Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.318.2017.1.NF
z 12 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym jako lokalna grupa działania, której celem statutowym są działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

Działania te obejmują głównie: opracowywanie i realizację lokalnej strategii rozwoju dla obszaru gmin: (…) oraz promocję obszarów wiejskich położonych w wyżej wymienionych gminach. Działania te wykonywane są poprzez wdrożenie lokalnej strategii rozwoju w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT (art. 15 ust. 1), działalność prowadzi nieodpłatnie.

Przychód Wnioskodawcy stanowią składki członków stowarzyszenia, dotacje z różnych źródeł, darowizny od osób fizycznych przeznaczane na działalność statutową, odsetki dopisane do rachunku bankowego. W myśl art. 29 ustawy o VAT, nie jest to obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będąc podatnikiem VAT nie odlicza podatku dochodowego naliczonego i zawartego w nabywanych towarach i usługach (art. 86 ustawy o VAT). Podatek VAT zawarty w fakturach zakupu jest kosztem obciążającym działalność Stowarzyszenia.

Realizując działanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 Wnioskodawca ma prawo do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów. Jednak, podatek zawarty w fakturach jest kosztem kwalifikowanym i podlega zwrotowi wyłącznie wtedy, kiedy Wnioskodawca posiada indywidualną interpretację podatkową o niemożności jego odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT ma prawo ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT zawarty w fakturach zakupu, otrzymanych przy wykonywaniu działalności statutowej Stowarzyszenia związanej z realizacją Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, jest jego kosztem. Wnioskodawca uważa tak, ponieważ nie jest podatnikiem VAT, nie osiąga obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, a w związku z tym nie może go w żaden sposób odliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym jako lokalna grupa działania, której celem statutowym są działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Wnioskodawca realizuje działanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, działalność prowadzi nieodpłatnie. Przychód Wnioskodawcy stanowią składki członków stowarzyszenia, dotacje z różnych źródeł, darowizny od osób fizycznych przeznaczane na działalność statutową, odsetki dopisane do rachunku bankowego. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące tego, czy nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT ma prawo ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, a nabywane towary i usługi nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Ponadto, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał więc możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca, nie będąc podatnikiem VAT i nie wykonując czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT nie ma on prawa ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.