Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.323.2017.1.KC
z 19 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanego zbycia składników masy sanacyjnej za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek Strony o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanego zbycia składników masy sanacyjnej za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka obecnie w restrukturyzacji, jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy KRS, jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Przedmiotem jej działalności jest m.in. produkcja metali szlachetnych; odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych; kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków; produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych.

Na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy dla Spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych z dnia 10 stycznia 2017 r. prowadzone jest w stosunku do spółki postępowanie sanacyjne.

Zarządca spółki w restrukturyzacji planuje sprzedaż składników masy sanacyjnej spółki w trybie art. 323 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne, w postaci: prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkami biurowymi, magazynowymi, produkcyjnymi o pow. 3,3357ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą; laboratorium analitycznego, rafinerii chemicznej, urządzeń do mechanicznego przetwórstwa metali szlachetnych, środków transportu, sprzętu elektronicznego, dokumentacji technologicznej, wyposażenia biurowego oraz patentów i znaków towarowych. Przedmiotem sprzedaży będą także zapasy magazynowe o zmiennym składzie ilościowym i wartości.

Dla restrukturyzowanej spółki ustanowiona została Rada Wierzycieli, która w drodze uchwały określiła warunki zbycia składników majątku spółki zlokalizowanych w Radzyminie za cenę nie niższą niż 100% kwot oszacowania wskazanych w spisie masy sanacyjnej, a sędzia-komisarz w trybie art. 323 Prawa restrukturyzacyjnego postanowieniem podejmie decyzję w przedmiocie zatwierdzenia warunków sprzedaży nieruchomości oraz praw i ruchomości, wyrażając zgodę na sprzedaż z wolnej ręki ww. składników masy sanacyjnej, za cenę wyrażoną w ofercie, która zostanie złożona przez potencjalnego nabywcę - jeśli oferta ta zostanie przyjęta przez zarządcę w toku prowadzonej sprzedaży.

Nieruchomość nie jest wyodrębniona w przedsiębiorstwie restrukturyzowanej spółki pod względem organizacyjnym, tj. na podstawie statutu, regulaminu i nie stanowi też wyodrębnionej jednostki organizacyjnej. Spółka nie przygotowuje odrębnego sprawozdania finansowego dla nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem umowy sprzedaży nie będą: oznaczenia indywidualizujące przedsiębiorstwo, tj. firma, koncesje, licencje, pozwolenia, tajemnice handlowe i know-how, zobowiązania i należności, środki pieniężne restrukturyzowanej spółki, księgi rachunkowe, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i korporacyjnej, prawa z umów wszelkiego rodzaju, w tym umów o pracę zawartych przez spółkę.

Restrukturyzowana spółka jest podatnikiem VAT i będzie mieć ten status w dniu zawierania umowy sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż składników masy sanacyjnej spółki w restrukturyzacji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłane świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami wg art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  

Przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o VAT. Są to czynności, które należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczą się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy świadczenia usług, ale nie podlegają opodatkowaniu, gdyż objęte zostały stosownym wyłączeniem. I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. „Zbycie” obejmuje wszystkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania np. sprzedaż, zamiana, darowizna.

Składniki masy sanacyjnej spółki w restrukturyzacji w skład której wchodzą w szczególności: prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkami biurowymi, magazynowymi, produkcyjnymi, laboratorium analityczne, rafineria chemiczna, urządzenia do mechanicznego przetwórstwa metali szlachetnych, środki transportu, sprzęt elektroniczny, dokumentacja technologiczna, wyposażenie biurowe, patenty, znaki towarowe - w opinii wnioskodawcy - nie stanowią przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i związku z tym - przy zawarciu umowy sprzedaży - podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 55(1) kc używanego na potrzeby definicji terminu „przedsiębiorstwo”, a to wobec braku takiej w przepisach prawa podatkowego, przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Umowa sprzedaży, aby mieć za przedmiot przedsiębiorstwo obejmować powinna wszystkie wymienione w art. 55(1) kc składniki, gdyż tylko wtedy stanowią one zorganizowany zespół i wypełniają ustawową definicję. Przy braku któregokolwiek ze składników i w sytuacji kiedy przedmiotem transakcji są - jak w przedmiotowej sprawie jedynie poszczególne składniki majątkowe, nie można uznać przygotowywanej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa.

Zarządca restrukturyzowanej spółki nie będzie sprzedawać w szczególności: firmy czyli oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionych części, wierzytelności i środków pieniężnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ksiąg związanych z prowadzeniem działalności, majątkowych praw autorskich i pokrewnych, umów rachunków bankowych. Nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż część składników majątkowych Spółki tworzącą jej przedsiębiorstwo, wymieniona w art. 55(1) kc nie zostanie przeznaczona do sprzedaży.

Przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowić też zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który stanowić mógłby jednocześnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Dany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w sytuacji kiedy jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie i może realizować zadania gospodarcze przedsiębiorstwa. Działalność zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna dotyczyć jednej ze sfer, które są prowadzone niezależnie od siebie oraz dla których działalności przydzielony został określony majątek tudzież dedykowani zostali pracownicy. Zespół składników majątkowych można zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa kiedy ma ona pełną odrębność pozwalającą na samodzielne funkcjonowanie.

Ponieważ przedmiot planowanej transakcji nie jest wyodrębniony pod względem organizacyjnym, ani nie jest jednostką organizacyjną odrębną w strukturze spółki - nie spełnia zatem kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Także jeśli rozważyć przesłankę wyodrębnienia pod względem finansowym to nie jest ona zrealizowana albowiem nie jest możliwe podzielenie finansów przedsiębiorstwa, przychodów i kosztów, należności i zobowiązań na część finansową przedsiębiorstwa i część finansową jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być w stanie sama prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego.

Sprzedająca spółka nie przygotowuje odrębnego sprawozdania finansowego dla składników masy sanacyjnej mającej stanowić przedmiot transakcji sprzedaży a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym, które odnoszą się do całej działalności. Nabywca nie przejmie ksiąg rachunkowych ani innych dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, środków pieniężnych ani rachunków bankowych.

Wyodrębnienie funkcjonalne polega na realizacji określonych, odrębnych zadań gospodarczych. Zatem zorganizowana część przedsiębiorstwa, aby zostać uznana za takową powinna chociaż potencjalnie móc samodzielnie realizować zadania gospodarcze, posiadać samodzielność finansową i być wyodrębniona organizacyjnie.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabywca nie kupi wszystkich składników majątkowych i innych przysługujących zbywcy; przedmiot umowy nie będzie stanowić także zorganizowanej części przedsiębiorstwa bowiem nie jest wyodrębniony pod żadnym dopuszczalnym ustawowo względem.

W konsekwencji nieruchomość i ruchomości, które mają stanowić przedmiot sprzedaży będą podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT ponieważ nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) kc, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i nie znajdzie - do planowanej transakcji - zastosowanie wyłączenia z opodatkowania z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT, obecnie w restrukturyzacji, którego przedmiotem działalności jest m.in. produkcja metali szlachetnych, odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgia proszków, produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych, planuje sprzedaż składników masy sanacyjnej spółki w trybie art. 323 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne. W skład tych składników wchodzą prawa własności:

• nieruchomości zabudowanej budynkami biurowymi, magazynowymi, produkcyjnymi położonymi o pow. 3,3357 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą,
  
• laboratorium analitycznego,
  
• rafinerii chemicznej,
  
• urządzeń do mechanicznego przetwórstwa metali szlachetnych,
  
• środków transportu,
  
• sprzętu elektronicznego,
  
• dokumentacji technologicznej,
  
• wyposażenia biurowego oraz
  patentów i znaków towarowych.
  
  

Przedmiotem sprzedaży będą także zapasy magazynowe o zmiennym składzie ilościowym i wartości.

Przedmiotem planowanej sprzedaży jest nieruchomość, nie wyodrębniona w przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym, tj. na podstawie statutu, regulaminu i nie stanowi też wyodrębnionej jednostki organizacyjnej. Wnioskodawca nie przygotowuje odrębnego sprawozdania finansowego dla nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem umowy sprzedaży nie będą: oznaczenia indywidualizujące przedsiębiorstwo, tj. firma, koncesje, licencje, pozwolenia, tajemnice handlowe i know-how, zobowiązania i należności, środki pieniężne restrukturyzowanej spółki, księgi rachunkowe, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i korporacyjnej, prawa z umów wszelkiego rodzaju, w tym umów o pracę zawartych przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy planowana sprzedaż składników masy sanacyjnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tytułem wstępu, wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.), na którą również powołał się Wnioskodawca.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki, stanowiące razem przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym.

Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa to samodzielny podmiot gospodarczy, zdolny do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa. Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączył także z opodatkowania zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy zawiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby majątek ten stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem sprzedaży nie będzie firma czyli oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionych części, wierzytelności i środki pieniężne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi związane z prowadzeniem działalności, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, jak również umowy rachunków bankowych. Nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż część składników majątkowych Wnioskodawcy tworzących przedsiębiorstwo, nie zostanie przeznaczona do sprzedaży. Co ważne, przedmiot planowanej transakcji nie jest wyodrębniony pod względem organizacyjnym, ani nie jest jednostką organizacyjną odrębną w strukturze Wnioskodawcy, zatem nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego.

Wnioskodawca nie planuje zbyć: oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorstwo, tj. firma, koncesje, licencje, pozwolenia, tajemnice handlowe i know-how, zobowiązania i należności, środki pieniężne, księgi rachunkowe, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i korporacyjnej, prawa z umów wszelkiego rodzaju, w tym umów o pracę zawartych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie przygotowuje odrębnego sprawozdania finansowego dla składników masy sanacyjnej, mającej stanowić przedmiot transakcji sprzedaży a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym, które odnoszą się do całej swojej działalności. Potencjalny nabywca nie przejmie ksiąg rachunkowych ani innych dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, środków pieniężnych ani rachunków bankowych. Wnioskodawca podkreśla również, że potencjalny nabywca nie kupi wszystkich składników majątkowych i innych przysługujących zbywcy praw majątkowych i niemajątkowych związanych z działalnością gospodarczą.

Z wniosku wynika zatem, że intencją Wnioskodawcy jest objęcie planowaną transakcją wybranych składników majątkowych, nie zaś całego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkami biurowymi, magazynowymi, produkcyjnymi, laboratorium analitycznego, rafinerii chemicznej, urządzeń do mechanicznego przetwórstwa metali szlachetnych, środków transportu, sprzętu elektronicznego, dokumentacji technologicznej, wyposażenia biurowego oraz patentów i znaków towarowych a także zapasy magazynowe o zmiennym składzie ilościowym i wartości, są traktowane przez Wnioskodawcę jako pojedyncze składniki majątku, a nie przedsiębiorstwo zdolne do kontynuowania dotychczasowej działalności Wnioskodawcy.

Ponieważ, w ocenie Organu, przedmiotem transakcji będzie tylko i wyłącznie określona liczba składników majątkowych, które na dzień dokonania transakcji nie będą tworzyć organizacyjnej i funkcjonalnej całości, za pomocą której potencjalny nabywca mógłby kontynuować działalność gospodarczą, zatem transakcji tej nie można traktować jako dostawy przedsiębiorstwa. Nie można również tych składników majątkowych Wnioskodawcy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, co w konsekwencji prowadzi do potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż składników masy sanacyjnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, z wyłączeniem art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.