Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.312.2017.2.DC
z 7 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania przy sprzedaży samochodu osobowego procedury VAT-marża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania przy sprzedaży samochodu osobowego procedury VAT-marża.

Wniosek uzupełniono pismem w dniu 29 sierpnia 2017 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jako radca prawny prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych. Jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym wyłącznie usługi opodatkowane. W dniu 17 maja 2014 r. jako przedsiębiorca nabyła używany samochód osobowy, rok produkcji 2004, na umowę kupna-sprzedaży od polskiej osoby fizycznej, bez możliwości odliczenia VAT. Pojazd ten po zakupie został przyjęty przez Wnioskodawczynię do używania jako środek trwały w działalności gospodarczej radcy prawnego i podlegał amortyzacji, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Obecnie Zainteresowana zamierza sprzedać samochód. Pojazd zostanie sprzedany jako auto firmowe stanowiące środek trwały. Za sprzedaż samochodu uzyska kwotę niższą, niż to co zapłaciła poprzedniemu właścicielowi.

Wnioskodawczyni pragnie dodać, że nabywając samochód osobowy w celu jego wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej, zakładała jego docelową sprzedaż. Zamierzała sprzedać auto w momencie, gdy dalsza eksploatacja będzie wymagała wysokich kosztów remontów w stosunku do jego wartości lub gdy warunki finansowe pozwolą na zakup nowszego pojazdu.

W uzupełnieniu z dnia 18 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowy pojazd nabyła od osoby fizycznej nie działającej przy sprzedaży samochodu w charakterze podatnika podatku od towarów i usług lub podatnika podatku od wartości dodanej. Sprzedawca nie był podatnikiem ww. podatków przy tej sprzedaży. Sprzedawca nie wystawił faktury lub odpowiadającego jej zagranicznego dokumentu sprzedaży wystawianego przez podatnika podatku od wartości dodanej. Sporządzono jedynie umowę kupna-sprzedaży, na której sprzedawca występuje jako osoba fizyczna bez firmy i NIP a nie jako przedsiębiorca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy do opodatkowania sprzedaży pojazdu Wnioskodawczyni powinna zastosować metodę marży, o której mowa w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca to czy wystąpi podatek VAT należny obliczony w systemie marży?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Do opodatkowania VAT sprzedaży auta w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni powinna zastosować metodę marży, o której mowa w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 2. Wnioskodawczyni uważa, że nie wystąpi podatek VAT w systemie marży, gdyż uzyskana kwota sprzedaży będzie niższa od kwoty nabycia, a podstawą opodatkowania w systemie marży jest różnica pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Regułą opodatkowania VAT jest, że podstawę opodatkowania stanowi kwota zapłacona pomniejszona o VAT należny. W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych w warunkach wskazanych w art. 120 ustawy o VAT podstawą opodatkowania VAT jest natomiast marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Opodatkowanie w systemie marży dotyczy określonej kategorii towarów używanych. Poza tym ważne jest, od kogo towary używane zostały nabyte. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy. Pojazd jest rzeczą używaną i nabyty został od osoby fizycznej, bez możliwości odliczenia VAT, zakup nastąpił do firmy.

Odnośnie spełnienia warunku – zakupu auta w celu odsprzedaży – Zainteresowana zwraca uwagę na stanowisko wyrażone m.in. w wykładni dokonanej przez Panią Rzecznik Ministerstwa w związku ze zmianą przepisów od dnia 1 stycznia 2014 r. Pani Rzecznik kompleksowo spojrzała na stosowanie procedury marży, biorąc pod uwagę także Dyrektywy Unijne. Słusznie zauważyła, że jeżeli samochód nie został przez podatnika przekazany na cele prywatne, czyli stanowi nadal majątek firmy, sprzedaż takiego samochodu będzie podlegała opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. „Jednakże podatnik będzie mógł wówczas zastosować szczególną procedurę wynikającą z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT marża – PAP)”. W wypowiedzi chodziło o samochód nabyty bez prawa do odliczenia VAT, którego sprzedaż od dnia 1 stycznia 2014 r. w świetle znowelizowanych przepisów nie będzie już korzystała ze zwolnienia przedmiotowego od VAT. Argumentacja powyższa opiera się na przepisie art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym w definicji podatnika – pośrednika, stosowanej dla celów opodatkowania marżą, system marży odnosi się także do wykorzystywania towarów odsprzedawanych. Uznać zatem należy, że opodatkowanie w systemie marży ma zastosowanie również do podatników, u których odsprzedawane towary używane, tak jak w przypadku Wnioskodawczyni, były wcześniej wykorzystywane w firmie, a nie tylko nabywane czysto w celu odsprzedaży jak np. w firmie sprzedającej auta używane.

