Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.75.2017.2.JKu
z 21 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z daty wpływu – 24 kwietnia 2017 r., uzupełnionym 8 czerwca i 13 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od fundacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od fundacji. Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 26 maja 2017 r. znak: 0113-KDIPT3.4011.109.2017.1.KSM oraz w piśmie z 28 czerwca 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4015.75.2017.1.JKU wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 8 czerwca i 13 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest matką K. J. (ur. 2012 r. w J.), który choruje na mózgowe porażenie dziecięce i wymaga specjalistycznej operacji, która może odbyć się tylko w USA. Koszt takiej operacji wynosi 250.000 zł. W związku z faktem, iż kwota operacji jest dla Wnioskodawczyni nieosiągalna, Wnioskodawczyni zwróciła się o pomoc do ludzi dobrej woli oraz organizacji pozarządowych, które mogłyby jej pomóc uzbierać ww. kwotę, w celu pokrycia kosztów operacji i rehabilitacji syna.

Jedną z organizacji, z którą współpracuje Wnioskodawczyni jest Fundacja S., która działa w sferze pożytku publicznego i jej działania określa statut Fundacji. Zgodnie z § 5 statutu Fundacji „celem Fundacji jest prowadzenie działalności edukacyjnej, profilaktycznej, terapeutycznej, rehabilitacyjnej, oświatowo-kulturalnej, w szczególności na rzecz dzieci, młodzieży, osób niepełnosprawnych oraz osób w trudnej sytuacji życiowej.” Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

• działania na rzecz poprawy warunków życia osób, w szczególności dzieci w trudnej sytuacji życiowej;
• działanie na rzecz pomocy rodzicom, których dzieci wymagają specjalnej troski oraz osobom w trudnej sytuacji życiowej poprzez pomoc materialną, szkoleniową, doradczą.
  
  

Fundacja realizuje zatem zadania pożytku publicznego, jednakże ze względu na krótki okres działalności (Fundacja została zarejestrowana 17 listopada 2016 r.) nie posiada jeszcze statusu Organizacji Pożytku Publicznego, nadawanego przez KRS (ze względu na ustawowy okres kadencji 2 lat do uzyskania statusu Organizacji Pożytku Publicznego).

Fundacja z zebranych środków pozyskanych od darczyńców 24 marca 2017 r. przekazała na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 10.000 zł, na podstawie zawartej umowy darowizny z 23 marca 2017 r. oraz na podstawie wniosku o udzielenie pomocy wraz z podpisanym oświadczeniem o zgodzie na warunki przyznania pomocy.

Fundacja udziela pomocy materialnej na podstawie statutu, wewnętrznego regulaminu udzielania pomocy materialnej osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz umowy darowizny.

Zakres ww. regulaminu stanowi, iż:

• Fundacja przyznaje pomoc dla osób oraz w szczególności dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, chorych, wymagających specjalistycznego leczenia, operacji (w tym leczenia za granicą),
• rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub znajdujących się w okresie rekonwalescencji, w tym w szczególności dzieci,
• pomoc przyznawana jest ze środków finansowych Fundacji, pozyskiwanych na cele statutowe oraz otrzymanych przez Fundację darowizn ze wskazaniem beneficjenta, bądź bez wskazania,
• pomoc finansowa jest udzielana w zakresie m.in. finansowania kosztów leczenia i operacji, w tym operacji i leczenia wykonywanych poza granicami kraju, zakup sprzętu rehabilitacyjnego, dofinansowanie turnusów i zabiegów rehabilitacyjnych itp.,
• pomoc udzielana jest na podstawie wniosku z prośbą o pomoc, kierowanego do Fundacji oraz wywiadu przeprowadzonego z wnioskującym, przed podpisaniem umowy.
  
  

W ramach prowadzonej działalności Fundacja otrzymuje środki (zasadniczo pieniężne ale również rzeczowe) od darczyńców w różnych formach prawnych: na podstawie umów darowizny lub na podstawie przepisów o zbiórkach publicznych. Fundacja prowadzi główny rachunek bankowy (w celu zbierania środków otrzymywanych od niektórych darczyńców oraz zbiórek publicznych). Zebrane kwoty są następnie przeksięgowane na konto rodzica/opiekuna dziecka, wymagającego pomocy finansowej (na podstawie umowy darowizny).

