Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.79.2017.2.KW
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

1. w części dotyczącej kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia otrzymywanego przez Zarządzającego na podstawie umowy o zarządzanie oraz niepowstania przychodu z tytułu korzystania przez Zarządzającego z udostępnionych przez Spółkę: samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu komórkowego oraz pomieszczenia biurowego w siedzibie Spółki, a także zwrotu lub opłacenia przez Spółkę wydatków poniesionych przez Zarządzającego na eksploatację ww. sprzętu (w tym paliwo, rozmowy telefoniczne, koszty utrzymania, konserwacji i napraw urządzeń) – jest prawidłowe,
2. w części dotyczącej niepowstania po stronie Zarządzającego przychodu z tytułu: zwrotu kosztów wykorzystywania przez Zarządzającego prywatnego samochodu, kosztów noclegów i kosztów przejazdów krajowych i zagranicznych w związku z podróżą w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania, uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach na koszt Wnioskodawcy, opłacenia przez Wnioskodawcę składki na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie przepisów z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r. poz. 1202) zostanie zawarta umowa o świadczenie usług zarządzania między Spółką a osobą powołaną jako Członek Zarządu Spółki (zwana dalej Zarządzającym).

Zarządzający jest osobą fizyczną nie wykonującą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) i nie posiadającą wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Przedmiotem umowy będzie świadczenie usług zarządzania Spółką w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Spółki. Realizacja przez Zarządzającego powierzonych mu zadań będzie występować przy wykorzystywaniu zasobów rzeczowych, finansowych i organizacyjnych Spółki, w tym zasobów pracowników oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych. Zawarta umowa będzie zawierać zobowiązanie Spółki do zapewnienia tych zasobów Zarządzającemu.

Świadczenie usług przez Zarządzającego będzie polegać na działaniu w imieniu i na rzecz Spółki, prowadzeniu spraw Spółki we wszystkich aspektach tej działalności, reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich i wobec pracowników Spółki zgodnie ze sposobem reprezentacji przyjętym w Spółce, realizacji celów zarządczych i innych stawianych przed Spółką oraz do realizacji zadań o charakterze użyteczności publicznej.

Zarządzający będzie świadczyć usługi wyłącznie osobiście oraz w sposób ciągły, w warunkach pełnej dyspozycyjności. Będzie działać on pod nadzorem Zgromadzenia Wspólników oraz Rady Nadzorczej Spółki. W okresie pełnienia funkcji Członka Zarządu będzie nałożony na niego obowiązek przestrzegania zasad zakazu konkurencji, tajemnicy przedsiębiorstwa oraz nieudostępniania informacji poufnych. Miejscem wykonania umowy przez Zarządzającego będzie siedziba Spółki oraz każde inne miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, w którym zaistnieje konieczność wykonywania zadań związanych z działalnością Spółki.

Zarządzający będzie uprawniony do uczestniczenia w konferencjach, seminariach i innych wydarzeniach na koszt Spółki, o ile ich zakres i tematyka będą związane z działalnością Spółki. Na Zarządzającym w tym zakresie spoczywać będzie obowiązek aktywnego udziału w wymienionych wydarzeniach. Zarządzający będzie także zobowiązany do udziału w szkoleniach związanych z zakresem wykonywanych na rzecz Spółki usług zarządzania, objętych zatwierdzonym na dany rok obrotowy Spółki planem rzeczowo-finansowym. Koszty tych szkoleń ponosić będzie Spółka.

W ramach umowy Spółka zobowiąże się wobec Zarządzającego do przekazania urządzeń technicznych, wyposażenia oraz innego mienia Spółki niezbędnego do realizacji usług zarządzania, w tym: środków łączności, w tym telefonicznych i elektronicznych, zapewnienie samodzielnego pomieszczenia biurowego o standardzie stosowym do wykonywanej funkcji Członka Zarządu wraz z możliwością korzystania z części wspólnych budynku, w którym znajduje się siedziba Spółki, zapewnienia materiałów biurowych, oraz możliwości korzystania z ogólnodostępnych urządzeń technicznych w Spółce. Spółka zobowiąże się ponosić koszty utrzymania, obsługi, napraw urządzeń przekazywanych do korzystania Zarządzającemu. Ustalono, że do celów związanych z wykonywaniem usług zarządzania poza siedzibą Spółki, Zarządzający jest uprawniony do wykorzystywania samochodów stanowiących mienie Spółki, a także samochodu prywatnego. Spółka zobowiąże się pokryć koszty podróży służbowych dotyczących wykonywania usług zarządzania. Spółka zobowiąże się także do zwrotu udokumentowanych oraz odpowiednio uzasadnionych wydatków poniesionych przez Zarządzającego, niezbędnych do należytego wykonania omawianej umowy.

