2017.10.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.248.2017.1.PP
z 13 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1996 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński z …. Wnioskodawca i Jego żona nie zawierali umów majątkowych małżeńskich, zatem istnieje między nimi ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną oraz dwójką dzieci, będących na ich utrzymaniu.

W dniu 8 listopada 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli umowę złotowego, mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego z Bankiem … S.A. I Oddział w …. Na mocy przedmiotowej umowy Bank udzielił Wnioskodawcy i Jego żonie kredytu w kwocie 153 000 zł, z czego 150 000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego, na nieruchomości położonej w miejscowości …, gmina …, działka o nr ewidencyjnym 70/11, dla której Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, zaś kwota 3 000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie kwoty stanowiącej koszt ubezpieczenia CPI (Credit Protection Insurance). Kredyt miał być spłacany przez Wnioskodawcę i Jego żonę do dnia 1 listopada 2032 r. Przy pomocy pieniędzy pochodzących z kredytu oraz własnych zasobów finansowych Wnioskodawcy i Jego żony, wybudowali oni wspólnie dom w miejscowości … nr …, w którym mieszkają na moment złożenia wniosku.

W dniu 23 lutego 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od swojej matki – … nieruchomość, położoną w miejscowości …, oznaczoną nr ewidencyjnym 194/3. Przedmiot darowizny został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku odrębnego. W dniu 7 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość za kwotę 176 000 zł. Cena sprzedaży została wpłacona przez nabywców w dniu 13 lutego 2014 r., na rachunek bankowy, wspólny dla Wnioskodawcy i Jego żony.

Ww. kwotę Wnioskodawca i Jego żona przeznaczyli w całości na cele mieszkaniowe, tj. kwotę w wysokości 22 710 zł 17 gr na spłatę raty ww. kredytu bankowego – kapitał (w dniu 14 lutego 2014 r.), zaś kwotę 130 446 zł 54 gr na całkowitą spłatę kredytu (w dniu 24 lutego 2014 r.). Ponadto Wnioskodawca wraz z żoną zapłacił kwotę 2 605 zł 80 gr na rzecz Banku … S.A., tytułem opłaty za zmianę warunków umowy ww. kredytu bankowego, tj. możliwość dokonania spłaty przed określonym w umowie terminem. Kwotę 21 182 zł 46 gr, pochodzącą z tytułu ceny sprzedaży, Wnioskodawca i Jego żona wydatkowali zaś w okresie od dnia 12 lutego 2014 r. do dnia 2 grudnia 2016 r. na cele mieszkaniowe (zakupy materiałów i usług przeznaczonych do budowy ww. domu) – co znajduje potwierdzenie w posiadanych przez Nich fakturach VAT. Przedmiotowe faktury wystawiane były zamiennie na Wnioskodawcę, bądź też na Niego i Jego żonę lub też jedynie na żonę Wnioskodawcy, przy czym zawsze dotyczyły zakupu usług lub rzeczy związanych z budową ich wspólnego domu. W wybudowanym domu, wchodzącym w skład ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej Wnioskodawcy oraz Jego żony, realizują oni własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałej sytuacji wydatkowanie kwoty pozyskanej ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez oboje małżonków na budowę wspólnego domu oraz na inne wydatki związane z budową domu, jest warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do całej kwoty pochodzącej ze sprzedaży nieruchomości?
Czy w zaistniałej sytuacji wydatkowanie kwoty pozyskanej ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, na wydatki związane z budową domu, stanowiącego składnik wspólności ustawowej małżeńskiej Wnioskodawcy i Jego żony, jest warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do całej kwoty pochodzącej ze sprzedaży nieruchomości, również w zakresie wydatków dokumentowanych fakturami wystawionymi przez sprzedawców towarów i usług na oboje małżonków, bądź też jedynie na żonę Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości, otrzymanej w drodze darowizny od matki do majątku odrębnego Wnioskodawcy, nie będzie podlegał opodatkowaniu, gdyż został w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy. Opodatkowaniu nie będą podlegały zarówno środki pieniężne przeznaczone na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego wspólnie z żoną, jak i środki wydatkowane na zakupy materiałów, usług przeznaczonych do budowy domu, znajdujące potwierdzenie w posiadanych przez Wnioskodawcę fakturach VAT. W wybudowanym bowiem przez Wnioskodawcę i Jego żonę domu, wchodzącym w skład ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, realizowane są cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, Jego żony oraz dzieci. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości). Ponadto, stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się w szczególności wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, a także wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, ze zm.) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą natomiast do majątku odrębnego każdego z małżonków. Wspólność małżeńska jest wspólnością łączną, bezudziałową, która charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku wspólnego. Natomiast do majątku odrębnego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe m.in. nabyte przez dziedziczenie lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych regulacji prawnych, w sytuacji gdy cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, zostanie wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie przez oboje małżonków na budowę domu, objętego wspólnością majątkową małżeńską oraz na inne wydatki związane z budową domu, to przychód ten może korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać należy, że odpłatne zbycie nieruchomości, otrzymanej w drodze darowizny, nastąpiło w dniu 7 lutego 2014 r., zatem dochód pochodzący z tytułu przedmiotowego zbycia, wydatkowany na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, począwszy od momentu zbycia do dnia 31 grudnia 2016 r., stanowi w całości kwotę wolną od podatku – stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, kwota pozyskana ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, na wydatki związane z budową domu, stanowiącego składnik wspólności ustawowej małżeńskiej Wnioskodawcy i Jego żony, objęta jest zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do całej kwoty pochodzącej ze sprzedaży nieruchomości, również w zakresie wydatków dokumentowanych fakturami, wystawionymi przez sprzedawców towarów i usług na oboje małżonków, bądź też jedynie na żonę Wnioskodawcy – stosownie do argumentacji przytoczonej w ust. 1. Przedmiotowe faktury zawsze bowiem dotyczyły zakupu usług lub rzeczy dla wspólnego domu Wnioskodawcy oraz Jego małżonki. Z uwagi na fakt, że dom ten stanowi składnik ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, faktury dokumentujące nabycie rzeczy lub usług, a w konsekwencji wydatkowanie środków finansowych, mogły być wystawione na którekolwiek z małżonków, w zależności od tego, które z nich dokonywało zakupu, bądź też widniało w bazie kontrahentów danego sprzedawcy. Należy podkreślić, że zakupy te finansowane były ze środków znajdujących się na wspólnym rachunku bankowym małżonków, na który przekazane zostały także środki z tytułu sprzedaży nieruchomości, stanowiące majątek odrębny Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 23 lutego 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od swojej matki nieruchomość, oznaczoną nr ewidencyjnym 194/3. Przedmiot darowizny został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku odrębnego. W dniu 7 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość za kwotę 176 000 zł. Cena sprzedaży została wpłacona przez nabywców w dniu 13 lutego 2014 r., na rachunek bankowy, wspólny dla Wnioskodawcy i Jego żony.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia. Należy, mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe, odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny, jest umową, a nie jednostronną czynnością prawną. Istotą jej jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Immanentną cechą tak rozumianej darowizny jest więc brak gospodarczego ekwiwalentu. Umowa darowizny prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie datą nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 194/3 jest dzień dokonania darowizny przez matkę na Jego rzecz, tj. dzień 23 lutego 2009 r.

Oznacza to, że odpłatne zbycie w 2014 r. ww. nieruchomości, nabytej w 2009 r. w drodze darowizny stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ww. ustawy, ponieważ jej odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są natomiast dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, ustawodawca określił, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziały w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
–w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskanych ze zbycia środków wyłącznie na cele mieszkaniowe podatnika określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli podatnik chce skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi spełnić łącznie wszystkie przesłanki określone przepisami prawa. Elementarna przesłanka dotyczy zaś pochodzenia środków, z których ponoszone mają być wydatki na własne cele mieszkaniowe podatnika. Nie budzi żadnych wątpliwości, że wydatkowany na własne cele mieszkaniowe ma być przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości. Ustawodawca nie rezygnuje z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia, który nie został przez podatnika wydatkowany w sposób o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika również warunek czasu, w którym środki z odpłatnego zbycia mają zostać wydatkowane. Nie sposób uznać za wydatki na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych przed dniem odpłatnego zbycia nieruchomości skoro przepis wskazuje precyzyjnie, że jednym z warunków zastosowania ww. ulgi jest wydatkowanie przychodu począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Tym samym, dla obliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania uwzględnione mogą być jedynie wydatki poniesione najwcześniej w dniu odpłatnego zbycia nieruchomości. Zwrot „począwszy od”, wyraża w swoim znaczeniu pierwszy moment od jakiego można dokonać określonych czynności lub podjąć określone działanie.

Należy podkreślić, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Wskazać przy tym należy, że kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Takimi dokumentami mogą być m.in. umowy sprzedaży, faktury VAT bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1996 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Wnioskodawca i Jego żona nie zawierali umów majątkowych małżeńskich, zatem istnieje między nimi ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną oraz dwójką dzieci, będących na ich utrzymaniu. W dniu 8 listopada 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli umowę złotowego, mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego. Na mocy przedmiotowej umowy Bank udzielił Wnioskodawcy i Jego żonie kredytu w kwocie 153 000 zł, z czego 150 000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego, zaś kwota 3 000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie kwoty stanowiącej koszt ubezpieczenia CPI. Kredyt miał być spłacany przez Wnioskodawcę i Jego żonę do dnia 1 listopada 2032 r. Przy pomocy pieniędzy pochodzących z kredytu oraz własnych zasobów finansowych Wnioskodawcy i Jego żony, wybudowali oni wspólnie dom, w którym mieszkają na moment złożenia wniosku.

W dniu 23 lutego 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od swojej matki – nieruchomość. Przedmiot darowizny został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku odrębnego. W dniu 7 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość za kwotę 176 000 zł. Ww. kwotę Wnioskodawca i Jego żona przeznaczyli w całości na cele mieszkaniowe, tj. kwotę w wysokości 22 710 zł 17 gr na spłatę raty ww. kredytu bankowego – kapitał (w dniu 14 lutego 2014 r.), zaś kwotę 130 446 zł 54 gr na całkowitą spłatę kredytu (w dniu 24 lutego 2014 r.). Ponadto Wnioskodawca wraz z żoną zapłacił kwotę 2 605 zł 80 gr na rzecz Banku, tytułem opłaty za zmianę warunków umowy ww. kredytu bankowego, tj. możliwość dokonania spłaty przed określonym w umowie terminem. Kwotę 21 182 zł 46 gr, pochodzącą z tytułu ceny sprzedaży, Wnioskodawca i Jego żona wydatkowali zaś w okresie od dnia 12 lutego 2014 r. do dnia 2 grudnia 2016 r. na cele mieszkaniowe (zakupy materiałów i usług przeznaczonych do budowy ww. domu) – co znajduje potwierdzenie w posiadanych przez Nich fakturach VAT. Przedmiotowe faktury wystawiane były zamiennie na Wnioskodawcę, bądź też na Niego i Jego żonę lub też jedynie na żonę Wnioskodawcy, przy czym zawsze dotyczyły zakupu usług lub rzeczy związanych z budową ich wspólnego domu. W wybudowanym domu, wchodzącym w skład ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej Wnioskodawcy oraz Jego żony, realizują oni własne cele mieszkaniowe.

Należy w tym miejscu dodać, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 ww. ustawy). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

W związku z powyższym, w sytuacji, gdy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w 2014 r. nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawcę w 2009 r. w drodze darowizny, stanowiącej Jego majątek odrębny, został wydatkowany na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, na budowę domu jednorodzinnego, w którym małżeństwo wraz z dziećmi realizuje własne cele mieszkaniowe, to przychód ten korzysta ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro więc nieruchomość, która została sprzedana, stanowi majątek odrębny Wnioskodawcy, a uzyskany z jej sprzedaży przychód Wnioskodawca przeznaczył na spłatę kredytu zaciągniętego wraz z żoną, na własne cele mieszkaniowe, tj. budowę domu jednorodzinnego, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, to w tej sytuacji nie ma przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości odpowiadającej spłacie ww. zobowiązania. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawcy zostaną wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę wspólnie z żoną na budowę domu jednorodzinnego, jeśli czynność ta miała miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej.

Natomiast, jeżeli chodzi o przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na wydatki związane z budową domu, to wskazać należy, że w sytuacji takiej będzie miał również zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że środki ze sprzedaży nieruchomości stanowiący Jego majątek odrębny wydatkował na budowę domu jednorodzinnego. Zaznacza również, że przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nie wniósł do majątku wspólnego i wydatki na budowę domu zostały poniesione z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości. Na fakturach VAT, dokumentujących te wydatki, umieszczone jest imię i nazwisko Wnioskodawcy lub imię i nazwisko Wnioskodawcy i Jego żony, bądź tylko imię i nazwisko żony Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Nie mniej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia winien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny od matki na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego uprawniony jest żądać od podatników udowodnienia poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów.

Zatem, budząca wątpliwość Wnioskodawcy kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przeznaczonych w części na budowę budynku mieszkalnego, powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami w postaci rachunków, faktur oraz innych dowodów zasługujących na wiarę, z których w sposób niebudzący wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł.

Zatem, faktura wystawiona zarówno na imię i nazwisko Wnioskodawcy oraz Jego żony, jak i tylko na samego Wnioskodawcę, będzie w rozpatrywanej sprawie stanowiła podstawę udokumentowania wydatku poniesionego przez Niego na budowę budynku mieszkalnego. W żadnym wypadku nie sposób uznać wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi wyłącznie na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy. Faktura wystawiona na imię i nazwisko żony w żaden sposób nie dowodzi, że środki zostały wydatkowane przez Wnioskodawcę oraz że pochodziły z majątku odrębnego (osobistego) Wnioskodawcy. Faktura jest bowiem dowodem na to, kto nabywał towary lub usługi. Jeżeli wynika z niej, że nabywcą jest żona Wnioskodawcy, to należy domniemywać zgodnie z treścią dowodu, że to ona partycypowała w ponoszeniu wydatku. To oznacza, że w przypadku ponoszenia z majątku odrębnego Wnioskodawcy wydatków na budowę budynku mieszkalnego, udokumentowanych fakturami na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy – nie sposób uznać tych wydatków za wydatki podlegające uwzględnieniu przy obliczaniu przez Wnioskodawcę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że Wnioskodawca pozostaje w ustawowej wspólności małżeńskiej, gdyż wydatki te nie mają pochodzić z majątku wspólnego małżonków, tylko z Jego majątku odrębnego pochodzącego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jednakże należy zaznaczyć, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć jako własne cele mieszkaniowe 100% wartości wynikających z faktur wystawionych tylko i wyłącznie na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Natomiast z faktur wystawionych zarówno na imię i nazwisko Wnioskodawcy i Jego żony, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić przy obliczaniu dochodu zwolnionego na podstawie ww. przepisu, nie więcej niż 50% kwoty wynikającej z ww. faktur. Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, wydatków wynikających z faktur wystawionych wyłącznie na imię i nazwisko żony.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2014 r. nieruchomości nabytej w 2009 r. w drodze darowizny podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży tej nieruchomości, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na spłatę kredytu hipotecznego wraz z odsetkami zaciągniętego wspólnie z żoną na budowę domu mieszkalnego stanowiącego współwłasność Wnioskodawcy i Jego żony oraz wydatków na budowę domu mieszkalnego wypełnia dyspozycję art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uprawnia do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Zwolnieniem objęty będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości. Podstawę udokumentowania wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę domu mieszkalnego, będą stanowiły faktury wystawione zarówno na imię i nazwisko Wnioskodawcy i Jego żony, jak i tylko na samego Wnioskodawcę. W żadnym wypadku nie sposób uznać wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi wyłącznie na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy. Jednakże, przy obliczaniu przez Wnioskodawcę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić 100% wartości wynikających z faktur wystawionych tylko i wyłącznie na imię i nazwisko Wnioskodawcy, natomiast z faktur wystawionych zarówno na imię i nazwisko Wnioskodawcy i Jego żony będzie mógł uwzględnić nie więcej niż 50% kwoty wynikającej z ww. faktur. Wnioskodawca na własne cele mieszkaniowe będzie mógł przeznaczyć 100% wydatków poniesionych na spłatę kredytu hipotecznego i odsetek od tego kredytu tj. przy obliczaniu dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić wydatki na spłatę kredytu w całości.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano w całości za nieprawidłowe, gdyż dokonując własnej oceny prawnej Wnioskodawca stwierdził, że kwota pozyskana ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, na wydatki związane z budową domu, stanowiącego składnik wspólności ustawowej małżeńskiej Wnioskodawcy i Jego żony, objęta jest zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do całej kwoty pochodzącej ze sprzedaży nieruchomości, również w zakresie wydatków dokumentowanych fakturami, wystawionymi przez sprzedawców towarów i usług na oboje małżonków, bądź też jedynie na żonę Wnioskodawcy Jak już zostało wyżej wskazane, 100% wartości wynikających z faktur Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić z faktur wystawionych wyłącznie na Jego imię i nazwisko.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podatkowy zaznacza, że w niniejszej interpretacji nie odniósł się do kwestii możliwości zwolnienia z opodatkowania kwoty przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości wydatkowanej na zapłatę opłaty za zmianę warunków umowy kredytu bankowego, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy innych osób (np. żony Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin