Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4010.10.2017.1.JW
z 21 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2017 r. (data wpływu 21 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udostępnieniem przez Spółkę osobom zarządzającym urządzeń technicznych i innych zasobów stanowiących mienie Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udostępnieniem przez Spółkę osobom zarządzającym urządzeń technicznych i innych zasobów stanowiących mienie Spółki

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacji sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) powstał 1 stycznia 2013 r. z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego.

Na podstawie Uchwały Rady Miasta w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego Miejski Zakład Komunikacji poprzez likwidację w celu utworzenia spółki Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Miasto przekształciło swoją jednostkę organizacyjną działającą w formie zakładu budżetowego w spółkę z o.o.

W wyniku przekształcenia pracownicy zakładu budżetowego stali się pracownikami spółki w trybie określonym w art. 231 Kodeksu pracy.

Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki – ma w niej 100 % udziałów.

Spółka wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wyczerpało dyspozycję zawartą w art. 93b Ordynacji podatkowej.

Miejski Zakład Komunikacji sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 100% udziałów w Spółce posiada Gmina. Głównym przedmiotem działalności jest odpłatne świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasto na sieci komunikacyjnej Miasta oraz na terenie gmin sąsiadujących na mocy zawartego z nimi Porozumienia Komunalnego. Usługi te są wykonywane na podstawie wieloletniej umowy wykonawczej zawartej pomiędzy Miastem a Spółką i są opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT.

Spółka nie wykonuje czynności niepodlegających opodatkowaniu. Wykonuje natomiast czynności opodatkowane i zwolnione od podatku.

Uchwałą nr 1/2012 Rady Nadzorczej z 27 listopada 2012 r. dotychczasowy Dyrektor zakładu budżetowego powołany został na Prezesa Zarządu Spółki, dotychczasowy Dyrektor ds. Finansowych – Główny Księgowy zakładu budżetowego powołany został na Członka Zarządu.

Uchwałą nr 1/2013 z 18 stycznia 2013 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ustalono dla Prezesa Zarządu zatrudnienie w formie umowy o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy na czas pełnienia funkcji Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego.

Uchwałą nr 2/2013 z 18 stycznia 2013 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ustalono dla Członka Zarządu zatrudnienie w formie umowy o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy na czas pełnienia funkcji Członka Zarządu – Zastępcy Dyrektora ds. Finansowych – Głównego Księgowego.

W dniu 21 stycznia 2013 r. zawarta została umowa o pracę między Spółką a Członkiem Zarządu. Umowa została zawarta na czas pełnienia funkcji Członka Zarządu – Zastępcy Dyrektora ds. Finansowych – Głównego Księgowego. Dzień rozpoczęcia pracy: 1 stycznia 2013 r.

Czas trwania kadencji – kadencja trwa cztery lata i kończy się z dniem odbycia Zgromadzenia Wspólników, zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka Zarządu.

W dniu 6 czerwca 2017 r. stosunek pracy ustał z upływem czasu pełnienia funkcji Członka Zarządu – Zastępcy Dyrektora ds. Finansowych – Głównego Księgowego.

W dniu 21 stycznia 2013 r. zawarta została umowa o pracę między Spółką a Prezesem Zarządu. Umowa została zawarta na czas pełnienia funkcji Członka – Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego. Dzień rozpoczęcia pracy: 1 stycznia 2013 r. Czas trwania kadencji – kadencja trwa cztery lata i kończy się z dniem odbycia Zgromadzenia Wspólników, zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka Zarządu.

W dniu 6 czerwca 2017 r. stosunek pracy ustał z upływem czasu pełnienia funkcji Członka –Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego.

Uchwałą nr 8/2017 z 7 czerwca 2017 r. Rada Nadzorcza powołała na Członków Zarządu na następną kadencję do pełnienia funkcji Członka – Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego oraz do pełnienia funkcji Członka Zarządu – Zastępcy Dyrektora ds. Finansowych – Głównego Księgowego.

W związku z wejściem w życie 9 września 2016 r. przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r., poz. 1202) pełnienie funkcji członka zarządu może mieć miejsce wyłącznie w ramach umowy o świadczenie usług zarządzania na czas pełnienia funkcji, z obowiązkiem świadczenia osobistego takiego członka, bez względu na to, czy działa on w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy). Wypełniając ten obowiązek Prezes Zarządu i Członek Zarządu zawarli obowiązującą od 7 czerwca 2017 r. umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (dalej: Umowa).

Podkreślić należy, że do dnia 7 czerwca 2017 r. Prezes Zarządu i Członek Zarządu pełnili tę samą funkcję, wykonując te same obowiązki i czynności w oparciu o umowę o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy. Tylko i wyłącznie w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami Spółka i Prezes Zarządu oraz Członek Zarządu zostali zmuszeni wolą ustawodawcy, do zmiany formy świadczenia pracy.

Prezes Zarządu – Dyrektor Naczelny oraz Członek Zarządu – Zastępca Dyrektora ds. Finansowych – Główny Księgowy są osobami fizycznymi, które posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Nie są zarejestrowani jako przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w CEIDG (jednoosobowo lub uczestnicząc w spółce). Nie dokonali również rejestracji jako czynny albo zwolniony podatnik podatku od towarów i usług.

Strony zawarły umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (Umowa), o następującej treści (wybrane punkty umowy) m.in.:

§ 1

Przedmiot Umowy

1. W ramach i w okresie pełnienia funkcji Członka Zarządu – Zastępcy Dyrektora ds. Finansowych – Głównego Księgowego, Członka – Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego.
2. Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia usług zarządzania na zasadach określonych Umową.
3. Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia Usług osobiście, bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej.
4. Zarządzający oświadcza, że posiada wszelkie niezbędne kompetencje do wykonywania Usług na warunkach Umowy.
5. Przy wykonywaniu Usług Zarządzający zobowiązany jest wykorzystywać swoje umiejętności oraz doświadczenie dla spraw i interesów Spółki.
6. Zarządzający zobowiązuje się do takiego prowadzenia własnych i realizacji innych niż określone Umową zobowiązań, by nie kolidowały one z należytym i starannym wykonywaniem Umowy.
7. Zarządzający rozpocznie świadczenie Usług od dnia 7 czerwca 2017 r.
   
   

§ 4

1. Zarządzającemu udostępnia się do korzystania, w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. postawione do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem oraz materiałami eksploatacyjnymi,
2. telefon komórkowy wraz z aktywną kartą SIM,
3. komputer przenośny i stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem i licencjonowanym oprogramowaniem oraz zapewnionym przez Spółkę dostępem do Internetu,
4. samochód służbowy.
   
   

§ 6

Obowiązki Spółki

1. Spółka oświadcza, iż w ramach obowiązujących przepisów zobowiązuje się współdziałać z Zarządzającym, w celu prawidłowej realizacji Umowy.

2. Do obowiązków Spółki należy w szczególności:

1. udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania Umowy,
2. pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów i członków organów Spółki oraz jej personelu,
3. terminowa wypłata wynagrodzenia dla Zarządzającego oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w Umowie,
4. zapewnienie Zarządzającemu urządzeń technicznych oraz zasobów, o których mowa w § 4 Umowy oraz ponoszenie kosztów ich używania,
5. zwrot kosztów udokumentowanych wydatków związanych ze sprawowaną Funkcją,
6. ponoszenie kosztów związanych ze świadczeniem Usług poza siedzibą Spółki, niezbędnych do należytego wykonania Usług, w szczególności takich jak: koszty podróży (w tym z użyciem samochodu prywatnego Zarządzającego przy czym Spółka pokrywa koszty używania pojazdu do celów służbowych według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu w wysokości 0,8358 zł), koszty konferencji, kursów, szkoleń i seminariów, koszty wyżywienia i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej Funkcji,
7. zawarcie umowy ubezpieczenia na rzecz Zarządzającego z tytułu odpowiedzialności cywilnej w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków związanych z pełnieniem funkcji Członka Zarządu Spółki i poniesienie kosztów opłacenia składek wynikających z tej umowy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z udostępnieniem Zarządzającemu (Prezesowi Zarządu i Członkowi Zarządu) zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług zarządzania do korzystania, w zakresie niezbędnym do wykonywania usług, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. postawione do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem oraz materiałami eksploatacyjnymi,
2. telefon komórkowy wraz z aktywną kartą SIM,
3. komputer przenośny i stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem i licencjonowanym oprogramowaniem oraz zapewnionym przez Spółkę dostępem do Internetu,
4. samochód służbowy

stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z udostępnieniem Zarządzającemu (Prezesowi Zarządu i Członkowi Zarządu) zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług zarządzania do korzystania, w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. postawione do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem oraz materiałami eksploatacyjnymi,
2. telefon komórkowy wraz z aktywną kartą SIM,
3. komputer przenośny i stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem i licencjonowanym oprogramowaniem oraz zapewnionym przez Spółkę dostępem do Internetu,
4. samochód służbowy

stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy, celem ich poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.) – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodu pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną na mocy ustawy uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Każdy wydatek wymaga zatem indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania podatnika.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z Prezesem Zarządu i Członkiem Zarządu umowy o świadczenie usług zarządzania. Spółka udostępnia Zarządzającym do korzystania, w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. postawione do ich dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem oraz materiałami eksploatacyjnymi,
2. telefon komórkowy wraz z aktywną kartą SIM,
3. komputer przenośny i stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem i licencjonowanym oprogramowaniem oraz zapewnionym przez Spółkę dostępem do Internetu,
4. samochód służbowy.
   
   

Istotne znaczenie dla kwalifikacji prawnej świadczeń na rzecz członków zarządu ma również unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na jego mocy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 368 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia zatem wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym Spółką, a wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki można zakwalifikować jako świadczenia dwustronnie zobowiązujące, przez co stanowią koszt uzyskania przychodów, jeśli spełniają podstawowy wymóg określony w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, tj. mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Odnosząc się zatem do wydatków Wnioskodawcy związanych z udostępnionymi Zarządzającym, wymienionymi we wniosku urządzeniami technicznymi oraz innymi zasobami stanowiącymi mienie Spółki należy stwierdzić, że stanowią one koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jeżeli może on udowodnić na podstawie zgromadzonych dokumentów (dowodów) służbowy charakter korzystania z tych środków. Obowiązkiem podatników bowiem, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów – w oparciu o zgromadzone dowody – jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (zabezpieczeniem źródła).

Nadmienić jednak trzeba, że w sytuacji, gdy Spółka nie jest w stanie udowodnić służbowego charakteru wydatków, tj. że wydatki poniesione zostały w celu uzyskania przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będą stanowiły one kosztów uzyskania przychodów.

Koszty udostępnienia ww. urządzeń technicznych oraz innych zasobów Zarządzającym na cele inne niż zarządzanie Spółką nie stanowią bowiem wydatków związanych z jej działalnością i nie wykazują związku przyczynowo – skutkowego z osiąganym przez nią przychodem.

Stanowisko Wnioskodawcy z ww. zastrzeżeniem uznano zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.