Do celów podróży w granicach oraz poza granicami administracyjnymi miasta związanych z należytym wykonaniem umowy, Spółka zapewni możliwość skorzystania przez zarządzającego z samochodu służbowego będącego jej mieniem, na zasadach obowiązujących w Spółce. W przypadku korzystania przez Zarządzającego z samochodu prywatnego do wyżej wymienionych podróży, Spółka zobowiąże się do wypłaty należności z tego tytułu.

Spółka zapewni Zarządzającemu, jego współmałżonkowi i dzieciom prowadzącym wspólne gospodarstwo domowe korzystanie z pakietów medycznych (na chwilę obecną Spółka ich nie posiada) oraz innych pakietów usług, które udostępnia swoim pracownikom.

Spółka zobowiązuje się do zgłoszenia Zarządzającego do ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłacania składek na FUS, NFZ, FP i FGŚP, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wynagrodzenie należne Zarządzającemu będzie składać się z części stałej stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe oraz części zmiennej stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie będzie płacone na podstawie wystawionych rachunków lub faktur w terminach określonych umową.

W umowie zapisane będzie, że każda ze Stron ponosi odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań z tej umowy. Zarządzający ponosić będzie odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Zarządzającego niniejszej Umowy, lub wykonywania funkcji Członka Zarządu Spółki będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy lub naruszenia przepisów prawa, jeżeli nastąpiło to z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Zgodnie z zapisem umowy, Zarządzający nie będzie ponosił odpowiedzialności związanej z ryzykiem w zarządzaniu i ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, o ile nastąpi to w ramach dozwolonego i uzasadnionego ryzyka, jeżeli Zarządzający będzie je podejmował zgodnie z przepisami prawa i nie będzie można przypisać mu winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. W tym zakresie Spółka zawrze umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki i pokryje koszty składek z tego tytułu.

Wnioskodawca kwalifikuje wynagrodzenie Zarządzającego jako przychód z art. 13 pkt 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest płatnikiem tego podatku.

Wnioskodawca pod pojęciem „podróż w granicach administracyjnych miasta związana z należytym wykonaniem umowy” rozumie podróż w celu wykonywania przez Zarządzającego zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscowości, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy. Jednocześnie, zgodnie z regulacjami zawartymi w umowie o zarządzanie, miejscem wykonywania umowy przez Zarządzającego będzie siedziba Spółki oraz każde inne miejsce na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, w którym zaistnieje konieczność wykonywania zadań związanych z działalnością Spółki.

Wnioskodawca pod pojęciem „podróż poza granice administracyjne miasta związana z należytym wykonaniem umowy” rozumie podróż w celu wykonywania przez Zarządzającego zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy. Podróże poza miejscowość siedziby Spółki bezpośrednio związane będą z należytym wykonaniem usług zarządzania i będą także wynikały z potrzeby udziału w konferencjach, seminariach i innych czynności, które będą miały na celu zapewnienie bądź zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

Noclegi (hotele) i przejazdy (bilety kolejowe, lotnicze) krajowe i zagraniczne, o których mowa w pytaniu nr 2, będą związane z podróżą w celu wykonywania przez Zarządzającego zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania wyłącznie w miejscach znajdujących się poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy.

Wydatki związane z wykorzystywaniem samochodu prywatnego, koszty noclegów i przejazdów, których dotyczy pytanie nr 2, które zostaną zwrócone Zarządzającemu nie zostaną przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako że nie stanowią przychodu Zarządzającego, a Spółki. Wydatki te nie zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez Zarządzającego.

Wydatki związane z wykorzystywaniem samochodu prywatnego, koszty noclegów i przejazdów, których dotyczy pytanie nr 2, które zostaną zwrócone Zarządzającemu Wnioskodawca (Spółka) poniesie w celu osiągnięcia przychodów.

Pod pojęciem „wydatku poniesionego przez osobę Zarządzającą na paliwo”, o którym mowa w pytaniu nr 2 nie należy rozumieć innego wydatku niż tego, który mieści się w pojęciu należności związanych z wykorzystywaniem samochodu prywatnego do celów służbowych lub wydatku na paliwo poniesionego przez Wnioskodawcę związanego z udostępnieniem samochodu służbowego.

