Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.164.2017.2.BG
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.), uzupełnionym 14 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie:

• miejsca i sposobu rozliczenia podatku dochodowego z działalności Oddziału w Niemczech (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
• konieczności ewidencjonowania przez Oddział osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2 i 3) – jest prawidłowe
• sposobu rozliczania przez Spółkę przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z funkcjonowaniem Oddziału w Niemczech (część pytania nr 4) – nieprawidłowe,
• ustalenia skutków podatkowych dla Spółki z tytułu wpłat na PFRON (część pytania nr 5) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie:

• miejsca i sposobu rozliczenia podatku dochodowego z działalności Oddziału w Niemczech,
• konieczności ewidencjonowania przez Oddział osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów uzyskania przychodów,
• sposobu rozliczania przez Spółkę przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z funkcjonowaniem Oddziału w Niemczech,
• ustalenia skutków podatkowych dla Spółki z tytułu wpłat na PFRON.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.164.2017.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano pismem z 7 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która planuje założyć jednoosobową Spółkę X sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. Działalność Spółki polegałaby na prowadzeniu warsztatu samochodowego, zaś docelowo utworzonych zostanie kilkanaście warsztatów w kraju i zagranicą jako Oddziały Spółki. W związku z planowaniem utworzenia Oddziału Spółki poza granicami kraju, np. w Niemczech Wnioskodawczyni chce zatrudnionych w Spółce pracowników oddelegować na podstawie kontraktu do pracy w Oddziale.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

W jaki sposób i gdzie Spółka założona w przyszłości przez Wnioskodawcę powinna rozliczać i odprowadzać podatki z działalności Oddziału w Niemczech? (pytanie nr 1)

Czy Oddział w Niemczech powinien ewidencjonować w księgach rachunkowych osiągnięte przychody podatkowe z prowadzonej przez siebie działalności? (pytanie nr 2 sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Czy Oddział w Niemczech powinien ewidencjonować w księgach rachunkowych ponoszone w ramach swojej działalności koszty podatkowe? (pytanie nr 3 sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Czy wydatki które będą poniesione przez Spółkę i zaewidencjonowane w jej księgach jako stanowiące koszty uzyskania przychodu związane z funkcjonowaniem Oddziału w Niemczech powinny obciążyć Oddział (…) który będzie osiągał przychody dla Spółki (…)?

(część pytania nr 4)

W związku z planami zatrudnienia większej liczby pracowników Spółka będzie zobowiązana do wpłat na PFRON, czy wpłaty te stanowią koszty uzyskania przychodu?

Czy ujęta wpłata PFRON (…) będzie stanowić przychód opodatkowany? (część pytania nr 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Wnioskodawczyni planuje rozpocząć działalność gospodarczą w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz tworzenie Oddziałów także poza granicami np. w Niemczech, Wnioskodawczyni planująca utworzenie Spółki uważa, że Oddział na terenie tego kraju utworzony jako zakład powinien prowadzić odrębne księgi rachunkowe oraz odprowadzać podatek dochodowy od osiągniętych przychodów w Niemczech.

Oddział w Niemczech będący zakładem samobilansującym się powinien ewidencjonować w prowadzonych księgach rachunkowych przychody podatkowe osiągnięte ze swojej działalności.

Oddział w Niemczech powinien ewidencjonować wszystkie poniesione koszty podatkowe związane z prowadzoną działalnością.

Jednak w związku z tym, że to Spółka w Polsce będzie ponosiła większość kosztów Oddziału takie jak wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami oddelegowanych do pracy w Oddziale, szkolenia, środki bhp i inne, wydatki te będą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki zaewidencjonowane w jej księgach rachunkowych.

Powyższe koszty poniesione na rzecz Oddziału, powinny zostać także zaewidencjonowane w księgach Oddziału, (…) wszystkie poniesione wydatki na rzecz Oddziału. Rachunek powinien zostać zaewidencjonowany w księgach rachunkowych Spółki jako przychód podlegający opodatkowaniu. (…) Oddział winien dokonać wpłaty na rachunek bankowy Spółki.

Wpłaty na PFRON są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co za tym idzie przy obliczaniu należnej zaliczki na podatek wpłata ta nie będzie mogła zostać rozliczona jako koszt podatkowy. (…) Jednak skoro wpłata PFRON nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, nie będzie można uznać za przychód opodatkowany tej pozycji w rachunku wewnętrznym dotyczącej części wpłaty od pracowników oddelegowanych do pracy w Oddziale. Pozycja rachunku dotycząca wpłaty PFRON powinna być/zostać wyłączona z przychodów Spółki i tym samym nie stanowić podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Podatnicy mający siedzibę lub zarząd w Polsce mogą uzyskiwać dochody pochodzące zarówno z kraju, jak i z zagranicy, są oni jednak opodatkowani od całości osiąganych przez siebie dochodów w państwie siedziby, podlegają więc nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przy czym dochody uzyskiwane przez rezydenta poza granicami Polski mogą być także opodatkowane w państwie źródła.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego zawartą w art. 4a pkt 11 updop, pojęcie to oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego
   państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 updop).

Wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi (art. 17 ust. 1 pkt 3 updop).

W świetle art. 5 ust. 1 i 2 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: umowa polsko-niemiecka), określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie do art. 7 ust. 2 i 3 umowy polsko-niemieckiej, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ust. 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.

Postanowienie to określa zasadę rozgraniczenia zysków pomiędzy poszczególne części przedsiębiorstwa to jest jednostkę macierzystą i zakład oraz formułuje normę, że w państwie źródła (położenia zakładu) opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład. Z przyjęcia tej zasady wynika, że zakładowi należy przypisać część zysków, którą w porównywalnych warunkach osiągnąłby podmiot niezależny.

W myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 36 updop stanowi natomiast, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r., poz. 721 z późn. zm.).

Brak możliwości zaliczenia wpłat na PFRON do kosztów uzyskania przychodów powoduje w konsekwencji zwiększenie dochodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem wydatki i koszty ujęte w księgach rachunkowych, niestanowiące kosztów podatkowych wpływają na zwiększenie dochodu podatkowego.

Pomimo ustawowego obowiązku dokonywania wpłat na PFRON w kosztach uzyskania przychodów nie można uwzględnić ani wpłaty dokonanej zgodnie z art. 21, ani opłaty sankcyjnej związanej z niezorganizowaniem miejsca pracy dla osoby, która w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku. Wpłaty te stanowią pewnego rodzaju sankcję finansową dla pracodawcy, który nie realizuje zadań w zakresie zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych wynikających z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami (tj. ustawą o rachunkowości), w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że działalność Spółki którą planuje założyć Wnioskodawca polegałaby na prowadzeniu warsztatu samochodowego, zaś docelowo utworzenie zostanie kilkanaście warsztatów w kraju i zagranicą jako oddziałów Spółki. W związku z planowanym utworzeniem Oddziału Spółki poza granicami kraju, np. w Niemczech Wnioskodawczyni chce zatrudnionych w Spółce pracowników oddelegować na podstawie kontraktu do pracy w Oddziale.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że prowadzenie działalności przez Spółkę (Jednostkę macierzystą) poprzez położony zagranicą zakład jest istotnym wyznacznikiem określającym zakres obowiązków podatkowych Spółki.

Należy zauważyć, że pojęcie „zakład” jest pojęciem abstrakcyjnym, które oznacza pewien zakres obowiązku podatkowego danego podmiotu z racji prowadzenia przez ten podmiot działalności w drugim państwie. Stwierdzenie istnienia na terytorium danego państwa zakładu przedsiębiorcy zagranicznego, nie powoduje jednak powstania nowego podmiotu podatkowego (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) w tym państwie.

Zakład nie jest podmiotem podatkowym, gdyż podmiotem takim pozostaje przedsiębiorca zagraniczny, który jednak podlega opodatkowaniu w tym państwie, w którym ma zakład, choć tylko od dochodów, jakie można przypisać, temu zakładowi.

A zatem w rozpatrywanej sprawie istotne jest to, że utworzenie na terytorium Niemiec zakładu, nie powoduje powstania nowego podmiotu podatkowego. Istniejący w Niemczech Oddział Spółki nie ma bytu niezależnego od Spółki, której część stanowi – jest niejako położoną zagranicą „częścią składową” przedsiębiorstwa, tj. Spółki. Oznacza to, że pomimo swojej odrębności w stosunku do jednostki macierzystej Oddział nie jest z punktu widzenia prawa podatkowego samodzielnym podmiotem. Wyodrębnienie Oddziału w strukturze Spółki ma jedynie charakter organizacyjny.

