Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.298.2016.1.MW
z 4 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2016 r. (data wpływu 8 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego dokumentowania korekty nieodpłatnego wydania towarów oraz terminu ich rozliczenia w deklaracji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego dokumentowania korekty nieodpłatnego wydania towarów oraz terminu ich rozliczenia w deklaracji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Fundacja zgodnie z zapisami w swoim statucie działa w obszarze edukacji historycznej, obywatelskiej i patriotycznej. Obok działalności statutowej prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. wydawania książek, wydawania czasopism i pozostałych periodyków oraz działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych.

W związku z realizacją celów Fundacji oraz działaniami promocyjnymi podejmowanymi do zaistnienia ze swoją ofertą na rynku, Fundacja nieodpłatnie przekazuje określone towary podmiotom, z którymi współpracuje (partnerom) - instytucjom publicznym i ich pracownikom: szkołom, przedszkolom, bibliotekom, instytucjom kultury, fundacjom i stowarzyszeniom, czy właścicielom punktów prowadzących sprzedaż towarów należących do oferty Fundacji, jak również końcowym konsumentom.

Fundacja dokumentuje takie zdarzenia gospodarcze poprzez wystawienie dokumentu wewnętrznego oznaczonego jako "faktura wewnętrzna", zawierającego dane przewidziane dla faktur wewnętrznych w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Dokumenty te traktuje jako wewnętrzne narzędzie umożliwiające prowadzenie ewidencji, pozwalające na określenie m.in. podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku – dokumenty są ujmowane w rejestrach VAT Fundacji, a naliczany VAT należny jest odprowadzany do Urzędu Skarbowego.

W wyniku kontroli wewnętrznej Fundacja zidentyfikowała przypadki, w których faktury wewnętrzne zawierały zawyżoną podstawę opodatkowania nieodpłatnych wydań w odniesieniu do wartości przekazywanych towarów.

Przyjmując zawyżoną podstawę opodatkowania, Fundacja zawyżała również wysokość podatku należnego, wynikającego z nieodpłatnych wydań. Z tego względu, Wnioskodawca podjął decyzję, by w przypadku zidentyfikowania zawyżenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnych wydań towarów – dokonać niezbędnych korekt zmniejszających wysokość podatku należnego z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób Fundacja powinna dokumentować dokonywane korekty dotyczące zidentyfikowanych nieprawidłowości w zakresie rozliczenia VAT należnego związanego z nieodpłatnymi wydaniami towarów?
2. W rozliczeniu za jaki okres należy ująć przedmiotowe korekty?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wnioskodawca może udokumentować korekty czynności dokonywane w zakresie nieodpłatnych wydań towarów w dowolny sposób - za pomocą dowolnego dokumentu księgowego umożliwiającego właściwe rozliczenie VAT, a więc także poprzez wystawienie dokumentu wewnętrznego - korekty faktury wewnętrznej - zawierającego dane wymagane dla faktur wewnętrznych korygujących w stanie prawnym obowiązującym do końca 2013 r.

W obecnym stanie prawnym podatnicy mają całkowitą dowolność, w jaki sposób udokumentują na potrzeby rozliczeń VAT nieodpłatne przekazania towarów. To znaczy podatnik w celu udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania może posłużyć się każdym dokumentem - o ile będzie on zawierać dane niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku VAT. Powyższa dowolność odnosi się przy tym zarówno do dokumentowania samego faktu dokonania takiego wydania, jak i późniejszej korekty ewentualnych błędów w tym zakresie.

Obowiązujące obecnie regulacje ustawy o VAT oraz aktów wykonawczych do niej nie wskazują bowiem żadnego wymaganego sposobu dokumentowania korekt dotyczących nieodpłatnych wydań towarów. Oznacza to, że również w tym zakresie podatnicy mają możliwość prowadzenia dowolnej dokumentacji, która będzie takie korekty odzwierciedlać.

