Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.691.2017.1.RD
z 18 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie archiwizacji faktur w formie elektronicznej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur które Spółka posiada jedynie w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie archiwizacji faktur w formie elektronicznej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur które Spółka posiada jedynie w formie elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką działającą na polskim rynku od 2013 roku (dalej: Wnioskodawca, Spółka). Spółka wspiera przedsiębiorców w realizacji zobowiązań środowiskowych i pomaga im działać proekologicznie, zgodnie z ustawowymi wymogami. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów. W ramach swojej działalności, Spółka prowadzi działalność doradczą w zakresie gospodarki odpadami i odzysku surowców, a także oferuje rozwiązania dotyczące zbiórki, sortowania, a także recyklingu odpadów, w tym odpadów opakowaniowych. W szczególności, Spółka koordynuje, realizuje i kontroluje sprawne i efektywne ekonomicznie przepływy odpadów oraz zapewnia odpowiednią informację na temat ich pochodzenia. Realizacja ww. czynności skupia się przede wszystkim na działalności administracyjnej, tj. obsłudze klienta, przepływie informacji, realizowaniu zamówień, lokalizacji punktów odbioru i składów. Ponadto Spółka świadczy usługi z zakresu doradztwa w temacie ochrony środowiska, przeprowadzenia szkoleń BHP, czy obsługi publicznych kampanii edukacyjnych.

W związku z obszerną skalą działalności, Wnioskodawca otrzymuje dużą ilość faktur zakupu towarów i usług, faktur korygujących, not księgowych, które kontrahenci przekazują Spółce zarówno w wersji papierowej, jak i elektronicznej. W Spółce praktykowane jest podejście, zgodnie z którym archiwizacja powyższych dokumentów, jak również pozostałej dokumentacji księgowej (dalej: Faktura, Faktury), odbywa się dwutorowo - w formie papierowej oraz elektronicznej.

Wnioskodawca, w ramach procesu usprawniania i cyfryzacji procesów zachodzących w ramach firmy, rozważa wprowadzenie systemu archiwizacji Faktur wyłącznie w formie elektronicznej.

Dla celów elektronicznej archiwizacji Spółka wykorzystuje moduł „Document Capture” (dalej: Moduł), którego dostawcą jest firma Microsoft.

Oprogramowanie stanowi nowoczesne rozwiązanie biznesowe, oparte na technologii OCR (ang. Optical Character Recognition), usprawniające procesy administracyjne, zaopatrzone w program antywirusowy, który pozwala zapobiec utracie danych. Dzięki pełnej integracji Document Capture z modułem zakupów Microsoft Dynamics NAV (wykorzystywanym przez Spółkę), istnieje możliwość skanowania faktur w momencie ich otrzymania. Wówczas dokumenty są przekazywane bezpośrednio do systemu ERP. Tam zaś są weryfikowane i księgowane. W przypadku, gdy Faktura wymaga akceptacji, odpowiedni użytkownik otrzymuje o tym powiadomienie za pośrednictwem poczty e-mail. Dodatkowo, cały proces akceptacji jest rejestrowany, a co za tym idzie - możliwy do śledzenia przez uprawnioną jednostkę.

Spółka opracowała procedurę regulującą etapy, zadania oraz jednostki odpowiedzialne za obieg Faktur w Spółce (dalej: Procedura). W praktyce, w świetle Procedury, rysuje się następujący schemat:

1. Rejestracja wpływu Faktury.
   1. Faktury są wskanowywane do systemu ERP Microsoft Dynamics NAV, w module Document Capture, przez osobę odpowiedzialną za obsługę korespondencji w dniu, w którym wpłynęły do firmy (system automatycznie nadaje fakturze datę wpływu);
      
   2. Oryginalna wersja Faktury oddawana jest niezwłocznie do działu księgowości;
      
   3. Osoba odpowiedzialna za obsługę korespondencji dokonuje wstępnej weryfikacji wskanowanych faktur i tworzy oraz modyfikuje szablony odczytu faktur dla nowych kontrahentów, a następnie rejestruje każdą fakturę, która nie została zarejestrowana automatycznie przez system.
2. Kontrola formalno-rachunkowa Faktury.
   Zarejestrowana Faktura pojawia się w Module z oznaczeniem „otwarty” i trafia do weryfikacji i uzupełnienia przez upoważnioną osobę. Po weryfikacji i uzupełnieniu, Faktura kierowana jest do akceptacji merytorycznej zgodnie z ustaloną ścieżką akceptacji.
   
