Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.483.2016.2.MAP
z 19 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji autorskiego prawa majątkowego do logo słowno-graficznego, nabytego w drodze umowy darowizny oraz ustalenia jego wartości początkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 czerwca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.483.2016.1.MAP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 czerwca 2016 r. (data doręczenia 1 lipca 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 7 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.), nadanym za pośrednictwem …. dnia 7 lipca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym. Jest Ona wspólnikiem Spółki cywilnej w ramach której prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posługuje się autorskim prawem majątkowym w postaci logo słowno-graficznego. Logo to nie zostało zarejestrowane, jako znak towarowy, jednak jest chronione, jako prawo autorskie (osobiste i majątkowe). Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi wspólnikami Spółki cywilnej planuje zmianę formy prowadzonej działalności gospodarczej. Zmiana polegać będzie na przekształceniu Spółki cywilnej w spółkę osobową prawa handlowego w tj. Spółkę komandytową. W dalszej kolejności Wnioskodawczyni zamierza dokonać darowizny posiadanego przez siebie logo, pod którym prowadzi działalność gospodarczą na rzecz spółki przekształconej. Przed dokonaniem darowizny zostanie dokonana wycena wartość rynkowej logo. W konsekwencji, darowizna zostanie dokonana według wartości rynkowej tego logo. Spółka komandytowa, której wspólnikiem będzie Wnioskodawczyni, będzie wykorzystywała logo na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na okres dłuższy niż rok. Logo zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki i będzie podlegało amortyzacji.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki cywilnej od dnia 5 sierpnia 2010 r. Przedmiotem działalności Spółki cywilnej jest handel nasionami. Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych i na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wybrała opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy. Spółka cywilna, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem prowadzi księgi rachunkowe, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Przed przekształceniem w Spółkę komandytową udział w zyskach Wnioskodawczyni w Spółce cywilnej wnosił 99,98%. Po przekształceniu udział Wnioskodawczyni w zysku również wynosi 99,98%. Przedmiotowe logo słowno-graficzne stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Powyższe logo słowno-graficzne nie stanowi prawa o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W umowie darowizny zostanie wskazana wartość ww. prawa.

Wycena zostanie przeprowadzona przez biegłego rewidenta specjalizującego się w wycenie wartości niematerialnych i prawnych. Wycena zostanie przeprowadzona w oparciu o wyniki finansowe Spółki cywilnej lub Spółki komandytowej. Wycena zostanie przeprowadzona bezpośrednio przed datą dokonania darowizny. Wartość początkowa zostanie określona wg wartości rynkowej, na podstawie opinii biegłego rewidenta. Autorskie prawo majątkowe będzie wykorzystywane w działalności Spółki komandytowej oraz będzie przez nią amortyzowane. Wnioskodawczyni nie prowadzi własnej działalności gospodarczej. Pozostawała wyłącznie wspólnikiem Spółki cywilnej. Wnioskodawczyni nie wniosła aportem autorskiego prawa majątkowego do Spółki cywilnej. Wnioskodawczyni wykorzystuje logo w ramach Spółki cywilnej, zaś prawa autorskie majątkowe przysługują Jej osobiście. Logo zostało wytworzone przy udziale Wnioskodawczyni przez zaangażowaną przez Nią osobę posiadającą wiedzę w dziedzinie grafiki komputerowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jak ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci autorskich praw majątkowych do logo słowno-graficznego otrzymanego przez Spółkę w formie darowizny?
2. Czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od autorskich praw majątkowych do logo słowno-graficznego otrzymanych przez Spółkę w darowiźnie, stosownie do przypadającego Jej udziału w zysku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.1)

Wartość początkowa logo jako wartości niematerialnej i prawnej otrzymanej przez Spółkę w drodze darowizny winna zostać ustalona wg wartości określonej w umowie darowizny, lecz nie wyższej niż wartość rynkowa.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie ww. przepisu prawa, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny lub umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W świetle powyżej wskazanych regulacji, wskazać należy, że wartością początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci autorskich praw majątkowych nabytych przez Spółkę komandytową na podstawie zawartej umowy darowizny, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia. W konsekwencji, z uwagi na dokonaną wycenę wartości majątkowego prawa autorskiego, wartość początkowa logo winna być zgodna z wartością wskazaną w umowie.

Ad. 2)

W ocenie Wnioskodawczyni będzie Ona uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od autorskich praw majątkowych do logo słowno-graficznego otrzymanych przez Spółkę w drodze darowizny, stosownie do przypadającego Jej udziału w zysku Spółki.

Ustawodawca na gruncie podatku dochodowego wprowadził zasadę, że koszt nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych rozliczany jest poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Odpisy amortyzacyjne są określonym ułamkiem wartości środka trwałego, czy też wartości niematerialnej i prawnej. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych podczas okresu amortyzowania danej wartości niematerialnej i prawnej pozwala na definitywne rozliczenie kosztowe nabytych praw. Emanacją tej zasady jest art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, wedle którego, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Odnosząc się do zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych regulacji dotyczących amortyzacji, Wnioskodawczyni zauważa, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tj. poprzez wytworzenie ich we własnym zakresie bądź też nabycie. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ww. ustawy).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny lub spadku na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej, co do tożsamości. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nabędzie logo na podstawie darowizny.

