Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-210/16/MD
z 27 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 6 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowanymi są spółki komandytowe, posiadające siedzibę na terytorium Polski: A. Sp. k. (dalej: „Pożyczkobiorca”) oraz C. Sp. k. (dalej: „Pożyczkodawca”, razem jako: „Spółki” lub „Zainteresowani”). Spółki są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pożyczkobiorca jest przy tym wspólnikiem (komplementariuszem) Pożyczkodawcy, wobec czego Zainteresowani pragną podkreślić, że pożyczka zostanie udzielona przez spółkę na rzecz swojego wspólnika.

Spółki zamierzają zawrzeć umowę, na podstawie której Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy (spółka swojemu wspólnikowi) oprocentowanej pożyczki pieniężnej w wysokości co najmniej 2.000.000,00 PLN, z określonym terminem zwrotu i za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Oprocentowanie pożyczki zostanie uzgodnione między Spółkami, biorąc pod uwagę wysokość oprocentowania podobnych pożyczek, udzielanych na rynku w zbliżonych sytuacjach. Pożyczkodawca udzieli pożyczki w celach zarobkowych, tj. z zamiarem osiągnięcia zysku z tytułu odsetek otrzymanych w wyniku spłaty pożyczki przez Pożyczkobiorcę. Środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki zostaną uzyskane przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w tym z podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości na rzecz innych podmiotów (dalej: „Nabywcy”).

Wykorzystanie przez Pożyczkodawcę dostępnych zasobów finansowych, które będą pochodzić ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej jego majątek i wykorzystywanej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w działalności pożyczkowej, jako uzupełniającej działalność podstawową, będzie z jego perspektywy działaniem racjonalnym i ekonomicznie uzasadnionym. Decyzja o takim sposobie zagospodarowania dostępnych środków finansowych jest podyktowana takimi uwarunkowaniami biznesowymi jak np. wysokość oprocentowania oferowanych na rynku lokat bankowych czy też stopień ryzyka związanego z innymi formami lokowania kapitału.

Pożyczkodawca nie wyklucza przy tym, że w przyszłości, w zależności od finansowego rezultatu udzielenia pożyczki, będzie udzielał oprocentowanych pożyczek (za wynagrodzeniem w postaci odsetek) także innym podmiotom. Udzielanie pożyczek jest wskazane (w oparciu o Polską Klasyfikację Działalności) w umowie spółki Pożyczkodawcy jako przedmiot jego działalności (zgłoszony również do właściwego rejestru przedsiębiorców).

Pożyczkobiorca zamierza również wykorzystać pożyczkę na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, w tym głównie na spłatę kredytu zaciągniętego w banku na cele związane z tą działalnością. W celu uproszczenia obrotu i uniknięcia zbędnych transferów pieniężnych, za porozumieniem wszystkich zainteresowany stron:

• Pożyczkobiorca poleci Pożyczkodawcy, aby ten przekazał kwotę Pożyczki na rzecz banku będącego wierzycielem Pożyczkobiorcy (dalej: „Bank”), celem spłaty kredytu Pożyczkobiorcy,
• natomiast Pożyczkodawca poleci Nabywcom, aby ci przekazali część środków należnych Pożyczkodawcy z tytułu sprzedaży nieruchomości, która to część będzie stanowić kwotę Pożyczki, bezpośrednio na rzecz Banku.
  
  

Umowa między Spółkami, na podstawie której Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy pożyczki, zostanie zawarta na terytorium Polski. Ponadto, środki pieniężne składające się na kwotę pożyczki znajdują się i będą znajdować w momencie wypłaty pożyczki na rachunku bankowym Nabywców prowadzonym przez bank posiadający siedzibę na terytorium Polski. Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są i będą w momencie zawarcia umowy pożyczki oraz wypłaty środków z jej tytułu zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wskazane umowy cywilnoprawne, w tym „umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku” (lit. b). Zgodnie z ust. 4 powyższego artykułu, wskazane czynności podlegają opodatkowaniu, jeśli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski, bądź też, jeżeli rzeczy te znajdują się lub prawa są wykonywane za granicą, nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce i na jej terytorium określona czynność zostanie dokonana.

Art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy ww. ustawy stanowi przy tym, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają „czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług” oraz „jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności”, z wyjątkami dotyczącymi umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem są, generalnie, prawa do nieruchomości oraz udziały i akcje w spółkach handlowych.

Na podstawie powyższych regulacji, Zainteresowani stoją na stanowisku, zgodnie z którym udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w oparciu o art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Udzielenie pożyczki będącej przedmiotem zapytania będzie czynnością zwolnioną z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, zdaniem Zainteresowanych udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w oparciu o art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jako czynność zwolniona z podatku od towarów i usług.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowani przywołali interpretacje indywidualne.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym podatku od towarów i usług – została wydana interpretacja znak: IBPP2/4512-261/16/KO.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W związku z powołanymi powyżej przepisami, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na pożyczkobiorcy.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowani (spółki komandytowe) są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pożyczkobiorca jest przy tym wspólnikiem (komplementariuszem) Pożyczkodawcy. Spółki zamierzają zawrzeć umowę, na podstawie której Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy (spółka swojemu wspólnikowi) oprocentowanej pożyczki pieniężnej w wysokości co najmniej 2.000.000,00 PLN, z określonym terminem zwrotu i za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Oprocentowanie pożyczki zostanie uzgodnione między Spółkami, biorąc pod uwagę wysokość oprocentowania podobnych pożyczek, udzielanych na rynku w zbliżonych sytuacjach. Pożyczkodawca udzieli pożyczki w celach zarobkowych, tj. z zamiarem osiągnięcia zysku z tytułu odsetek otrzymanych w wyniku spłaty pożyczki przez Pożyczkobiorcę. Umowa między Spółkami, na podstawie której Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy pożyczki, zostanie zawarta na terytorium Polski. Ponadto, środki pieniężne składające się na kwotę pożyczki znajdują się i będą znajdować w momencie wypłaty pożyczki na rachunku bankowym Nabywców prowadzonym przez bank posiadający siedzibę na terytorium Polski. Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są i będą w momencie zawarcia umowy pożyczki oraz wypłaty środków z jej tytułu zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710) i czy będzie ona zwolniona z opodatkowania tym podatkiem, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2016 r., znak: IBPP2/4512-261/16/KO dotyczącej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził stanowisko Zainteresowanych i wskazał, że: „(...) skoro z powołanego wcześnie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielenia pożyczki będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, przy czym czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o ww. przepis. Podsumowując, czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę Pożyczkobiorcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w związku z przepisem art. 43 ust.1 pkt 38 ustawy.”

Zatem, skoro udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę dla Pożyczkobiorcy będzie objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, będąc jednocześnie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to powyższa czynność (udzielenie opisanej we wniosku pożyczki) będzie wyłączona od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie postępowania oraz Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.