Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.207.2017.1.BG
z 12 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wypłaconych przez Spółkę odszkodowań do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wypłaconych przez Spółkę odszkodowań do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej również: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem zarządzającym Międzynarodowym Portem Lotniczym w Polsce, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka świadczy głównie usługi związane z obsługą lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących przewozy lotnicze, a także inne usługi takie jak np. najem, dzierżawa nieruchomości, reklama, parkingi dla samochodów itp.

Uchwałą z 25 sierpnia 2014 r. Sejmiku Województwa został utworzony dla Międzynarodowego Portu Lotniczego obszar ograniczonego użytkowania, bowiem zgodnie z art. 135 ustawy Prawo o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 519 ze zm., zwana dalej: „Prawo ochrony środowiska”) jeżeli z przeglądu ekologicznego albo z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaganej przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, albo z analizy porealizacyjnej wynika, że mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska poza terenem zakładu lub innego obiektu, to dla oczyszczalni ścieków, składowiska odpadów komunalnych, kompostowni, trasy komunikacyjnej, lotniska, linii i stacji elektroenergetycznej oraz instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej i radiolokacyjnej tworzy się obszar ograniczonego użytkowania.

§ 4 uchwały z 25 sierpnia 2014 r. Sejmiku Województwa stanowi, że:

„1. W obszarze ograniczonego użytkowania zabrania się:

1. przeznaczania nowych terenów pod zabudowę mieszkaniową, a także pod szpitale, domy opieki oraz zabudowę związaną ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży,
2. zmiany sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe, a także na szpitale, domy opieki oraz zabudowę związaną ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, z zastrzeżeniem § 4 ust. 2,
3. budowy nowych budynków mieszkalnych, a także szpitali, domów opieki, zabudowy związanych ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, zastrzeżeniem § 4 ust. 2.
4. 2. W obszarze ograniczonego użytkowania dopuszcza się zmianę sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe oraz budowę nowych mieszkalnych jednorodzinnych jako towarzyszących innym funkcjom, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących warunków technicznych budynków.
5. W nowoprojektowanych budynkach należy zapewnić izolacyjność ścian zewnętrznych, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów - zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi izolacyjności akustycznej przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych.
6. W istniejących budynkach należy zastosować zabezpieczenia zapewniające właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach poprzez zwiększenie izolacyjności ścian, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi ochrony przed hałasem pomieszczeń w budynkach”.

W związku z powyższym właściciele, użytkownicy wieczyści, a także osoby, którym przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości położonych na terenie obszaru ograniczonego użytkowania mają prawo wystąpić i wystąpili do Spółki z następującymi roszczeniami:

1. wykup nieruchomości lub jej części (art. 129 ust. 1 Prawa ochrony środowiska),
2. odszkodowanie z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości (art. 129 ust. 1 Prawa ochrony środowiska),
3. odszkodowanie z tytułu kosztów niezbędnych do wypełnienia wymagań technicznych określonych w obrębie obszaru ograniczonego użytkowania przez budynki znajdujące się w obszarze ograniczonego użytkowania (art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska) – są to także koszty w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie (art. 136 ust. 3 Prawa ochrony środowiska).
   
   

Zgodnie z art. 136 ust. 2 Prawa ochrony środowiska obowiązanym do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Tym samym na Spółce ciąży obowiązek realizacji przepisów prawa, w szczególności wypłaty odszkodowań. Obecnie toczą się przeciwko Spółce spory sądowe o zapłatę odszkodowań, jak również zostały wniesione do sądu zawezwania do prób ugodowych w sprawie o zapłatę. W kliku sprawach Spółka dokonała już wypłaty odszkodowań związanych z poprawą izolacyjności akustycznej budynków na podstawie ugód sądowych. Wysokość odszkodowań ustalana jest w drodze negocjacji i do tej pory nie przekracza kwot ustalanych na podstawie ekspertyz wykonywanych na zlecenie Spółki. Reasumując Spółka zakłada, że wypłata odszkodowań będzie następowała na podstawie ugód sądowych lub wyroków sądowych.

W tym miejscu należy również wskazać, że Uchwała z 25 sierpnia 2014 r. w sprawie utworzenia Obszaru Ograniczonego Użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego została zaskarżona przez Gminę. W przypadku, gdy w toku postępowania administracyjnego prowadzonego obecnie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie dojdzie do uchylenia tej Uchwały bądź stwierdzenia jej nieważności odpadnie podstawa prawna roszczenia i zarazem podstawa prawna świadczenia Wnioskodawcy. W takim przypadku osoby, którym wypłacono odszkodowanie będą zobowiązane do zwrotu świadczenia otrzymanego od Spółki, co również wprost wynika z treści zawieranych ugód sądowych.

W ubiegłych latach Spółka zgodnie z art. 3 ust. 21 i 32g oraz art. 35d ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.), na wypłatę przyszłych odszkodowań związanych z roszczeniami dotyczącymi obszaru ograniczonego użytkowania utworzyła rezerwę zaliczając jej wartość odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych i nie zaliczając jej do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm., winno być: t.j Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej „updop”). Nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego wartość tej rezerwy jest wyceniana (aktualizowana jej wartość na podstawie art. 28 ustawy o rachunkowości). W momencie wypłaty danego odszkodowania jego wartość zmniejsza uprzednio utworzoną rezerwę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość wypłaconych przez Spółkę odszkodowań - z tytułu kosztów niezbędnych do wypełnienia wymagań technicznych określonych w obrębie obszaru ograniczonego użytkowania przez budynki znajdujące się w obszarze ograniczonego użytkowania i/lub zmniejszenia wartości nieruchomości w obszarze ograniczonego użytkowania, a także z tytułu braku możliwości przeznaczenia nowych terenów pod zabudowę, budowę nowych budynków lub zmiany sposobu użytkowania nieruchomości w obszarze ograniczonego użytkowania, o których mowa w stanie faktycznym - stanowią koszty uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 updop mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowaniu źródła przychodów. Przepisy updop dzielą koszty na bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie przychodów oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami to takie koszty, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Jako pośrednie koszty przyjmowane są koszty związane z całokształtem prowadzonej działalności i wywiązywaniem się przez podatnika z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Spółka uzyskuje przychody ze świadczenia usług na rzecz przewoźników powietrznych i innych podobnych podmiotów. Usługi te stanowią zasadniczy przedmiot działalności Spółki, który implikuje osiąganie przychodów z innych źródeł, taki jak czynsze najmu na terminalach pasażerskich, reklama, parkingi dla samochodów itd. W związku z faktem, że przewoźnicy powietrzni emitują hałas, na podstawie przepisów Prawo ochrony środowiska, o których mowa w stanie faktycznym został utworzony obszar ograniczonego użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego. Te same przepisy narzucają obowiązek wypłaty odszkodowań przez Spółkę. W związku z tym w ocenie Spółki chociaż koszty wypłaty odszkodowań nie przekładają się bezpośrednio na związane z nimi przychody, to jednak - jako koszty pośrednio związane z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej Spółki i koniecznością wywiązywania się przez Spółkę z narzuconych jej obowiązków przepisami prawa - stanowią koszty uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 19 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:

1. nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
2. niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
   
   

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 22 updop, stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

W tym miejscu Spółka zaznacza, że w jej ocenie ani regulacja zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 19 updop, ani regulacja zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 22 updop nie będzie miała zastosowania w przedmiotowej sprawie. Wypłata przedmiotowych odszkodowań nie stanowi bowiem kary pieniężnej za nieprzestrzeganie przez Spółkę przepisów w zakresie ochrony środowiska, ani nie stanowi odszkodowania związanego z wadami w wykonaniu usług - nie ma charakteru sankcyjnego.

Reasumując przedmiotowe wydatki na wypłatę odszkodowań związanych z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego mają charakter pośredni i stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 2-3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.