2018.09.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.358.2018.2.SR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.358.2018.2.SR
z 4 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.358.2018.1.SR, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania na podstawie art. 169 § 1 oraz art. 14r w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 sierpnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 sierpnia 2018 r.), zaś w dniu 16 sierpnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 10 sierpnia 2018 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana Andrzeja B., PESEL …,

Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:

Panią Małgorzatę B., PESEL …,

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana Mirosława B., PESEL …,

Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:

Panią Olgę B., PESEL …,

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i Zainteresowani są osobami fizycznymi. Są właścicielami nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą nr …, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w …, dla nieruchomości położonej w …, powiecie …, województwie …, składającej się między innymi z działki gruntu nr 1366/2, o powierzchni 0,3615 ha, stanowiącej grunty orne.

Obecnie własność należy do czterech osób zgodnie z poniższym udziałem:

Właściciel 1 (Wnioskodawca) ‒ udział wynoszący 1/2 części, nabyty na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 27 grudnia 1989 r., sygn. akt …, o stwierdzenie nabycia spadku;

Właściciel 2 (Zainteresowany) ‒ udział wynoszący 1/6 części, nabyty na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt …, o stwierdzenie nabycia spadku;

Właściciel 3 (Zainteresowany) ‒ udział wynoszący 1/6 części, nabyty na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt …, o stwierdzenie nabycia spadku;

Właściciel 4 (Zainteresowany) ‒ udział wynoszący 1/6 części, nabyty na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt …, o stwierdzenie nabycia spadku.

Przedmiotowa działka jest składnikiem majątku osobistego Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych, w stosunku do której Wnioskodawca, ani Zainteresowani nie poczynili oraz nie czynią żadnych nakładów inwestycyjnych. Mając na względzie wielkość działki (0,3615 ha) oraz aktualną sytuację rynkową ‒ Wnioskodawca oraz Zainteresowani podjęli decyzję o złożeniu do Sądu Rejonowego w … wniosku o zniesienie współwłasności i dokonanie podziału ww. działki na mniejsze działki. Nowo powstałe działki, których dotyczy wniosek, nie są i nie były w przeszłości (tj. w czasie, gdy tworzyły jedną całość) zabudowane, uzbrojone, ogrodzone, ani wykorzystywane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych w żaden komercyjny sposób (np. oddane w najem, dzierżawę).

Wraz z wnioskiem o zniesienie współwłasności został złożony wstępny projekt podziału obejmujący podział działki nr 1366/2 na Część A i Część B, przypadające odpowiednio na:

Część A ‒ o powierzchni 0,1807 ha ‒ Właściciel 1 (w całości),

Część B ‒ o powierzchni 0,1808 ha ‒ Właściciel 2, Właściciel 3, Właściciel 4 (w równych udziałach).

Zarówno Wnioskodawca jak i Zainteresowani po zakończeniu postępowania w sprawie zniesienia współwłasności planują sprzedać powstałe działki (Część A i Część B).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca odziedziczył spadek zmarłej w dniu 30 lipca 1989 r. matce ‒ Bronisławie B. W skład masy spadkowej wchodziło gospodarstwo rolne o powierzchni około 2,5 ha z zabudowaniami. Przedmiotowa działka wchodziła w skład gospodarstwa rolnego. Spadek odziedziczyli po zmarłej: Piotr B. i Andrzej B. (Wnioskodawca) po 1/2 udziału w spadku. Zatem udział w ww. nieruchomości również przypadał w udziale 1/2 dla Piotra B. i 1/2 dla Andrzeja B. Spadkobiercy nie dokonali podziału spadku po zmarłej.

Zainteresowani dziedziczyli po zmarłym w dniu 6 maja 2012 r. mężu i ojcu – Piotrze B. W skład masy spadkowej wchodziły składki majątkowe w postaci udziału w 1/2 gospodarstwa rolnego o powierzchni około 2,5 ha wraz z zabudowaniami. Spadek po zmarłym Piotrze B. odziedziczyli: Małgorzata B. ‒ 1/3 udziału, Olga B. ‒ 1/3 udziału, Mirosław B. ‒ 1/3 udziału w spadku. Zatem udział w ww. nieruchomości przypadał po 1/3 dla każdego ze spadkobierców po Piotrze B. Wnioskodawcy nie przysługiwał udział w spadku pod zmarłym Piotrze B. Nie dziedziczył po bracie. Spadkobiercy nie dokonali działu spadku po zmarłym.

Planowana data sprzedaży nie jest doprecyzowana ‒ jest ona jedynie przewidywana na drugą połowę 2018 r. Planowana przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca z tytułu sprzedaży działki stanowiącej Część A, dokonanej po upływie ponad 5 lat od nabycia pierwotnej działki (przed zniesieniem współwłasności), będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy Zainteresowani z tytułu sprzedaży działki stanowiącej Część B, dokonanej po upływie ponad 5 lat od nabycia pierwotnej działki (przed zniesieniem współwłasności), będą zobowiązani do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,

pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomość gruntowa zarówno przez Wnioskodawcę jak i Zainteresowanych nie została nabyta dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie była w niej wykorzystywana. Wnioskodawca i Zainteresowani zamierzają podejmować zwykłe czynności, które osoba dążąca do sprzedaży działki stanowiącej jej osobisty majątek, podejmuje w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży.