Prawo do sprzedaży w systemie marży samochodu firmowego Minister Finansów potwierdził w wielu wydanych interpretacjach indywidualnych.

Zainteresowana również dodaje, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/4 stwierdził, że pierwszorzędnym celem nabycia samochodu osobowego niekoniecznie musi być cel odsprzedaży. TSUE uważa, że przedsiębiorstwo, które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża, zatem nie ulega wątpliwości, że sprzedając używany samochód osobowy nabyty od osoby fizycznej bez możliwości odliczenia VAT, można zastosować również procedurę VAT marża.

Z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar – samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

Odnośnie pytania drugiego Wnioskodawczyni uważa, że przy sprzedaży samochodu powinna określić podstawę opodatkowania (marżę) w związku ze stosowaniem procedury „VAT-marża” dla dostawy towaru używanego (samochodu). Zainteresowana winna wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy). W tej sytuacji skoro różnica ta będzie mniejsza od zera, mniejsza od zera będzie również podstawa opodatkowania, nie wystąpi zatem kwota podatku VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Należy zaznaczyć, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży nie mniej ważne jest – oprócz rodzaju towaru, który może zostać objęty tą procedurą – także to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym wyłącznie usługi opodatkowane. W dniu 17 maja 2014 r. jako przedsiębiorca nabyła używany samochód osobowy, rok produkcji 2004, na umowę kupna -sprzedaży od polskiej osoby fizycznej, bez możliwości odliczenia VAT. Pojazd ten po zakupie został przyjęty przez Wnioskodawczynię do używania jako środek trwały w działalności gospodarczej podlegał amortyzacji, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Obecnie Zainteresowana zamierza sprzedać samochód. Pojazd zostanie sprzedany jako auto firmowe stanowiące środek trwały. Za sprzedaż samochodu uzyska kwotę niższą, niż to co zapłaciła poprzedniemu właścicielowi.

Wnioskodawczyni pragnie dodać, że nabywając samochód osobowy w celu jego wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej, zakładała jego docelową sprzedaż.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą możliwości zastosowania procedury VAT-marża, określonej w art. 120 ustawy, dla czynności sprzedaży używanego samochodu osobowego.

W świetle przywołanych przepisów i niniejszych okoliczności należy uznać, że Wnioskodawczyni będzie miała prawo przy sprzedaży przedmiotowego samochodu do zastosowania procedury opodatkowania marży. Spełnione będą bowiem przesłanki pozwalające na jej zastosowanie, tj. samochód będący przedmiotem wniosku spełnia definicję towaru używanego w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i Zainteresowana nabyła go od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, bez możliwości odliczenia podatku VAT, z docelowym zamiarem dalszej odsprzedaży. Tym samym Wnioskodawczyni wypełni dyspozycje wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że do opodatkowania sprzedaży pojazdu Wnioskodawczyni powinna zastosować metodę VAT-marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii wskazania czy w tak przedstawionym opisie sprawy wystąpi podatek VAT należny obliczony w systemie VAT marży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej używany samochód osobowy, który był wykorzystany do czynności opodatkowanych. Jak wskazała Zainteresowana, sprzedaż samochodu z uwagi na okres użytkowania nastąpi za kwotę niższą od ceny nabycia.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy wskazać należy, że dostawa używanego samochodu osobowego (towaru) będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zostanie bowiem dokonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Jednakże istotnym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że sprzedaż samochodu nastąpi poniżej ceny nabycia.

Odnosząc się do powyższego w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że dla potrzeb zastosowania procedury opodatkowania marżą przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (pośrednika). Oznacza to, że kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru.

Z kolei w cenie sprzedaży mieszczą się wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika (pośrednika) od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to m.in. podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) w związku ze stosowaniem procedury VAT-marża dla dostawy towaru używanego (samochodu), Zainteresowana winna wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Czyli w przedmiotowej sytuacji, jeśli samochód zostanie sprzedany po cenie niższej niż cena zakupu, to podstawa opodatkowania (marża) wyniesie 0,00 zł, a w związku z tym nie wystąpi podatek należny.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy, należy uznać, że skoro przedmiotowy samochód został nabyty jako towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 ustawy, to Wnioskodawcy przy sprzedaży tego samochodu (towaru używanego) będzie przysługiwać prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie zostanie wykazany podatek należny, ponieważ cena sprzedaży tego samochodu będzie niższa od ceny jego nabycia, a tym samym nie wystąpi podstawa opodatkowania – marża.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy. udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.