Zasoby rzeczowe, finansowe i organizacyjne Spółki wskazane we wniosku udostępnione Zarządzającemu będą przez niego wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie, które Zarządzający otrzyma na podstawie umowy o zarządzanie zawartej z Wnioskodawcą prawidłowo zostało zakwalifikowane przez Wnioskodawcę jako przychód z działalności wykonywanej osobiście w zakresie umów o zarządzanie, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym na Wnioskodawcy ciążą obwiązki płatnika podatku wynikające z art. 41 ust. 1 ww. ustawy?
2. Czy nieodpłatne udostępnienie osobie zarządzającej prawa do korzystania z samochodu służbowego do celów podróży związanych z należytym wykonywaniem umowy lub pokrycie przez Spółkę należności w przypadku wykonania takiej podróży samochodem prywatnym, a także udostępnienie komputera (laptopa), telefonu komórkowego, pomieszczenia biurowego w siedzibie Spółki w celu wykonywania umowy o zarządzanie, jak również wydatki poniesione przez osobę zarządzającą, w związku z wykonywaniem powierzonych jej zadań na eksploatację sprzętu (w tym paliwo, rozmowy telefoniczne, koszty utrzymania, konserwacji i napraw urządzeń), koszty noclegów (hotele), przejazdów (bilety kolejowe, lotnicze) krajowe i zagraniczne - zwrócone lub opłacone przez Spółkę na podstawie stosownych dokumentów finansowych, stanowią dodatkowy przychód osoby zarządzającej i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
3. Skoro Zarządzający będzie uprawniony do uczestniczenia w konferencjach, seminariach i szkoleniach, o ile ich zakres i tematyka będzie związana z wykonywaniem usług, a koszty tych zdarzeń pokrywa Spółka, to czy wymienione koszty należy doliczać do przychodu osoby zarządzającej, od której Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
4. W sytuacji, gdy Spółka oświadcza, że zawrze umowę ubezpieczenia o odpowiedzialności cywilnej OC organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki i pokryje koszty składek z tego tytułu, czy należy te koszty zaliczyć do przychodu podatnika, od której Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo ustalono, że w opisanym zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie, które Zarządzający otrzyma na podstawie umowy o zarządzanie zawartej z Wnioskodawcą podlega opodatkowaniu jako pochodzące z działalności wykonywanej osobiście i jako takie podlega obowiązkom Wnioskodawcy jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnych charakterze zaliczamy do działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 13 pkt 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy, płatnicy o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do korzystania z majątku Spółki, używanego przez osobę zarządzającą tylko do celów służbowych nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie, od którego Spółka powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przychód z nieodpłatnych świadczeń mógłby powstać jedynie wówczas, gdyby osoba zarządzająca wykorzystywała to mienie w celach osobistych.

W ocenie Spółki udostępnione osobie zarządzającej Spółką mienie w postaci pomieszczenia biurowego, samochodu służbowego, laptopa, telefonu komórkowego stanowią podstawowe środki techniczne, niezbędne do wykonywania usług zleconych osobie fizycznej, które nie stanowią przysporzenia (przychodu) dla tej osoby. Również zwrot kosztów przejazdów, przelotów, kosztów pobytu w hotelach i konserwacji lub napraw urządzeń, jak również koszty poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawcę, z tym związane, nie stanowią przychodów osoby zarządzającej z tytułu działalności wykonywanej osobiście podlegających opodatkowaniu. Wymienione koszty nie służą i w żaden sposób nie stanowią przysporzenia majątkowego po stronie osoby zarządzającej, lecz stanowią uzasadnione specyfikacją kontraktu środki służące realizacji kontraktu, pozostające w związku przyczynowym z realizowanymi przez osobę zarządzającą obowiązkami i działalnością Spółki.

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Spółkę w celu zapewnienia uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach i seminariach nie stanowią przychodu po stronie osoby zarządzającej, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż, podobnie jak środki techniczne (narzędzia pracy), niezbędne do wykonywania zawartej umowy - nie będą wykorzystywane do celów osobistych (zarządzający nie odnosi w ich rezultacie żadnych wymiernych korzyści finansowych), ponadto bezpośrednim beneficjentem tych zdarzeń jest Spółka.

Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawarcia umowy o odpowiedzialności cywilnej OC obejmującej organy Spółki, po stronie indywidualnych osób zarządzających nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Za przychód mogą być uznane tylko takie świadczenia, które zostały spełnione za zgodą osoby zarządzającej (skorzysta ona z nich w sposób pełni dobrowolny), zostały spełnione w jej interesie (a nie w interesie Spółki) i przyniosły jej korzyść, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnej osobie. To Spółka oświadczy, że zawrze umowę OC, której podmiotem będą jej organy a nie indywidualne osoby, będzie to skutkowało brakiem możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na daną indywidualną osobę. Ponadto, beneficjentem wymienionego ubezpieczenia będzie sama Spółka, a nie osoba zarządzająca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 8 ww. ustawy).
  

