2017.12.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.310.2017.3.EC
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 21 września 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 31 października 2017 r., data wpływu 30 października 2017 r. (data nadania 30 października 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 24 października 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.310.2017.1.EC (data nadania 24 października 2017 r., data doręczenia 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowaną akcją marketingową w formie sprzedaży premiowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowaną akcją marketingową w formie sprzedaży premiowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również jako: Spółka) jest spółką z siedzibą w Polsce, prowadzącą działalność gospodarczą m in. w zakresie żywienia zwierząt, produkcji syropów, skrobiowych, glutenu oraz alkoholu etylowego, handlu zbożami i śrutą sojową oraz słonecznikową, importu olejów, tłuszczów roślinnych, soków i koncentratów, proszków kakaowych itp., produkcji dodatków dla przemysłu mięsnego i mleczarskiego.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów znajdujących się w ofercie Spółki, Spółka organizuje akcję marketingową skierowaną do klientów kupujących określone produkty znajdujące się w ofercie Spółki. Produkty mogą być nabywane przez klientów bezpośrednio od Spółki (również jej oddziału) lub za pośrednictwem punktów dystrybucyjnych będących odrębnymi od Spółki podmiotami - podmiotów, którym Spółka sprzedaje swoje produkty.

W ramach tak organizowanej akcji marketingowej klienci kupujący objęte promocją wybrane produkty dla trzody chlewnej i bydła marki A, bezpośrednio od Spółki (ich producenta) lub za pośrednictwem wyżej wskazanych punktów dystrybucyjnych będących odrębnymi podmiotami, zbierają etykiety produktów z hologramem jednej z sieci stacji paliw. Po zebraniu odpowiedniej ilości określonych etykiet z hologramem są one wymieniane przez Spółkę na karty przedpłacone stacji paliw, które uprawniają do nabywania produktów w tej sieci stacji paliw, m. in. paliw, produktów w sklepie na stacji paliw, usług (np. myjnia) na stacjach paliw.

Jednorazowa wartość kart przedpłaconych wydawanych uczestnikowi akcji marketingowej za określoną ilość etykiet z hologramem wynosi, np. 50 zł za 10 etykiet oraz 100 zł za 40 etykiet (tj. jednorazowo nie przekracza 760 zł).

W akcji marketingowej nie mogą brać udział pracownicy i przedstawiciele Wnioskodawcy oraz pracownicy i przedstawiciele innych podmiotów biorących bezpośredni udział w jej tworzeniu oraz podmioty, do których Spółka dostarcza towary na podstawie organizowanych przez te podmioty przetargów.

Spółka przewiduje, że uczestnikami biorącymi udział w ww. akcji marketingowej i otrzymującymi z tego tytułu karty przedpłacone będą zarówno osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne. Tym niemniej, niniejszy wniosek obejmuje jedynie sytuację, gdy uczestnikami są osoby fizyczne:

osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które dokonują zakupów w ramach akcji promocyjnej w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 października 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.310.2017.1.EC Wnioskodawca przeformułował pytanie nr 1 oraz przedstawił własne stanowisko do pytania nr 1 i 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wartość kart przedpłaconych wydawanych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od tych nagród ?
Czy Spółka jest zobowiązana do poboru 10% podatku dochodowego od osób fizycznych od nagród związanych ze sprzedażą premiową w przypadku wydawania kart przedpłaconych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, które dokonują zakupów w ramach akcji promocyjnej w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wartość kart przedpłaconych wydawanych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako nagrody związane ze sprzedażą premiową, a w konsekwencji Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od tych nagród.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania numer 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (dalej jako: ustawa o PIT) wolne od podatku dochodowego są wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku korzystają nagrody przyznane w ramach sprzedaży premiowej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

jednorazowa wartość nagrody nie przekracza 760 zł,
nagroda jest związana ze sprzedażą premiową,
nagrody otrzymane przez podatnika nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą i nie stanowią przychodu z tej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy wydanie kart przedpłaconych na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT. Bez wątpienia warunki przedstawione w pkt 1 i 3 powyżej są spełnione w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1. Tym niemniej, dla ustalenia, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT znajdzie zastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym konieczne jest ustalenie, czy opisana akcja marketingowa może być uznana za sprzedaż premiową.

