Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.202.2017.2.RK
z 28 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2017 r. (data wpływu 17 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 8 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania kosztów podróży i diet gościom krajowym (pytanie Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.202.2017.1.RK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 23 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 28 sierpnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 8 września 2017 r.), nadanym za pośrednictwem … w dniu 4 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca - Uczelnia Wyższa - … w ramach prowadzonych badań statutowych oraz projektów badawczych (grantów) finansowanych m. in. przez Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego organizuje konferencje, sympozja oraz prowadzi współpracę naukową z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi. W ramach tej działalności, Wnioskodawca zamierza zapraszać krajowych i zagranicznych pracowników naukowych. Udzielone granty przewidują finansowanie Uczelni współpracy naukowej, zarówno krajowej, jak i zagranicznej. Środki na współpracę międzynarodową są przyznawane na wniosek, w którym deklarowane jest zawiązanie takiej współpracy i uzasadnia się jej cel. Przyznanie środków oznacza i skutkuje tym, że współpraca ta została zaakceptowana przez grantodawcę i powinna zostać zrealizowana w ramach przyznanych środków. Takie same zasady dotyczą środków przyznawanych na współpracę krajową. Zaproszeni goście nie będą otrzymywać żadnego wynagrodzenia i nie będą związani z Wnioskodawcą żadną umową cywilnoprawną, ani umową o pracę. Celem planowanych przyjazdów gości krajowych i zagranicznych ma być: wygłoszenie wykładu, odczytu, omówienie prowadzonych projektów badawczych, wymiana doświadczeń naukowych. Wnioskodawca zamierza pokryć dla zagranicznych i krajowych gości następujące koszty związane z prowadzoną współpracą naukową: koszty biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych), zakwaterowania, diet. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę lub refundowane na podstawie przedłożonych i przekazanych Wnioskodawcy przez gości dowodów zakupu - faktur VAT lub imiennie opisanych rachunków, biletów. Gośćmi Wnioskodawcy nie będą osoby prowadzące działalność gospodarczą, zwrot kosztów podróży i noclegu nie będzie przez nich zaliczany do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca zamierza także wypłacać z ww. środków kieszonkowe dla tych gości w ramach określonych przez Uczelnię limitów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym pokrywanie lub refundacja kosztów podróży, w tym kosztów przyjazdu, kosztów hotelu i diet stanowi przychód gości krajowych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym pokrywanie lub refundacja kosztów podróży, w tym kosztów przyjazdu, kosztów hotelu i diet stanowi przychód gości zagranicznych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wypłata kieszonkowego stanowi przychód gości krajowych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wypłata kieszonkowego stanowi przychód gości zagranicznych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytania Nr 1, natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 2, Nr 3, Nr 4, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przepisy te stanowi rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym osób niebędących pracownikami, użyto pojęcia „podróż” bez określenia „służbowa”. Tym samym zakres zwolnienia jest znacznie szerszy niż dla pracowników (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy, gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami.

W konsekwencji także przyjazd zaproszonych gości do siedziby Wnioskodawcy winien mieścić się w określeniu „podróż”, zawartym w ww. przepisie. Aby przyznane danej osobie, niebędącej pracownikiem Wnioskodawcy, świadczenia do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu korzystały ze zwolnienia, muszą być dodatkowo spełnione warunki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. koszty te nie będą stanowiły u otrzymujących je gości kosztów uzyskania przychodu, a ponadto będą one ponoszone w celu realizacji zadań Wnioskodawcy.

Stąd w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że świadczenia w postaci poniesienia lub zwrotu gościom krajowym niebędącym pracownikami Wnioskodawcy, kosztów zakupu biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych), zakwaterowania w hotelach, diet, powinny korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz pod warunkiem, że spełnione zostaną wymagania wynikające z ust. 13 tego artykułu.

Reasumując, Wnioskodawca stwierdza, że świadczenia wynikające z pokrywania lub refundacji kosztów podróży: biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych), zakwaterowania, diet będą stanowiły dla gości krajowych przychód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach limitów określonych przez cytowane wyżej rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Zgodnie z przepisem art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w informacji PIT - 8C nie zamieszcza się dochodów zwolnionych z opodatkowania. W związku z tym Wnioskodawca nie jest obowiązany sporządzić dla tych osób informacji PIT - 8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Przepis art. 20 ust. 1 powołanej ustawy wskazuje, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym artykule, jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Aby jednak przedmiotowe świadczenia, do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu, korzystały ze zwolnienia, muszą być spełnione warunki, wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Należy zauważyć, że we wskazanym przepisie użyto pojęcia „podróż” bez określenia „służbowa”, tym samym zakres zwolnienia jest znacznie szerszy, gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Podkreślić jednakże należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonych badań statutowych oraz projektów badawczych (grantów), finansowanych m.in. przez Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego organizuje konferencje, sympozja oraz prowadzi współpracę naukową z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi. W ramach tej działalności zamierza zapraszać gości krajowych, celem wygłoszenia wykładu, odczytu omówienia prowadzonych projektów badawczych, wymiany doświadczeń naukowych. Goście nie będą otrzymywać żadnego wynagrodzenia i nie będą związani z Wnioskodawcą żadną umową cywilnoprawną, ani umową o pracę. Wnioskodawca zamierza pokryć dla krajowych gości następujące koszty związane z prowadzoną współpracą naukową: koszty biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych), zakwaterowania, diet. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę lub refundowane na podstawie przedłożonych i przekazanych Wnioskodawcy przez gości dowodów zakupu - faktur VAT lub imiennie opisanych rachunków, biletów. Gośćmi Wnioskodawcy nie będą osoby prowadzące działalność gospodarczą, a więc zwrot kosztów podróży i noclegu nie będzie przez nich zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Wnioskodawcę gościom krajowym kosztów podróży związanych z udziałem w konferencjach, sympozjach oraz prowadzoną współpracą naukową – na które składają się: koszty biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych), zakwaterowania i diet będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz pod warunkiem, że zostaną spełnione wymagania wynikające z ust. 13 tego artykułu. Wobec powyższego u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C), gdyż zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w informacji tej nie zamieszcza się dochodów zwolnionych z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.