Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-368/15-3/PM
z 11 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji składników majątku wchodzących w skład wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa wniesionego do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce (spółka będzie dalej zwana: SPK).

Planowane jest przystąpienie nowego wspólnika do SPK. Nowy wspólnik nabędzie status komandytariusza w SPK. Nowy wspólnik wniesie do SPK wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W skład przedsiębiorstwa będzie wchodził znak towarowy. Możliwe jest, że będzie to znak towarowy niezarejestrowany ani nie zgłoszony do Urzędu Patentowego RP, ani do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), którego wzór graficzny stanowić będzie utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Możliwe też jest, że na dzień aportu znak towarowy będzie zarejestrowany w OHIM, a zatem w takim przypadku składnikiem aportowanego przedsiębiorstwa może być ustanowione wspólnotowe prawo ochronne do znaku towarowego.

Znak towarowy stanowiący element aportowanego przedsiębiorstwa przed wniesieniem aportu będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nowego wspólnika SPK, natomiast po wniesieniu aportu będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych SPK. Znak towarowy w chwili przyjęcia do użytkowania będzie zdatny do użytku oraz będzie wykorzystywany dla potrzeb działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Przed wniesieniem aportu Znak towarowy będzie amortyzowany przez nowego wspólnika SPK jako prawo autorskie do utworu – w przypadku znaku niezarejestrowanego lub jako prawo ochronne do znaku towarowego – w przypadku znaku zarejestrowanego w OHIM.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie przez nowego wspólnika aportu w postaci przedsiębiorstwa, w którego skład będzie wchodził m.in. niezarejestrowany znak towarowy będący przedmiotem prawa autorskiego lub zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu,/dochodu podlegającego opodatkowaniu w podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie przez nowego wspólnika do SPK aportu w postaci przedsiębiorstwa, w którego skład będzie wchodził niezarejestrowany znak towarowy będący przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowany jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będzie podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartość niematerialna i prawna – autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawo majątkowe po jego zarejestrowaniu, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK?
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie przez nowego wspólnika do SPK aportu w postaci przedsiębiorstwa, w którego skład będzie wchodziło zarejestrowane w OHIM prawo ochronne do znaku towarowego, amortyzowane jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będzie podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartość niematerialna i prawna – prawo ochronne do znaku towarowego i będzie mogło być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawo ochronne do znaku towarowego, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK?
4. Jaka będzie wartość początkowa wartości niezarejestrowanego znaku towarowego lub zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego, w sytuacjach opisanych w pytaniu 2 i 3 stanowiąca podstawę odpisów amortyzacyjnych i czy przy ich amortyzacji należy uwzględnić dotychczasowe odpisy amortyzacyjne dokonane przez nowego wspólnika, który wniósł aportem przedsiębiorstwo do SPK?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2, nr 3 i nr 4, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia przez nowego wspólnika SPK do SPK wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, w skład którego będzie wchodził m.in. niezarejestrowany znak towarowy będący przedmiotem prawa autorskiego amortyzowany jako to prawo w księgach wnoszącego aport, znak ten będzie podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartość niematerialna i prawna – autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawo majątkowe po jego zarejestrowaniu, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK.

W przypadku natomiast jeżeli w skład aportowanego przedsiębiorstwa będzie wchodził zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy amortyzowany przez wnoszącego ten aport jako prawo ochronne do znaku towarowego, prawo to będzie podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartość niematerialna i prawna – prawo ochronne do znaku towarowego i będzie mogło być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawo ochronne do znaku towarowego, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, jak również ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy należy wskazać, że przychody oraz koszty spółki komandytowej są w istocie przychodami i kosztami wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do prawa poszczególnych wspólników do udziału w jej zysku. Tym samym, przychód (dochód) spółki komandytowej podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku spółki. Ustalenie wartości przychodów oraz kosztów z tym przychodem związanych odbywa się, dla potrzeb podatkowych osób fizycznych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalony w oparciu o przepisy ww. ustawy dochód, jako różnica pomiędzy wartością przychodów oraz kosztów podatkowych, przypadający na poszczególnych wspólników, podlega bieżącemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym – w przypadku osób fizycznych zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów art. 44 cyt. ustawy. Wyliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych w zeznaniu rocznym, w szczególności w oparciu o część przypadających na wspólnika spółki komandytowej przychodów i kosztów, stanowi ostateczne rozliczenie przychodu (dochodu) osiągniętego przez wspólnika ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z ww. przepisu, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o PIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Co oznacza, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Należy zaznaczyć, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych. Amortyzacji podatkowej podlegają natomiast nabyte prawa autorskie do niezarejestrowanych znaków towarowych (art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT) oraz prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w ustawie prawo własności przemysłowej (art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT).

