Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.79.2017.2.AT
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2017 r. (złożonym osobiście w tym samym dniu), uzupełnionym 10 lipca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem certyfikatu rezydencji w formie dokumentu pdf – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem certyfikatu rezydencji w formie dokumentu pdf. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 czerwca 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.79.2017.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 10 lipca 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółka akcyjną prowadzi działalność w zakresie usług finansowych, polegającą na sprzedaży pożyczek gotówkowych osobom fizycznym oraz prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych. Spółka dokonuje zakupu usług reklamowych wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od firmy X, która ma siedzibę w Irlandii. Do końca 2016 roku spółka co roku otrzymywała oryginalny certyfikat rezydencji i zgodnie z art. 7 pkt 1 umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Polską, a Irlandią z dnia 13 listopada 1995 r., który mówi, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, Spółka uznawała, że Podatnik mający siedzibę w Polsce wypłacający należności spółce mającej siedzibę w Irlandii nie musi pobrać podatku, gdyż postanowienia umowy wskazują, iż podatek taki ma być płacony tylko w Irlandii. W 2017 roku spółka zwróciła się do firmy X o przesłanie oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej za rok podatkowy 2017, który ma potwierdzić, że firma X jest zarejestrowana dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w Irlandii w związku z tym, że jest irlandzkim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca otrzymał drogą mailową od firmy X informację, że od 1 stycznia 2017 r. certyfikaty rezydencji będą wydawane przez wydział ds. dużych podatników administracji skarbowej w Irlandii w formie dokumentu pdf i będą przesyłane przy użyciu bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, który zwróci się z wnioskiem o wydanie certyfikatu rezydencji. W związku z powyższym Wnioskodawca otrzymał drogą mailową od firmy X certyfikat rezydencji podatkowej na rok podatkowy 2017 w formie dokumentu pdf.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 6 lipca 2017 r. wskazano m.in., że od 1 stycznia 2017 r. jedyną możliwością otrzymania certyfikatu rezydencji podatkowej jest forma elektroniczna w formie pliku pdf i nie ma możliwości otrzymania certyfikatu rezydencji w formie papierowej. Od 1 stycznia 2017 r. roku Wydział ds. Dużych podatników (Revenues Large Cases Division) w Irlandii wydaje certyfikaty rezydencji tylko w formie dokumentu pdf i przesyła je do podatników przy użyciu bezpiecznego kanału elektronicznego. Certyfikat rezydencji podatkowej nie jest dostępny na oficjalnej stronie internetowej Urzędu Skarbowego (Revenue Irish Tax and Customs) w Irlandii. Urząd Skarbowy w Irlandii wysyła go w formie dokumentu pdf za pomocą bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, a następnie rezydent irlandzki przesyła certyfikat w formie pdf do kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien niepobrać podatku zgodnie z taką umową, jeżeli zostanie udokumentowane miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji w formie dokumentu pdf otrzymanym drogą mailową od firmy X?

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on zastosować umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania ponieważ posiada certyfikat rezydencji w formie dokumentu pdf, otrzymany drogą mailową od firmy X, ponieważ od 1 stycznia 2017 r. certyfikaty rezydencji wydział ds. dużych podatników administracji skarbowej w Irlandii będzie wydawał tylko w formie dokumentu pdf i będą one przesyłane przy użyciu bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, który zwróci się z wnioskiem o wydanie certyfikatu rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na mocy art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl natomiast art. 4a pkt 12 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji, oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych jest miejsce siedziby. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Jednocześnie, certyfikat rezydencji stanowi dokument, w oparciu o który możliwe jest ustalenie czy od należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonywanych na rzecz danego podatnika, powinien zostać pobrany przez płatnika podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku (tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), powinna zostać zastosowana.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w razie wątpliwości, to na płatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że prawidłowo zrealizował ciążące na nim obowiązki. Zgodnie bowiem z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zauważyć należy również, że nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji. Nie rozstrzyga o tym także definicja certyfikatu rezydencji określona w art. 4a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. Z punktu widzenia właściwej kwalifikacji dokumentu przedłożonego przez podatnika płatnikowi, który ma stanowić podstawę uwzględnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, istotne będą zatem pewne istotne składniki tego dokumentu. Uwzględniając treść powołanego art. 4a pkt 12 oraz wynikające z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uwarunkowania, certyfikat rezydencji to dokument:

• wystawiony przez właściwe dla podatnika organy administracji podatkowej,
• wskazujący dane identyfikujące podatnika, w tym jego nazwę i siedzibę, datę wystawienia oraz ewentualnie okres ważności dokumentu,
• zawierający stwierdzenie, że podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie jego siedziby.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika na dzień wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 tej ustawy w momencie dokonywania tej wypłaty. W większości przypadków nie ma możliwości uzyskania takiego dokumentu w dniu wypłaty tych należności. Natomiast, jeżeli w certyfikacie wskazano okres jego ważności, dla płatnika istotne jest, czy w dacie wypłaty świadczenia okres ten nie upłynął.

Z przepisu art. 26 ust. 1 zdanie drugie omawianej ustawy wynika, że dla zastosowania korzystniejszych dla podatnika stawek wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie jest wystarczający sam fakt posiadania przez niego rezydencji podatkowej w kraju, z którym Polskę łączy taka umowa, ale dodatkowo musi to zostać potwierdzone wydaniem specjalnego dokumentu, jakim jest certyfikat rezydencji. Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Zatem, warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem, prawidłowa realizacja obowiązków przez płatnika wymaga uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji aktualnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika. Ustawodawca nie wskazał przy tym, w jakim terminie płatnik powinien wejść w posiadanie tego dokumentu.

Płatnik (tu: Spółka), na którym spoczywa obowiązek potrącenia podatku od dochodu osiąganego przez nierezydenta w prawidłowej wysokości, powinien żądać od podatnika dokumentu (tj. certyfikatu rezydencji) oryginalnego.

W tym miejscu należy wskazać na regulację zawartą w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Jednakże w myśl art. 194 § 1 ww. ustawy, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż dokonuje zakupu usług reklamowych wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od firmy X, która ma siedzibę w Irlandii. Do końca 2016 roku spółka co roku otrzymywała oryginalny certyfikat rezydencji i zgodnie z art. 7 pkt 1 umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Polską, a Irlandią z dnia 13 listopada 1995 r., który mówi, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, Spółka uznawała, że Podatnik mający siedzibę w Polsce wypłacający należności spółce mającej siedzibę w Irlandii nie musi pobrać podatku gdyż postanowienia umowy wskazują, iż podatek taki ma być płacony tylko w Irlandii. W 2017 roku spółka zwróciła się do firmy X o przesłanie oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej za rok podatkowy 2017, który ma potwierdzić, że firma X jest zarejestrowana dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w Irlandii w związku z tym, że jest irlandzkim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca otrzymał drogą mailową od firmy X informację, że od 1 stycznia 2017 r. certyfikaty rezydencji będą wydawane przez wydział ds. dużych podatników administracji skarbowej w Irlandii w formie dokumentu pdf i będą przesyłane przy użyciu bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, który zwróci się z wnioskiem o wydanie certyfikatu rezydencji. W związku z powyższym Wnioskodawca otrzymał drogą mailową od firmy X certyfikat rezydencji podatkowej na rok podatkowy 2017 w formie dokumentu pdf. Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2017 r. jedyną możliwością otrzymania certyfikatu rezydencji podatkowej jest forma elektroniczna w formie pliku pdf i nie ma możliwości otrzymania certyfikatu rezydencji w formie papierowej. Od 1 stycznia 2017 r. roku Wydział ds. Dużych podatników w Irlandii wydaje certyfikaty rezydencji tylko w formie dokumentu pdf i przesyła je do podatników przy użyciu bezpiecznego kanału elektronicznego. Certyfikat rezydencji podatkowej nie jest dostępny na oficjalnej stronie internetowej Urzędu Skarbowego w Irlandii. Urząd Skarbowy w Irlandii wysyła go w formie dokumentu pdf za pomocą bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, a następnie rezydent irlandzki przesyła certyfikat w formie pdf do kontrahenta.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro jak jednoznacznie wynika z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu stanu faktycznego Spółka nie ma możliwości uzyskania certyfikatu rezydencji w postaci oryginału może zastosować zwolnienie od podatku, bądź stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w oparciu o certyfikat przesłany jej w wersji elektronicznej.

W świetle powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.