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji sprzedaży premiowej. Może to zatem prowadzić do różnych interpretacji tego pojęcia. W szczególności możliwe jest wyłącznie odwoływanie się do definicji słów „promocja” i „sprzedaż", które jednak nie odzwierciedlają praktycznego znaczenia pojęcia sprzedaży premiowej.

Pojęcie „umowy sprzedaży” regulują przepisy Kodeksu cywilnego, a dokładniej art. 535, który stanowi, iż przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z kolei za „premię” należy uznać „nagrodę za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną” (internetowy słownik języka polskiego PWN https://sjp.pwn.pl). Przymiotnik „premiowy” należy rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Jednocześnie, Minister Finansów w piśmie z dnia 29 kwietnia 1998 r. znak PO2/HD6065/97/0912 wskazał, iż sprzedaż premiowa jest to nagroda w określonej wysokości przyznawana każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji z dnia 27 marca 2017 r. sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.1120.2016.3.AR, w której wskazano: „Reasumując można wskazać, że sprzedaż premiową cechuje:

powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi, lub też zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów, gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków.”

Jak wspomniano na wstępie, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wyżej wymienione warunki są spełnione w ramach akcji marketingowej przedstawionej we wniosku. W szczególności należy wskazać, że:

klienci kupujący objęte promocją produkty, zbierają etykiety tych produktów z hologramem;
po zebraniu odpowiedniej ilości określonych etykiet z hologramem są one wymieniane przez Spółkę na karty przedpłacone jednej z sieci stacji paliw, które uprawniają do nabywania produktów w tej sieci stacji paliw; w rezultacie karty przedpłacone (nagrody) są powiązanie z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru;
jednorazowa wartość kart przedpłaconych wydawanych uczestnikowi akcji marketingowej za określoną ilość etykiet z hologramem wynosi, np. 50 zł za 10 etykiet oraz 100 zł za 40 etykiet (tj. jednorazowo nie przekracza 760 zł). W rezultacie gwarancja otrzymania premii jest uzależniona od nabycia określonej ilości produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy bez znaczenia dla kwalifikacji sprzedaży jako premiowej pozostaje fakt, iż produkty objęte promocją nabywane mogą być zarówno od Wnioskodawcy, jak i punktów dystrybucyjnych. Mając na uwadze wskazane wyżej warunki, nie można przyjąć, że sprzedaż premiowa występuje tylko w przypadku, gdy podmiotem wypłacającym nagrodę (premię) jest sprzedawca, tj. strona umowy sprzedaży. Wynikałoby z tego, że zwolnienie miałoby zastosowanie wyłącznie do premii wypłaconych przez podmiot, który zawiera umowę sprzedaży z podmiotem otrzymującym premię.

W ocenie Spółki przyjęcie takiego stanowiska jest nie jest prawidłowe.

Wynika to z faktu, iż pojęcie sprzedaży premiowej określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT powinno być uznane jako każda transakcja sprzedaży, w ramach, której nabywca otrzymuje pewną nagrodę w zamian za wcześniej nabyte towary lub usługi (bez względu na to kto ją wypłaca). W opinii Spółki takie podejście jest bardziej uzasadnione z perspektywy podatnika (osoby otrzymującej premię), gdyż dla podatnika bez znaczenia pozostaje kto wypłaca premię, tzn. liczy się jedynie fakt zakupu określonego dobra i otrzymanie premii sprzedażowej.

W szczególności, wywodzenie konsekwencji podatkowych podatników na cywilistycznej definicji pojęć zbliżonych, takich jak umowa sprzedaży i premia prowadzi do nieuzasadnionego zawężenia zakresu stosowania przedmiotowego zwolnienia do kategorii podmiotu, który wypłaca premię, co jest nierelewantne do gospodarczego sensu transakcji. W takim wypadku po stronie podatnika powstają bowiem różne konsekwencje podatkowe w zależności od tego, czy wypłaty premii na rzecz osoby fizycznej dokonuje producent, dystrybutor, hurtownik, czy podmiot prowadzący detaliczny punkt sprzedaży, od którego osoba fizyczna nabyła towar.

