INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2011r. sygn. akt II FSK 102/10 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 sierpnia 2009r. sygn. akt I SA/Gl 383/09, wniosku z dnia 27 października 2008r. (data wpływu do Organu 29 października 2008r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2008r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z zamiany lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2008r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z zamiany lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 14 listopada 2008r. Znak: IBPB II/2/415-18/08/JT wezwano wnioskodawców do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 24 listopada 2008r.

W dniu 08 stycznia 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPBII/2/415-18/08/JT, w której uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe stwierdzając, że wnioskodawczyni nie spełnia wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że nie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej. Tym samym ze zwolnienia może skorzystać jedynie połowa przychodu z zamiany lokalu przypadająca na wnioskodawcę.

Pismem z dnia 23 stycznia 2009r. (data nadania w UPT – 26 stycznia 2009r., data wpływu do tut. Biura 30 stycznia 2009r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 24 lutego 2009r. Znak: IBPB II/2/415W-2/09/JT odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 02 marca 2009r.

Pismem z dnia 30 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 03 kwietnia 2009r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 04 maja 2009r. Znak: IBPBII/2/4160-2/09/JT, IBRP/007-88/09/I Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2009r. sygn. akt I SA/Gl 383/09 uchylił zaskarżoną interpretację.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając z upoważnienia Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 maja 2011r. sygn. akt II FSK 102/10 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura w dniu 29 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 listopada 2007r. wnioskodawcy na zasadzie ustawowej wspólności małżeńskiej nabyli na własność lokal mieszkalny o pow. 63,52 m².

W dniu 27 lipca 2008r. aktem notarialnym małżonkowie zamienili posiadane mieszkanie na mieszkanie o pow. użytkowej 48,53 m², należące do syna i synowej.

W zamienianym mieszkaniu o pow. 63,52 m² wnioskodawca był zameldowany od dnia 27 października 1986r. do dnia zamiany lokalu, w związku z czym złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie o zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu z zmiany lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni natomiast nie była zameldowana w tym mieszkaniu przez wymagany do ulgi okres 12 miesięcy przed datą zamiany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawcy są zwolnieni od płacenia podatku dochodowego od przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie „ulgi meldunkowej”...

Zdaniem wnioskodawców, ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Według nich przepisy nie precyzują czy dla skorzystania z ulgi przez obojga małżonków z tytułu zbycia nieruchomości stanowiącej współwłasność majątkową konieczne jest aby oboje byli zameldowani na pobyt stały.

Na poparcie własnego stanowiska wnioskodawcy wskazali pismo Izby Skarbowej w Rzeszowie a dnia 17 września 2007r. znak: IS.1/2-4151/09/07; IS./1/2-4151/10/07.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 08 stycznia 2009r. Znak: IBPBII/2/415-18/08/JT Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe, stwierdzając, że wnioskodawca spełnił wymagane ustawą warunki i tylko 1/2 dochodu uzyskana z zamiany lokalu mieszkalnego będzie zwolniona z opodatkowania, natomiast wnioskodawczyni nie spełniała wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, co oznacza, że wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Wnioskodawcy zaskarżyli, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2009r. sygn. akt I SA/Gl 383/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 08 stycznia 2009r. Podejmując rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, iż w rozpoznawanej sprawie przedmiotem sporu jest kwestia prawa do ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a w szczególności kwestia czy prawo do ulgi mają oboje małżonkowie bez względu na to czy oboje byli w zbytym mieszkaniu zameldowani przez okres co najmniej 12 miesięcy przed datą zbycia, czy też jedno z nich.

