2017.12.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.302.2017.1.JS
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej:

pracowników Spółki – jest prawidłowe,

pozostałych uczestników, tj. Agentów Pełnomocników i ich pracowników, działających na rzecz firmy na podstawie umów agencyjnych, klientów firmy oraz przedstawicieli prasy branżowe – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności B. Sp. z o.o. jest sprzedaż produktów austriackiej firmy B., głównie mieszanek wieloziarnistych, polepszaczy, kwasów i półproduktów cukierniczych. Odbiorcami są piekarnie i cukiernie w całej Polsce.

We wrześniu 2017 roku, z okazji 20-lecia istnienia, spółka zorganizowała spotkanie integracyjne. W spotkaniu wzięli udział pracownicy spółki, Agenci Pełnomocnicy i ich pracownicy działający na rzecz firmy na podstawie umów agencyjnych, zobowiązujących do stałego zawierania w imieniu i na rzecz spółki umów sprzedaży produktów jednostki. W spotkaniu uczestniczyli również klienci firmy i przedstawiciele prasy branżowej.

Łącznie obecne były 582 osoby.

Celem imprezy była integracja środowiska oraz prezentacja najnowszych trendów na rynku piekarsko-ciastkarskim i zainspirowania klientów do włączenia w ofertę produktów zgodnych z ww. trendami: zdrowe, ciepłe, przekąski piekarnicze, przygotowane na oczach klientów, podane w wygodnej formie, gotowe do natychmiastowego spożycia, idealne do serwowania w sklepach piekarniczych.

Podkreślono i pokazano nowe zastosowanie pieczywa Z. jako idealnej przekąski. Z. to produkt stworzony przez B. - najbardziej markowe pieczywo świata, produkowane w paru milionach sztuk dziennie, w ponad 100 krajach.

PRZEBIEG IMPREZY
1. Powitanie gości w foyer.
2. Część oficjalna, a w niej projekcja filmu o firmie, jej historii i osiągnięciach i produktach, ich rozwoju oraz aktualnych i przewidywanych trendach na rynku.
3. Po części oficjalnej odbył się bankiet. W bufecie były serwowane przekąski z pieczywa Z. i innych produktów firmy.
WYSTRÓJ PRZED HOTELEM
1. Flagi z logo firmy i z Z.
2. Samochody z logo firmy, w tym zabytkowy, najstarszy samochód dostawczy z dużym logo firmy.
WYSTRÓJ FOYER
1. Księga pamiątkowa do wpisów umieszczona na postumencie obklejonym logo firmy - na pierwszej stronie logo firmy.
2. Ścianka do zdjęć - tło: logo firmy. Goście robią sobie zdjęcia z Mr. Z. (osoba przebrana w strój-pieczywo Z.) i ze sprzedawcami B.. Wszyscy sprzedawcy pod szyją mają zawiązane muchy z logo Z..
3. W dniu imprezy pomiędzy gośćmi przechadza się Mr. Z., który obecny jest również następnego dnia w czasie śniadania.
4. Stacja Z.: stoisko z dużym neonem Z., obklejone zdjęciami z przekąskami Z.. Stoisko czynne przez całą imprezę, serwuje przekąski z pieczywem Z.. Przekąski przygotowywane na oczach gości z produktów B. (Mieszanka piekarska ..., sos włoski, farsz pieczarkowy, posypki wieloziarniste, (...) i podgrzewane na małym piecyku przelotowym. Snaki wydawane są gościom w małych, kartonowych pudełeczkach z napisem i zdjęciem Z.. Osoby obsługujące stoisko: technolodzy przygotowujący przekąski i udzielający informacji i porad technologicznych, ubrani w białe koszule, ciemne spodnie oraz czapki i fartuchy z napisem Z. i B..
WYSTRÓJ SALI BANKIETOWEJ
1. Tło sceny: logo imprezy, czyli „20 lat razem - dziękujemy B.’’ z dużym logo firmy.
2. Na wszystkich telebimach umieszczonych w sali wyświetlane jest j.w. (poza częścią oficjalną i czasem kiedy wyświetlane są zdjęcia produktów B.).
3. Na stołach sztućce w etui z logo firmy.
4. Na stołach, w koszykach z pieczywem tylko i wyłącznie pieczywo na bazie produktów B.: Z., bułka kukurydziana z dynią i bułka ....
5. Po części oficjalnej na telebimach wyświetlane są zdjęcia przekąsek z Z..

Pismem z dnia 22 listopada 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował przedmiotowy wniosek wskazując, że spotkanie z okazji 20-lecia Spółki i koszty z nim związane, które są przedmiotem zapytania, sfinansowane zostało ze środków obrotowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów następujące kategorie kosztów:

Koszt zakupionego pakietu konferencyjnego (zakwaterowanie uczestników, wynajem powierzchni konferencyjnej, usługi gastronomiczne oraz koszty zapewnienia bezpieczeństwa ppoż i łącza internetowego).
Wynajęcie sprzętu technicznego oraz usługa koordynacji przyjęcia.
Dekoracje kwiatowe wnętrza. 4 Usługi graficzne (winietki, materiały informacyjne i wydruk zaproszeń - wszystko z logo firmy) oraz usługi lektorskie.
Koszty oprawy muzycznej i tanecznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione wyżej koszty można na podstawie art. 15 ust.1 ustawy pdop zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu.