Należy zauważyć, że przy wykładni przepisów prawa podatkowego przyjmuje się zasadę, że wszystkie przepisy prawa powinny być interpretowane literalnie, chyba, że istnieją ważne racje by nadać im interpretacje rozszerzającą lub zwężającą. Jednocześnie w doktrynie prawa sformułowano zakaz stosowania wykładni rozszerzającej w prawie podatkowym, jeżeli wykładnia taka miałaby prowadzić do rozszerzenia zakresu należności podatkowych (zasada nullum tributum sine lege), niemniej podkreśla się, iż wolności i uprawnienia mogą być interpretowane rozszerzająco (Por. L. Morawski „Wstęp do prawoznawstwa” TNOIK 1999 s. 165-166). Zatem zdaniem Spółki nieuzasadnione jest dokonywanie wyłącznie wykładni przedmiotowego zwolnienia poprzez odwołanie się do literalnego znaczenia słów „sprzedaż" i „premia" bez analizy celu przepisu i jego znaczenia gospodarczego.

Należy także zwrócić uwagę na podkreślaną w doktrynie autonomiczność prawa podatkowego w stosunku do innych gałęzi prawa - w tym także w stosunku do prawa cywilnego, rozumianą w ten sposób, że w zakresie kształtowania przedmiotu opodatkowania nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie oznaczały tych samych pojęć. Prawo podatkowe zatem, używając nazw analogicznych jak w prawie cywilnym, albo może im przypisywać takie same znaczenia jak w prawie cywilnym, albo też pojęcia swoiste, uzależnione od celów jakie normodawca zamierza realizować.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki w analizowanym przypadku w celu określenia zasad stosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT należy posłużyć się funkcjonalnymi dyrektywami interpretacji prawa. Nakazują one spośród dopuszczalnych na gruncie reguł znaczeniowych danego języka sensów tekstu prawnego, wybrać takie znaczenie przepisów, przy którym odtworzone na jego podstawie normy miałyby silniejsze uzasadnienie aksjologiczne w przyjmowanym systemie wartości. Sens i cel przedmiotowego zwolnienia powinny być interpretowane z perspektywy ich znaczenia gospodarczego, w szczególności poprzez szukanie ich prawdziwej treści gospodarczej, a nie zewnętrznej formy.

Zasadność prezentowanej przez Spółkę wykładni pojęcia „sprzedaż premiowa” potwierdza jednoznacznie orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym m.in.:

Wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2013 r. sygn. III SA/Wa 2248/12 „Przy analizie pojęcia sprzedaż promocyjna (premiowa) należy odwołać się do wykładni celowościowej, a nie poprzestawać na wykładni językowej. W związku z tym za sprzedaż promocyjną można uznać każde przysporzenie dokonywane w ramach akcji marketingowej, handlowej czy promocyjnej, w ramach której konsument otrzymuje jakieś świadczenie majątkowe ostatecznie uznane za przychód”.

„Zdaniem Spółki u podstaw wprowadzenia zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT leżało zmniejszenie obowiązków fiskalnych związanych z realizacją akcji promocyjnych, mających zachęcić nabywców do zakupu towarów lub usług.”

Wyroku WSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2013 r., sygn. III SA/Wa 381/13 „Sąd podziela stanowisko Strony skarżącej iż do celów zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż kontrahent nie prowadzi bezpośrednio (we własnym imieniu) punktów handlowych mogących prowadzić sprzedaż detaliczną jego towarów, a Strona w ramach świadczonych usługi marketingowo-reklamowych na rzecz swoich klientów, koordynuje akcję sprzedaży premiowaną nagrodą zgodnie z regulaminem opisanym we wniosku. To, że akcje sprzedaży premiowej realizowane są na zlecenie dużych podmiotów gospodarczych, klientów Wnioskodawcy (podstawą ich realizacji jest każdorazowo zlecenie zawarte między Spółką a Kontrahentem oraz przygotowany przez Spółkę regulamin) nie zmienia istoty sprzedaży premiowej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., którego treść wskazuje, iż jest pojęciem szerszym niż sprzedaż w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, który ponadto jak trafnie wskazała Strona nie zna pojęcia “sprzedaży premiowej". Minister Finansów odwołał się więc do pojęcia „premii" w znaczeniu potocznym i łącząc te dwa pojęcia z k.c. oraz ze Słownika Języka Polskiego uznał, że sprzedaż premiowa to taka, w której strony umowy sprzedaży wprowadzają dodatkowy element jakim jest premia.

W ocenie Sądu istotną z punktu widzenia powyższego zwolnienia w ocenie Sądu jest okoliczność, iż otrzymanie przyrzeczonej nagrody związane jest wyłącznie z zakupem określonego produktu. Zauważenia bowiem wymaga, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 68 u.p.d.o.f ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Z treści powyższego przepisu jak i art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie wynika że ze sprzedażą premiową mamy do czynienia tylko wtedy, gdy wypłaca ją sprzedający. Takiej tezie przeczy również treść art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. w którym obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego ciąży na wypłacającym nagrodę, a nie na sprzedawcy. Zauważenia również wymaga, że powyższe przepisy posługują się pojęciem "nagród związanych ze sprzedażą premiową", a nie premią z tytułu sprzedaży, jak zdaje się wynikać ze stanowiska Ministra Finansów.”

Mając na uwadze powyższe, akcja marketingowa opisana we wniosku, bez wątpienia wykazuje związek z promocją towarów Spółki. Mogą być one klasyfikowane jako tzw. promocja sprzedaży definiowana jako „krótkookresowe działanie stosujące bodźce ekonomiczne w celu pobudzenia sprzedaży produktu lub usługi” (Por. P. Kotler „Marketing”). W praktyce wyróżnia się dwie główne strategie promocyjne: puli i push. Wybór strategii zależy przede wszystkim od konkretnego produktu, sytuacji na rynku oraz zakładanych celów.

Strategia push (popychanie) polega na kierowaniu działań marketingowych do działających na rynku pośredników (np. hurtownicy). Typowy przykład to stosowanie sprzedaży osobistej pośrednikom lub udzielanie im rabatów, uzależnionych od wielkości sprzedaży. Strategia pull (ciągnięcie) gdzie działania promocyjne są skierowane do końcowego odbiorcy. Do narzędzi strategii pull należy zaliczyć m in. stymulowanie chęci spróbowania produktu poprzez prowadzenie zniżek, rabatów, kuponów promocyjnych etc.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje, promocja powinna być klasyfikowana jako narzędzie promocji strategii pull. Z biznesowego punktu widzenia, w tym rodzaju promocji, bez znaczenia pozostaje fakt, iż nagroda jest wypłacana przez Spółkę (producenta wyrobów objętych promocją i jednocześnie ich sprzedawcę na rynku polskim), również w sytuacji, gdy nie zawiera ona umowy sprzedaży towaru bezpośrednio z klientem docelowym. Należy bowiem zauważyć, iż w szerszej perspektywie Spółka jako producent oraz sprzedawca produktów na terytorium Polski asortymentu będącego przedmiotem promocji - który pierwotnie został wydany z magazynu Spółki, aby końcowo mógł trafić do konkretnego konsumenta - osiąga zysk z tytułu dokonania zakupu tego produktu przez ostatecznego klienta.

Reasumując, zdaniem Spółki pojęcie sprzedaży premiowej, zgodnie z wykładnią celowościową powinno być rozumiane szeroko jako wszelkiego rodzaju działania promocyjne mające na celu skłonienie klientów do nabycia określonych towarów bądź usług w zamian za wydanie nagrody (premii za zakup). Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach promocji są niewątpliwie związane z promocją oferowanych przez nią produktów i są nakierowane na zwiększenie przychodów Spółki (poprzez wydanie nagrody pieniężnej na podstawie przedstawionej etykiety towaru, którego wyłącznym producentem w Polsce jest Spółka).

Zwiększenie sprzedaży realizowanej przez pośredników Spółki na rzecz ostatecznych klientów przyczynia się bowiem do zwiększenia liczby zamówień od pośredników i w rezultacie wzrostu przychodów Spółki.

Przyjęcie odmiennej interpretacji stanowiłoby nieuprawnione w sensie ekonomicznym i biznesowym ograniczenie znaczenia pojęcia „sprzedaż premiowa” wyłącznie do relacji konsument-bezpośredni sprzedawca wynikające z motywów podatkowych (czyli przypisania prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego w zakresie PIT wyłącznie do węższej grupy adresatów). W szczególności brak zastosowania powyższej regulacji skutkowałby zwiększeniem obowiązków dokumentacyjnych oraz koniecznością opodatkowania przychodu z tytułu świadczeń otrzymanych przez konsumentów, co mogłoby negatywnie wpływać na ich decyzje zakupowe.

Spółka znalazłaby się więc w gorszej pozycji rynkowej aniżeli inni producenci/sprzedawcy, którzy nie korzystają z pośredników sprzedaży i prowadzą własne punkty sprzedaży detalicznej. W przypadku prowadzenia podobnych promocji przez podmioty konkurencyjne, klienci dokonując wyboru towarów mogliby wybierać tę ofertę, która nie wiąże się z obowiązkami informacyjnymi i koniecznością podatku. Zatem odmienna wykładnia omawianego zwolnienia, aniżeli zaprezentowana przez Spółkę prowadziłoby do ingerencji organów podatkowych w zasady konkurencji pomiędzy uczestnikami rynku.

W konsekwencji, zdaniem Spółki w opisanym powyżej stanie faktycznym wydanie nagrody w formie kart przedpłaconych o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 760 zł, powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT. Taka konkluzja ma zastosowanie zarówno w przypadku, gdy produkty są nabywane przez klientów bezpośrednio od Spółki (również jej oddziału) lub za pośrednictwem punktów dystrybucyjnych będących odrębnymi od Spółki podmiotami - podmiotów, którym Spółka sprzedaje swoje produkty.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w stanowisku prezentowanym aktualnie przez organy podatkowe m.in. w interpretacji z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. IPPB2/415-258/13-2/MG oraz interpretacji wydanej przez Minister Finansów z dnia 11 stycznia 2016 r., sygn. DD9.8220.2.130.2015.JQP, w której wskazano: „Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że Wnioskodawca prowadzi hurtową dystrybucję towarów. Wnioskodawca, w celu zwiększenia sprzedaży, zamierza wziąć udział w akcji promocyjnej skierowanej do klientów sieci franczyzowej nabywających określone towary oferowane przez Wnioskodawcę, którymi będą:

osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, będące konsumentami w rozumieniu art. 221 Kodeksu cywilnego;
osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, nabywające towary na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą (będące konsumentami w rozumieniu art. 221 Kodeksu cywilnego);
osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, nabywające towary w ramach i na cele prowadzonej działalności gospodarczej (niebędące konsumentami w rozumieniu art. 221 Kodeksu cywilnego).

Wykonawcą czynności związanych z akcją promocyjną i systemem sprzedaży premiowej, stanowiącym jej element, będzie agencja, która będzie działać w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, jednakże fundatorem nagród będzie Wnioskodawca. Agencja będzie jedynie dokonywać technicznego przekazywania nagród, działając wyłącznie jako pośrednik w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Jednorazowa wartość nagrody oferowanej przez Wnioskodawcę, w związku z nabyciem określonego towaru, nie przekroczy kwoty 760 zł.

W świetle powyższego, uznać należy, że nagrody otrzymywane przez klientów Wnioskodawcy w związku z zakupem towaru znajdującego się w ofercie Wnioskodawcy, stanowią nagrody związane ze sprzedażą premiową.”

Tym samym, z uwagi na fakt, że wartość kart przedpłaconych wydawanych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT jako nagrody związane ze sprzedażą premiową, to w konsekwencji Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od tych nagród.

Ad. 2

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Jednocześnie, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 -w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie w ww. zastrzeżeniem z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zestawiając ze sobą powyższe przepisy należy wskazać, że art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT nie będzie miał zastosowania do nagród związanych ze sprzedażą premiową osiąganych przez osoby otrzymujące nagrody w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, z uwagi na zastrzeżenie do 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT.

W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT zgodnie z którym, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W konsekwencji, nagrody związane ze sprzedażą premiową w przypadku wydawania kart przedpłaconych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, które dokonują zakupów w ramach akcji promocyjnej w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będą stanowiły dla tych osób przychód z działalności gospodarczej, który powinien zostać samodzielnie rozliczony przez te osoby w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione m.in. w:

Interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. 1061-IPTPB1.4511.415.2016.2.MM „Mając na uwadze powołane wyżej przepisy w odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. jeżeli beneficjentami nagród w akcjach promocyjnych organizowanych przez Wnioskodawcę będą osoby fizyczne prowadzące samodzielną działalność gospodarczą, spółki cywilne, jawne lub komandytowe, w których wspólnikami są osoby fizyczne, to na Wnioskodawcy nie będą spoczywały obowiązki płatnika, wynikające z treści art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

