Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.311.2017.1.MG
z 26 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sytuacja dotyczy jednoosobowej działalności gospodarczej, forma opodatkowania – karta podatkowa. W związku z prowadzoną działalnością przedsiębiorca opłaca za siebie pełny ZUS (składki na ubezpieczenie: społeczne, zdrowotne, fundusz pracy). Składki na ubezpieczenie społeczne nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Natomiast zgodnie z przepisami dotyczącymi katy podatkowej w PIT-16A zostały uwzględnione opłacone i odliczone w danym roku składki na ubezpieczenie zdrowotne (odliczone od podatku w trakcie roku).

Poza działalnością gospodarczą właściciel firmy jako dodatkowe źródło dochodu otrzymuje rentę z ZUS. W związku z tym otrzymał z ZUS-u PIT-40A. Złożył PIT-37, w którym odliczył od dochodu z renty składki na ubezpieczenie społeczne, opłacane za siebie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej może w PIT-37 od dochodu z renty odliczyć opłacone, wcześniej nie odliczone nigdzie składki na ubezpieczenie społeczne (dotyczy składek na ubezpieczenie społeczne opłacone przez właściciela w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą)?

Zdaniem Wnioskodawcy, może odliczyć składki na ubezpieczenie społeczne opłacone za siebie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą od dodatkowego źródła dochodu jakim jest renta otrzymana z ZUS-u, powołując się na art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo podpierając się tym, że w świetle regulacji zawartych w ustawie o PIT, prawo odliczenia składek nie zostało uzależnione od tytułu będącego podstawą ich naliczenia, czy formy opodatkowania osiąganych z tego tytułu dochodów (przychodów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1a ww. ustawy jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a cyt. ustawy wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Możliwość odliczeń z tego tytułu mają również podatnicy opłacający podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na mocy art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r, poz. 2180, z późn. zm.).

Przepis ten daje podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą podstawę do odliczenia od przychodu kwot faktycznie opłaconych w roku podatkowym składek na ubezpieczenie społeczne własne podatnika i osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych, odliczeniu od uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym dochodu mogą podlegać zapłacone przez niego w tymże roku podatkowym składki na własne ubezpieczenie społeczne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca opłaca za siebie pełny ZUS. Składki na ubezpieczenie społeczne nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Poza działalnością gospodarczą właściciel firmy jako dodatkowe źródło dochodu otrzymuje rentę z ZUS. Wnioskodawca złożył PIT-37, w którym odliczył od dochodu z renty składki na ubezpieczenie społeczne, opłacane za siebie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik może odliczyć od dochodu kwotę składek zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe. Jeżeli zatem Wnioskodawca uzyskuje dochody opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, to może od tego dochodu odliczyć kwotę składki na ubezpieczenie społeczne, zapłaconej w danym roku podatkowym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe odliczenie przysługuje, jeżeli kwota składki nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie karty podatkowej nie mogło to mieć miejsca) lub nie została odliczona od dochodów/przychodów w innym zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku gdy zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisy sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.