Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.211.2017.2.PC
z 2 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.) uzupełnionym w dniu 5 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia wykonywanych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia wykonywanych usług. Wniosek został uzupełniony w dniu w dniu 5 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 czerwca 2017 r. skutecznie doręczone Stronie w dniu 29 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma jest podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność na podstawie wpisu do CEiDG, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczącym usługi z zakresu transportu towarów - usługi spedycyjne. W ramach świadczonych usług w firmie wystąpią następujące zdarzenia gospodarcze:

1. Firma jako podmiot (podatnik) krajowy świadczy usługi spedycji na rzecz kontrahenta (podmiotu zagranicznego) posiadającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej obejmujące organizację przewozu albo innego sposobu przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) znajdującego się na terytorium kraju, jak również w drugą stronę tj. z miejsca wyjazdu (nadania) mieszczącego się na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej.
2. Firma będzie świadczyła usługę transportu międzynarodowego na rzecz kontrahenta (podmiotu zagranicznego) posiadającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej. Świadczona usługa transportu międzynarodowego będzie miała charakter tranzytu rozpoczynającego się w kraju znajdującym się na terytorium Unii Europejskiej przemieszczającego się przez terytorium RP z rozładunkiem i odprawą celną w Polsce oraz kontynuacją transportu z wyładunkiem i odprawą końcową na Białorusi. Firma z racji pośrednictwa w usłudze transportowej nie jest każdorazowo w posiadaniu dokumentacji potwierdzającej wymagania tj. dokumentacji wymienionej w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, z której m in. jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, wymienionymi w przytoczonym artykule są: list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora). Dokumenty przewozowe jadą z towarem i są każdorazowo w oryginale w posiadaniu przewoźnika, który nie ma obowiązku przekazywania ich spedytorowi.
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

1. w odniesieniu do zdarzenia 1:
   • Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługę spedycji nie są zarejestrowani na potrzeby podatku od towarów i usług (nie można potwierdzić ich identyfikacji jako aktywnych na stronie VIES), natomiast są podmiotami gospodarczymi prowadzącymi działalność gospodarczą o których mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy, który to artykuł definiuje podatnika do zastosowania przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem dla celów określenia miejsca świadczenia usług jest podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, a zatem Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługę są podatnikami w rozumieniu art. 28a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2016 r., poz. 710 ze zm.)
     
   • Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługę spedycji nie posiadają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności dla którego świadczone są przedmiotowe usługi.
2. w odniesieniu do zdarzenia 2:
   • Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługę transportu międzynarodowego są podatnikami w rozumieniu art. 28a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2016 r., poz. 710 ze zm.).
     
   • Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługę transportu międzynarodowego nie posiadają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności dla którego świadczone są przedmiotowe usługi.
     
     
     

Reasumując w obydwu przypadkach Kontrahenci na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi są Podatnikami w rozumieniu art. 28a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2016 r., poz. 710 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Gdzie jest miejsce opodatkowania świadczonych usług spedycyjnych oraz jaką stawkę podatku VAT firma powinna zastosować przy rozliczaniu świadczonych usług?

Zdaniem Wnioskodawcy w Przypadku 1 firma ustala miejsce opodatkowania świadczonej usługi spedycji na rzecz podatnika zagranicznego jako terytorium kraju, w którym Nabywca usługi (który jest podatnikiem) posiada swoją siedzibę. Podatek z racji siedziby Nabywcy przerzucony zostaje na Nabywcę usługi, stawką podatku dla podmiotu świadczącego usługę wykazana na wystawionej fakturze VAT jako NP / NOT EXIST obciąża Nabywcę.

Zdaniem firmy w Przypadku 2 firma nie ma podstaw do zastosowania stawki VAT 0% ponieważ podobnie jak w Przypadku 1 z racji położenia siedziby Nabywcy (podatnika) usługi, która znajduje się poza terytorium kraju, w ogóle nie rozpatruje możliwości zastosowania art. 83 ust 5 Ustawy o VAT gdyż przytoczony artykuł ma zastosowanie w obrocie pomiędzy dwoma krajowymi podmiotami (podatnikami). Firma w tym przypadku powinna zastosować się od razu do art. 28b Ustawy o VAT przy czym wystawić fakturę rozliczającą wykonanie usługi z oznaczeniem NP / NOT EXIST VAT wskazującym Nabywcę jako podatnika rozliczającego VAT w miejscu (kraju) prowadzenia działalności tj. (siedziby) Nabywcy.

