Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.188.2017.2.AA
z 5 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 26 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki jawnej na rzecz wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki jawnej na rzecz wspólnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 15 września 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.188.2017.1.AA na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 września 2017 r., natomiast w dniu 26 września 2017 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z bratem (wspólnikiem) prowadzi jako Spółka Jawna działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi i przemysłowymi. Drugorzędną działalnością gospodarczą jest wynajem lokali użytkowych. Własnością spółki jest budynek, w którym znajdują się lokale przeznaczone na wynajem. Budynek ten został zakupiony od Syndyka Masy Upadłościowej w dniu 13 grudnia 2005 r. Zakup ten był zwolniony od podatku od towarów i usług.

Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych 28 lutego 2008 r., a 29 lutego 2008 r. została podpisana umowa na wynajem lokali znajdujących się w tym budynku, który stanowi jej środek trwały. Obecnie wspólnicy chcą ograniczyć swoją działalność gospodarczą tylko do działalności handlowej i zrezygnować z najmu lokali. Budynek wraz z gruntem chcą przekazać nieodpłatnie aktem notarialnym wspólnikom na ich cele osobiste w efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionego budynku wraz z gruntem. Wspólnicy nie chcą przekazać wyżej wymienionej nieruchomości na cele osobiste z zamiarem dalszej odsprzedaży. Na dzień dzisiejszy nie wiadomo w jaki sposób będzie ten lokal dalej użytkowany w majątku osobistym wspólników.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników nie spowoduje zmniejszenia wkładów Wnioskodawcy w spółce jawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników, które będzie dokonane w 2017 r. bądź w następnych latach będzie podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych u wspólników spółki, którym zostanie ten środek trwały przekazany?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie budynku na cele osobiste wspólników, które może być dokonane w 2017 r. bądź w następnych latach podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, ponieważ nieodpłatne przekazanie środka trwałego na cele własne wspólników spółki nie stanowi zbycia tego środka - dlatego też Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną środka trwałego do majątku prywatnego wspólników, nie powoduje powstania przychodu podatkowego. Nieodpłatne przekazanie środka trwałego nie stanowi bowiem zbycia i nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie wspólników spółki, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 k.s.h.).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania budynku na cele osobiste wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności budynku ze spółki na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składnika majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi i przemysłowymi. Drugorzędną działalnością gospodarczą jest wynajem lokali użytkowych. Własnością spółki jest budynek, w którym znajdują się lokale przeznaczone na wynajem. Nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników nie spowoduje zmniejszenia wkładów Wnioskodawcy w spółce jawnej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że czynność wycofania budynku z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników, nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki jawnej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna dotyczy Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki jawnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.