Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.131.2017.1.PM
z 13 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu – 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania prawa do ulgi z art. 16 ustawy w związku z nabyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego tytułem spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania prawa do ulgi z art. 16 ustawy w związku z nabyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego tytułem spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 1 stycznia 2001 r. w mieście Ch. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wraz z mężem wspólnie zamieszkiwali w lokalu mieszkalnym w mieście K. przy ulicy O., do którego przysługiwało im wspólnie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego z 14 maja 1984 r.

Dnia 15 maja 1997 r. mąż Wnioskodawczyni sporządził testament notarialny, w którym do całości spadku powołał swoją żonę (Wnioskodawczynię). W ustawowym terminie 6 miesięcy od daty otwarcia spadku Wnioskodawczyni nie złożyła żadnych oświadczeń w przedmiocie przyjęcia lub odrzucenia spadku.

Wnioskodawczyni do dnia dzisiejszego nieprzerwanie od dnia otrzymania przydziału na lokal mieszkalny mieszka w tymże lokalu mieszkalnym w mieście K. przy ulicy O. i innej nieruchomości lokalowej, budynku mieszkalnego lub prawa do lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie posiada.

Dnia 19 lipca 2017 r. nastąpiło otwarcie i ogłoszenie testamentu po zmarłym mężu Wnioskodawczyni.

Dnia 19 lipca 2017 r. został wydany akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, w którym poświadczono, iż spadek po mężu Wnioskodawczyni w całości nabyła na podstawie testamentu notarialnego jego żona – Wnioskodawczyni.

Zarówno w dacie otwarcia spadku (w dacie śmierci męża Wnioskodawczyni), jak i w dacie poświadczenia spadku Wnioskodawczyni spełniała warunki z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, skutkujące zwolnieniem jej od tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn po zmarłym mężu, skoro spełniała i spełnia do nadal przesłanki do zwolnienia od podatku wynikające z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn (zarówno w dacie otwarcia spadku, tj. 1 stycznia 2001 r., jak i również w dacie poświadczenia dziedziczenia, tj. 19 lipca 2017 r.).

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn Wnioskodawczyni spełnia przesłanki do zwolnienia jej od podatku w trybie tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ pragnie zaznaczyć, iż opisane we wniosku nabycie tytułem spadku, nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r., zatem w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w dacie 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Zaś powołanie do spadku, jak stanowi art. 926 Kodeksu cywilnego, wynika z ustawy albo z testamentu.

W świetle natomiast art. 1025 § 1 ww. Kodeksu sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę, zaś notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. W związku z tym istnieje domniemanie, o czym mowa w § 2 ww. artykułu, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą.

W analizowanej sprawie, nabycie spadku nastąpiło 1 stycznia 2001 r., tj. w dacie śmierci męża Wnioskodawczyni.

W myśl przepisu art. 95a ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz.U. z 2016 r., poz. 1796, ze zm.), notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych.

W oparciu o art. 95h § 1 zd. pierwsze Prawa o notariacie, notariusz niezwłocznie po sporządzeniu aktu poświadczenia dziedziczenia dokonuje jego wpisu do Rejestru Spadkowego przez wprowadzenie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego danych wynikających z tego aktu, o których mowa w art. 95ha pkt 3-7.

Natomiast zgodnie z art. 95j ww. ustawy, zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Stosownie do treści art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych oraz powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl art. 6 ust. 4 zd. pierwsze cyt. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Natomiast, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem i jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu (a więc również – jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów – zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia), to zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia. Zatem w omawianym przypadku, obowiązek podatkowy powstał z chwilą zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Zgodnie z art. 16 ust. 2 cyt. ustawy, ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4 (tj. jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej);
   
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;
   
3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;
   
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;
   
5. będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:
   
   
   1. od dnia złożenia zeznania podatkowego – jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
      
   2. od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.
   
   
   
   

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą zamieszkiwać w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 ww. ustawy jest łączne spełnienie wszystkich zawartych w tym przepisie warunków.

Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „miejsce zamieszkania”, dlatego należy posiłkować się definicją miejsca zamieszkania znajdującą się w art. 25 Kodeksu cywilnego. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej, zgodnie z ww. przepisem jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie. Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia i został objęty ulgą mieszkaniową.

Z unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika obowiązek zamieszkiwania w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat, liczonych według zasad w tym przepisie wskazanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 1 stycznia 2001 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wraz z mężem wspólnie zamieszkiwali w lokalu mieszkalnym w mieście K. przy ulicy O., do którego przysługiwało im wspólnie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Dnia 15 maja 1997 r. mąż Wnioskodawczyni sporządził testament notarialny, w którym do całości spadku powołał swoją żonę (Wnioskodawczynię). Wnioskodawczyni do dnia dzisiejszego nieprzerwanie od dnia otrzymania przydziału na lokal mieszkalny mieszka w tymże lokalu mieszkalnym w mieście K. przy ulicy O. i innej nieruchomości lokalowej, budynku mieszkalnego lub prawa do lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie posiada. Dnia 19 lipca 2017 r. został wydany akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, w którym poświadczono, iż spadek po ww. osobie w całości nabyła na podstawie testamentu notarialnego jego żona – Wnioskodawczyni. Zarówno w dacie otwarcia spadku (w dacie śmierci męża Wnioskodawczyni), jak i w dacie poświadczenia spadku Wnioskodawczyni spełniała warunki z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, skutkujące zwolnieniem jej do tego podatku.

Skoro zatem – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawczyni w dacie poświadczenia dziedziczenia spadku po zmarłym mężu, spełniała warunki określone w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i będzie w lokalu mieszkalnym – do którego spółdzielcze własnościowe prawo (udział w prawie) nabyła – zamieszkiwać przez 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego (jeśli na moment złożenia zeznania mieszka w ww. lokalu), to zgodzić się należy z Wnioskodawczynią, iż w takim przypadku przysługuje jej prawo do skorzystania z ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.