W świetle powyższego, sprzedaż nieruchomości gruntowych stanowiących Część A i Część B wskazanych w pytaniu pierwszym i pytaniu drugim nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych, skutki podatkowe zbycia przedmiotowych działek (części A i części B) należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Analizując warunek drugi wynikający z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy odnieść się do pojęcia „współwłasności”. Jak wynika z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny: własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału.

W myśl art. 210 ustawy Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności (...). Natomiast zgodnie z art. 211 tej ustawy: każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej (...). W myśl art. 212 § 2 ustawy Kodeks cywilny rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych (...).

W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własność przez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat – w takim przypadku za datę nabycia nieruchomości lub prawa należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia. W przypadku, gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Jeżeli zatem w drodze zniesienia współwłasności podatnik nabywa udział ponad wielkość, która uprzednio mu przysługiwała, to nabycie w drodze zniesienia współwłasności, w części przekraczającej udział we współwłasności, należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powołane przepisy w zakresie pytania pierwszego, zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży działki stanowiącej Część A nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że nabycie nieruchomości przez Niego nastąpiło w 1989 r. w udziale wynoszącym 1/2 części nieruchomości o powierzchni 0,3615 ha, a zniesienie współwłasności nie przysporzy mu majątku i nie zwiększy udziału w nieruchomości, gdyż w projekcie podziału przewidziano, że Część A nieruchomości o powierzchni 0,1807 ha będzie stanowić własność Wnioskodawcy. W związku z powyższym za moment nabycia należy uznać nabycie pierwotne.

Określając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należy zwrócić uwagę na fakt, że Zainteresowani (tj. Właściciel 2, Właściciel 3 i Właściciel 4) nabyli własność nieruchomości o powierzchni 0,3615 ha w udziałach wynoszących po 1/6 części każdy z nich w 2012 r. W wyniku planowanego zniesienia współwłasności zgodnie z projektem podziału Zainteresowanym przypadnie Część B nieruchomości o powierzchni 0,1808 ha, w związku z czym w wyniku zniesienia współwłasności udział poszczególnych Właścicieli ulega powiększeniu, dlatego też mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan ich majątku osobistego. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od części nieprzekraczającej udział we współwłasności, dla której datą nabycia jest 2012 r., natomiast od części przekraczającej udział we współwłasności będą zobowiązani do zapłaty tego podatku, gdyż należy to traktować jako moment nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca i Zainteresowani są właścicielami nieruchomości gruntowej, składającej się między innymi z działki gruntu oznaczonej nr 1366/2, o powierzchni 0,3615 ha stanowiącej grunty orne. Obecnie własność należy do czterech osób: Właściciel 1 (Wnioskodawca) ‒ udział 1/2;

Właściciel 2 (Zainteresowany) ‒ udział 1/6; Właściciel 3 (Zainteresowany) ‒ udział 1/6; Właściciel 4 (Zainteresowany) ‒ udział 1/6. Przedmiotowa działka jest składnikiem majątku osobistego Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych, w stosunku do której Wnioskodawca, ani Zainteresowani nie poczynili oraz nie czynią żadnych nakładów inwestycyjnych. Mając na względzie wielkość działki (0,3615 ha) oraz aktualną sytuację rynkową ‒ Wnioskodawca oraz Zainteresowani podjęli decyzję o złożeniu do Sądu Rejonowego wniosku o zniesienie współwłasności i dokonanie podziału ww. działki na mniejsze działki. Nowo powstałe działki, których dotyczy wniosek, nie są i nie były w przeszłości (tj. w czasie, gdy tworzyły jedną całość) zabudowane, uzbrojone, ogrodzone, ani wykorzystywane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych w żaden komercyjny sposób (np. oddane w najem, dzierżawę). Wraz z wnioskiem o zniesienie współwłasności został złożony wstępny projekt podziału obejmujący podział działki nr 1366/2 na: Część A ‒ o powierzchni 0,1807 ha ‒ która w wyniku zniesienia współwłasności przypadnie Właścicielowi 1 (w całości), Część B ‒ o powierzchni 0,1808 ha ‒ która w wyniku zniesienia współwłasności przypadnie Właścicielowi 2, Właścicielowi 3, Właścicielowi 4 (w równych udziałach). Zarówno Wnioskodawca jak i Zainteresowani po zakończeniu postępowania w sprawie zniesienia współwłasności planują sprzedać powstałe działki (Część A i Część B).