3. Kontrola i akceptacja merytoryczna.
   1. Każda osoba odpowiedzialna za akceptowanie Faktur posiada dostęp do Modułu w celu dokonania weryfikacji i akceptacji merytorycznej w systemie.
      
   2. Osoby akceptujące, sprawdzają faktury pod względem merytorycznym, a następnie:
      • jeżeli nie mają uwag akceptują Fakturę poprzez wybranie opcji „zatwierdź”;
        
      • jeżeli mają uwagi, ale Faktura nie będzie zwracana kontrahentowi - wpisują komentarz, i/lub oznaczają opcję „wstrzymano płatność” i akceptują dokument poprzez wybranie opcji „zatwierdź”;
        
      • jeżeli uważają, że Faktura powinna być zwrócona kontrahentowi - wpisują komentarz i wybierają opcję „odrzuć”.
   
   Akceptacja merytoryczna Faktury przez osobę upoważnioną jest przejawem funkcjonowania w Spółce kontroli wewnętrznej. Poprzez akceptację merytoryczną pracownik potwierdza, że Faktura jest zasadna, a jej wartość jest prawidłowa tj. Faktura dotyczy usługi zrealizowanej lub/i towaru dostarczonego na rzecz Spółki zgodnie z zamówieniem/umową i jest związana z działalnością gospodarczą Spółki.
   
   Faktura po zaakceptowaniu trafia do księgowości ze statusem „zwolniona”.
   
   
4. Księgowanie i płatność.
   Faktury „zwolnione” są księgowane, a następnie kierowane do zapłaty.
   
   
   

Faktury w formie elektronicznej są przechowywane w Niemczech na serwerach spółki dedykowanej, w ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, do obsługi w zakresie IT wszystkich podmiotów grupy w grupie, do której należy Spółka. Kopie zapasowe Faktur tworzone są codziennie, w sposób usystematyzowany, również na serwerach spółki dedykowanej, w ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, do obsługi w zakresie IT wszystkich podmiotów grupy w Niemczech. Są one prowadzone w postaci niemodyfikowalnego zapisu. Jednocześnie, systemy podmiotu dominującego w Niemczech pozwalają na bezzwłoczny dostęp do Faktur, a także pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych. Moduł dopuszcza powszechnie stosowane formaty plików, które zapewniają brak możliwości ingerencji w treść Faktur, przy czym Spółka posługuje się przede wszystkim formatem PDF. Moduł umożliwia natychmiastowy dostęp on-line do Faktur, a uporządkowanie archiwizowanej dokumentacji poprzez podział na okresy rozliczeniowe pozwala na szybkie ich odszukanie. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, Faktury można wydrukować oraz zapisać na elektronicznym nośniku danych, w granicach umożliwiających zachowanie autentyczności pochodzenia oraz integralności treści Faktur (używany przez Spółkę format plików PDF uniemożliwia edycję obrazu faktur) lub udostępnić je organom podatkowym w inny sposób wymagany przepisami.

Spółka będzie przechowywała Faktury w formie elektronicznej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Po skutecznym zarchiwizowaniu dokumentu w Module (archiwizacja elektroniczna), papierowa forma Faktur zostaje zniszczona w sposób zgodny z przepisami prawa.

O dotychczasowym miejscu gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej Ustawą o rachunkowości, Spółka powiadomiła właściwy urząd skarbowy, zgodnie z przepisem art. 11a ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przedstawiony przez Spółkę sposób elektronicznej archiwizacji Faktur, których papierowa forma zostanie zniszczona, jest zgodny z przepisami: Ustawy VAT oraz Ordynacji podatkowej?
   
2. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z Faktur, które Spółka posiada jedynie w formie elektronicznej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, w ramach procesu usprawniania i cyfryzacji procesów zachodzących w ramach firmy, rozważa wprowadzenie systemu archiwizacji Faktur wyłącznie w formie elektronicznej. Jak opisano, Spółka otrzymuje dokumenty księgowe od kontrahentów zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, a tym samym - w ramach obecnej polityki - przechowuje je w formie papierowej, jak również elektronicznej. W efekcie przytoczonych założeń, Spółka zamierza przechowywać te dokumenty w postaci elektronicznej, po uprzednim zeskanowaniu, w przypadku Faktur w formie papierowej (zgodnie z Procedurą), lub poprzez bezpośrednie zarchiwizowanie dokumentów, które w momencie otrzymania miały postać elektroniczną.

W opinii Spółki przygotowana Procedura, jak również wykorzystywane w celu archiwizacji oprogramowanie, zapewni, że zachowana będzie taka sama autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, jak w przypadku dokumentów przechowywanych w formie pierwotnej (papierowej). Spółka będzie mogła dotrzeć do danych kontrahenta (potwierdzających ich autentyczność), które nie będą podlegały modyfikacji. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, dane źródłowe są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający ich niezmienność, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych. Jednocześnie, Spółka (a także jednostki upoważnione i uprawnione) ma zapewnioną dostępność ksiąg i dokumentów, w razie zaistnienia potrzeby.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika.

Z przepisów dotyczących podatku VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz kwota odliczonego podatku została odpowiednio udokumentowana.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W świetle art. 106m ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Jak wynika z art. 106m ust. 4 ustawy VAT, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą, a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Stosownie do art. 112 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnicy przechowują otrzymane faktury w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 112a ust. 2 tej ustawy podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Niemniej jednak, powyższego przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 3 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy o VAT podatnicy zapewniają organowi podatkowemu na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Odnosząc się do regulacji w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że faktury przesłane w formie elektronicznej traktowane są dla potrzeb dokumentowania transakcji podobnie, jak faktury w formie papierowej. Ustawodawca nie różnicuje zastosowania odliczenia względem formy papierowej czy elektronicznej faktury, jednakże w świetle przytoczonych powyżej przepisów, aby faktura elektroniczna mogła zostać uznana za dokument stanowiący podstawę do odliczenia podatku naliczonego, musi ona zostać otrzymana (udostępniona) w sposób i w formie zapewniającej autentyczność, integralność i czytelność jej treści, zgodnie z przepisami ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze ww. przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż sposób przechowywania oraz archiwizowania przez Wnioskodawcę Faktur w formie elektronicznej będzie zgodny z przepisami ustawy VAT, gdyż Moduł, za pomocą którego Spółka zamierza wprowadzić wyłącznie elektroniczną archiwizację Faktur, zdaniem Wnioskodawcy, będzie spełniał wymogi stawiane przez przepisy dotyczące autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury, zarówno dla dokumentów w formie papierowej (zeskanowanych), jak i otrzymanych w formie elektronicznej. Ponadto, w każdej chwili będzie istniała możliwość wydruku zeskanowanych dokumentów i zapisania ich na nośniku danych, a także zostanie zapewniony bezzwłoczny dostęp do zarchiwizowanych dokumentów na żądanie organu podatkowego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Faktury przechowywane przez Spółkę w formie elektronicznej w ramach opisanej Procedury będą uprawniały do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach, w zakresie w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i jednocześnie nie wystąpią inne przesłanki niezwiązane z formą faktury, wykluczające prawo do odliczenia. W konsekwencji, otrzymanie i wprowadzenie do elektronicznej bazy danych Faktur w formie elektronicznej oraz (po uprzednim zeskanowaniu) w formie papierowej, a następnie zniszczenie papierowych wersji Faktur, nie będzie miało wpływu na zachowanie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z takich dokumentów.

Stosownie zaś do art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodami w postępowaniu podatkowym, zgodnie z art. 181 ww. ustawy, mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

A zatem, zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na wskazane okoliczności zdarzenia przyszłego, w świetle przywołanych przepisów ustawy o VAT oraz Ordynacji podatkowej, należy stwierdzić, że wyłącznie elektroniczna archiwizacja Faktur otrzymanych zarówno w formie papierowej, jak również elektronicznej - w sposób opisany przez Wnioskodawcę, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu dostępu do tych faktur zakupowych na żądanie odpowiedniego organu - jest zgodne z powyższymi przepisami. Sposób przechowywania faktur określony powyższymi regulacjami w okresie do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego pozwala na stosowanie wyłącznie elektronicznej formy archiwizacji i umożliwia niszczenie dokumentów otrzymanych w wersji papierowej, niezależnie od formy, w jakiej Spółka otrzymała, bądź będzie otrzymywać faktury zakupowe (tj. jako faktury papierowe lub jako faktury elektroniczne).

Reasumując, opisana we wniosku Procedura pozwalająca na archiwizowanie Faktur wyłącznie w formie elektronicznej, zdaniem Wnioskodawcy, jest dopuszczalna w świetle obowiązujących przepisów ustawy Ordynacja podatkowa i ustawy VAT i Faktury te będą uprawniały do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w tych dokumentach, w części, w jakiej towar bądź usługa związana jest z działalnością gospodarczą Spółki.

Stanowisko Spółki znajduje również odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 października 2016 (sygn. 2461- IBPP2.4512.629.2016.2.AB), czy interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPP2.4512.1008.2016.2.ICZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ww. ustawy przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną - w myśl pkt 32 tego artykułu - jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Zgodnie z art. 106n ust. 1 ustawy – stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tych dokumentów. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Należy przy tym mieć na względzie, że wymóg akceptacji przez odbiorcę przesyłania faktur w formie elektronicznej, w tym udostępniania, które to faktury zostaną otrzymane przez odbiorcę wyłącznie w formie elektronicznej, znajduje swoje uzasadnienie głównie w technicznych wymogach koniecznych dla odbioru faktury przesłanej w formie elektronicznej i – w przypadku podatników będących odbiorcami tych faktur – w możliwości zapewnienia przez nich autentyczności, integralności oraz czytelności treści faktury. W każdym przypadku decyzja o stosowaniu faktur elektronicznych pozostaje ostatecznie kwestią porozumienia między stronami transakcji.

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ww. ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy – w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

W myśl art. 106m ust. 1 cyt. ustawy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury - ust. 2 ww. artykułu.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura - ust. 3 ww. artykułu.

Na podstawie art. 106m ust. 4 powołanej ustawy autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 106m ust. 5 cyt. ustawy poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie, oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Stosownie do art. 112 ustawy podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Według art. 112a ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie - w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 112a ust. 2 ww. ustawy podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT w ramach procesu usprawnienia i cyfryzacji procesów zachodzących w ramach firmy, rozważa wprowadzenie systemu archiwizacji faktur zakupu towarów i usług, faktur korygujących, not księgowych które Spółka otrzymuje zarówno w wersji elektronicznej jak i papierowej wyłącznie w formie elektronicznej. Dla celów elektronicznej archiwizacji Spółka wykorzystuje moduł „Document Capture” ( Moduł), którego dostawcą jest firma Microsoft. Oprogramowanie stanowi nowoczesne rozwiązanie biznesowe, oparte na technologii OCR, usprawniające procesy administracyjne, zaopatrzone w program antywirusowy, który pozwala zapobiec utracie danych. Dzięki pełnej integracji Document Capture z modułem zakupów Microsoft Dynamics NAV (wykorzystywanym przez Spółkę), istnieje możliwość skanowania faktur w momencie ich otrzymania. Wówczas dokumenty są przekazywane bezpośrednio do systemu ERP. Tam zaś są weryfikowane i księgowane. W przypadku, gdy Faktura wymaga akceptacji, odpowiedni użytkownik otrzymuje o tym powiadomienie za pośrednictwem poczty e-mail. Dodatkowo, cały proces akceptacji jest rejestrowany, a co za tym idzie - możliwy do śledzenia przez uprawnioną jednostkę. Spółka opracowała procedurę regulującą etapy, zadania oraz jednostki odpowiedzialne za obieg Faktur w Spółce ( Procedura). W praktyce, w świetle Procedury, rysuje się następujący schemat:

Faktury są wskanowywane do systemu ERP Microsoft Dynamics NAV, w module Document Capture, przez osobę odpowiedzialną za obsługę korespondencji w dniu, w którym wpłynęły do firmy (system automatycznie nadaje fakturze datę wpływu). Oryginalna wersja Faktury oddawana jest niezwłocznie do działu księgowości. Osoba odpowiedzialna za obsługę korespondencji dokonuje wstępnej weryfikacji wskanowanych faktur i tworzy oraz modyfikuje szablony odczytu faktur dla nowych kontrahentów, a następnie rejestruje każdą fakturę, która nie została zarejestrowana automatycznie przez system. Zarejestrowana Faktura pojawia się w Module z oznaczeniem „otwarty” i trafia do weryfikacji i uzupełnienia przez upoważnioną osobę. Po weryfikacji i uzupełnieniu, Faktura kierowana jest do akceptacji merytorycznej zgodnie z ustaloną ścieżką akceptacji. Każda osoba odpowiedzialna za akceptowanie Faktur posiada dostęp do Modułu w celu dokonania weryfikacji i akceptacji merytorycznej w systemie. Osoby akceptujące, sprawdzają faktury pod względem merytorycznym, a następnie: jeżeli nie mają uwag akceptują Fakturę poprzez wybranie opcji „zatwierdź”; jeżeli mają uwagi, ale Faktura nie będzie zwracana kontrahentowi - wpisują komentarz, i/lub oznaczają opcję „wstrzymano płatność” i akceptują dokument poprzez wybranie opcji „zatwierdź”; jeżeli uważają, że Faktura powinna być zwrócona kontrahentowi - wpisują komentarz i wybierają opcję „odrzuć”. Akceptacja merytoryczna Faktury przez osobę upoważnioną jest przejawem funkcjonowania w Spółce kontroli wewnętrznej. Poprzez akceptację merytoryczną pracownik potwierdza, że Faktura jest zasadna, a jej wartość jest prawidłowa tj. Faktura dotyczy usługi zrealizowanej lub/i towaru dostarczonego na rzecz Spółki zgodnie z zamówieniem/umową i jest związana z działalnością gospodarczą Spółki. Faktura po zaakceptowaniu trafia do księgowości ze statusem „zwolniona”. Faktury „zwolnione” są księgowane, a następnie kierowane do zapłaty. Faktury w formie elektronicznej są przechowywane w Niemczech na serwerach spółki dedykowanej, w ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, do obsługi w zakresie IT wszystkich podmiotów grupy w grupie, do której należy Spółka. Kopie zapasowe Faktur tworzone są codziennie, w sposób usystematyzowany, również na serwerach spółki dedykowanej, w ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, do obsługi w zakresie IT wszystkich podmiotów grupy w Niemczech. Są one prowadzone w postaci niemodyfikowalnego zapisu. Jednocześnie, systemy podmiotu dominującego w Niemczech pozwalają na bezzwłoczny dostęp do Faktur, a także pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych. Moduł dopuszcza powszechnie stosowane formaty plików, które zapewniają brak możliwości ingerencji w treść Faktur, przy czym Spółka posługuje się przede wszystkim formatem PDF. Moduł umożliwia natychmiastowy dostęp on-line do Faktur, a uporządkowanie archiwizowanej dokumentacji poprzez podział na okresy rozliczeniowe pozwala na szybkie ich odszukanie. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, Faktury można wydrukować oraz zapisać na elektronicznym nośniku danych, w granicach umożliwiających zachowanie autentyczności pochodzenia oraz integralności treści Faktur (używany przez Spółkę format plików PDF uniemożliwia edycję obrazu faktur) lub udostępnić je organom podatkowym w inny sposób wymagany przepisami. Spółka będzie przechowywała Faktury w formie elektronicznej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Po skutecznym zarchiwizowaniu dokumentu w Module (archiwizacja elektroniczna), papierowa forma Faktur zostaje zniszczona w sposób zgodny z przepisami prawa. O dotychczasowym miejscu gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej Ustawą o rachunkowości, Spółka powiadomiła właściwy urząd skarbowy, zgodnie z przepisem art. 11a ww. ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przedstawiony sposób elektronicznej archiwizacji faktur zakupu towarów i usług, faktur korygujących, not księgowych jest zgodny z przepisami ustawy oraz Ordynacji podatkowej.

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Wprawdzie prawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez autentyczność pochodzenia faktur oraz integralność ich treści, to jest to jednak katalog otwarty i dopuszczalne są wszelkie inne metody (procedury) wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

W kontekście prawa do stosowania wyłącznie elektronicznej archiwizacji faktur, należy zauważyć, że z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Nie ma przy tym normatywnych przeszkód do istnienia systemu „mieszanego”, a wymogiem przechowywania faktury jest zachowanie jej oryginalnej postaci gwarantującej autentyczność pochodzenia i integralność treści, a ten warunek spełnia także przechowywanie faktury w formie elektronicznej, tj. w formie obrazu elektronicznego, pozwalającego na każdorazowe odtworzenie formy papierowej na żądanie organu podatkowego, w jej oryginalnej postaci. Przy czym należy wskazać, że podmiot posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski może przechowywać dokumenty poza terytorium kraju wyłącznie w formie elektronicznej, a sposób ich archiwizacji będzie umożliwiał odpowiednim organom podatkowym o których mowa w art. 112a ust. 3 ustawy dostęp on - line do tych faktur.

W opisanym we wniosku zdarzeniu, procedura archiwizacji faktur zakupu oraz faktur korygujących otrzymanych w wersji elektronicznej jak i w wersji papierowej, jedynie w postaci elektronicznej, będzie spełniać warunki określone w art. 106m ustawy w zakresie autentyczności pochodzenia, integralności treści, czytelności faktury oraz pozwala na ich łatwe odszukanie. Jak wskazuje Spółka faktury można wydrukować oraz zapisać na elektronicznym nośniku danych, w granicach umożliwiających zachowanie autentyczności pochodzenia oraz integralności treści faktur (używany przez Spółkę format plików uniemożliwia edycję obrazu faktur.) Ponadto pliki powstałe w ramach opisanego systemu będą archiwizowane aż do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Faktury w formie elektronicznej będą przechowywane w Niemczech na serwerach spółki dedykowanej w ramach grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca ale wykorzystywany przez Spółkę moduł „Document Capture” umożliwia natychmiastowy dostęp on-line do faktur.

Tym samym należy stwierdzić, że proponowany przez Spółkę sposób przechowywania faktur zakupowych, faktur korygujących otrzymywanych zarówno w formie elektronicznej jak i papierowej, archiwizowanej wyłącznie w formie elektronicznej, spełnia warunki autentyczności i integralności o których mowa w art. 106m ustawy oraz pozostałe warunki określone w art. 112a ustawy i jest zgodne z ww. przepisami.

W odniesieniu zaś do art. 70 § 1 Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Stosownie do art. 86 § 1 ww. ustawy, podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej.

Definicja ksiąg podatkowych zawarta jest w art. 3 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem księgami podatkowymi są: księgi rachunkowe, podatkowa księga przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Stosownie do art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodami w postępowaniu podatkowym, zgodnie z art. 181 ww. ustawy, mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

Tak więc, ze względu na wskazane okoliczności w świetle przywołanych przepisów ustawy o VAT oraz ustawy Ordynacja podatkowa należy stwierdzić, że przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej w sposób opisany przez Spółkę przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur a także umożliwieniu dostępu do tych faktur na żądanie odpowiedniego organu - jest zgodne z powyższymi przepisami. Sposób przechowywania faktur określony powyższymi regulacjami w okresie do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego pozwala na stosowanie wyłącznie elektronicznej formy archiwizacji i umożliwia niszczenie dokumentów w wersji papierowej, niezależnie od formy, w jakiej Spółka otrzymała faktury, faktury korygujące.

Tym samym, w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawca jest uprawniony do przechowywania faktur w formie elektronicznej, bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej a przedstawiona archiwizacji faktur, faktur korygujących spełnia warunki przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur które Spółka posiada jedynie w formie elektronicznej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
   
   

Nadmienić należy, że art. 88 ustawy zawiera katalog obostrzeń ograniczających realizację prawa do odliczenia podatku.

I tak w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur archiwizowanych wyłącznie w formie elektronicznej wskazać należy, że faktury elektroniczne traktowane są dla potrzeb dokumentowania transakcji podobnie jak faktury w formie papierowej. Ustawodawca nie różnicuje zastosowania odliczenia względem formy papierowej czy elektronicznej faktury, jednakże w świetle przytoczonych powyżej przepisów, aby faktura elektroniczna mogła zostać uznaną za dokument stanowiący podstawę do odliczenia podatku naliczonego, musi ona zostać otrzymana (udostępniona) w sposób i w formie zapewniającej autentyczność, integralność i czytelność.

Jak już ustalono powyżej faktury zakupowe, faktury korygujące archiwizowane jedynie w formie elektronicznej spełniają warunki autentyczności i integralności o których mowa w art. 106m ustawy oraz pozostałe warunki określone w art. 112a ustawy i jest zgodne z ww. przepisami. Z opisu sprawy wynika także, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Tym samym faktury zakupowe, faktury korygujące przechowywane przez Spółkę w formie elektronicznej w ramach opisanej Procedury będą uprawniały do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach w zakresie w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niezaistnienia przesłanek negatywnych o których mowa w art. 88 ustawy. Sam fakt zniszczenia papierowych wersji faktur, które uprzednio zostaną wprowadzone do elektronicznej bazy danych nie będzie miał wpływu na zachowanie zrealizowanego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego na takich fakturach.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują kwestii dokumentowania czynności innych niż objętych ustawą o VAT, w szczególności wystawiania i przechowywania innych niż faktura czy faktura korygująca dokumentów potwierdzających dokonanie danej transakcji. Zatem, z uwagi na okoliczność, że wymienione przez Wnioskodawcę w opisie sprawy inne dokumenty (nota księgowa) nie są dokumentami przewidzianymi przez przepisy o podatku od towarów i usług, jako takie nie są objęte regulacją tych przepisów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Ponadto należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.