2017.10.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0115-KDIT2-2.4011.284.2017.2.ENB

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.284.2017.2.ENB
z 26 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 9 października 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania świadczeń przez Fundację oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 października 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania świadczeń przez Fundację oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Fundacja działa na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 1991 r., Nr 46, poz. 203 z późn. zm.), ustawie z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. 2003 r. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), ustawie o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r., Nr 112, poz. 654 z późn. zm.) i przepisach wydanych na jej podstawie, jak również w innych obowiązujących przepisach prawa dotyczących podmiotów opieki zdrowotnej i przedmiotu działalności Fundacji oraz w postanowieniach Statutu.

Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego.

Działalność statutowa Fundacji jest prowadzona w formie działalności pożytku publicznego nieodpłatnej i odpłatnej. Działalnością pożytku publicznego nieodpłatną jest:

Organizowanie i finansowanie ośrodków opieki paliatywnej nad dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, poprzez sprawowanie opieki lekarskiej, pielęgniarskiej, fizjoterapeutycznej, psychologicznej i psychoterapeutycznej.
Wspieranie i świadczenie usług zdrowotnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych ze schorzeniami ograniczającymi życie i ich rodzinami polegające na leczeniu chorych w szczególności w zakresie:
- żywienia dojelitowego i pozajelitowego,
- wentylacji domowej inwazyjnej i nieinwazyjnej,
- tlenoterapii,
- rehabilitacji.
Pomoc rzeczowa i finansowa dla rodzin żyjących pacjentów, umożliwiająca im sprawowanie opieki w domu oraz wsparcie dla rodzin w okresie żałoby.
Organizowanie i finansowanie programu wsparcia w żałobie dla dorosłych i dzieci polegającego na pomocy w rozwiązywaniu problemów psychologicznych i duchowych poprzez poradnictwo oraz opiekę psychologów, lekarzy, pedagogów i duchownych oraz innych specjalistów, a także obejmującego organizowanie i finansowanie wycieczek, obozów wakacyjnych, pielgrzymek lub innych form terapii.
Organizowanie i finansowanie działalności wydawniczej w zakresie materiałów szkoleniowych i naukowych z zakresu opieki paliatywnej.
Prowadzenie biblioteki naukowej w dziedzinie opieki paliatywnej i leczenia bólu.
Współpraca w celu rozwoju opieki paliatywnej:
- z organizacjami pozarządowymi,
hospicjami, instytucjami naukowymi i innymi organizacjami działającymi na rzecz nieuleczalnie chorych dzieci i ich rodzin,
- z instytucjami państwowymi i samorządowymi.
Organizowanie i finansowanie naboru i szkolenia wolontariuszy dla potrzeb opieki paliatywnej.
Prowadzenie wypożyczalni i finansowanie wypożyczania sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego dla dzieci, młodzieży i dorosłych ze schorzeniami ograniczającymi życie leczonych w domu.

Działalnością pożytku publicznego odpłatną jest:

Prowadzenie i finansowanie badań naukowych z zakresu opieki paliatywnej i leczenia bólu.
Prowadzenie działalności informacyjnej i edukacyjnej, w tym kampanii reklamowych, promocyjnych przy użyciu środków masowego przekazu oraz innych metod propagowania wiedzy na temat zdrowia i opieki zdrowotnej.
Organizowanie i finansowanie konferencji naukowych, kursów i staży indywidualnych jako form kształcenia w dziedzinie opieki paliatywnej dla personelu medycznego, pracowników hospicjów oraz innych osób zainteresowanych zagadnieniami opieki paliatywnej.

Działalność ta jest wyłączną statutową działalnością Fundacji.

W ramach prowadzonej działalności statutowej Fundacja:

przekazuje podopiecznym pacjentom i ich rodzinom pomoc rzeczową (żywność, pampersy, środki czystości itp.) oraz paczki z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy,
finansuje częściowo dokonany przez pacjentów zakup leków, materiałów medycznych, artykułów higienicznych i pielęgnacyjnych na podstawie faktur i rachunków wystawionych na podopiecznego i przesłanych do Fundacji,
finansuje również wypoczynek zdrowego rodzeństwa,
dofinansowuje do przeprowadzanych przez rodzinę pacjenta remontów, do zakupu żywności, opłacania rachunków za prąd, gaz, czynsz, wodę oraz innych podstawowych potrzeb.

Decyzje w sprawach dotyczących udzielania pomocy podopiecznym i ich rodzinie podejmuje Zarząd Fundacji. Z osobami, które otrzymują wskazaną we wniosku pomoc Fundacja nie zawiera umowy darowizny w rozumieniu art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Będącym w trudnej sytuacji życiowej pacjentom podopiecznym Fundacja udziela również pomocy finansowej na podstawie indywidualnej uchwały Zarządu.

Podopieczni Fundacji korzystają z pomocy udzielonej im przez Fundację ze środków zgromadzonych i pochodzących z wszelkiego rodzaju darowizn, zbiórek publicznych, wpływu środków pieniężnych z 1% PDOF dla OPP.

Statut Fundacji nie zawiera zapisu „pomocy społecznej” tylko „pomoc finansowa i rzeczowa”.

Przy udzielaniu pomocy finansowej i rzeczowej Fundacja nie stosuje kryterium o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz nie posiada żadnego w tym temacie regulaminu.

Fundacja nie świadczy pomocy społecznej we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zadań zleconych przez te organy.

Po zakończeniu każdego roku Fundacja sporządza i przekazuje podopiecznym oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacje o wysokości przychodów PIT-8C stosownie do postanowień art. 42a ustawy o PIT.

Fundacja planuje dokonać doprecyzowania treści Statutu poprzez wprowadzenie dodatkowego postanowienia, zgodnie z którym Fundacja może, w ramach prowadzonej działalności statutowej, udzielać pomocy społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182 ze zm.). Możliwość udzielania pomocy społecznej w ramach prowadzonej działalności społecznie użytecznej wynika wprost z ustawy o działalności pożytku publicznego (art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 tej ustawy). Udzielenie pomocy społecznej ma istotne znaczenie w działalności statutowej Fundacji. Dlatego Fundacja w celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości oraz podkreślenia znaczenia pomocy społecznej w jej działalności statutowej planuje dodatkowo literalnie wyartykułować w treści Statutu, że do zakresu jej działalności należy także udzielanie pomocy społecznej.

Po wprowadzeniu zmian do Statutu podopieczni Fundacji będą zwolnieni na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Fundacja nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji o wysokości przychodów PIT-8C i przekazania jej naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego stosownie do postanowień art. 42a ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Fundacji, że przed zmianą Statutu udzielanie pomocy finansowej i rzeczowej pacjentom i ich rodzinom nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o PDOF. W wyniku braku wymienionego zwolnienia należy sporządzić i przekazać do naczelnika właściwego urzędu skarbowego informacje o wysokości przychodów PIT-8C?
Czy po dokonanych zmianach Statutu, zgodnie z którym Fundacja będzie mogła w ramach prowadzonej działalności statutowej, udzielać podopiecznym pacjentom i ich rodzinom pomocy społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, pomoc ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy i Fundacja nie będzie miała obowiązku wynikającego z art. 42a ustawy, tj. obowiązku sporządzania i przekazywania do naczelnika właściwego urzędu skarbowego informacji o wysokości przychodów PIT-8C?
Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, aby świadczenie pomocy społecznej na rzecz podopiecznych pacjentów i ich rodzin korzystało ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy, a tym samym aby nie ciążył obowiązek sporządzania i przekazywania informacji o wysokości przychodów PIT-8C stosownie do art. 42a ustawy, Fundacja nie jest zobowiązana świadczyć pomoc społeczną we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zleconych przez te organy zadań, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, obecnie realizowane przez Fundację (przed zmianą Statutu) udzielanie pomocy finansowej i rzeczowej podopiecznym pacjentom i ich rodzinom nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy, a na Fundacji ciąży obowiązek wynikający z art. 42a ustawy o PDOF do sporządzenia i przekazania informacji o wysokości przychodów PIT-8C.

Po wprowadzeniu zmian do Statutu, zgodnie z którymi Fundacja będzie mogła w ramach prowadzonej działalności statutowej udzielać pomocy społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, jej podopieczni będą zwolnieni na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy, a Fundacja nie będzie miała obowiązku wynikającego z art. 42a ustawy sporządzania i przekazywania informacji o wysokości przychodów PIT-8C.

Według Fundacji, aby świadczenie pomocy społecznej na rzecz jej podopiecznych i ich rodzin korzystało ze zwolnienia określonego w art. 21 ust.1 pkt 79 ustawy i tym samym nie ciążył na Fundacji obowiązek sporządzania i przekazywania informacji o wysokości przychodów PIT-8C stosownie do postanowień art. 42a ustawy, Fundacja nie jest zobowiązana świadczyć pomoc społeczną we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zleconych przez te organy zadań, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 79 tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Z treści wniosku wynika, że Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego w formie odpłatnej i nieodpłatnej.

W ramach prowadzonej działalności statutowej Fundacja:

przekazuje podopiecznym pacjentom i ich rodzinom pomoc rzeczową (żywność, pampersy, środki czystości itp.) oraz paczki z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy,
finansuje częściowo dokonany przez pacjentów zakup leków, materiałów medycznych, artykułów higienicznych i pielęgnacyjnych na podstawie faktur i rachunków wystawionych na podopiecznego i przesłanych do Fundacji,
finansuje również wypoczynek zdrowego rodzeństwa,
dofinansowuje do przeprowadzanych przez rodzinę pacjenta remontów, do zakupu żywności, opłacania rachunków za prąd, gaz, czynsz, wodę oraz innych podstawowych potrzeb.

Będącym w trudnej sytuacji życiowej pacjentom podopiecznym Fundacja udziela również pomocy finansowej na podstawie indywidualnej uchwały Zarządu.

Statut Fundacji nie zawiera zapisu „pomocy społecznej” tylko „pomoc finansowa i rzeczowa”.

Fundacja nie świadczy pomocy społecznej we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zadań zleconych przez te organy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że pomoc finansowa i rzeczowa dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz pacjentów i ich rodzin stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ, z opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie statutu Wnioskodawca świadczy „pomoc finansową i rzeczową”, a nie „pomoc społeczną” stwierdzić należy, że w takiej sytuacji dokonywane świadczenia nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, o którym mowa w art. 42 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie, z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Odnosząc się natomiast do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że treść Statutu zostanie doprecyzowana poprzez wprowadzenie dodatkowego postanowienia, zgodnie z którym Fundacja będzie mogła, w ramach prowadzonej działalności statutowej, udzielać pomocy społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182 ze zm.) wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej”, i w tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769, z późn. zm.).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej).

Zgodnie jednak z art. 25 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi”.

Natomiast na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, do zlecania zadań, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Z kolei na podstawie przywołanego art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn. zm.), organizacjami pozarządowymi są:

niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
niedziałające w celu osiągnięcia zysku

– osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 w sferze zadań publicznych szczegółowo określonych w art. 4 ust. 1.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, sfera zadań publicznych obejmuje zadania w zakresie pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób. Natomiast zakres prowadzonej działalności pożytku publicznego organizacje pozarządowe zobowiązane są określić, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w statucie lub w innym akcie wewnętrznym.

W związku z powyższym, organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność pożytku publicznego w sferze pomocy społecznej, która może być finansowana lub dofinansowana z dotacji bądź innych środków finansowych uzyskanych przez organizację z tytułu np. składek członkowskich, ofiarności publicznej.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzenia statutowej działalności z zakresu pomocy społecznej będzie udzielał pomocy finansowej i rzeczowej na rzecz pacjentów i ich rodzin, to osoby te uzyskają przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który korzystał jednak będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 79 tejże ustawy.

Zgodzić, się bowiem należy z Wnioskodawcą, że dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego nie jest konieczne świadczenie pomocy społecznej we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zadań zleconych zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają bowiem stosowania art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy wyłącznie do świadczeń otrzymywanych na zasadzie i w trybie określonym w przepisach ustawy o pomocy społecznej, podobnie jak tego rodzaju ograniczenia nie zawiera art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W konsekwencji, w przypadku udzielania w ramach statutowej działalności świadczeń pomocy społecznej na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że we własnym stanowisku do pytania pierwszego Wnioskodawca powołał się na „ art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy.” Tutejszy Organ uznał to za omyłkę pisarską Wnioskodawcy i przyjął, że intencją Wnioskodawcy było wskazanie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego odnosi się to pytanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Natomiast w stosunku do zdarzenia przyszłego interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin