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej kursów zawodowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ( …).

Ponadto, w świetle art. 5a ustawy, towary lub usługi, będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Głównym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Na mocy art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
   
   

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 77, str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC, z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – nie będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju i zamierza zajmować się między innymi organizacją i przeprowadzaniem kursów zawodowych jako kolejny podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację Projektów w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Firma A otrzymuje środki na realizację projektu, który jest realizowany na podstawie wniosku o dofinansowanie. We wniosku o dofinansowanie określony jest szczegółowy budżet projektu, zgodnie z którym dokonuje się zakupu usług i materiałów. Wnioskodawca realizujący projekt między innymi musi dokonywać zakupu usług i materiałów zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej. Dofinansowanie, które otrzymuje firma A na realizację projektu stanowi 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu i pochodzi ze środków europejskich oraz ze środków dotacji celowej. Firma A zleca firmie B przeprowadzenie kursów zawodowych będących usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowaną w co najmniej 70% ze środków publicznych. To samo szkolenie, które zostało zlecone przez firmę A firmie B, firma B zleca firmie C, tj. Wnioskodawca. Firma B wystawi firmie A fakturę VAT za wykonaną usługę kursu realizowaną w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z tą umową firma A zapłaci firmie B wynagrodzenie za wykonaną usługę ze środków otrzymanych w ramach dofinansowania na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Firma C, tj. Wnioskodawca wystawi fakturę VAT firmie B za wykonanie usługi kursu zawodowego. Zgodnie z tą umową firma B zapłaci firmie C wynagrodzenie za to samo zlecenie przeprowadzenia szkolenia oraz z tych samych środków, które otrzymała firma B od firmy A w ramach dofinansowania na realizację Projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Zainteresowany nie bezpośrednio otrzymuje środki na realizację zlecenia, jest kolejnym podwykonawcą w ramach tego samego zlecenia. Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego lat 2016-2017.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że usługi świadczone przez niego nie będą usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi, które będzie świadczył Wnioskodawca, można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ale także § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz 736). Pytanie dotyczy okresu przyszłego, więc niemożliwe jest jednoznaczne określenie umiejętności, jakie zdobędą uczestnicy szkoleń objętych zakresem pytania, jak również niemożliwe jest określenie zawodów/branż. Uczestnikami szkoleń będą np. rolnicy, osoby bezrobotne, które dzięki szkoleniom zawodowym zdobędą nowe kwalifikacje dające im możliwość podjęcia pracy w innym zawodzie/branży. Charakter szkoleń będzie różnorodny, jak również umiejętności uzyskane przez uczestnika. Szkolenia zawodowe realizowane przez Wnioskodawcę będą miały na celu uzyskanie, jak również uaktualnienie wiedzy w danym zawodzie/branży. Usługi świadczone przez Zainteresowanego nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług nie będzie podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi świadczone przez Zainteresowanego będą finansowane w całości, bądź w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wnioskodawca będzie posiadał stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania usług w ramach przedmiotowych kursów zawodowych są środki publiczne w postaci zaświadczenia z następującymi informacjami: tytuł projektu, numer projektu, numer umowy o dofinansowanie, nazwa instytucji pośredniczącej, źródła finansowania oraz jaki procent jest finansowany ze środków publicznych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, przeprowadzonych kursów zawodowych przez firmę C, dla firmy B, która jest Zleceniobiorcą dla firmy A, czyli realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów, stwierdzić należy, że w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest jednostką działającą w ramach systemu oświaty ani uczelnią, czy też jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy badawczo-rozwojową, usługi szkoleniowe świadczone przez Zainteresowanego nie będą mogły w całości korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i lit. b ustawy.

Należy więc przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Ponieważ, jak wskazał we wniosku Wnioskodawca usługi, które świadczy można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, a także § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, dlatego też dla zastosowania zwolnienia istotna będzie forma finansowania oraz jego zakres.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy uczestnicy szkoleń zdobędą nowe kwalifikacje dające im możliwość podjęcia pracy w innym zawodzie/branży. Celem szkoleń będzie uzyskanie, jak również uaktualnienie wiedzy w danym zawodzie. Szkolenia realizowane przez Zainteresowanego w ramach ww. programu nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie uzyskał na nie akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Natomiast w kwestii finansowania prowadzonej działalności szkoleniowej Wnioskodawca wskazał, że wykonywane usługi będą finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Należy wskazać, że środkami publicznymi – w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.) – są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.
   
   

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż szkolenia realizowane w ramach przedmiotowego programu stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i jak wynika z opisu sprawy część z nich w całości jest finansowana ze środków publicznych, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych korzystają ze zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, które – jak wynika z opisu sprawy – finansowane są w całości ze środków publicznych podstawą do zwolnienia będzie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. Natomiast w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, podstawą do zwolnienia będzie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, w którym twierdzi, że wykonywane usługi szkoleniowe są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, należy uznać jako prawidłowe w części dotyczącej usług finansowanych w całości ze środków publicznych, natomiast w części dotyczącej usług finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że świadczy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ zaznacza, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.