Prawem ochronnym na znak towarowy w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej jest m.in. zarejestrowane prawo na wspólnotowy znak towarowy, wynikające z rozporządzenia Rady WE nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. (dalej: „Rozporządzenie”) i podlegające ujawnieniu (rejestracji) w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, jest prawem ochronnym na znak towarowy.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 marca 2009 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, dalej: „ustawa PWP”), przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej określających szczególny tryb udzielania ochrony na znaki towarowe, czyli w przedmiotowym przypadku w Rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie; może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. W praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań dotyczących patentów, wzorów przemysłowych i znaków towarowych rejestrowanych w Państwach Członkowskich. Zasada jednolitości wyraża się w:

1. jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP,
2. ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w Państwach Członkowskich.
   
   

Prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy jest zatem traktowane analogicznie do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu ustawy PWP. W tym wypadku funkcjonuje tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej znaków towarowych.

Jeżeli natomiast idzie o niezarejestrowany znak towarowy, Wnioskodawca wskazuje, że może on podlegać amortyzacji, jednakże na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. W takim przypadku przedmiotem amortyzacji będzie majątkowe prawo autorskie przysługujące właścicielowi znaku do warstwy graficznej tego znaku stanowiącej utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy może stanowić utwór w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

W świetle powyższego należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy słowno-graficzny, którego warstwa graficzna stanowi przedmiot prawa autorskiego, jest podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy a także przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stanowiące przedmiot wniosku, należy wskazać, że w przypadku aportu do SPK przez nowego wspólnika przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzić będzie niezarejestrowany znak towarowy, SPK a w zasadzie jej wspólnicy będą mogli wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przedmiotowy znak jako prawo autorskie do warstwy graficznej tego znaku i amortyzować go jako prawo autorskie, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT (jeżeli są osobami fizycznymi). W przypadku natomiast, gdy w skład przedmiotowego przedsiębiorstwa będzie wchodził zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy, wspólnicy SPK będą mogli amortyzować go jako prawo ochronne do znaku towarowego, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Każdy ze wspólników, w tym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od ww. wartości niematerialnych i prawnych w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku wynikającym z umowy spółki komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku aportu przedsiębiorstwa do SPK dokonanego przez nowego wspólnika SPK, w skład którego będzie wchodził niezarejestrowany znak towarowy stanowiący przedmiot prawa autorskiego lub zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy w sposób wskazany w zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa znaku wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa powinna zostać ustalona w takiej samej wysokości jak wartość początkowa przyjęta do amortyzacji tego znaku przez wnoszącego aport, a poszczególni wspólnicy SPK, w tym również Wnioskodawca będą zobowiązani również do przyjęcia stosowanej przez wnoszącego aport metody amortyzacji w tym wysokości odpisów amortyzacyjnych. Wspólnicy SPK będą również zobowiązani uwzględnić odpisy amortyzacyjne dokonane przez nowego wspólnika, który wniósł aport.

Co do zasady, nabycie wartości niematerialnej i prawnej skutkuje tym, że nabywca będzie mógł na nowo ustalić wartość początkową na potrzeby amortyzacji co jednocześnie wiąże się z prawem do ponownej amortyzacji w ten sposób nabytej wartości niematerialnej i prawnej. Od powyższej zasady przewidziane zostały w ustawie podatkowej pewne wyjątki.

W myśl art. 22 ust. 1k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład; w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2. wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia; w przypadku pozostałych składników.
   
   

Stosownie do art. 22g ust. 12 ustawy o PIT, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów; wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 14a ustawy o PIT, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Przepis art. 22h ust. 3 ustawy o PIT stanowi, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Na podstawie natomiast art. 22h ust. 3a ustawy o PIT, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku wniesienia przez nowego wspólnika w drodze aportu przedsiębiorstwa, w skład którego będzie wchodził niezarejestrowany znak towarowy stanowiący przedmiot prawa autorskiego lub zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy, SPK a właściwie jej wspólnicy, w tym również Wnioskodawca, będą objęci tzw. zasadą kontynuacji amortyzacji tych wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji, wspólnicy SPK będą zobowiązani do przyjęcia jako podstawę amortyzacji ww. znaku towarowego jego historyczną wartość początkową ustaloną przez inny podmiot, tj. nowego wspólnika wnoszącego aport przedsiębiorstwa. Kontynuacja będzie również dotyczyła stawki i metody amortyzacji. Ponadto, przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych wspólnicy SPK będą zobowiązani do uwzględnienia dokonanych przed wniesieniem aportu odpisów amortyzacyjnych przez nowego wspólnika. Nie będzie bowiem możliwa ponowna amortyzacja aportowanego w ramach przedsiębiorstwa znaku towarowego w części już wcześniej umorzonej.

Powyższe stanowisko potwierdza również utrwalona linia orzecznicza organów podatkowych. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. akt IPTPB1/415-462/14-10/AG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki osobowej.

Jednocześnie tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.