Wnioskodawczyni wskazuje, że stosownie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

W świetle powyższego przepisu, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu użycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Jak zaś wskazano powyżej, autorskie prawa majątkowe spełniają te przesłanki, zaś ich nabycie nastąpi w formie darowizny dokonanej przez Wnioskodawczynię na rzecz spółki osobowej. Zatem, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a) ww. ustawy. W konsekwencji, kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych od logo nabytego w drodze darowizny.

W dalszej kolejności przejść należy do aspektu transparentności podatkowej spółek osobowych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Powyższe związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokona Spółka rozpatrywane są na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określone powyżej zasady stosuje się także do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Reasumując, Wnioskodawczyni stwierdza, że otrzymane przez Spółkę komandytową autorskie prawo majątkowe do logo, w formie darowizny, podlegać będzie amortyzacji, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Logo będzie nadawało się w dniu otrzymania darowizny do wykorzystywania w działalności gospodarczej Spółki i będzie w niej wykorzystywane przez okres dłuższy niż 1 rok. Wartość początkowa autorskich praw majątkowych do logo zostanie określona wg wartości wynikającej z umowy darowizny, tj. wg wartości rynkowej ustalonej przez biegłego. Stąd wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej w postaci autorskich praw majątkowych do logo otrzymanych przez Spółkę w drodze darowizny winna zostać ustalona wg wartości określonej w umowie darowizny, lecz nie wyższej niż wartość rynkowa. Jednocześnie, w świetle powołanych przepisów Wnioskodawczyni ze względu na brak podmiotowości podatkowej Spółki komandytowej uprawniona będzie do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od autorskich praw majątkowych do logo słowno-graficznego, otrzymanych przez Spółkę w darowiźnie, proporcjonalnie do przypadającego Jej udziału w zysku Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

‒o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 22 ust. 8 ww. ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19. W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

‒o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posługuje się autorskim prawem majątkowym w postaci logo słowno-graficznego. Logo to nie zostało zarejestrowane, jako znak towarowy, jednak jest chronione, jako prawo autorskie (osobiste i majątkowe). Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi wspólnikami Spółki cywilnej planuje zmianę formy prowadzonej działalności gospodarczej. Zmiana polegać będzie na przekształceniu Spółki cywilnej w spółkę osobową prawa handlowego w tj. Spółkę komandytową. W dalszej kolejności Wnioskodawczyni zamierza dokonać darowizny posiadanego przez siebie logo, pod którym prowadzi działalność gospodarczą na rzecz spółki przekształconej. Spółka komandytowa, której wspólnikiem będzie Wnioskodawczyni, będzie wykorzystywała logo na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na okres dłuższy niż rok. Logo zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki i będzie podlegało amortyzacji.

Przechodząc do zagadnienia dotyczącego możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od autorskiego prawa majątkowego do logo słowno-graficznego otrzymanego przez spółkę osobową (Spółkę komandytową) w darowiźnie, stosownie do przypadającego Wnioskodawczyni udziału w zysku spółki osobowej, zauważyć należy co następuje.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym, nie podlegają amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy prawo do logo słowno-graficznego jako niezarejestrowanego znaku towarowego spełnia przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 ww. ustawy.

Należy wyjaśnić, że prawo do znaku towarowego w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prawo podmiotowe dotyczy wyłącznie prawa do znaku zarejestrowanego, które ten status nabywa z chwilą rejestracji. Przymiotu tego nie posiada znak towarowy niezarejestrowany. Oznacza to, że pod pojęciem użytym w ww. przepisie mieszczą się tylko te prawa podmiotowe do znaku towarowego, które mają charakter bezwzględnego prawa majątkowego, tj. znaki towarowe, na które Urząd Patentowy wydał decyzję w sprawie udzielenia prawa ochronnego. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc - wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. W konsekwencji, znaków towarowych, które nie zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym, czy też w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego i które na moment wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie będą objęte prawem ochronnym, nie można uznać za prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, które stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe. Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności - zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 powołanej ustawy).

Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz
  

• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).
  
  

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że w analizowanej sprawie, logo słowno-graficzne jako niezarejestrowany znak towarowy będący przedmiotem prawa autorskiego, stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dlatego też, logo słowno-graficzne jako niezarejestrowany znak towarowy, nabyty w drodze darowizny stanowi podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni słusznie zatem uważa, że wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej w postaci autorskiego prawa majątkowego do logo słowno-graficznego otrzymanego przez Spółkę w drodze darowizny powinna zostać ustalona wg. wartości ustalonej w umowie darowizny, lecz nie wyższej niż wartość rynkowa.

Ponadto wyjaśnić należy, że w odniesieniu do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych tutejszy Organ stwierdza, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe w świetle obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej autorskiego prawa majątkowego w postaci logo słowno-graficznego (stanowiącego wartość niematerialną i prawną) nabytego w drodze umowy darowizny przez Spółkę komandytową, ustalonej wg wartości określonej w umowie darowizny nie wyższej jednak niż jej wartość rynkowa. Jako wspólnik Spółki komandytowej, począwszy od miesiąca, następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie logo słowno-graficznego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od ww. wartości niematerialnej i prawnej do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do posiadanego udziału w zyskach tej Spółki.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej, nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.