Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-148/16-2/AK
z 12 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

• sposobu opodatkowania przychodów z tytułu umowy najmu – jest prawidłowe,
• ustalenia przychodu z najmu lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

• sposobu opodatkowania przychodów z tytułu umowy najmu – jest prawidłowe,
• ustalenia przychodu z najmu lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważający zakres obejmuje produkcję lodów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości. Dochody z działalności opodatkowane są na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowany jest również czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który stanowi wyłącznie jego własność. Nieruchomość mieszkalna nie jest składnikiem majątku przedsiębiorstwa i została zakupiona dla celów osobistych. Nieruchomość ta jest wynajmowana osobie prawnej na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Aktualnie przychody z najmu lokalu zaliczane są do źródła jakim jest najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podatek od wynajmu nieruchomości opłacany jest na zasadach ogólnych oraz jako czynny podatnik VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nalicza i wykazuje w deklaracji VAT-7 podatek należny od faktur za wynajem.

W umowie z najemcą określone zostało, że najemca będzie opłacał przelewem bankowym czynsz za najem rozumiany jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie oraz dodatkowo najemca będzie ponosił koszty utrzymania lokalu na rzecz podmiotów świadczących usługi, tj. opłaty za energię elektryczną, gaz, użytkowanie wieczyste oraz inne koszty eksploatacyjne. Opłaty dodatkowe będą opłacane na konto Wnioskodawcy, a następnie za jego pośrednictwem zostaną przekazane przelewem bankowym na stosowne konta usługodawców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy po złożeniu odpowiedniego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować przychody z tytułu wynajmu nieruchomości, wskazanej w opisie, zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5 %, zgodnie z art. 6 ust. la w związku z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
2. Czy po wyborze ryczałtowej formy opodatkowania, sumę opłat eksploatacyjnych na rzecz usługodawców, do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca, ale uiszczanych za pośrednictwem wynajmującego, można będzie uznać za kwoty, których nie wlicza się do przychodu osiągniętego z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a przychodem takim będzie wyłącznie kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem czynszu najmu rozumianego jako oddanie przedmiotu najmu w używanie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskiwanych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy). W tym przypadku, nieruchomość, która jest przedmiotem najmu, nie znajduje się w ewidencji środków trwałych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa i nie planuje on rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Przychody, które miałyby być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie osiągał z tytułu najmu nieruchomości wchodzącej w skład majątku osobistego, a umowa nie jest zawarta w ramach działalności gospodarczej.

Źródłem przychodów z tytułu najmu będzie najem, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, więc w ocenie Wnioskodawcy można opodatkować te przychody w ramach tzw. najmu prywatnego wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. 8,5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, za przychód osiągnięty z najmu należy uznać wyłącznie kwotę czynszu za najem przedmiotu umowy rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu do używania. Z umowy wynika, że wszelkie inne opłaty związane z używaniem przedmiotu najmu ponoszone są przez najemcę. Pośredniczenie w uiszczaniu opłat jest czynnością o charakterze czysto technicznym i ma na celu umożliwienie Wnioskodawcy bieżącej kontroli nad prawidłowością realizacji umowy oraz uniknięcie sytuacji, w której najemca nie będzie uiszczał opłat eksploatacyjnych, do których zapłaty zobowiązany jest Zainteresowany jako właściciel mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• sposobu opodatkowania przychodów z tytułu umowy najmu – jest prawidłowe,
• ustalenia przychodu z najmu lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.
  
  

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
2. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
   
   

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zatem przychody z tytułu najmu należy kwalifikować do przychodów ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie tylko w przypadku, gdy przedmiot najmu stanowi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą, ale także w przypadku, gdy najem jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, która w przeważającej części obejmuje produkcję lodów. Zainteresowany jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który stanowi jego wyłączną własność. Lokal mieszkalny nie jest składnikiem majątku przedsiębiorstwa należącego do Wnioskodawcy i został zakupiony dla celów osobistych. Aktualnie przychody z najmu lokalu są zaliczane do źródła jakim jest najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podatek od wynajmu jest opłacany na zasadach ogólnych.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis informacji oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z najmu lokalu mieszkalnego niezwiązanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, który to najem nie będzie wykonywany w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest złożenie przez Wnioskodawcę w określonym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Zatem, po złożeniu odpowiedniego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować przychody z tytułu wynajmu nieruchomości, wskazanej w opisie, zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5 %, zgodnie z art. 6 ust. la w związku z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu umowy najmu jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii podstawy opodatkowania należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenie wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego przepisu art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: energia elektryczna, gaz, użytkowanie wieczyste oraz inne koszty eksploatacyjne), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowie zawartej przez Wnioskodawcę z najemcą określone zostało, że najemca będzie opłacał przelewem bankowym czynsz za najem rozumiany jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie oraz dodatkowo najemca będzie ponosił koszty utrzymania lokalu na rzecz podmiotów świadczących usługi, tj. opłaty za energię elektryczną, gaz, użytkowanie wieczyste oraz inne koszty eksploatacyjne.

Zatem jedynie określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Wnioskodawcę „opłaty eksploatacyjne”, do ponoszenia których zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.

Podsumowując, po wyborze ryczałtowej formy opodatkowania, sumę opłat eksploatacyjnych na rzecz usługodawców, do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca, ale uiszczanych za pośrednictwem wynajmującego, można będzie uznać za kwoty, których nie wlicza się do przychodu osiągniętego z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a przychodem takim będzie wyłącznie kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem czynszu najmu rozumianego jako oddanie przedmiotu najmu w używanie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia przychodu z najmu lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.