Uzasadnienie:

Zdarzenia 1

W odniesieniu do zdarzeń z punktu 1 należy przede wszystkim zauważyć, że przedmiotem są co do zasady usługi spedycji międzynarodowej podlegające opodatkowaniu stosownie do art. 28b pkt 1 Ustawy o VAT tj w kraju (na terytorium siedziby) Nabywcy. Zgodnie z przytoczonym artykułem miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia ww usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust 1 i 1a, art. 28g ust 1, art. 28i. art. 28j ust 1 i 2 oraz art. 28n

Uzasadnienie:

Zdarzenia 2

W odniesieniu do zdarzeń z punktu 1 należy przede wszystkim zauważyć, że przedmiotem są usługi spedycji międzynarodowej podlegające opodatkowaniu stosownie do art. 28b. pkt 1 Ustawy o VAT tj w kraju (na terytorium siedziby) Nabywcy. Zgodnie z przytoczonym artykułem miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust 1 i 2 oraz art. 28n.

W związku z powyższym art. 83 ust. 5 ustawy o VAT w ogóle nie rozpatrujemy w podanym przypadku ponieważ nie dotyczy on podmiotów zagranicznych (podatników), których siedziba mieści się poza terytorium kraju. Przytoczony wyżej artykuł ma zastosowanie wyłącznie dla usług transportu świadczonych pomiędzy podmiotami krajowymi, tj. których siedziba mieści się na terytorium kraju a usługa transportu międzynarodowego odbywa się poza terytorium kraju przy czym przez usługi transportu międzynarodowego - w odniesieniu do towarów - rozumie się:

Przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

• z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
  

• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
  

• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
  
  
  

Zgodnie z ogólną zasadą, miejscem świadczenia (krajem opodatkowania) usług - w przypadku świadczenia usług na rzecz krajowego podatnika - jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

W przypadku usług transportu (w tym spedycji) świadczonych przez podatnika krajowego na rzecz podatników zagranicznych mających siedzibę poza terytorium kraju i na terytorium Unii Europejskiej właściwe jest zastosowanie opodatkowania w kraju Nabywcy. Na fakturze VAT wykazuje się w poz. stawka NP, NOT EXIST VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez terytorium kraju – w myśl art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarcza odpowiadająca tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędąca podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług została określona w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Jak stanowi art. 28f ust. 1a ustawy, miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1. posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;
2. posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczącym usługi z zakresu transportu towarów - usługi spedycyjne. W ramach świadczonych usług w firmie wystąpią następujące zdarzenia gospodarcze:

1. Wnioskodawca świadczy usługi spedycji na rzecz kontrahenta - podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej oraz nieposiadającego w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Usługi te obejmują organizację przewozu albo innego sposobu przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) znajdującego się na terytorium kraju, jak również w drugą stronę tj. z miejsca wyjazdu (nadania) mieszczącego się na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej.
2. Wnioskodawca będzie świadczył usługę transportu międzynarodowego na rzecz kontrahenta - podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej oraz nieposiadającego w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Świadczona usługa transportu międzynarodowego będzie miała charakter tranzytu rozpoczynającego się w kraju znajdującym się na terytorium Unii Europejskiej przemieszczającego się przez terytorium RP z rozładunkiem i odprawą celną w Polsce oraz kontynuacją transportu z wyładunkiem i odprawą końcową na Białorusi.
   
   

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości gdzie jest miejsce opodatkowania świadczonych usług oraz jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować przy rozliczaniu świadczonych usług.

Wnioskodawca wskazał, że świadczy przedmiotowe usługi na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy, którzy nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Jednocześnie dla przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę przepisy ustawy nie przewidują szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług. Zatem w analizowanej sprawie miejsce świadczenia usług należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym, przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce lecz w kraju, w którym klient posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w Polsce do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia przedmiotowych usług. W konsekwencji względem przedmiotowych usług nie znajdą zastosowania stawki podatku VAT przewidziane w ustawie o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy rozdziału „Faktury” Działu XI stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej- posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu,z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.
   
   

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
  

• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
  

• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).
  
  
  

Jednocześnie w art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Zatem, w analizowanej sprawie faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej może nie zawierać stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto, natomiast powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie”.

Zatem mając na uwadze, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny co do opodatkowania przedmiotowych usług stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Ponadto należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.