Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.342.2017.1.MBD
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki wymienione w pkt od a do h dotyczące inwestycji przebudowy i rozbudowy Szpitala o nowy budynek szpitalny wraz z lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, zwiększają wartość początkową wytwarzanych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki wymienione w pkt od a do h dotyczące inwestycji przebudowy i rozbudowy Szpitala o nowy budynek szpitalny wraz z lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, zwiększają wartość początkową wytwarzanych środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Szpital (dalej również: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Podstawą działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług medycznych. Aktualnie Spółka realizuje projekt inwestycyjny przebudowy i rozbudowy Szpitala o nowy budynek szpitalny wraz z lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego.

W ramach realizacji opisanego projektu, Spółka poniosła i ponosi wydatki na m.in.:

1. wykonanie koncepcji lokalizacji lądowiska dla śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na terenie Szpitala,
2. opracowanie karty informacyjnej przedsięwzięcia polegającego na budowie lądowiska dla śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na terenie Szpitala oraz z analizy akustycznej wraz z wystąpieniem do regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska o deklarację w zakresie oddziaływania na Jednolite Części Wód oraz obszary Natura 2000,
3. opinię geotechniczną wraz z dokumentacją badań podłoża gruntowego określającą warunki gruntowo-wodne podłoża pod projektowany budynek SOR wraz z lądowiskiem,
4. wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców, biorących udział w realizacji ww. inwestycji,
5. opłaty geodezyjne, kartograficzne, skarbowe oraz kserokopie map i dokumentacji,
6. opłata za pełnomocnictwo dla Zleceniobiorcy, dotyczące realizacji i złożenia wniosku w celu wpisu do ewidencji lądowisk,
7. wykonanie programu funkcjonalno-użytkowego przebudowy i rozbudowy o nowy budynek szpitalny wraz z łącznikiem i ciągami komunikacyjnymi oraz lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego,
8. dokumentacja projektowa dla ww. inwestycji wraz z uzyskaniem decyzji na pozwolenia na budowę oraz nadzorami autorskimi,
9. opracowanie kompletnej dokumentacji aplikacyjnej wraz ze wszystkimi załącznikami, warunkującymi prawidłowe złożenie wniosku o dofinansowanie projektu/inwestycji.
   
   

Spółka w przyszłości, jako Beneficjent umowy o dofinansowanie projektu, będzie zobowiązana do informowania opinii publicznej o fakcie uzyskania dofinansowania na realizację inwestycji. Do kosztów promocji zaliczane będą: tablice informacyjne, artykuły prasowe informujące społeczeństwo o zakresie prac, korzyściach, a także źródeł finansowania. Wydatkowane będą również środki na ogłoszenia prasowe, foldery, dni otwarte na terenie Szpitala i konferencje prasowe.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki wymienione od a-h dotyczące inwestycji przebudowy i rozbudowy Szpitala o nowy budynek szpitalny wraz z lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, zwiększają wartość początkową wytwarzanych środków trwałych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym wydatki wymienione od „a-h” są ściśle powiązane z realizowaną inwestycją, która wykonywana jest zgodnie z założeniami Koncepcji, w związku z czym będą miały wpływ na wartość początkową środków trwałych wytworzonych i zmodernizowanych w ramach realizacji projektu inwestycyjnego tzn. będą stanowiły elementy kalkulacji ich wartości początkowej. Koszty na ww. opracowanie nie zostałyby poniesione gdyby Spółka nie podjęła decyzji o wytworzeniu środka trwałego.

Program funkcjonalno-użytkowy jest konieczny do ustalenia kosztów prac rozwojowych i robót budowlanych. Wydatki na sporządzenie programu są poniesione wyłącznie w związku z realizacją inwestycji. Pełni on rolę projektu, bez którego inwestycja nie mogłaby zostać zrealizowana.

Do wydatków, które stanowią koszt wytworzenia środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy pdop, należy zaliczyć:

• opinie geotechniczną,
• opłaty geodezyjne, kartograficzne, skarbowe,
• opłaty za kserokopie map i dokumentacji,
• wynagrodzenia, osób biorących udział w realizacji inwestycji.

Wynika to z faktu, że koszty te pozostają w bezpośrednim związku z inwestycją i stanowią jej nakład.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepisy updop, dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Jednocześnie, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, innych niż wymienione w lit. a, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Składniki majątku stanowiące środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16a – 16c updop.

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 updop,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c updop.
  
  

Jednocześnie, w myśl art. 4a pkt 1 updop, inwestycja oznacza środek trwały w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.). Zgodnie natomiast, z art. 3 pkt 16 ustawy o rachunkowości, środki trwałe w budowie, to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Na mocy art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W art. 16g updop, zostały wskazane zasady ustalania wartości początkowej składników majątku trwałego stanowiącej podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 16g ust. 14 updop, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Cytowana definicja ma charakter otwarty. Ustawodawca obejmuje pojęciem kosztu wytworzenia środka trwałego wszelkie koszty, których poniesienie jest związane bezpośrednio z realizacją inwestycji. Oceniając dany wydatek pod kątem możliwości uznania go za element wartości początkowej wytwarzanego we własnym zakresie środka trwałego należy zatem zbadać, czy stanowi on element procesu wytwarzania tego składnika majątku podatnika.

W szczególności, do wartości składających się na koszt wytworzenia środka trwałego należą:

1. wartość – w cenie nabycia – rzeczowych składników majątku zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. przede wszystkim materiałów, z których został wykonany środek trwały,
2. wartość – w cenie nabycia – wykorzystanych usług obcych zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. zarówno usług polegających na samym wytwarzaniu środka trwałego, tj. przede wszystkim jego budowie, jak i innych usług niezbędnych do wytworzenia i uczynienia tego składnika majątku zdatnym do używania, np. kosztów prac geologicznych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, usług projektowych, usług inżynierskich, doradztwa finansowego i prawnego związanego z prowadzoną inwestycją, kosztów sporządzenia dokumentacji przetargowej, kosztów niezbędnych ekspertyz obiektów budowlanych,
3. koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, tj. przede wszystkim koszty wynagrodzeń (wraz z narzutami) dla pracowników zatrudnionych przy realizacji inwestycji.
   
   

Z wyżej przytoczonych regulacji ustawowych wynika, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, czyli wytwarzanym środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Należy ponadto podkreślić, że mocą art. 16g ust. 4 omawianej ustawy – wyraźnie wyłączono z kosztu wytworzenia środka trwałego koszty ogólne zarządu, koszty sprzedaży oraz pozostałe koszty operacyjne i koszty operacji finansowych, w tym odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizje, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Wydatki te nie są bowiem bezpośrednio związane z realizacją inwestycji, ale z całokształtem działalności podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi inwestycję polegającą na przebudowie i rozbudowie o nowy budynek szpitalny wraz z łącznikiem i ciągami komunikacyjnymi oraz lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. W związku z realizacją projektu ponosi szereg określonych kosztów związanych z procesem inwestycyjnym.

Wobec wymienionych w stanie faktycznym wydatków, do kosztu wytworzenia, a zarazem wartości początkowej środka trwałego należy zaliczyć:

1. wykonanie koncepcji lokalizacji lądowiska dla śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na terenie Szpitala,
2. opracowanie karty informacyjnej przedsięwzięcia polegającego na budowie lądowiska dla śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na terenie Szpitala oraz z analizy akustycznej wraz z wystąpieniem do regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska o deklarację w zakresie oddziaływania na Jednolite Części Wód oraz obszary Natura 2000,
3. opinię geotechniczną wraz z dokumentacją badań podłoża gruntowego określającą warunki gruntowo-wodne podłoża pod projektowany budynek SOR wraz z lądowiskiem,
4. wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców, biorących udział w realizacji ww. inwestycji,
5. opłaty geodezyjne, kartograficzne, skarbowe oraz kserokopie map i dokumentacji,
6. opłata za pełnomocnictwo dla Zleceniobiorcy, dotyczące realizacji i złożenia wniosku w celu wpisu do ewidencji lądowisk,
7. wykonanie programu funkcjonalno-użytkowego przebudowy i rozbudowy o nowy budynek szpitalny wraz z łącznikiem i ciągami komunikacyjnymi oraz lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego,
8. dokumentacja projektowa dla ww. inwestycji wraz z uzyskaniem decyzji na pozwolenia na budowę oraz nadzorami autorskimi.
   
   

Należy wskazać, że powyżej wymienione wydatki są bezpośrednio związane z procesem wytworzenia środka trwałego. Bez ich poniesienia inwestycja nie mogłaby być prowadzona. Są to zatem wydatki niezbędne, których poniesienie daje Spółce możliwość rozpoczęcia i prowadzenia inwestycji, w wyniku której powstanie środek trwały. Dlatego też wydatki te należy uznać za koszty zwiększające wartość początkową środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 16g ust. 4 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki ponoszone w związku z prowadzoną inwestycją polegającą na przebudowie i rozbudowie o nowy budynek szpitalny wraz z łącznikiem i ciągami komunikacyjnymi oraz lądowiskiem wyniesionym dla helikopterów LPR na dachu projektowanego obiektu, na potrzeby utworzenia Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, wymienione w pkt od a do h należy uznać za koszty zwiększające wartość początkową wytworzonych środków trwałych w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 16g ust. 4 updop, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.