Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.282.2017.1.MST
z 7 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 w zw. z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 22 ust. 4b updop, dywidendy wypłaconej Powiernikowi w ramach zawartej umowy powiernictwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 22 ust. 4b updop, dywidendy wypłaconej Powiernikowi w ramach zawartej umowy powiernictwa.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: S.A.;
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: xx.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (polski rezydent podatkowy) jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski (dalej: „Powierzający”). Powierzający zawarł umowę powiernictwa fiducjarnego z osobą fizyczną (dalej: „Powiernik”). Spółka, w związku z zawartą umową powiernictwa fiducjarnego zleciła, a Powiernik zobowiązał się do nabycia w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego, akcje spółki giełdowej. Z tytułu wykonywania umowy powiernictwa, Powiernikowi przysługuje wynagrodzenie od Powierzającego. Powiernik nabył ww. akcje wykorzystując na ten cel środki pieniężne przekazane przez Powierzającego.

Zgodnie z zawartą umową powierniczą, do obowiązków Powierzającego należy m.in:

1. przekazanie na konto bankowe Powiernika określonej kwoty na zakup akcji, przy czym Powiernik udzieli pełnomocnictwa bankowego, wskazanej przez Powierzającego osobie, na mocy którego będzie ona mogła kontrolować sposób rozporządzania przekazanymi środkami, jak też będzie uprawniona do dysponowania nimi zgodnie z intencją Powierzającego, w tym do dokonania zwrotnego przelewu środków na rachunek Powierzającego;
2. terminowej zapłaty wynagrodzenia Powiernikowi;
3. pokrycia uzasadnionych, udokumentowanych i uprzednio uzgodnionych wydatków Powiernika związanych z realizacją umowy powiernictwa;
4. informowania Powiernika, z odpowiednim wyprzedzeniem, o wszelkich kwestiach związanych z wykonywaniem praw i obowiązków wynikających z faktu posiadania nabytych akcji.
   
   

Powiernik zgodnie z umową jest zobowiązany w szczególności do:

1. nabycia w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego, określonej ilości akcji wskazanej spółki giełdowej;
2. przekazania Powierzającemu, we wskazanym terminie i formie, równowartości dywidendy netto po opodatkowaniu, wypłaconej w związku z faktem posiadania akcji;
3. w terminie 7 dni od daty zakupu akcji, podpisania typowej umowy zastawu na akcjach z Powierzającym;
4. czynnego udziału we wskazanych przez Powierzającego walnych zgromadzeniach spółki, której akcje nabył, osobiście, a za zgodą Powierzającego za pośrednictwem zaakceptowanego przez Powierzającego pełnomocnika;
5. realizowania wszelkich praw i obowiązków wynikających z faktu posiadania akcji, po uprzednim przekazaniu mu w tym zakresie dyspozycji przez Powierzającego;
6. na każde wezwanie, nieodpłatnie, przeniesienia prawa własności akcji na Powierzającego.
   
   

Przywołana umowa powiernicza została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia, może zostać również rozwiązana na mocy porozumienia stron lub ze skutkiem natychmiastowym w przypadkach, o których mowa w umowie.

Spółka posiada od 2004 r. ponad 10% udziałów w kapitale spółki giełdowej, której akcje nabył Powiernik na rzecz Powierzającego. Dywidenda wypłacana przez rzeczoną spółkę giełdową na rzecz Spółki korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”)

Spółka giełdowa wypłacająca dywidendę jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dywidenda wypłacana na rzecz Spółki przez spółkę giełdową korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4, 4a i 4b updop. Spółka posiada akcje w spółce giełdowej wypłacającej dywidendę nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Akcje te stanowią ponad 30% akcji w kapitale spółki giełdowej wypłacającej dywidendę i Spółka posiada je nieprzerwanie od 2004 r. Posiadanie akcji (ponad 30%) wynika z tytułu własności, natomiast 1% z tytułu zawartej (opisanej szczegółowo w złożonym wniosku) umowy powiernictwa fiducjarnego. Spółka uzyskując dochody (przychody) z dywidend nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich uzyskania.

Do dnia 28 sierpnia 2017 r., Powiernik nie przeniósł prawa własności akcji na rzecz Powierzającego. Przy czym, 25 kwietnia 2017 r., spółka giełdowa, której akcje nabył Powiernik we własnym imieniu lecz na rzecz Powierzającego, wypłaciła na rachunek maklerski Powiernika dywidendę w kwocie brutto. Niestety, biuro maklerskie Powiernika nie uwzględniło wniosku Powiernika wraz z przekazaną mu kopią umowy powiernictwa fiducjarnego i pobrało od dywidendy 19% podatku dochodowego od osób prawnych. Powiernik przekazał na konto Powierzającego dywidendę w kwocie netto. Biuro maklerskie nie uwzględniło odwołania Powiernika od niesłusznie, według Powierzającego i Powiernika, pobranego podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdzając, że powyższa kwestia powinna zostać rozstrzygnięta przez organy podatkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wypłaty dywidendy przez spółkę giełdową, której akcje nabył Powiernik we własnym imieniu, lecz na rzecz Powierzającego, dywidenda wypłacona na rzecz Powiernika na jego konto bankowe, po czym przekazana Powierzającemu na konto bankowe Powierzającego, będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4b updop (Powierzający posiada w spółce, której akcje nabył Powiernik na rzecz Powierzającego, od 2004 r. ponad 10% akcji w kapitale zakładowym)?

Zdaniem Zainteresowanych, umowa powiernictwa fiducjarnego jest neutralna podatkowo dla Powiernika w zakresie otrzymanych środków pieniężnych na nabycie akcji, w zakresie samego nabycia akcji we własnym imieniu, lecz na rzecz Powierzającego, jak również w zakresie nieodpłatnego przeniesienia własności akcji na Powierzającego oraz w zakresie wypłaty dywidendy i przekazania jej Powierzającemu.

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje Powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu lecz na rzecz Powierzającego (zleceniodawcy). Wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a Powiernik ma obowiązek wydać Powierzającemu wszystko, co przy wykonywaniu zlecenia (umowy powierniczej) dla niego uzyskał, chociażby we własnym imieniu. Umowa powiernicza, dotycząca nabycia akcji w spółce musi mieć charakter fiducjarny (tzn. prawa udziałowe muszą być nabyte przez Powiernika), aby mogła spełniać swoją rolę.

Zleceniobiorca, działający w charakterze Powiernika, nabywa wszelkie prawa i obowiązki w ramach czynności oraz umów zawartych w wykonaniu umowy zlecenia i w związku z działaniem na rachunek dającego zlecenie (Powierzającego) jest zobowiązany do przeniesienia na rzecz zleceniodawcy (Powierzającego) wszystkich nabytych przez niego praw. Konsekwencje podatkowe czynności dokonywanych z udziałem Powiernika powinny uwzględniać charakter prawny stosunku powiernictwa, a w szczególności fakt działania Powiernika w imieniu i na rzecz Powierzającego. Dlatego też, wszelkie przysporzenia z tytułu wykonania powierzonych Powiernikowi czynności, zawartych przez niego umów ze względu na obowiązek ich zwrotu, a więc brak definitywnego przysporzenia są neutralne podatkowo.

Zdaniem Zainteresowanych, ewentualne skutki podatkowe powinny zostać przypisane wyłącznie Powierzającemu, tj. spółce akcyjnej.

W momencie nieodpłatnego nabycia akcji Spółki (tj. w momencie przeniesienia własności akcji przez Powiernika na Powierzającego na podstawie zawartej umowy powiernictwa fiducjarnego) powstanie przychód. Niemniej jednak, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowanie dochodu z tego tytułu będzie odroczone w czasie do momentu zbycia przez Powierzającego w przyszłości akcji Spółki.

Wypłacona przez spółkę dywidenda na rzecz Powiernika, która została przekazana następnie Powierzającemu stanowi – podobnie jak w przypadku sprzedaży udziałów (akcji) w spółce kapitałowej – przychód Powierzającego. W konsekwencji, przychód po stronie Powierzającego powstanie już w momencie otrzymania dywidendy przez Powiernika, natomiast przekazanie dywidendy przez Powiernika Powierzającemu, wynikające z łączącej ich umowy, będzie już czynnością neutralną podatkowo.

Takie stanowisko potwierdza również doktryna. Wskazuje się, że „wypłacana powiernikowi dywidenda niezależnie od tego, czy została wypłacona bezpośrednio, czy też za pośrednictwem powiernika, powinna stanowić przychód wnioskodawcy, a nie powiernika.” (tak: Anna Pęczyk-Tofei „Wypłata dywidendy na rzecz powiernika” Monitor Podatkowy nr 8/2011, str. 52).

W związku z powyższym, wypłacona Powiernikowi dywidenda przez spółkę giełdową, której akcje nabył Powiernik we własnym imieniu, lecz na rzecz Powierzającego, po czym przekazana Powierzającemu, będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4b updop (ponieważ Powierzający posiada w spółce, której akcje nabył Powiernik na rzecz Powierzającego, od 2004 r. ponad 10% akcji w kapitale zakładowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”), dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału.

Stosownie do art. 22 ust. 1 updop, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Podatnikiem podatku z tytułu dywidendy jest osoba prawna uzyskująca dochód. Podatek od dywidend ma postać podatku u źródła. Oznacza to, że jest on pobierany przez spółkę dokonującą wypłaty dywidendy, która występuje w charakterze płatnika podatku (art. 26 ust. 1 updop).

Jednakże, zgodnie z art. 22 ust. 4 updop, zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1,
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 4a updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie z art. 22 ust. 4b updop, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Ponadto, stosownie do art. 22 ust. 4d ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
   
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
   
   1. własności,
   2. innego niż własność, pod warunkiem, że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
   
   
   

Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4 - 4d updop.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4 - 4b updop, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 updop. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 22c ust. 1 updop, zgodnie z którym przepisów art. 20 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli:

1. osiągnięcie dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej, lub wielu powiązanych czynności prawnych, których głównym lub jednym z głównych celów było uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 20 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, a uzyskanie tego zwolnienia nie skutkuje wyłącznie wyeliminowaniem podwójnego opodatkowania tych dochodów (przychodów), oraz
2. czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru.
   
   

Dla celów ust. 1 uznaje się, że umowa lub inna czynność prawna nie ma rzeczywistego charakteru w zakresie, w jakim nie jest dokonywana z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy w drodze czynności, o których mowa w ust. 1, przenoszona jest własność udziałów (akcji) spółki wypłacającej dywidendę lub spółka osiąga przychód (dochód), wypłacany następnie w formie dywidendy lub innego przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art. 22c ust. 2 updop).

Stwierdzenie okoliczności, o których mowa w tym przepisie wykracza poza możliwości oceny dokonywanej w ramach interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, która opiera się na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji. Tymczasem, art. 22c updop, odnosi się do rzeczywistego charakteru danej transakcji przez co zweryfikowanie danej sprawy w kontekście brzmienia tego przepisu wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka akcyjna zawarła z osobą fizyczną umowę powiernictwa fiducjarnego. Przywołana umowa została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia, może zostać również rozwiązana na mocy porozumienia stron lub ze skutkiem natychmiastowym w przypadkach, o których mowa w umowie. Z tytułu wykonywania umowy powiernictwa, Powiernikowi przysługuje wynagrodzenie od Powierzającego. W ramach zawartej umowy, Spółka (Powierzający) zleciła, a Powiernik zobowiązał się do nabycia w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego, akcji spółki giełdowej. Powiernik nabył ww. akcje wykorzystując na ten cel środki pieniężne przekazane przez Powierzającego. Na podstawie zawartej umowy powierniczej, własność akcji zostanie nieodpłatne przeniesiona przez Powiernika na Powierzającego. Do dnia 28 sierpnia 2017 r., Powiernik nie przeniósł prawa własności akcji na rzecz Powierzającego. Przy czym, w dniu 25 kwietnia 2017 r., spółka giełdowa, której akcje nabył Powiernik we własnym imieniu, lecz na rzecz Powierzającego, wypłaciła na rachunek maklerski Powiernika dywidendę w kwocie brutto. Biuro maklerskie Powiernika pobrało od dywidendy 19% podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu oceny prawidłowości stanowiska Zainteresowanych, zauważyć należy, że w obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie muszą działać osobiście. Dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem. Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo, jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm., dalej: „K.c.”), zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę, mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Podstawą do skonstruowania umowy powierniczej może być stosunek zlecenia. Prawa i obowiązki stron umowy powierniczej należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Jak wynika z art. 734 i 735 K.c., istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku, wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjalny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 K.c.).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, a to poprzez:

• ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa, bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniodawcy,
• ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,
• nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 K.c., dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 K.c),
• przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 K.c).
  
  

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że wprawdzie podmiotem, który uzyskał formalnie dywidendę jest Powiernik, ale w związku z zawartą umową powiernictwa, dywidenda ta zostanie przekazana Powierzającemu, a tym samym Przysporzenie majątkowe z tytułu dywidendy nastąpi po stronie Powierzającego, a nie Powiernika. Reasumując, wypłata dywidendy Powiernikowi będzie stanowiła przychód Powierzającego, który jest ostatecznym i faktycznym odbiorcą dywidendy. W konsekwencji, skutki podatkowe wypłaty dywidendy oraz możliwość zwolnienia jej z opodatkowania należy rozpoznawać po stronie Powierzającego.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do opisanego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że wypłacona przez Spółkę giełdową dywidenda na rzecz Powiernika, przekazana następnie na konto bankowe Powierzającego będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4b updop, bowiem spełnione zostaną warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia, pod warunkiem, że nie zachodzą okoliczności wskazane w cytowanym powyżej art. 22c updop.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należy uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.