Impreza miała głównie na celu zwiększenie rozpoznawalności firmy i sprzedaży jej produktów poprzez:

Reklamę firmy i promowanie jej produktów
Prezentację najnowszych trendów na rynku
Integrację firmy z jej obecnymi i potencjalnymi klientami
Motywowanie pracowników oraz Agentów Pełnomocników wraz z ich pracownikami, mające bezpośrednie przełożenie na poziom przychodów.

Nasycenie rynku produktami piekarskimi, spadek spożycia pieczywa, wzrost znaczenia sieci handlowych przyczynia się do upadku piekarni i cukierni - szacuje się, że rocznie z polskiego rynku znika około 300 w/w podmiotów. Stanowi to bardzo duże wyzwanie dla firmy B. i powoduje konieczność intensywnego zabiegania o obecnych i potencjalnych klientów poprzez: informowanie o bieżących i nadchodzących trendach konsumenckich dotyczących preferowanych produktów (ich skład, forma podania, godziny zakupów, oraz prezentacji produktów B. wpisujących się w w/w trendy. Szybkie zmiany w tym względzie spowodowane są wzrostem świadomości zdrowego odżywiania się oraz zmianą stylu życia społeczeństwa.

Wszystkie wymienione wyżej działania służą utrzymaniu pozycji firmy jako lidera na rynku, zwiększeniu udziałów w rynku, a tym samym utrzymaniu i zwiększeniu przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej pracowników Spółki jest prawidłowe, pozostałych uczestników, tj. Agentów Pełnomocników i ich pracowników, działających na rzecz firmy na podstawie umów agencyjnych, klientów firmy oraz przedstawicieli prasy branżowe jest nieprawidłowe.

Ocena prawna przedstawionego przez Wnioskodawcę zagadnienia wymaga odniesienia się do definicji kosztów uzyskania przychodów, zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to, że przy ustalaniu dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania, podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów takich kosztów, które zostały enumeratywnie wymienione w tym przepisie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 omawianej ustawy, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyjaśnić należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, iż każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podzielając argumentację wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11, skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Zatem ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”.

Oznacza to odejście od uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, tylko w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących. Zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 21 oraz art. 22 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.) do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towarów lub usług, u konkretnego dostawcy lub wykonawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Zapisy w prawidłowo prowadzonej ewidencji rachunkowej mogą stanowić dowód, iż podatnik rzeczywiście uzyskał przychody i poniósł koszty, które uwzględnił przy ustalaniu dochodu. Nie zamyka to jednak drogi do dokonania ustaleń faktycznych w oparciu o przepisy art. 122, art. 180, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej, w razie wątpliwości co do poszczególnych zapisów ksiąg rachunkowych, stanowiących dowód w sprawie.

Niezależnie od powyższego, wydatki tego rodzaju, dla uznania ich kosztowego charakteru, muszą odpowiadać kryteriom określonym w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc muszą być poczynione w celu uzyskania przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Przepis ten sformułowany na zasadzie klauzuli generalnej ma charakter ogólny, każdorazowo więc wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie i ocenie w celu dokonania jego prawidłowej kwalifikacji podatkowoprawnej. Każdy wchodzący w rachubę jako koszt uzyskania przychodów wydatek (koszt), powinien być poddany swoistemu testowi na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod kątem pozostawania w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami osiąganymi przez podatnika. Jedynie wydatki, które zostaną pozytywnie zweryfikowane jako celowe, nakierowane na osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przenosząc przedstawione rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że enumeratywnie wymienione w treści pytania wydatki, poniesione przez Spółkę na organizację imprezy integracyjnej, w tej części, która dotyczy kosztów poniesionych na następujących uczestników, tj :

Agentów Pełnomocników i ich pracowników, działających na rzecz firmy na podstawie umów agencyjnych,

klientów firmy oraz

przedstawicieli prasy branżowej,

nie stanowią kosztów uzyskania przychodów – wydatki te powinny być uznane za koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pk 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz poprzez kreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań z kontrahentami.

Z kolei, w kwestii przedmiotowych wydatków, które zostały poniesione w związku z uczestnictwem pracowników Spółki, w opisanej w stanie faktycznym imprezie integracyjnej, należy zauważyć, iż jakkolwiek „reprezentacja” stanowi działanie skierowane do innych podmiotów, to nie oznacza to, że każdy wydatek na pracownika musi zawsze stanowić koszt uzyskania przychodów, czyli np. wynikać z umowy wiążącej pracodawcę i pracownika.

Wykluczenie tego rodzaju wydatków z zakresu normy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza tylko tyle, iż wydatek taki podlegać będzie ocenie art. 15 ust. 1 tej ustawy, o ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy). Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.

Podkreślenia jednak wymaga fakt, iż sam fakt przypisania spotkaniom, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nazwy „spotkanie integracyjne” nie przesądza o automatycznym zaliczeniu kosztów takiego spotkania do kosztów podatkowych organizatora, w zakresie tej części wydatków, która przypada na pracowników podatnika.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki na organizację imprezy integracyjnej w zakresie w jakim dotyczą pracowników jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki na organizację imprezy integracyjnej pozostałych uczestników, tj. Agentów Pełnomocników i ich pracowników, działających na rzecz firmy na podstawie umów agencyjnych, klientów firmy oraz przedstawicieli prasy branżowej jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin