Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.343.2017.1.MD
z 4 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2017 r. (data wpływu – 26 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zakupu gospodarstwa rolnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zakupu gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zakupić wraz z żoną (na wspólność ustawową majątkową małżeńską) nieruchomość rolną, składającą się z działek nr 154/3 i 154/4 o łącznej powierzchni 0,5304 ha. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, nieruchomość ta obejmuje tereny oznaczone jako grunty orne, sad i pastwiska trwałe. Nadto, Wnioskodawca jest rolnikiem indywidulanym w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, gdyż:

1. jest właścicielem nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych wynosi więcej niż 11 ha i mniej niż 300 ha,
2. osobiście prowadzi gospodarstwo rolne przez co najmniej 5 lat, w którym łączna powierzchnia użytków rolnych jest nie większa niż 300 ha,
3. co najmniej od pięciu lat zamieszkuje w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
4. posiada kwalifikacje rolnicze, gdyż ma wykształcenie rolnicze, albowiem ukończył studia wyższe na kierunku innym niż rolniczym oraz studia podyplomowe w zakresie związanym z rolnictwem.
   
   

Na zakupionej nieruchomości Wnioskodawca wraz z żoną zamierza prowadzić co najmniej 5 lat od dnia nabycia działalność rolną polegającą na zbiorach owoców (śliwek, wiśni, malin) i ich regionalnej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup nieruchomości rolnej o powierzchni 0,5304 ha przez rolnika indywidualnego posiadającego gospodarstwo rolne o powierzchni większej niż 11 ha a mniejszej niż 300 ha na cele prowadzenia działalności rolnej będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, według opisanego zdarzenia przyszłego, stanowiska judykatury oraz powołanego poniżej orzeczenia, Wnioskodawca uważa, że umowa sprzedaży przedmiotowej nieruchomości winna być zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 przedmiotowej ustawy.

Przywołując treść art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt. II FSK 892/15: „1. Ze względu na szczególną cechę zwolnienia podatkowego, ustanowionego w art. 9 pkt 2 u.p.c.c., a także ze względu na konieczność ścisłego interpretowania wyjątków od opodatkowania, konieczne jest uwzględnienie celu społecznego tego zwolnienia, tak aby wynik wykładni nie prowadził do skutków trudnych do akceptacji ze względów zdroworozsądkowych, czy wręcz zgoła absurdalnych. 2. Skoro celem tej regulacji jest wspieranie działalności rolniczej i promowanie pożądanej struktury agrarnej, to oparcie się wyłącznie na kryterium formalnym, wynikającym z definicji zawartej w ustawie z 1984 r. o podatku rolnym, jest niewystarczające. Nadto skład orzekający podkreślił iż zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych podlega umowa sprzedaży gruntów ujawnionych w ewidencji gruntów i budynków jako grunty rolne lub zadrzewione lub zakrzewione na użytkach rolnych o powierzchni minimum 1 ha (powierzchnia ta może być sumą powierzchni zakupionej nieruchomości i innych nieruchomości nabywcy), które jednocześnie nie są zajęte na działalność gospodarczą inną niż rolnicza. Nie budzi wątpliwości, na co wskazano w literaturze, że celem ustanowienia omawianego zwolnienia jest wspieranie zakładania gospodarstw rolnych i prowadzenia w nich produkcji rolnej oraz poprawa struktury agrarnej, przede wszystkim przez powiększenie obszaru gospodarstw rolnych. Z tego też względu o możliwości zastosowania zwolnienia decyduje przeznaczenie zakupionego gruntu, wyrażające się w sposobie jego użytkowania po nabyciu. Przedmiotowy przepis z dniem 01.01.16 r. został zmieniony na mocy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw lecz zmiana ta, zgodnie z uzasadnieniem do projektu zmiany przedmiotowego przepisu, miała na celu wyeliminowanie nadużyć ze strony przedsiębiorców nabywających grunty gospodarstw rolnych na cele inwestycyjne. Przed dniem 01.01.16 r. zwolnienie w wyżej opisanym stanie faktycznym nie budziło wątpliwości, jednakże zmiana redakcji przepisu po 01.01.16 r. budzi wątpliwości, lecz należy wnioskować, że celem przedmiotowego zwolnienia jest nadal zapobieżenie rozdrobnieniu gospodarstw rolnych, dla jak najefektywniejszego wykorzystania istniejących w Polsce terenów rolniczych, zaś jego adresatami są osoby tworzące lub powiększające gospodarstwa rolne.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