W ocenie Sądu, rozstrzygając przedmiotowy spór, należy przede wszystkim dokonać analizy treści art. 10, art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z ust. 21 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl pierwszego z wymienionych przepisów, źródło przychodów stanowi m.in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub wskazanych praw majątkowych - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Według art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 21 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W myśl natomiast art. 21 ust. 22 powyższe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Zdaniem Sądu ustawodawca – jako przesłankę zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych m.in. ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - określił zameldowanie na pobyt stały, w zbywanym lokalu, przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Jakkolwiek Sąd potwierdził, że zasadnie wskazano w interpretacji, że wymóg 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym odnosi się do podatnika, to w ocenie Sądu wysnuta z treści tego przepisu konstatacja, że skoro podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie ( w zw. z art. 1 i art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to każdy z nich – w celu skorzystania z ulgi – musi spełniać ww. przesłankę jest nieuprawniona. Taki wniosek zdaniem Sądu byłby uprawniony, gdyby ww. przepis nie wskazywał, że regulacja ta (zasada w niej zawarta) ma zastosowanie z zastrzeżeniem ust. 21 i ust. 22 tego przepisu. Sąd podkreślił, że organ interpretacyjny zgodnie z prawem ocenił wynikający z ust. 21 wymóg – tj. obowiązek złożenia oświadczenia w terminie 14 dni od dnia zbycia o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi w urzędzie skarbowym - warunkującym prawo do ulgi. Jednakże w ocenie Sądu organ nie dokonał łącznej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co jak dalej wywodzi doprowadziło do przyjęcia tezy, że każdy z małżonków – aby skorzystać z ulgi musi (poza warunkiem określonym w ust. 21 przepisu art. 21 ustawy) spełniać warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy czyli legitymować się co najmniej 12 miesięcznym okresem stałego zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym. Takiej interpretacji nie da się w ocenie Sądu zaakceptować, uwzględniając treść ust. 22 wskazanego przepisu, zgodnie z którym ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. W ocenie Sądu ww. przepisy należy interpretować łącznie, co w konsekwencji oznacza, że jeżeli podatnik (małżonek) był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy w zbywanym lokalu na okres stały, to zwolnienie przysługuje łącznie obojgu małżonkom. Tylko bowiem taka interpretacja jak podkreśla Sąd zapewnia realizację dyspozycji zawartej w ust. 22 ww. przepisu tj. zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Nadto w ocenie Sądu interpretacja organu podatkowego przesądza, że przepis art. 21 ust. 22 staje się zbędny, gdyż nie można przyjąć, że „łącznie dla obojga małżonków” oznacza „odrębnie przez każdego z nich”, co niweczy treść ust. 22. Wyraźnie trzeba podkreślić, że nie można przyjmować za prawidłową takiej interpretacji, która uznawałaby jakieś sformułowania tekstu za zbędne. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadzić można regułę interpretacyjną szczególnie istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej skargi, że każde słowo użyte w tekście prawnym jest potrzebne dla zrekonstruowania podatkowej normy postępowania (por. wyrok NSA z dnia 08 czerwca 1994r. sygn. akt SA/Po 692/94). Również Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 14 czerwca 1995r. W 19/94 uznał za niezgodną z założeniem o racjonalności prawodawcy, leżącym u podstaw poprawnej wykładni przepisów prawa taką wykładnię, która prowadziłaby do wniosku, że pewien fragment przepisu należałoby uznać za całkowicie zbędny.

Reasumując, zdaniem Sądu z przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że spełnienie warunku niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej przez jednego z małżonków (przesłanka zameldowania na okres stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu) powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie.

Podobny pogląd wynika z orzecznictwa sądowego (wyrok WSA Lublinie z dnia 21 stycznia 2009r. I SA/Lu 622/08, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009r. sygn. akt I SA/Bd 12/09) jak i interpretacji niektórych organów podatkowych (np. decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17 września 2007r. IS.I/2-4151/9/07).

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż „ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia”, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2008r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko wnioskodawców - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości i praw, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości i praw, tylko wówczas jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 14 listopada 2007r. a jego zamiany dokonano w dniu 27 lipca 2008r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych zamiany przedmiotowego lokalu należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 3 ustawy w przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zwolnienie powyższe ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008r. termin do złożenia tego oświadczenie został przedłużony do 30 kwietnia 2009r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 9 poz. 361).

Należy jednak zaznaczyć, że ze zwolnienia może korzystać wyłącznie przychód ze zbycia budynku lub lokalu mieszkalnego. Przychód ze zbycia przypadający na grunt lub udział w gruncie lub w prawie wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków co w konsekwencji oznacza, że spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej warunku zameldowania na okres stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym budynku lub lokalu powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2008r. najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2009r.
  
  

Przy czym należy zauważyć, że w przypadku małżonków warunek zameldowania jest spełniony również wówczas, gdy w budynku lub lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez co najmniej 12 miesięcy był zameldowany tylko jeden z nich.

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Ze stanu faktycznego opisanego w złożonym wniosku wynika, iż w dniu 14 listopada 2007r. wnioskodawcy zostali współwłaścicielami lokalu mieszkalnego. W ww. lokalu mieszkalnym zameldowany na pobyt stały był tylko wnioskodawca w okresie od 27 października 1986r. do dnia zamiany lokalu. W dniu 27 lipca 2008r. nastąpiła sprzedaż przedmiotowego prawa.

Dla skorzystania z przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy zwolnienia od podatku przez oboje małżonków wystarczającym jest, że warunek zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu przez okres 12 miesięcy spełnia tylko jeden z małżonków. W stanie faktycznym warunek zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu mieszkalnym został spełniony przez wnioskodawcę. Zatem, mimo iż warunek zameldowania spełnił tylko wnioskodawca, to mając na uwadze, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej przysługuje również współmałżonkowi, który warunku zameldowania nie spełnił, należy uznać, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, jeśli w ustawowym terminie tj. do 30 kwietnia 2009r. złożyła w urzędzie skarbowym oświadczenie, że i ona spełnia warunki do zwolnienia. Złożenie oświadczenia jest bowiem warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi meldunkowej i oświadczenie to musi pochodzić od każdego współmałżonka. Z prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wynika, że Organ podatkowy prawidłowo ocenił ten wynikający z art. 21 ust. 21 ustawy obowiązek terminowego złożenia oświadczenia jako warunek niezbędny do skorzystania z ulgi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.