Natomiast stosownie do art. 13 pkt 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody uzyskane z tytułu świadczenia usług zarządzania Wnioskodawcą w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Wnioskodawcy stosownie do zawartej umowy, zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wynagrodzenie, które Zarządzający będzie otrzymywał na podstawie umowy o zarządzanie zawartej z Wnioskodawcą będzie podlegało opodatkowaniu jako przychód z działalności wykonywanej osobiście. W związku z wypłatą tego wynagrodzenia na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Przychodem Zarządzającego z tytułu umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką będzie zatem nie tylko ewentualne wynagrodzenie z tego tytułu, ale także nieodpłatne świadczenia otrzymywane w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Spółki.

W świetle powyższego odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy zauważyć, że z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zasoby rzeczowe, finansowe i organizacyjne Spółki wskazane we wniosku, udostępnione Zarządzającemu będą przez niego wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych. Należy więc stwierdzić, że korzystanie przez Zarządzającego z udostępnionych przez Spółkę: samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu komórkowego oraz pomieszczenia biurowego w siedzibie Spółki w celu wykonywania przez niego zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania, a także zwrot lub opłacenie przez Spółkę wydatków poniesionych przez Zarządzającego na eksploatację ww. sprzętu (w tym paliwo, rozmowy telefoniczne, koszty utrzymania, konserwacji i napraw urządzeń) w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań służy wyłącznie celom Wnioskodawcy i jako takie nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie. W przedmiotowej sytuacji, w ww. zakresie, Zarządzający nie otrzymuje żadnej korzyści majątkowej kosztem Wnioskodawcy. Nie generuje to zatem po stronie Zarządzającego dodatkowego przychodu z działalności wykonywanej osobiście w postaci nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym na Wnioskodawcy w tym zakresie nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do pokrywania przez Spółkę należności w przypadku wykorzystywania przez Zarządzającego prywatnego samochodu do podróży w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących się zarówno w miejscowości, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy, jak również poza tą miejscowością, a także związanych z taką podróżą kosztów noclegów (hotele) i przejazdów (bilety kolejowe, lotnicze) krajowych i zagranicznych należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Spółkę tych kosztów stanowi dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie.

Przy czym wskazać należy, że wartość części świadczeń ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego – po spełnieniu określonych warunków – może być jednak zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Powyższe zwolnienie przysługuje do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach. Odrębnym przepisem, o którym mowa powyżej jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia określa ono wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej:

1. na obszarze kraju, zwanej dalej „podróżą krajową”;
2. poza granicami kraju, zwanej dalej „podróżą zagraniczną”.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
2. zwrot kosztów:
   
   
   
   1. przejazdów,
   2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
   3. noclegów,
   4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (§ 3 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przy czym zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.

Stosownie do § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21). W tym zakresie obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271 ze zm.).

Wskazać jednak należy, że aby przedmiotowe świadczenia, do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach, korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki, wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Przystępując do oceny skutków podatkowych otrzymania przez Zarządzającego zwrotu kosztów wykorzystywania prywatnego samochodu, przejazdów oraz noclegów w pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że z zacytowanych przepisów wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne jest uzyskanie tych świadczeń przez osobę będącą w podróży pod warunkiem, że wypłacone należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący.

Należy zaznaczyć, że w powołanym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”. Różnica treści lit. a) i b) w art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy związana jest jednak wyłącznie z faktem, że w podróży służbowej może pozostawać jedynie pracownik, gdyż regulacje w tym zakresie zawiera ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1666 ze zm.). Stąd w odniesieniu do osób niepozostających w stosunku pracy (stosunkach pokrewnych) można mówić jedynie o podróży, a nie o podróży służbowej w rozumieniu Kodeksu pracy.

Niezależnie od powyższego, pojęcie „podróż” należy rozumieć identycznie. Przywołać w tym miejscu należy więc definicję podróży służbowej zawartą w przepisach Kodeksu pracy, którą posiłkowo stosuje się przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy, za podróż służbową uznaje się wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, bądź stałe miejsce pracy pracownika. Pomijając zatem uwarunkowania tego przepisu dotyczące stosunków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, przyjąć należy, że podróżą w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy lub stałe miejsce wykonywania zadań Zarządzającego.