W związku z powołanymi powyżej przepisami należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym, a w przypadku, gdy umowa sprzedaży jest dokonywana w formie aktu notarialnego obowiązkiem notariusza (jako płatnika) jest pobór tego podatku.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w powołanym powyżej art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne, a w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Ostatnią przesłanką determinującą skorzystanie z omawianego zwolnienia od podatku jest spełnienie warunków do przyznania pomocy de minimis, a więc zawarcie się kwoty zwolnienia (ulgi podatkowej) w przysługującym podatnikowi limicie pomocy de minimis w rolnictwie.

W przypadku niedotrzymania któregokolwiek ze wskazanych w art. 9 pkt 2 ww. ustawy warunków zwolnienie od podatku nie może zostać zastosowane.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza zakupić wraz z żoną (na wspólność ustawową majątkową małżeńską) nieruchomość rolną, składającą się z działek nr 154/3 i 154/4 o łącznej powierzchni 0,5304 ha.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że umowa sprzedaży przedmiotowej nieruchomości winna być zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 przedmiotowej ustawy.

Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Dokonując analizy zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 2 ustawy wskazać należy, że ustawodawca wyraźnie w treści cytowanego powyżej przepisu wskazał, że zwolnienie to dotyczy gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Wobec tego należy przyjąć, że wolą ustawodawcy było, aby każde zawarte w ww. przepisie wyrażenie „gospodarstwo rolne” rozumieć tak samo – czyli w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z treścią § 10 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad Techniki Prawodawczej (Dz.U. z 2016 r., poz. 283), do oznaczenia jednakowych pojęć używa się jednakowych określeń, a różnych pojęć nie oznacza się tymi samymi określeniami. Zatem należy nadawać identycznym pojęciom – identyczne znaczenie, różnym pojęciom zaś – różne znaczenie. Użyte w tym przepisie wyrażenie „gospodarstwo rolne” winno zatem oznaczać ten sam desygnat, czyli gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Gdyby bowiem zamiarem prawodawcy było objęcie zwolnieniem nabycia także innych gruntów, dałby temu wyraz wprost, np. wskazując stosowanie definicji gospodarstwa rolnego zawartej w Kodeksie cywilnym.

Inne rozumienie przepisów prowadziłoby do nieuzasadnionej, rozszerzającej wykładni przepisu art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zwolnienia podatkowe jako odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania powinny być interpretowane ściśle.

Art. ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1892) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z treści art. 2 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Wskazane w treści art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwolnienie przedmiotowe wskazuje jednoznacznie, iż zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Zgodnie z powyższymi przepisami, ustawa o podatku rolnym pod pojęciem gospodarstwa rolnego klasyfikuje grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż nabywana przez niego na współwłasność ustawową małżeńską nieruchomość rolna ma powierzchnię 0,5304 ha, a zatem mniej niż 1 ha.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że skoro nabywana nieruchomość nie spełnia definicji gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym – jest mniejsza niż 1 ha – to jej zakup będzie opodatkowany podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w związku z niespełnieniem warunków zwolnienia przewidzianych treścią art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo, w odniesieniu do przywołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, Organ interpretacyjny pragnie wskazać, iż zapadło ono na gruncie odmiennego stanu faktycznego i dotyczyło rozstrzygnięcia kwestii związanych z wykorzystywaniem zakupionych nieruchomości na inne cele niż prowadzenie działalności rolniczej. Zatem dotyczy odmiennej sprawy niż ta, którą porusza we wniosku Wnioskodawca.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.