Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.82.2017.2.MN
z 14 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 31 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 23 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.82.2017.1.MN.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 31 maja 2017 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podmiot (Wnioskodawca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na produkcji mebli na podstawie indywidualnych zamówień oraz ich sprzedaży na terenie Polski oraz Unii Europejskiej głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Meble są transportowane do odbiorcy samochodem stanowiącym środek trwały firmy, a następnie montowane. Podmiot korzysta ze zwolnienia z VAT podmiotowego ponieważ nie przekroczył wskazanego ustawą limitu.

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju jest opodatkowana w Polsce do wysokości limitów wyrażonych w złotych ustalonych przez państwa członkowskie (art. 23 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że podatnik korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu.

Opisana we wniosku sprzedaż co do której Wnioskodawca ma wątpliwość to sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT

Opisana we wniosku dostawa będzie to dostawa towarów transportowanych przed podatnika podatku od towarów i usług z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla transportowanego towaru.

Opisana we wniosku dostawa, będzie to dostawa dokonywana na rzecz podatnika od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 9, lub innego podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Całkowita wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych przez Wnioskodawcę do tego samego państwa członkowskiego, w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym i nie przekroczy w danym limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nie przekroczyła u Wnioskodawcy w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nie przekroczyła u Wnioskodawcy w 2017 roku kwoty 20 000 zł, ale Wnioskodawca przypuszcza że zostanie ona przekroczona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione we wniosku z 31 maja 2017 r.):

Czy sprzedaż towarów dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej zamieszkałej na terytorium kraju Unii Europejskiej powinna być dokumentowana za pomocą kasy fiskalnej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy jest on zobowiązany jedynie do wystawienia faktur na mocy art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Art. 111 ust. 1 wskazuje iż do prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących są zobowiązani podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Definicja „sprzedaży” zawarta jest w art. 2 pkt 22 natomiast pkt 23 i 24 tegoż artykułu definiują „sprzedaż wysyłkową”. Zatem art. 111 nie wskazuję, iż sprzedaż wysyłkowa ma być prowadzona za pomocą kasy fiskalnej.

Z kolei, art. 106b ust. 1 dotyczący obowiązku wystawiania faktury wskazuje w pkt 1 iż dotyczy on sprzedaży, a w pkt 2 iż tyczy się on sprzedaży wysyłkowej. Zatem z ustawy wynika, iż w przypadku sprzedaży wysyłkowej podatnik jest zobowiązany do wystawianie tylko i wyłącznie faktury.

W tym miejscu pragnę odnieść się też do zapisów wskazanych w załączniku do Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W pozycji 37 tego załącznika użyto sformułowania dostawa towarów „w systemie wysyłkowym” (pocztą lub przesyłkami kurierskimi) co należałoby rozumieć jako dostawę towarów wysłanych za pośrednictwem osoby trzeciej – kurierem lub pocztą a nie jako „sprzedaż wysyłkowa”, którą zgodnie ze swoją definicją jest dostawą towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika. Błędne jest zatem utożsamianie tych pojęć przez organy podatkowe, a samo rozporządzenie nie tyczy się sprzedaży wysyłkowej.

Nie mniej stanowisko, iż podatnik zobowiązany jest do wystawienia tylko i wyłącznie faktury potwierdzone zostało w m.in. w interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP2/4512-876/15-2/MT z dnia 26 listopada 2015 r. oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP3/443-412/14/LŻ z dnia 10 lipca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów — w myśl art. 7 ust. 1 ustawy — rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami juk właściciel (...).

Przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez sprzedaż – art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy – przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
   
   

Sprzedaż wysyłkowa z kraju to dostawa, która rozpoczyna się na terytorium Polski, a więc odbywa się „z kraju” do innego państwa członkowskiego i stąd właśnie jej nazwa. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju jest w zasadzie odpowiednikiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Można bowiem stwierdzić, że jest to taka wewnątrzwspólnotowa dostawa, która następuje na rzecz podmiotu nierozpoznającego u siebie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju zachodzi wówczas, gdy polski podatnik od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego – będącego miejscem przeznaczenia, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej (czyli podatnika VAT obowiązującego w danym państwie członkowskim), który jednak nie rozlicza wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
2. innego podmiotu, który nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.
   
