Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.233.2017.2.MM
z 11 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 27 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie uznania różnicy powstałej w wyniku poniesienia w projekcie mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową niż kwota otrzymanego dofinansowania na pokrycie tych wydatków za przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 lub pkt 52 updop – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie uznania różnicy powstałej w wyniku poniesienia w projekcie mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową niż kwota otrzymanego dofinansowania na pokrycie tych wydatków za przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 lub pkt 52 updop. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.233.2017.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 27 września 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. W zakresie swojej działalności realizuje projekty unijne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, POWER oraz innych na lata 2014-2020 finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego (dalej: „EFS”).

W realizowanych projektach organizowane są szkolenia, których celem jest nabycie lub podwyższenie kompetencji zawodowych i społecznych u osób bezrobotnych, nieaktywnych zawodowo, wykluczonych społecznie, i pracujących. Na warunkach określonych w umowach o dofinasowanie projektów w ramach EFS, zawieranych z Wojewódzkimi Urzędami Pracy lub Zarządem Województwa, instytucje pośredniczące/wdrażające przyznają Spółce, jako beneficjentowi projektów, dofinansowanie na realizację projektu w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wydatki projektu obejmują koszty bezpośrednie projektu oraz koszty pośrednie. Finansowanie projektów odbywa się ze środków EFS wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego (85% kosztów kwalifikowalnych) i budżetu państwa (15% kosztów kwalifikowalnych). Do każdego projektu zgodnie z wymogami programowymi Spółka wnosi też wkład własny. Realizacja projektów nie prowadzi do powstania bądź zwiększenia sprzedaży opodatkowanej zarówno z tytułu świadczeń na rzecz uczestników projektu jak również w ramach całej działalności gospodarczej Spółki.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020, określonymi przez Ministra Rozwoju w umowie partnerstwa 2014-2020, zatwierdzonej 19 września 2016 r. (dalej: „Wytyczne”), koszty pośrednie projektu to koszty niezbędne do realizacji projektu, ale niedotyczące bezpośrednio głównego przedmiotu projektu. W myśl podrozdziału 8.4 Wytycznych, koszty pośrednie obejmują: koszty administracyjne związane z obsługą projektu. Katalog kosztów pośrednich w ramach programu operacyjnego definiuje właściwa Instytucja Zarządzająca. Koszty takie mogą być kwalifikowalne w ramach projektu, o ile tak stanowią Wytyczne lub wytyczne programowe. Warunki rozliczania kosztów pośrednich określa Instytucja Zarządzająca, przy czym mogą one być rozliczane na dwa sposoby: stawką ryczałtową lub na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków (tj. z pełnym udokumentowaniem wydatków).

W przypadku gdy koszty pośrednie rozliczane są wyłącznie z wykorzystaniem stawek ryczałtowych, są one rozliczane następująco:

1. 25% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich do 830 tys. PLN włącznie;
2. 20% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 830 tys. PLN do 1 740 tys. PLN włącznie,
3. 15% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 1 740 tys. PLN do 4 550 tys. PLN włącznie,
4. 10% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich przekraczającej 4 550 tys. PLN.
   
   

Stawka ryczałtowa kosztów pośrednich jest wskazana w umowie o dofinansowanie projektu. Rozliczając projekt w danym wniosku o płatność beneficjent ma obowiązek posługiwać się wartością procentową kosztów pośrednich zawartą w umowie o dofinansowanie projektu. Tym samym wartość rozliczanych kosztów pośrednich zależy od wartości rozliczanych kosztów bezpośrednich i nie ma znaczenia wartość faktycznie poniesionych kosztów pośrednich. Nie podlegają one bowiem monitorowaniu ani kontroli (tak wynika z wyjaśnień udzielonych przez Ministra Rozwoju w piśmie z dnia 25 stycznia 2016 r. Znak: DZF.IV.8620.5.2016.JSta.1 NK 16252/16). Ponadto instytucja w powyższym piśmie wskazała, że w projektach rozliczanych stawkami ryczałtowymi beneficjent nie ma obowiązku prowadzenia wyodrębnionego dla projektu rachunku bankowego. Zgodnie ze stanowiskiem IZ, w przypadku rozliczania projektów na zasadzie ryczałtu beneficjent nie ponosi wydatków, lecz dysponuje określoną kwotą - zgodnie z ryczałtem, co oznacza, że w takim przypadku nie ma mowy o oszczędnościach. W przypadku, gdy wartość rzeczywiście poniesionych wydatków jest niższa, powstała różnica nie stanowi oszczędności w projekcie, a sposób jej zaksięgowania zależy od polityki rachunkowej beneficjenta.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy różnica powstała w wyniku poniesienia w projekcie mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową niż kwota otrzymanego dofinansowania na pokrycie tych wydatków, jest dla Wnioskodawcy przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i czy przychód ten jest zwolniony z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 lub pkt 52 tej ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, otrzymana kwota dofinasowania na pokrycie wydatków w projekcie, które są rozliczane metodą uproszczoną, jako że nie podlega weryfikacji w zakresie faktycznej wysokości poniesionych przez Spółkę wydatków na realizację projektu - rozliczenie kwot wydatkowanych opiera się o sprawdzenie we wnioskach o płatność czy działania zadeklarowane przez Spółkę w umowie o dofinasowanie projektu zostały zrealizowane, a wskaźniki produktu lub rezultatu osiągnięte, ani że nie podlega zwrotowi na rachunek IZ/IP pozostając u Wnioskodawcy jako środki własne, oznacza, że kwota nadwyżki powstała na projekcie z powodu poniesienia niższych wydatków niż założone, stanowi przychód Spółki.

O sposobie zaksięgowania tej nadwyżki decydują zasady polityki rachunkowej Spółki. Przychód ten korzystać będzie w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 47 i art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”).

Zdaniem Spółki, niewydatkowana kwota otrzymanego dofinasowania na pokrycie kosztów pośrednich rozliczanych stawkami ryczałtowymi w realizowanych projektach, która stanowi środki własne dla Spółki, powinna być traktowana jako przychód Spółki, którym Spółka może swobodnie dysponować, w tym przeznaczyć na finansowanie działalności podstawowej, a który będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, przy czym poniesione z tego źródła koszty nie będą stanowić dla Spółki kosztów podatkowych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika.

W myśl natomiast przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach. Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 52 updop stanowi, że wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców. Ponadto stanowisko Spółki potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1559/12, w którym uznano, że: „dofinansowanie programów operacyjnych ze środków pomocowych Unii Europejskiej, przekazywane w formie dotacji (w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2009 r.) oraz w formie płatności (w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2010 r.) podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (w przypadku dotacji) oraz art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego (dalej: „EFS”). Na warunkach określonych w umowach o dofinasowanie projektów w ramach EFS, instytucje pośredniczące/wdrażające przyznają Spółce, jako beneficjentowi projektów, dofinansowanie na realizację projektu w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wydatki projektu obejmują koszty bezpośrednie projektu oraz koszty pośrednie. Finansowanie projektów odbywa się ze środków EFS wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego (85% kosztów kwalifikowalnych) i budżetu państwa (15% kosztów kwalifikowalnych). Do każdego projektu zgodnie z wymogami programowymi Spółka wnosi też wkład własny.

Otrzymane zatem przez Wnioskodawcę środki pieniężne – wobec treści art. 12 ust. 1 pkt 1 updop – stanowić będą jego przychód w dacie otrzymania.

Należy przy tym wyjaśnić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymywanych na realizację określonych projektów. Kwalifikacja uzależniona jest w szczególności od sposobu rozdzielania omawianych środków. I tak np. wolne od podatku są:

• dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 47 updop);
• płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 17 ust. 1 pkt 52 updop).
  
  

Rozważając charakter środków finansowych, które otrzymuje Spółka na realizację projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach projektów należy odnieść się do art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 roku o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1376 ze zm.), zgodnie z którym sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1870 ze zm.) określa, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 2 pkt 5 przywołanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o „środkach europejskich” – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 i 5a-5c czyli:

• środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
  
• niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
  
  • Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
  • Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
  • Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
• środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
  
• środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;
  
• środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
  
• środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę”, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.).
  
  
  

Ustawa o finansach publicznych wprowadziła z dniem 1 stycznia 2010 r. zmianę charakteru środków przeznaczonych na realizację programów operacyjnych i w obecnie obowiązującym stanie prawnym środki europejskie, co do zasady, nie zostały włączone do budżetu państwa, ale stanowią jego odrębną część w formie budżetu środków europejskich.

Reguluje to art. 111 pkt 16 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1306/2013”, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Na mocy art. 117 ust. 1 cyt. ustawy o finansach publicznych przyjęto, że budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W ustępie 2 tegoż artykułu skonkretyzowano, że w budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
   
   

Zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, programy finansowane z udziałem środków europejskich są ujmowane w załączniku do ustawy budżetowej.

Szczegółowy sposób wydatkowania budżetu środków europejskich uregulowany został w art. 184-195 ustawy o finansach publicznych.

W myśl art. 124 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa dzielą się m.in. na dotacje i subwencje (pkt 1) oraz wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich (pkt 6).

Nadmienić należy, że stosownie do art. 127 ust. 2 pkt 2, 4 i 5 ustawy o finansach publicznych, dotacjami celowymi są m.in. środki przeznaczone na:

• realizację projektów pomocy technicznej finansowanych z udziałem środków europejskich i środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b;
• realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5;
• współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.
  
  

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych (art. 126 ustawy o finansach publicznych). Z kolei, dotacjami celowymi są środki przeznaczone m.in. na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich (art. 127 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Przepis art. 187 ww. ustawy określa, że za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Na mocy art. 188 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Instytucja, o której mowa w ust. 1, informuje właściwego dysponenta części budżetowej o zleceniach płatności przekazywanych do Banku Gospodarstwa Krajowego, a w przypadku programów finansowanych z udziałem środków europejskich, dla których instytucją zarządzającą lub pośredniczącą jest zarząd województwa, także zarząd województwa (art. 188 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 192 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, Minister Finansów przekazuje na rachunki w Banku Gospodarstwa Krajowego środki na płatności na rzecz beneficjentów, a w przypadku Wspólnej Polityki Rolnej - na rzecz agencji płatniczych, o których mowa w odrębnych ustawach.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz pochodzenie środków należy stwierdzić, że środki finansowe, które otrzymuje Wnioskodawca w postaci dofinansowania na realizację projektów mają charakter „środków europejskich”, uregulowanych w formie budżetu środków europejskich jako odrębna część budżetu państwa.

Dlatego też otrzymane dofinansowanie stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania mocą art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 52 updop.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym różnica powstała w wyniku poniesienia w projekcie mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową niż kwota otrzymanego dofinansowania na pokrycie tych wydatków, jest dla Wnioskodawcy przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop i przychód ten jest zwolniony z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 lub pkt 52 updop, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.