Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-705/15/WRz
z 11 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 17 listopada 2015 r.), uzupełnionym 2 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości przekazanych z majątku prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości przekazanych z majątku prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego Wnioskodawcy. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 stycznia 2016 r. Znak: IBPP3/4512-861/15/AŚ, IBPB-1-1/4511-705/15/WRz, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 lutego 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Pozostaje w związku małżeńskim, ale działalność gospodarcza stanowi jego majątek osobisty w rozumieniu kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest podatnikiem VAT. W skład majątku (w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej) wchodzą nieruchomości, w tym nieruchomości zabudowane, ruchomości oraz prawa majątkowe i niemajątkowe. Przy nabyciu części uprzednio opisanych składników (nie dotyczy to nieruchomości) podatnik skorzystał z uprawnienia do odliczenia podatku VAT. Natomiast niektóre budynki stanowiące część składową nieruchomości były remontowane (remonty bieżące), niektóre były budowane – i odliczany był podatek VAT. Podstawowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na produkcji arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna (kod PKD 16.21.Z). Składniki jego majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Niektóre z nich zostały wprowadzane do ewidencji środków trwałych i były przedmiotem amortyzacji. Wydatki na nabycie niektórych składników majątku były bezpośrednio zaliczone do kosztów podatkowych.

Wnioskodawca planuje zlikwidować wyżej opisaną działalność w sposób opisany poniżej:

1. zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w tym wszystkie ruchomości i prawa majątkowe i niemajątkowe) wnieść jako aport do spółki kapitałowej, tj. spółki z o.o., w której będzie jednym z udziałowców,
2. pozostałe nieruchomości wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej - w efekcie zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej w tej formie i doprowadzić do wykreślenia obecnego podmiotu z rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.

Nieruchomości te stanowić będą wtedy wyłączną własność Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej. Wnioskodawca zamierza ponadto wynajmować wszystkie nieruchomości, o których mowa punkcie b) spółce z o.o., w której będzie jednym z udziałowców.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 27 stycznia 2016 r. wskazano m.in., że:

1. W ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywane są następujące nieruchomości (stan na dzień złożenia wniosku):

1. prawo własności budynków:
   
   
   • hala główna, murowana z cegły, pokryta blachą,
     
   • hala magazynowo spedycyjna – murowana z pustaków pianowych, pokryta płytą warstwowo poliuretanową,
     
   • budynek biurowy, parterowy, murowany, pokryty blachą,
     
   • magazyn materiałów do produkcji, konstrukcja stalowa i płyta styropianowa,
     
   • hala lakierni, budynek piętrowy murowany, pokryty płytą warstwową styropianową,
     
   • kotłownia z budynkiem gospodarczym wykonana z płyty warstwowej styropianowej,
     
   • budowle w postaci silosu i transformatora, oraz prawo użytkowania wieczystego działki „A” o powierzchni 0,6731 ha,
     
obciążenie hipoteką, objęte księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy,

2. prawo własności działki „B” o powierzchni 0,02 ha, objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy,

2. Wszystkie wymienione wyżej nieruchomości stanowiły środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Wszystkie nieruchomości zostaną przekazane do majątku Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy podatnik zaprzestanie prowadzenia dzielności gospodarczej w dotychczasowej formie, będzie udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (jednym z udziałowców) i nie będzie prowadził innej dzielności gospodarczej, to od przychodu z wynajmu nieruchomości stanowiących jego własność będzie mógł uiszczać podatek dochodowy wg stawki w wysokości 8,5%, po uprzednim złożeniu stosownego oświadczenia do 20 stycznia roku podatkowego, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a, w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U z 1998 r., Nr 144, poz. 930 ze zm.)?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy nie będzie prowadził działalności gospodarczej (dotychczasowa działalność zostanie wykreślona z ewidencji) i będzie jedynie jednym ze wspólników, to przychody z wynajmu nieruchomości stanowiących jego własność, jako osoby fizycznej, mogą podlegać ryczałtowi od przychodów ewidencjonowanych wg stawki w wysokości 8,5%. (okoliczność, że był on zarejestrowany jako podatnik VAT i posiada NIP jest irrelewantna dla oceny prawnej tego zdarzenia).

Na potwierdzenie swojego stanowisko Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 7 stycznia 2015 roku, Znak: ILPB1 /415-1141/14-2/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. Nr 121) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem – za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

1. w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przypadku kiedy nieruchomości były wykorzystywane w działalności gospodarczej jako składniki majątku, aby przychód z najmu mógł być zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nieruchomość ta musi być uprzednio skutecznie wycofana z tej działalności. Przeszkodą nie jest wynajmowanie nieruchomości osobie prawnej (spółce z o.o.), jeśli nie będzie się to odbywać na podstawie umów zawartych w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wyjaśnieniem stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej (jego dotychczasowa działalność zostanie wykreślona z Rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej), a będzie jedynie jednym ze wspólników sp. z o.o., to uzyskiwane z tego tytułu przychody będzie mógł zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie ze swoim wyborem opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o ile spełnione zostaną wymogi określone w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Stosownie bowiem do treści art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Warunkiem skorzystania z opodatkowania w formie ryczałtu jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

W myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy – zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca planuje zlikwidować tą działalność w następujący sposób:

• zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w tym wszystkie ruchomości i prawa majątkowe i niemajątkowe) wnieść jako aport do spółki kapitałowej - spółki z o.o., w której będzie jednym z udziałowców,
• nieruchomości uprzednio wykorzystywane w tej działalności wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej - w efekcie zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej w tej formie i doprowadzić do wykreślenia obecnego podmiotu z rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.

Ponadto, jako osoba fizyczna zamierza wynajmować wszystkie nieruchomości wycofane z prowadzonej działalności gospodarczej spółce z o.o., w której będzie jednym z udziałowców.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa w kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przychody uzyskane z najmu ww. nieruchomości – zawarte po skutecznym wycofaniu ich z prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg 8,5% stawki.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcę jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.