Wnioskodawca odziedziczył spadek po zmarłej w dniu 30 lipca 1989 r. matce ‒ Bronisławie B. W skład masy spadkowej wchodziło gospodarstwo rolne o powierzchni około 2,5 ha z zabudowaniami. Przedmiotowa działka wchodziła w skład gospodarstwa rolnego. Spadek odziedziczyli po zmarłej: Piotr B. i Wnioskodawca po 1/2 udziału w spadku. Zatem udział w ww. nieruchomości również przypadał w udziale 1/2 dla Piotra B. i 1/2 dla Wnioskodawcy. Spadkobiercy nie dokonali podziału spadku po zmarłej.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości (działek) nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwoty uzyskane z planowanej sprzedaży działek (Część A i Część B) powstałych po podziale działki nr 1366/2, nie będą stanowiły przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci matki Wnioskodawcy ‒ Bronisławy B., natomiast dniem nabycia spadku przez Zainteresowanych jest data śmierci męża i ojca ‒ Piotra B.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Przy tym, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział, decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzysza mu spłaty i dopłaty lub

wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w spadku po Bronisławie B., zmarłej w dniu 30 lipca 1989 r., udział 1/2 w prawie własności działki nr 1366/2. Natomiast Zainteresowani nabyli udział 1/2 w prawie własności działki nr 1366/2 w dniu 6 maja 2012 r. w spadku po zmarłym Piotrze B. Wnioskodawca oraz Zainteresowani podjęli decyzję o złożeniu do Sądu Rejonowego wniosku o zniesienie współwłasności i dokonanie podziału ww. działki na mniejsze działki. Wraz z wnioskiem o zniesienie współwłasności został złożony wstępny projekt podziału obejmujący podział działki nr 1366/2 na Część A o powierzchni 0,1807 ha przypadająca w całości na rzecz Wnioskodawcy oraz Część B o powierzchni 0,1808 ha przypadająca na rzecz Zainteresowanych w równych udziałach.

Dokonując oceny skutków podatkowych planowanej sprzedaży działek mających powstać po podziale działki nr 1366/2 należy wskazać, że planowane zniesienie współwłasności nieruchomości, w ten sposób, że Wnioskodawca stanie się właścicielem wydzielonej działki – Części A o powierzchni 0,1807 ha, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy nowej daty nabycia tej działki, albowiem w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego ponad udział przysługujący Mu we współwłasności działki nr 1366/2. W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę sprzedawanej działki (Część A) nastąpiło w dniu 30 lipca 1989 r., w drodze spadku po Bronisławie B. Wobec powyższego, przychód z planowanej sprzedaży działki (Części A) nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Natomiast, za datę nabycia przez Zainteresowanych działki (Część B), która zostanie Im przyznana na wyłączną własność w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć dwie daty, mianowicie: dzień 6 maja 2012 r., w którym nastąpiło nabycie w drodze spadku po zmarłym Piotrze B. udziałów we współwłasności nieruchomości oraz dzień dokonania zniesienia współwłasności, w wyniku którego Zainteresowani nabędą udziały w nieruchomości, w częściach których wartość przekraczać będzie wartość udziałów w nieruchomości nabytych w drodze spadku po Piotrze B. Oznacza to, że przychód z planowanej sprzedaży działki (Części B), w części nabytej w drodze spadku, nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast z uwagi na fakt, że Zainteresowani w wyniku zniesienia współwłasności nabędą udział w nieruchomości o wartości przekraczającej wartość udziału Zainteresowanych w działce nr 1366/2, to przychód jaki uzyskają ze sprzedaży, w części przypadającej na ten udział, będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ww. ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, sprzedaż udziałów w działkach powstałych po podziale działki nr 1366/2 nie będzie miała związku z działalnością gospodarczą i nie będzie następowała w wykonywaniu działalności gospodarczej, zatem przychód z planowanej sprzedaży działek (Części A i Części B) nie będzie stanowił źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca.

Równocześnie należy stwierdzić, że planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę działki (Część A) powstałej po podziale działki nr 1366/2 nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany z tego tytułu do zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast, oceniając skutki podatkowe planowanej sprzedaży przez Zainteresowanych udziałów w działce (Część B) należy przyjąć dwie daty ich nabycia, tj. dzień 6 maja 2012 r., w którym Zainteresowani nabyli w drodze spadku udziały we współwłasności nieruchomości oraz datę planowanego zniesienia współwłasności, skutkującym nabyciem udziałów w nieruchomości o wartości przekraczającej wartość udziałów we współwłasności nieruchomości przysługujących Zainteresowanym w działce nr 1366/2. Przychód uzyskany z planowanej sprzedaży działki (Część B) przypadający na udziały w działce nr 1366/2 nabyte w 2012 r. w drodze spadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie upłynął pięcioletni okresu czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałom w nieruchomości nabytym przez Zainteresowanych w wyniku zniesienia współwłasności, w części przekraczającej wartość Ich udziałów w działce nr 1366/2, będzie stanowić źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, a tym samym Zainteresowani będą zobowiązani z tego tytułu do zapłaty podatku dochodowego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy i Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin