Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.421.2018.1.MBD
z 18 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu 25 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) to firma produkcyjna działająca w branży medycznej, będąca częścią duńskiej grupy F. Spółka rozwija i wytwarza innowacyjne urządzenia medyczne wykorzystywane w dziedzinie chirurgii i diagnostyki.

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych Spółka (i) wybrała metodę liniową amortyzacji i stosuje stawki wskazane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o PDOP (dalej: „Wykaz”), oraz (ii) w stosunku do wybranych środków trwałych Spółka ustala indywidulane stawki amortyzacyjne w oparciu o art. 16j ustawy o PDOP.

W stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych amortyzowanych zgodnie metodę liniową amortyzacji (punkt (i) powyżej) Spółka dokonała od 1 stycznia 2018 r. (tj. od początku jej obecnego roku podatkowego) obniżenia stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie. Wskazane obniżenie nie obejmowało środków trwałych, w stosunku do których ustalono indywidulaną stawkę amortyzacji. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w ustawie o PDOP, w Wykazie.

Ponadto, Spółka przewiduje, że w przyszłości w stosunku do nowo nabywanych środków trwałych, w stosunku do których nie będą ustalane indywidulane stawki amortyzacji, może stosować obniżone stawki amortyzacyjne już od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu.

Art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), stanowi, że podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Spółki, podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, stanowiącymi górną ich granicę, a wartością ustaloną na najniższym poziome, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie. Spółka przy tym wskazuje, że jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, określonego jako pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, że zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Stanowisko Spółki znalazło swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej o sygn. 0461-ITPB3.4510.719.2016.1.MJ wydanej 19 stycznia 2017 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy odstępując od uzasadnienia potwierdził stanowisko wnioskującej Spółki, że „(...) stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie, przy czym zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-8/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „(...) będzie ona mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/2/423-1726/13/SD wydanej 31 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ w pełnym zakresie potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „(...) stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie, przy czym (...) zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. ILPB4/423-352/13-2/MC wydanej 28 listopada 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zgodnie z którą „(...) od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego Spółka może dokonać dalszego dowolnego obniżenia wcześniej już obniżonych stawek amortyzacyjnych lub podwyższenia stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”;
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/423-261a/13/MK wydanej 10 września 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy wskazał, że „(...) przedsiębiorca, który wybrał metodę amortyzacji określoną w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, zmiana stawki amortyzacyjnej powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego”.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego będzie ona mogła dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 - 6 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.