   

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy – w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na postawie art. 2 pkt 1 ustawy – przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie – w myśl art. 2 pkt 2 ustawy – rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ustawy – w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 4 ustawy – w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Art. 23 ust. 5 ustawy stanowi, że podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Z powyższego wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów, wówczas gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, lecz podatnik dokonał wyboru opodatkowania poza krajem. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce.

Reasumując ww. sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale niemającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis dotyczy całej sprzedaży na terytorium Polski, dotyczy więc również sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, jeśli zgodnie z przepisem art. 23 ust. 2 ww. ustawy uznaje się ją za dokonaną w Polsce – tzn. tu się ją opodatkowuje.

Przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawa towarów/świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

W obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2017 r. kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym kwoty

20 000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z VAT podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na produkcji mebli na podstawie indywidualnych zamówień oraz ich sprzedaży na terenie Polski oraz Unii Europejskiej głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Meble są transportowane do odbiorcy samochodem stanowiącym środek trwały firmy, a następnie montowane. Opisana we wniosku sprzedaż to sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju jest opodatkowana w Polsce do wysokości limitów wyrażonych w złotych ustalonych przez państwa członkowskie (art. 23 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dokonując sprzedaży wysyłkowej towarów z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest obowiązany do zarejestrowania tej transakcji za pomocą kasy rejestrującej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie opisana sprzedaż to sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca całkowita wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych przez Wnioskodawcę do tego samego państwa członkowskiego, w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym i nie przekroczy w danym limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Zatem, mając na uwadze powyższe regulacje, w ramach przedmiotowej sprzedaży wysyłkowej, dostawa jest opodatkowana w Polsce. Wnioskodawca opodatkowuje sprzedaż jak krajową, według stawki i na zasadach obowiązujących w Polsce i w Polsce ją rozlicza.

Zgodnie z art. 113 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Kwestię dotyczące obowiązku dokumentowania fakturą sprzedaży zostały uregulowane w przepisach art. 106a-q w Dziele XI, Rozdziale 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106a ustawy, przepisy rozdziału dotyczącego faktur stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1.
   
   

W myśl przepisu art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy podmiot dokonujący dostawy będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury – z wyjątkiem podmiotu dokonującego sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zatem mając na uwadze powołany wyżej przepis art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca, który w przedmiotowej sprawie prowadzi sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tego tytułu. Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tytułu tej sprzedaży tylko na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Przechodząc do kwestii obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, należy wskazać, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, że wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Jak wcześniej wskazano, ustawa nakłada bezwzględny obowiązek dokumentowania fakturą sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju wyłącznie na czynnych podatników podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zatem ma obowiązek wystawienia faktury wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie na Wnioskodawcy nie ciąży bezwzględny obowiązek wystawiania faktur dokumentujących dokonanie dostawy towarów opisanej we wniosku na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Opisana we wniosku sprzedaż będzie więc objęta obowiązkiem ewidencji za pomocą kasy rejestrującej.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca będzie jednak mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy fiskalnej sprzedaży wysyłkowej towarów z terytorium kraju, na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, ale tylko do momentu utraty prawa do korzystania z tego zwolnienia – nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r.

W myśl przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Końcowo należy zauważyć, że w stosunku do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia w myśl którego czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), pod warunkiem że dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo–kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Należy zauważyć, że możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia dotyczy wyłącznie dostawy towarów w „systemie wysyłkowym” tj. za pośrednictwem poczty lub przesyłkami kurierskimi. Tymczasem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy towarów transportowanych do nabywcy samochodem Wnioskodawcy – co zostało wskazane wprost w opisie sprawy.

Taka sprzedaż nie będzie odbywała się więc w „systemie wysyłkowym”, o którym mowa w poz. 38 załącznika do rozporządzenia, nie będzie więc też zwolniona z ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej opisaną we wniosku dostawę towarów tj. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju (obowiązek wystawienia faktury wystąpi wyłącznie na żądanie nabywcy), zatem Wnioskodawca nie będzie zwolniony z tego tytułu z obowiązku zaewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej.

W konsekwencji oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

W zakresie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia oraz nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Ponadto należy zauważyć, ze interpretacje te zostały wydane w odmiennym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, dotyczyły bowiem zwolnienia z ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju prowadzonej przez czynnych zarejestrowanych podatników podatku VAT, na których ciąży bezwzględny obowiązek wystawienia faktury dokumentujących takie dostawy.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.