płatnik

Interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2016, sygn. 1061-IPTPB1.4511.104.2016.2.AP „Mając na uwadze powołane wyżej przepisy w odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. jeżeli beneficjentami nagród w ramach sprzedaży premiowej będą osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, to na Wnioskodawcy nie będą spoczywały obowiązki płatnika, wynikające z treści art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 oraz ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2015 r., sygn. IBPB-1-1/4511-342/15/BK „Powyżej przeprowadzone rozważania upoważniają Wnioskodawcę do sformułowania wniosku, zgodnie z którym, jeżeli beneficjentem świadczenia (nagrody) w ramach sprzedaży premiowej będzie osoba fizyczna prowadząca samodzielną działalność gospodarczą, spółka osobowa lub spółka cywilna, to Wnioskodawca będący organizatorem tej sprzedaży nie będzie zobowiązany na podstawie art. 41 ust. 4 oraz ust. 7 pkt 1 updof do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 updof. Wnioskodawca byłby natomiast zobowiązany do pobrania takiego podatku, gdyby beneficjentem świadczenia (odbiorcą nagrody) była osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej."
Interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2015 r., sygn. IBPB-1-1/4511-315/15/ZK „Zatem, jeżeli po stronie osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą samodzielnie lub w formie spółki cywilnej lub jawnej powstanie przychód w związku z otrzymaniem nagrody z tytułu sprzedaży premiowej (kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji), to będzie to przychód z działalności gospodarczej. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania i odprowadzenia z tego tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą muszą dokonać samoopodatkowania uzyskiwanych dochodów.”

Jednocześnie w odpowiedzi na wezwanie, zdaniem Spółki w stanie faktycznym dotyczącym pytania nr 2, Spółka podtrzymuje stanowisko wskazane we wniosku i potwierdza że nie jest zobowiązana do poboru 10% podatku dochodowego od osób fizycznych od nagród związanych ze sprzedażą premiową w przypadku wydawania kart przedpłaconych w ramach organizowanej akcji marketingowej na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, które dokonują zakupów w ramach akcji promocyjnej w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdzie wymieniono m.in. w:

pkt 3 - pozarolniczą działalność gospodarczą,
pkt 9 - inne źródła.

W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Dodać należy, że w świetle art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od przychodów z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują m.in. kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Mając na uwadze wyżej powołany przepis prawa należy stwierdzić, że aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

nagroda musi być związana ze sprzedażą premiową towarów lub usług,
jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby fizyczne w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Doprecyzował jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży.

W związku z powyższym, dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 cytowanej ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.). I tak, treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś – internetowy Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast, zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego – świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Reasumując można wskazać, że sprzedaż premiową cechuje:

powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi, lub też zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów,
gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w celu intensyfikacji sprzedaży towarów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy (Spółki), organizuje akcję marketingową skierowaną do klientów kupujących określone produkty znajdujące się w ofercie Spółki. Produkty mogą być nabywane przez klientów bezpośrednio od Spółki (również jej oddziału) lub za pośrednictwem punktów dystrybucyjnych będących odrębnymi od Spółki podmiotami - podmiotów, którym Spółka sprzedaje swoje produkty.

osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które dokonują zakupów w ramach akcji promocyjnej w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji gdy jednostkowa wartość oferowanej przez Wnioskodawcę nagrody związanej ze sprzedażą premiową, wypłacanej osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która usługi objęte sprzedażą premiową będzie nabywać na cele osobiste i nie przekroczy kwoty 760 zł, to będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy. W tej sytuacji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykonywania funkcji płatnika. W przypadku zaś, gdy jednorazowa wartość nagrody przekroczy 760 zł, wówczas Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% otrzymanej nagrody.

Odnosząc się natomiast do nagród, które Wnioskodawca zamierza wypłacać osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą, zauważyć należy, że analiza treści normy prawnej sformułowanej w art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi do jednoznacznego wniosku, że w przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu ww. przepisów, okoliczność uzyskania nagrody ma bezpośredni wpływ na wysokość przychodów z tej działalności, tym samym i dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Zdaniem tutejszego Organu nie ma zastosowania w tym przypadku odrębne opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W związku z tym ww. nagrody będą stanowiły przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, niekorzystający z ww. zwolnienia. Tym samym osoba prowadząca działalność gospodarczą obowiązana będzie doliczyć wartość ww. nagrody do pozostałych przychodów uzyskiwanych z tej działalności i opodatkować według przyjętej przez siebie formy opodatkowania. W tym przypadku na Wnioskodawcy nie będzie ciążył ani obowiązek poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego ani też obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów oraz interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin