Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.199.2017.1.JW
z 21 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Wnioskodawca jest jednym z 4 udziałowców w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), która podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski. Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje w przyszłości podjęcie decyzji o dobrowolnym umorzeniu udziałów Wnioskodawcy. Umorzenie udziałów będzie przeprowadzone w formie umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia zgodnie z przepisami art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH). Po uzyskaniu zgody Wnioskodawcy, Spółka nabędzie jego prawa do udziałów nieodpłatnie, a następnie je umorzy.

W dniu 17 maja 2017 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. W dniu 5 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację potwierdzająca prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy (Znak: 0111-KDIB2-2.4011.124.2017.2.JW).

W trakcie analizy sposobu umorzenia udziałów przez Spółkę, które uprzednio mają być nabyte od Wnioskodawcy bez wynagrodzenia, okazało się że przed dokonaniem nabycia udziałów przez Spółkę od Wnioskodawcy i następnie umorzenia tych udziałów, konieczne jest uprzednie podwyższenie kapitału zakładowego Spółki. Konieczność dokonania tej czynności wynika z faktu, że aktualnie zarówno kapitał zakładowy Spółki, jak i wartość nominalna jednego udziału Spółki, jest na minimalnym poziomie wymaganym przez przepisy Kodeksu spółek handlowych. Natomiast w wyniku analizy prawnej okazało się, że przeprowadzenie umorzenia przez Spółkę ww. udziałów byłoby niemożliwe, bowiem kapitał zakładowy Spółki w wyniku umorzenia udziałów innego wspólnika Spółki nie spełniałby już wymogu wynikającego z przepisów Kodeksu spółek handlowych w zakresie jego wysokości.

W związku z tym, ze względu na zmianę stanu faktycznego na dzień złożenia wniosku, jak również konieczność dokonania czynności, które nie były wcześniej planowane, tj. najpierw dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, celem zapewnienie minimalnego poziomu kapitału zakładowego Spółki wymaganego przez KSH, a następnie dokonanie umorzenia ww. udziałów, konieczne jest ponowne wystąpienie z wnioskiem o interpretację, w celu oceny przez Organ wydający interpretacje przepisów prawa podatkowego, czy powyższe czynności mogą mieć wpływ na ocenę zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o interpretację z 17 maja 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku planowanym nabyciem przez Spółkę udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia celem ich późniejszego umorzenia, ze względu na konieczność przeprowadzenia dodatkowych czynności, które wcześniej nie były planowane, nabycie przez Spółkę udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia celem umorzenia nadal nie będzie powodowało powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku planowanym nabyciem przez Spółkę udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia celem ich późniejszego umorzenia, pomimo konieczności przeprowadzenia dodatkowych czynności, które wcześniej nie były planowane, nabycie przez Spółkę udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Regulację dotyczącą problematyki umorzenia udziałów zawiera ustawa Kodeks spółek handlowych. Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce.

Zgodnie z treścią art. 199 KSH:

• § 1: Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.
• § 2: Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.
• § 3: Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.
• § 4: Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.
• § 5: W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku.
• § 6: Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.
• § 7: W razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.
  
  

Z powyższego przepisu jasno wynika, że zasady zbywania udziałów w celu ich umorzenia pozostawione zostały swobodnemu uznaniu stron. Strony mogą zatem uzgodnić brak wynagrodzenia z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia, co wynika bezpośrednio z art. 199 § 3 KSH.

Dalej trzeba wskazać, że stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PDOF), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PDOF, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Zgodnie z ogólną definicją z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF, źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, przychody z kapitałów pieniężnych stanowią dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
   
   

Pojęcie dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych zostało określone w art. 24 ust. 5 ustawy o PDOF, w myśl którego dochodem (przychodem) tym jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także zdarzenia opisane w pkt od 1 do 8 (winno być: od 1 do 9).

W art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o PDOF, dochodem jest kwota otrzymana przez daną osobę w związku z umorzeniem jej udziałów, z czym nie mamy w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) do czynienia. Dodatkowo należy podkreślić, że regulacją art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o PDOF, objęte jest wyłącznie umorzenie przymusowe, w tym jego podtyp, czyli umorzenie automatyczne, nie zaś zbycie udziałów w celu umorzenia (umorzenie dobrowolne). Trzeba podkreślić, iż umorzenie dobrowolne może generować przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w celu umorzenia pod warunkiem, że czynność ta jest odpłatna. Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PDOF, za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Jednakże w przypadku umorzenia bez wynagrodzenia nie mamy do czynienia z przychodem należnym jak również z odpłatnym zbyciem udziałów, a co się z tym wiąże nie będzie możliwości szacowania potencjalnego dochodu.

Dodatkowo na gruncie art. 11 ustawy o PDOF, warto wskazać, iż w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1769/11), Sąd podkreślił, że istotą podatków dochodowych jest opodatkowanie skonkretyzowanego przysporzenia, a nie potencjalnej możliwości jego uzyskania. Reguła ta dotyczy zwłaszcza uzyskanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, w odniesieniu do których ustawodawca w sposób jednoznaczny posłużył się zwrotem „otrzymane”. Użyty w art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF zwrot „wartość otrzymanych”, dotyczy zarówno samego faktu uzyskania takiego świadczenia, jak i jego wielkości (wartości).

Reasumując, w świetle powyższej analizy przepisów prawa podatkowego, w przypadku opisanym w stanie faktycznym (winno być: w zdarzeniu przyszłym), wprawdzie dojdzie do zbycia udziałów Wnioskodawcy na rzecz Spółki, jednakże zbycie to nie będzie miało charakteru odpłatnego. Tym samym, z tytułu zbycia udziałów Wnioskodawcy celem ich umorzenia, Wnioskodawca nie otrzyma żadnego świadczenia i nie powstanie po Jego stronie przychód w rozumieniu ustawy o PDOF.

Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, wśród których dla przykładu można wymienić interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 stycznia 2017 r. Znak: 1061-IPTPB3.4511.890.2016.1.MK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 maja 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-203/13/JG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2013 r. Znak: IPPB1/415-851/13-2/MT.
  
  

Odnosząc powyższe do zmiany stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego występującego na dzień złożenia wniosku o interpretację z 17 maja 2017 r. i konieczności uprzedniego podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w celu przeprowadzenia planowanego nabycia przez Spółkę udziałów Wnioskodawcy i następnie ich umorzenia, zdaniem Wnioskodawcy, konieczność wykonania dodatkowych czynności nie wpływa na ocenę konsekwencji podatkowych po stronie Wnioskodawcy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie planowanego dobrowolnego zbycia na rzecz Spółki bez wynagrodzenia udziałów Wnioskodawcy i następnie ich umorzenia przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm.).

Umorzenie może być przeprowadzone:

• za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę – tzw. umorzenie dobrowolne;
• bez zgody wspólnika – tzw. umorzenie przymusowe;
• w razie ziszczenia się określonego zdarzenia – tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).
  
  

Zgodnie z art. 199 § 3 ww. ustawy – za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe (w tym automatyczne) traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tychże udziałów przez udziałowca – w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę – a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia – w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) − źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy − za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością dochodzi do zbycia tych udziałów a osiągnięty przychód z tego tytułu należy zakwalifikować – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do kapitałów pieniężnych. Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że − przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wnioskodawca wskazał, że zbycie udziałów na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu umorzenia nastąpi bez wynagrodzenia. Przed zbyciem udziałów celem ich umorzenia nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego, jednak czynność ta (czynność podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o.) nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż stanowi czynność odrębną od zbycia udziałów na rzecz Spółki celem umorzenia. Odnosząc się natomiast do wpływu uprzedniego podwyższenia kapitału zakładowego na sytuację Wnioskodawcy będącą przedmiotem niniejszej interpretacji, należy stwierdzić, że nie będzie ono miało wpływu na skutki podatkowe dla Wnioskodawcy z tytułu zbycia udziałów bez wynagrodzenia w celu ich dobrowolnego umorzenia.

Kontynuując przedstawione Organowi do rozstrzygnięcia zagadnienie, w przypadku umorzenia dobrowolnego osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia udziałowiec zakwalifikuje do kapitałów pieniężnych – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy podkreślić, że dyspozycją tego przepisu objęte jest wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym. Innymi słowy podatnikowi, którego udziały umarzane są bez wynagrodzenia nie przysługuje tytuł prawny do żądania wypłaty wynagrodzenia. To oznacza, że umorzenie dobrowolne bez wynagrodzenia nie będzie objęte dyspozycją ww. przepisu. Natomiast przepis art. 17 ust. 2 ustawy stanowi, że przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 stosuje się odpowiednio przepisy art. 19. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „odpowiednio” oznacza, że przepis, do którego się odwołano może zostać zastosowany jedynie w zakresie, jakim da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. Skoro przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają umorzenie udziałów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia, to w razie skorzystania z możliwości umorzenia bez wynagrodzenia nie ma podstaw zastosowanie przepisu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że w przypadku opisanym w zdarzeniu przyszłym wprawdzie dojdzie do zbycia udziałów, jednakże zbycie to nie będzie miało charakteru odpłatnego. Tym samym dla Wnioskodawcy nie powstanie przychód a w konsekwencji dochód z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia i nie znajdzie zastosowania art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na niniejsze rozstrzygnięcie nie ma wpływu okoliczność, że przed zbyciem przez Wnioskodawcę udziałów konieczne będzie podwyższenie kapitału zakładowego w Spółce.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.