W celach podatkowych punktem wyjścia dla oceny jaka część zysków przypada na jednostkę macierzystą a jaka na zakład (Oddział) musi być ustalenie wszystkich przychodów oraz pełnych kosztów Spółki, poniesionych w związku z działalnością jej zakładu (Oddziału). Stąd na podstawie art. 7 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Oddział w Niemczech może być obciążony kosztami ponoszonymi przez Jednostkę macierzystą w związku z działalnością Oddziału łącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego czy powstały one w Polsce, czy też w Niemczech. W każdym przypadku muszą to być jednak koszty poniesione i jednocześnie muszą być związane z funkcjonowaniem Oddziału.

Finansowe rozliczenia wewnętrzne dokonywane pomiędzy jednostką macierzystą – Spółką, mającą siedzibę w Polsce a jej zakładem położonym w Niemczech nie wywołują skutków podatkowych w podatku dochodowym. Zatem wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką a jej Oddziałem dokonywane są w ramach jednego podmiotu. Brak jest zatem podstaw do uznania, że rozliczenia przychodów i koszów na rzecz Oddziału pomiędzy tymi podmiotami doprowadzą do powstania przychodów podatkowych i kosztów ich uzyskania. Obowiązek podatkowy Oddziału ograniczony jest tylko do dochodów, jakie można przypisać Oddziałowi.

Rozliczenie zysków bezwzględnie winno wynikać z ewidencji księgowej prowadzonej przez Spółkę na podstawie art. 9 ust. 1 updop, jako tzw. Jednostkę macierzystą oraz z ewidencji prowadzonej przez Oddział. W kwestii obowiązków ewidencyjnych zauważyć należy, że polskie przepisy podatkowe nie zawierają szczególnych regulacji w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oddziału (zakładu) znajdującego się poza terytorium Polski. Zatem Oddział w Niemczech ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych (bądź innej ewidencji) według zasad obowiązujących w tamtym kraju.

W związku z powyższym, zyski przedsiębiorstwa z siedzibą w Polsce w części przypadającej na działalność zakładu położonego w Niemczech, będą opodatkowane w Niemczech, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Przy ustalaniu dochodu zakładu uwzględnione powinny być zatem wszelkie przychody związane z działalnością zakładu oraz wszystkie koszty służące uzyskaniu tych przychodów, niezależnie od tego, czy koszty te powstały w tym państwie, w którym usytuowany jest zakład, czy w państwie siedziby Spółki.

Biorąc pod uwagę, że skoro poniesione wydatki przez Spółkę dotyczące działalności Oddziału nie będą kosztem uzyskania przychodów jednostki macierzystej – będą to wydatki dotyczące Oddziału – zatem nie będą mogły zostać uwzględnione przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce (nie będą stanowiły przychodów jak i kosztów ich uzyskania). Zauważyć więc należy, że wydatki poniesione przez polską Spółkę (takie jak wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami oddelegowanych do pracy w Oddziale, szkolenia, środki bhp i inne), które zostały poniesione w związku z funkcjonowaniem Oddziału powinny zostać przypisane do zagranicznego Oddziału. Poniesione przez Spółkę wpłaty na PFRON zostały wyłączone na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 36 updop z kosztów uzyskania przychodów. Natomiast część wpłat przypadających na pracowników oddelegowanych do pracy w Oddziale nie zwiększa przychodów a tym samym podstawy opodatkowania Spółki. Wewnętrzne rozliczenia dokonywane pomiędzy Spółką, mającą siedzibę w Polsce a jej zakładem położonym w Niemczech nie wywołują skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy planującego utworzenie Spółki w zakresie:

• miejsca i sposobu rozliczenia podatku dochodowego z działalności Oddziału w Niemczech (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
• konieczności ewidencjonowania przez Oddział osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2 i 3) – jest prawidłowe
• sposobu rozliczania przez Spółkę przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z funkcjonowaniem Oddziału w Niemczech (część pytania nr 4) – nieprawidłowe,
• ustalenia skutków podatkowych dla Spółki z tytułu wpłat na PFRON (część pytania nr 5) – jest prawidłowe.
  
  

Nadmienia się, że w odniesieniu do części pyt. 4, 5 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.