Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1680/15-2/KF
z 16 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 16 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na studia podyplomowe – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na studia podyplomowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 7 czerwca 2001 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą – praktyka stomatologiczna (PKD 86.23.Z – praktyka lekarska dentystyczna). W związku z dużą konkurencją na rynku Wnioskodawca nosi się z zamiarem rozszerzenia działalności o dietetykę (PKD 85.90.E – pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej związana z prowadzeniem profilaktyki i promocji zdrowia przez dietetyka).

W związku z powyższym w dniu 24 października 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął studia podyplomowe zaocznie na kierunku: X na uczelni Y. Po skończeniu studiów Wnioskodawca posiądzie kompetencje do rozszerzenia działalności w zakresie dietetyki. Rozszerzenie zakresu usług przyczyni się do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z podjętymi studiami podyplomowymi (m.in. czesne za studia, koszty podręczników i koszty dojazdu na uczelnię), można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu zostały wyrażone w art. 22 ust. 1 updof, wydatek, o którym mowa nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodu (na podstawie art. 23 ust. 1 updof), dlatego o zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodu decyduje ich związek z przychodami.

Posiadanie niezbędnych kwalifikacji, potwierdzone dyplomem ukończenia uczelni jest konieczne do świadczenia usług w zakresie dietetyki. Należy zatem uznać, iż poniesione wydatki na studia wykazują związek z przychodami z prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku wydatków z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów (w tym studiów podyplomowych) nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia wydatków ponoszonych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu przede wszystkim konieczne jest zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem do stwierdzenia, czy wydatki Wnioskodawcy związane z podjętymi studiami podyplomowymi (m.in. czesne za studia, koszty podręczników i koszty dojazdu na uczelnię), mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej niezbędne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie praktyki stomatologicznej. Jednakże z powodu dużej konkurencji na rynku planuje rozszerzenie działalności o dietetykę. W związku z powyższym Wnioskodawca rozpoczął studia podyplomowe zaocznie na kierunku: X na uczelni Y.

Mając na uwadze powyższe dywagacje należy podkreślić, że jeżeli podatnik prowadząc działalność gospodarczą rozpoczął studia podyplomowe, ponoszone na ich opłacenie wydatki może zaliczyć do kosztów, jednakże pod warunkiem, że wykaże iż program studiów podyplomowych jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu, ewentualnie w zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła tego przychodu.

W ocenie tut. Organu, w rozpatrywanej sprawie, wydatki związane z podjętymi przez Wnioskodawcę studiami podyplomowymi (m.in. czesne za studia, koszty podręczników i koszty dojazdu na uczelnię) nie spełniają kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecnie bowiem Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie dietetyki. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że poniesione wydatki na studia wykazują związek z przychodami osiąganymi z prowadzonej działalności, obecnie bowiem Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie praktyki stomatologicznej.

Przedmiotowe wydatki związane z podjętymi studiami podyplomowymi należy więc oceniać jako poniesione w celu zdobycia przez Wnioskodawcę dodatkowych kwalifikacji w postaci ukończenia studiów podyplomowych. W związku z powyższym należy stwierdzić, że są to wydatki o charakterze osobistym, związane z pozyskaniem wiedzy niezbędnej do zdobycia licencji zawodowej uprawniającej do świadczenia w przyszłości usług z zakresu dietetyki i żywienia.

Podsumowując, skoro Wnioskodawca ponosi przedmiotowe wydatki przed rozszerzeniem profilu prowadzonej działalności gospodarczej, nie można uznać, że wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi obecnie przychodami, czy też ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (źródło przychodów pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z tymi wydatkami jeszcze nie istnieje). Wskazane we wniosku wydatki nie spełniają zatem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.