Zatem Wnioskodawca do dokumentacji transakcji nieodpłatnych przekazań wykorzystujący dokument "faktura wewnętrzna", zawierający dane przewidziane dla faktur wewnętrznych w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. w celu właściwego rozliczenia dla celów VAT korekty transakcji nieodpłatnych przekazań towaru - odpowiednio stosuje dokument "korekta faktury wewnętrznej" zawierający dane, które w poprzednim stanie prawnym zawierała faktura wewnętrzna korygująca.

Ad. 2.

W ocenie Fundacji, w przypadku, gdy przeprowadzona przez Fundację weryfikacja zidentyfikuje przypadki, w których podstawa opodatkowania i/lub VAT należnego z tytułu nieodpłatnego wydania towarów została zawyżona, wówczas korektę VAT z tego tytułu należy ująć w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną odpowiednie dokumenty korygujące.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również rozporządzeń wykonawczych nie zawierają przepisów wskazujących wprost, w którym okresie rozliczeniowym należy uwzględnić korektę dokumentu wewnętrznego u jego wystawcy.

W związku z tym należy przywołać odpowiednie zapisy art. 29a ustawy o VAT, dotyczące sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku lub innej pozycji faktury.

Zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Istotne jest przy tym, iż stosownie do powyższego przepisu, podstawą opodatkowania z tytułu nieodpłatnych wydań towarów jest ich rzeczywista cena nabycia lub koszt wytworzenia, a nie kwota figurująca na dokumentach stosowanych przez podatnika do celów potwierdzenia tych czynności. A zatem w przypadku, gdy podstawa opodatkowania dla tych czynności a w konsekwencji VAT należny zostały omyłkowo wykazane w zawyżonej kwocie, powinny one zostać skorygowane do właściwej wartości.

W myśl art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, w przypadkach stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W tym miejscu należy zauważyć, że ze względu na istotę dokumentów wewnętrznych - faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących, nie jest możliwe uzyskanie potwierdzenia otrzymania korekty faktur wewnętrznych, podatnik nie przesyła bowiem do kontrahenta wystawionej faktury wewnętrznej, tylko zachowuje ją aby udokumentować samoopodatkowanie podatkiem VAT. Wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, z analizy przytoczonych przepisów w kontekście przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wystawca faktury korygującej do faktury wewnętrznej może na jej podstawie dokonać obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawi fakturę korygującą.

W następujących interpretacjach indywidualnych zaprezentowano podobne do powyżej opisanego stanowisko:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 30 października 2015 r. sygn. IPPP1/4512-1067/15-2/MP
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 07 grudnia 2015 r. sygn. IPPP1/4512-1071/15-2/AŻ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Kwestię wystawiania faktur korygujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. określały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Stosownie do § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak z kolei wskazuje § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepis § 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych. Zgodnie z brzmieniem § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 rozporządzenia mogą być odpowiednio stosowane do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura wewnętrzna nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury wewnętrzne mogą nie zawierać numeru, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   

Przedstawione powyżej regulacje prowadzą do wniosku, że korekta czynności dokumentowanych fakturą wewnętrzną powinna mieć miejsce w drodze wystawienia faktury korygującej do faktury wewnętrznej.

Wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r., ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35 z pózn. zm.), powyższy artykuł 106 został uchylony. Tak więc, w odniesieniu do czynności wskazanych w ww. art. 106 ust. 7 ustawy, w tym m.in. do czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 tej ustawy, przepisy z zakresu podatku od towarów i usług kwestię wystawiania faktur wewnętrznych regulowały tylko do końca 2013 roku.

Od dnia 1 stycznia 2014 r., przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie regulują kwestii wystawiania faktur wewnętrznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy dokumentowały będą one czynności dokonane przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Stosownie bowiem do art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106l ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Tym samym, na gruncie obecnie obowiązującego stanu prawnego, w zakresie korygowania faktur wewnętrznych wystawionych do końca roku 2013 należy stosować przepisy dotyczące korygowania faktur obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r.

Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje określone towary podmiotom, z którymi współpracuje (partnerom) - instytucjom publicznym i ich pracownikom: szkołom, przedszkolom, bibliotekom, instytucjom kultury, fundacjom i stowarzyszeniom czy właścicielom punktów prowadzących sprzedaż towarów należących do oferty Fundacji, jak również końcowym konsumentom. Takie zdarzenia gospodarcze dokumentuje poprzez wystawienie dokumentu wewnętrznego oznaczonego jako "faktura wewnętrzna", zawierającego dane przewidziane dla faktur wewnętrznych w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Dokumenty te traktuje jako wewnętrzne narzędzie umożliwiające prowadzenie ewidencji, pozwalające na określenie m.in. podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku – dokumenty są ujmowane w rejestrach VAT Fundacji, a naliczany VAT należny jest odprowadzany do Urzędu Skarbowego. Fundacja zidentyfikowała przypadki, w których faktury wewnętrzne zawierały zawyżoną podstawę opodatkowania nieodpłatnych wydań w odniesieniu do wartości przekazywanych towarów. Z tego względu, Wnioskodawca podjął decyzję, by w przypadku zidentyfikowania zawyżenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnych wydań towarów – dokonać niezbędnych korekt zmniejszających wysokość podatku należnego z tego tytułu.

Z uwagi na fakt, że od 1 stycznia 2014r. uchylono art. 106 ust. 7 ustawy umożliwiający podatnikom dokumentowanie określonych nim czynności za pomocą faktur wewnętrznych, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2, taką podstawą może być odpowiedni dowód księgowy wystawiony przez Wnioskodawcę, który będzie potwierdzał dokonanie tej transakcji. Odejście od obowiązku dokumentowania wskazanych w uchylonym przepisie art. 106 ust. 7 ustawy czynności fakturami wewnętrznymi, oznacza możliwość prowadzenia przez podatnika dowolnej dokumentacji, która takie czynności będzie odzwierciedlać. Podatnicy nadal mogą wystawiać faktury wewnętrzne, jeśli taka będzie ich wola.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że skorygowania nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podstawy opodatkowania i VAT należnego związanego z nieodpłatnymi przekazaniami towarów, które zostały udokumentowane „fakturami wewnętrznymi” Wnioskodawca może dokonać poprzez wystawienie dowolnego dokumentu, w tym również poprzez wystawienie „korekty faktury wewnętrznej” zawierającej dane wymagane dla faktur wewnętrznych korygujących w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013r.

Jednocześnie należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie zawierają przepisów wskazujących wprost, w którym okresie rozliczeniowym wystawca winien uwzględnić korektę faktury wewnętrznej zmniejszającej podstawę opodatkowania i podatek VAT należny. W związku z tym należy przywołać odpowiednie zapisy art. 29a ustawy, a mianowicie te, które dotyczą sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku lub innej pozycji faktury.

Stosownie zatem do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przy czym przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna – art. 29a ust. 14 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących, wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej. Tak więc w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej, wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru.

Tym samym, gdy Wnioskodawca wystawi fakturę korygującą do faktury wewnętrznej, zmniejszającą podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku VAT należnego, będzie on uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawi ww. fakturę korygującą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Tym samym organ nie dokonał oceny zasadności korygowania danych na fakturach wewnętrznych.

Należy zwrócić uwagę, iż istotą wydawania interpretacji indywidualnych jest dokonywanie wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego w powiązaniu z dokładnie określonym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym, poprzez ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy. Rozpatrując przedmiotowy wniosek, tut. Organ przyjął jako element stanu faktycznego, że korygowanie danych na fakturach wewnętrznych wystawionych przez Wnioskodawcę jest zasadne.

Należy również zaznaczyć, że w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej, nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do jednoznacznego określenia przedstawionego stanu faktycznego, jak również toczyć się spór, co do przedstawionego stanu sprawy. W toku zaś kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji, mogą zostać poczynione odmienne ustalenia od przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku. W takiej sytuacji ustalenie w tych postępowaniach, że rzeczywisty stan faktyczny występujący w zakresie okoliczności faktycznych wskazanych przez Zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji jest inny, może stanowić podstawę do dokonania wymiaru podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.