Zawarta umowa darowizny określa jasno cel przekazania darowizny (pomoc finansową na rzecz syna K. J., z przeznaczeniem na wykonanie operacji na terytorium USA), sposób rozliczenia z Fundacją oraz termin i formę realizacji rozliczenia. Otrzymana pomoc może zostać wydatkowana tylko na wskazany cel w umowie, związany bezpośrednio ze świadczoną pomocą społeczną przez Fundację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym pomoc otrzymana od Fundacji podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana od Fundacji darowizna powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, ze względu na przeznaczenie jej na konkretny cel, jakim jest operacja SDR (selektywnej rizotomii) syna K. J. w USA. Owa darowizna jest pomocą społeczną i w żaden sposób nie wpływa na wzbogacenie się.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała się na interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisów art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze darowizny – powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4.902,00 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe – art. 14 ust. 2.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 ustawy, do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III - innych nabywców.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

• 12% dla darowizny od kwoty 10.278 zł,
• 1.233 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 10.278 zł dla darowizn w przedziale od 10.278 zł do 20.556 zł,
• 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 dla darowizn o wartości przekraczającej 20.556 zł.
  
  

Stosownie do treści art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest matką K. J., który choruje na mózgowe porażenie dziecięce i wymaga specjalistycznej operacji, która może odbyć się tylko w USA. Koszt takiej operacji wynosi 250.000 zł. W związku z faktem, iż kwota operacji jest dla Wnioskodawczyni nieosiągalna, Wnioskodawczyni zwróciła się o pomoc do ludzi dobrej woli oraz organizacji pozarządowych, które mogłyby jej pomóc uzbierać ww. kwotę, w celu pokrycia kosztów operacji i rehabilitacji syna. Jedną z organizacji, z którą współpracuje Wnioskodawczyni jest Fundacja S., która działa w sferze pożytku publicznego i jej działania określa statut Fundacji. Fundacja z zebranych środków pozyskanych od darczyńców 24 marca 2017 r. przekazała na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 10.000 zł, na podstawie zawartej umowy darowizny z 23 marca 2017 r. oraz na podstawie wniosku o udzielenie pomocy wraz z podpisanym oświadczeniem o zgodzie na warunki przyznania pomocy. Zawarta umowa darowizny określa jasno cel przekazania darowizny (pomoc finansową na rzecz syna K. J., z przeznaczeniem na wykonanie operacji na terytorium USA), sposób rozliczenia z Fundacją oraz termin i formę realizacji rozliczenia. Otrzymana pomoc może zostać wydatkowana tylko na wskazany cel w umowie, związany bezpośrednio ze świadczoną pomocą społeczną przez Fundację.

W przypadku otrzymania bezpłatnej pomocy od różnego rodzaju organizacji (np. od fundacji), skutki podatkowe oceniane są w zależności od kwalifikacji formy prawnej świadczonej pomocy. Decyduje o tym sama treść konkretnej umowy wiążącej strony, a więc podmiot świadczący pomoc (fundacja) i podmiot tę pomoc otrzymujący (beneficjent). O tym czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny (art. 888 Kodeksu cywilnego), czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego, winna przesądzać konkretna instytucja (fundacja), która podejmuje decyzję o świadczeniu pomocy. Strony mogą bowiem dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielenia pomocy, przy wykorzystaniu nie tylko ogólnej zasady swobody zawierania umów, postanowień statutu tych instytucji, ale również z uwzględnieniem skutków podatkowych tych czynności, wybierając najkorzystniejsze w tym zakresie rozwiązanie.

Jak wynika z treści wniosku, w przedstawionym stanie faktycznym stosunek prawny między Wnioskodawczynią a Fundacją, która przekazała środki finansowe, jest umową darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest Fundacja a tym samym Wnioskodawczyni jest nabywcą zaliczonym do III grupy podatkowej. Kwota darowizny przekroczyła tzw. kwotę wolną określoną dla III grupy podatkowej (4.902 zł), w związku z czym nabycie ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Nadmienić należy, że wskazaną powyżej kwotę wolną stosuje się dla każdego obdarowanego. Zatem w sytuacji, gdyby darowizna była dokonywana na rzecz kilku obdarowanych przez jednego darczyńcę, to wówczas kwotę tą stosuje się w stosunku do każdego obdarowanego.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że przedstawiona we wniosku darowizna środków pieniężnych w kwocie wyższej niż 4.902,00 zł rodzi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Podatnikiem tego podatku jest Wnioskodawczyni (osoba fizyczna będąca stroną umowy darowizny – obdarowany).

Bez wpływu na opodatkowanie tej kwoty pozostaje cel, na który zostaną spożytkowane otrzymane środki pieniężne. W ustawie o podatku od spadków i darowizn nie ma bowiem odpowiednich regulacji, które zwalniałyby z opodatkowania takie przysporzenia ze względu na sposób ich wydatkowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do przywołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji należy zauważyć, że zapadła ona w odmiennym do sprawy stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.