W konsekwencji zwrot kosztów wykorzystywania przez Zarządzającego prywatnego samochodu do podróży w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących się poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy, a także związanych z taką podróżą kosztów noclegów (hotele) i przejazdów (bilety kolejowe, lotnicze) krajowych i zagranicznych wypłacany Zarządzającemu będzie korzystał ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości limitu określonego w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, pod warunkiem, że otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W takim przypadku na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Natomiast ewentualna nadwyżka wypłacanych przez Wnioskodawcę świadczeń – ponad określony limit będzie podlegała opodatkowaniu jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe z uwagi na to, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, pokrywanie przez Wnioskodawcę kosztów wykorzystywania przez Zarządzającego prywatnego samochodu oraz kosztów noclegów i przejazdów krajowych i zagranicznych w związku z podróżą w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących się poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy stanowi dla Zarządzającego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który przy spełnieniu określonych przepisami prawa warunków korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą natomiast objęte wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego świadczenia za czas podróży w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących się w miejscowości, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy. W takim bowiem przypadku Zarządzający nie będzie pozostawał w podróży, o której mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym zwrot kosztów wykorzystywania przez Zarządzającego prywatnego samochodu do podróży w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących w miejscowości, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy będzie stanowił dla Zarządzającego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3 należy stwierdzić, że w związku uczestnictwem, na koszt Spółki, w konferencjach, seminariach i szkoleniach po stronie Zarządzającego powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Osoba ta otrzyma bowiem konkretną korzyść finansową w postaci ww. świadczenia. Koszt ww. wydarzeń będzie ponosić Wnioskodawca. Skoro Zarządzający w związku z uczestnictwem nie będzie ponosił kosztów, to tym samym osoba ta otrzyma świadczenie, które spowoduje u niej przysporzenie w majątku w postaci uczestnictwa w konferencji, seminarium i szkoleniu, za które nie płaci. Bezpośrednim beneficjentem uczestnictwa w ww. wydarzeniach jest Zarządzający, który podnosi tym samym swoje kwalifikacje, które z kolei mogą być przez niego wykorzystane nie tylko w okresie świadczenia usług zarządzania Wnioskodawcą.

W konsekwencji wartość świadczenia w postaci uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach finansowanych przez Wnioskodawcę stanowić będzie dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4 należy wskazać, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do przepisu art. 822 § 1 ww. ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, dyrektora itd.). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje - co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zarządzający ponosić będzie odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Zarządzającego niniejszej Umowy, lub wykonywania funkcji Członka Zarządu Spółki będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy lub naruszenia przepisów prawa, jeżeli nastąpiło to z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Zgodnie z zapisem umowy, Zarządzający nie będzie ponosił odpowiedzialności związanej z ryzykiem w zarządzaniu i ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, o ile nastąpi to w ramach dozwolonego i uzasadnionego ryzyka, jeżeli Zarządzający będzie je podejmował zgodnie z przepisami prawa i nie będzie można przypisać mu winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. W tym zakresie Spółka zawrze umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki i pokryje koszty składek z tego tytułu.

W świetle powyższego, w opisanym zdarzeniu przyszłym, niewątpliwie korzyścią majątkową dla ubezpieczonych członków organów Wnioskodawcy, w tym dla Zarządzającego, będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i Wnioskodawca będzie ponosić koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo że otrzymają stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewni tym osobom ochronę w zakresie odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki.

Należy zwrócić uwagę, że fakt, iż umowa będzie obejmowała organy Wnioskodawcy, a nie indywidualne osoby, nie stanowi trwałej przeszkody do uznania tegoż świadczenia za przychód i ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Z wniosku wynika, że na dzień zapłacenia składki krąg osób objętych ubezpieczeniem – mimo, że nie są one wymienione z imienia i nazwiska – będzie zamknięty, ograniczony, należeć będą do niego członkowie organów Spółki, w tym Zarządzający. Wiadomo zatem, które osoby objęte są ubezpieczeniem. Wnioskodawca zna osoby objęte ubezpieczeniem, w tym Zarządzającego z imienia i nazwiska i w rezultacie może więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzystała z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki może ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę, w tym przez konkretnego członka organu Wnioskodawcy, a więc również Zarządzającego.

Mając na uwadze powyższe, uzyskiwana przez członków organów Wnioskodawcy, w tym Zarządzającego, korzyść w postaci opłaconych przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej stanowi nieodpłatne świadczenie. Przychód po stronie członków organów Wnioskodawcy, w tym Zarządzającego, powstaje w momencie poniesienia tych świadczeń przez Wnioskodawcę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że koszt opłaconej przez Wnioskodawcę składki będzie stanowić dla Zarządzającego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.