Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.126.2018.1.KB
z 30 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, która podlega opodatkowaniu od całości swoich przychodów w Polsce. 100% udziałowcem w Spółce Wnioskodawcy jest inna polska spółka kapitałowa (dalej: „Spółka A” lub „Wspólnik”). Wspólnik podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów i nie korzysta ze zwolnienia w tym zakresie. Wspólnik nabył udziały w spółce Wnioskodawcy w 2017 r. i deklaruje chęć posiadania udziałów przez okres kolejnych dwóch lat.

Za 2017 r. Spółka Wnioskodawcy odnotowała zysk. Najprawdopodobniej zysk zostanie przeznaczony na wypłatę dywidendy.

Wnioskodawca jak i Spółka A należą do międzynarodowej grupy. Wnioskodawca posiada informację, że planowana jest reorganizacja struktury grupy w Polsce mająca na celu zwiększenie efektywności działania grupy na terenie Polski. Reorganizacja może polegać na połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką A w drodze połączenia przez przejęcie, w którym spółką przejmującą może być Wnioskodawca lub Spółka A. Do połączenia może dojść przed upływem dwóch lat od daty nabycia przez Spółkę A udziałów w Spółce Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jeżeli do połączenia Spółek Wnioskodawcy i Spółki A dojdzie w okresie do dwóch lat od daty nabycia przez Spółkę A udziałów w Spółce Wnioskodawcy a spółką przejmującą będzie Spółka Wnioskodawcy to czy Wnioskodawca jako następca prawny, będzie zobowiązany do opodatkowania wypłaconej za rok 2017 r. dywidendy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu dywidendy stanowi przychód z tzw. kapitałów pieniężnych (art. 7b ust. 1 pkt 1 lit a) ucit). Przychód z tego tytułu powstaje w momencie jego wypłaty (a contario art. 12 ust. 3 ucit). Stawka podatku wynosi 19%, do którego pobrania zobowiązany jest co do zasady Wnioskodawca jako płatnik (art. 22 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 ucit).

Nie mniej jednak na podstawie art. 22 ust. 4 ucit istnieje możliwość zwolnienia od podatku dywidendy jeżeli spełnione są następujące warunki:

1. Wypłacającym dywidendę jest spółka posiadająca w Polsce swoją siedzibę (warunek spełniony Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce);
2. Wspólnik uzyskujący dywidendę posiada polską rezydencję podatkową - czyli że posiada w Polsce swoją siedzibę (również spełniony - siedzibą spółki wspólnika jest Warszawa);
3. Wspólnik posiada co najmniej 10% udziałów w kapitale zakładowym - wspólnik posiada 100% udziałów;
4. Wspólnik nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania od całości swoich dochodów - wspólnik spełnia warunek;
5. Wspólnik posiada udziały w kapitale zakładowym Spółki nieprzerwanie przez 2 lata.
   
   

W odniesieniu do ostatniego z warunków to zgodnie z ust. 4b art. 22 ucit, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia. Zatem na dzień wypłaty dywidendy warunek dwóch lat nie musi być spełniony (…).

W ocenie Wnioskodawcy w wyniku połączenia, w którym zostanie on wyznaczony jako spółka przejmująca, nie będzie zobowiązany do opodatkowania transakcji wypłaty dywidendy, gdyż w wyniku połączenia nie dojdzie do naruszenia warunków zwolnienia o którym mowa w art. 22 ust. 4 i k. u.p.d.o.p.

Połączenie przedsiębiorstw regulowane jest przepisami art. 491 i k. Kodeksu Spółek Handlowych. Zasadniczo połączenie może przebiegać na dwa sposoby:

1. połączenie przez przejęcie (inkorporacja) albo
2. połączenie przez zawiązanie nowej spółki kapitałowej.
   
   

W pierwszym przypadku (taki też planowany jest scenariusz połączenia Wnioskodawcy i Spółki A) dochodzi do przeniesienia całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą, w zamian za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. W tym modelu spółka przejmowana traci swój byt prawny bez konieczności przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Połączenie spółek następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru. Wpis ten powoduje jednocześnie wykreślenie z rejestru spółki przejmowanej (tutaj Spółki A). Z połączeniem spółek wiąże się zasada tzw. sukcesji uniwersalnej. Zgodnie z wolą ustawodawcy sukcesja dotyczy wszelkich stosunków prawnych czy to cywilnych czy podatkowych. Zgodnie z art. 494 § 1 ksh spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Sukcesja podatkowa przewidziana jest w art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej i zgodnie z powołanym przepisem osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych (...) wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. Wnioskodawca stanie się zatem następcą prawnym Spółki A.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można powyższej sytuacji utożsamiać z sytuacją zmiany udziałowca a fakt utraty bytu prawnego przez Spółkę A nie może przesądzać o utracie prawa do zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznano za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.), za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. dywidendy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Jednocześnie jednak, ustawodawca w przypadku spełnienia warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 ww. ustawy, przewidział możliwość zwolnienia dywidend z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedmiotowym przepisem zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Stosownie do ust. 4a powołanego artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Zwolnienie to, zgodnie z ust. 4b, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Wskazać należy, że w świetle przepisu art. 22 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymóg nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w spółce dokonującej wypłat z tytułów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy nie musi być spełniony w dacie dokonywania tych wypłat. Dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych korzysta ze zwolnienia również w sytuacji, gdy uzyskujący go podatnik posiada wymagany procent udziałów (akcji) przez okres krótszy niż dwa lata, o ile stan ten nie ulegnie zmianie do momentu upływu wymaganego okresu dwóch lat.

Ponadto, stosownie do art. 22 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
   
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
   
   1. własności,
   2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
   
   
   

Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem zwolnienia od podatku z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokona tzw. odwrotnego połączenia przez przejęcie spółki będącej jej jedynym 100% udziałowcem, na rzecz której wcześniej dokona wypłaty dywidendy. Dywidenda zostanie wypłacona przed upływem dwuletniego okresu posiadania udziałów w spółce Wnioskodawcy przez udziałowca. Tym samym udziałowiec skorzysta z „warunkowego” zwolnienia z opodatkowania dywidendy na podstawie art. 22 ust. 4b updop, uzależnionego od „dalszego” posiadania udziału w odpowiedniej wysokości (co najmniej 10%) we Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 493 § 1 i 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.) z dniem wpisania połączenia spółek do Krajowego Rejestru Sądowego spółka przejmowana lub spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane i wykreślone z rejestru.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze Spółką A poprzez przejęcie jej majątku przed upływem dwóch lat licząc od dnia nabycia przez Spółkę A udziałów w spółce Wnioskodawcy, Spółka A nie dochowa wymaganego prawem dwuletniego okresu bezpośredniego posiadania udziałów lub akcji w Spółce Wnioskodawcy. W takim przypadku nie można mówić o „bezpośrednim udziale” w sytuacji połączenia się Spółki wypłacającej dywidendę (Wnioskodawcy) ze Spółką A, w wyniku czego ustaje byt prawny Spółki A (nie ma spółki, która otrzymuję dywidendę). W omawianym przypadku, przejęcie całego majątku spółki przejmowanej narusza wprost regulacje art. 22 ust. 4 pkt 3 i art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak bowiem wynika z brzmienia tych przepisów, wymogiem jest posiadanie w kapitale spółki wypłacającej przychody z udziału w zyskach osób prawnych udziału bezpośredniego, nieprzerwanie przez minimalny okres 2 lat.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku dokonania połączenia przez przejęcie spółek przed upływem dwóch lat licząc od daty nabycia udziałów, Spółka A (spółka otrzymująca dywidendę) nie spełni warunku posiadania udziału kapitałowego w spółce Wnioskodawcy wypłacającej dywidendę przez ww. okres, uprawniający do zwolnienia od podatku dochodowego, gdyż zarówno przed datą otrzymania dywidendy Spółka A nie posiadała tych udziałów przez dwa lata, jak i nie będzie ich utrzymywała w dalszym ciągu po dokonaniu połączenia, ponieważ spółka przejmowana (Spółka A) przestanie istnieć.

Nie można zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy, że fakt utraty bytu prawnego przez Spółkę A nie może przesądzać o utracie prawa do zwolnienia. Należy wyjaśnić, że przez pojęcie „udziału w kapitale”, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć stosunek prawny istniejący pomiędzy spółką przejmującą a spółką przejmowaną. W sytuacji natomiast, w której spółka przejmująca przejmuje majątek spółki przejmowanej, w efekcie czego traci ona swój byt prawny (spółka przejmowana), przerwany zostaje związek pomiędzy spółką przejmowaną i przejmującą. Ten właśnie związek prawny pomiędzy spółkami jest istotny dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ww. ustawy.

Zgodnie z założeniami sukcesji generalnej zakreślonymi w art. 93 § 2 w zw. z § 1 Ordynacji podatkowej, podatnik wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. Organ interpretacyjny, nie podważa zasadności przejścia uprawnienia do zwolnienia z podatku dochodowego na sukcesora podatkowego, a co z tym się wiąże nie stosuje wykładni zawężającej co do przepisów dotyczących sukcesji generalnej.

W ocenie Organu, nawet szerokie rozumienie sukcesji generalnej nie może doprowadzić do wysnucia wniosku, iż znajduje ona zastosowanie w niniejszej sprawie. Otóż istota sukcesji polega na tym, że na sukcesora przechodzi jedynie uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia. Wstępuje on zatem w sytuację spółki przejmowanej i może on doliczyć sobie okres posiadania udziałów przed dniem dokonania przejęcia. Po dniu zaś przejęcia Spółki A Wnioskodawca nie ma już możliwości zaliczania sobie okresu posiadania udziałów, albowiem te przestały istnieć wraz z przejęciem. Organ interpretacyjny stoi na stanowisku, iż zdarzenie faktyczne polegające na przeniesieniu całego majątku Spółki A na Wnioskodawcę nie może modyfikować treści warunku przewidzianego w przepisach prawa podatkowego. Sukcesji podlega bowiem jedynie uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia, które daje sukcesorowi prawo do zaliczenia czasu posiadania udziałów, przy zachowaniu jednak tożsamości warunku, jaki przewidziany był przed dokonaniem sukcesji dla spółki zależnej oraz Wnioskodawcy. Jeśli zatem warunkiem do skorzystania ze zwolnienia było nieprzerwane posiadanie przez okres dwóch lat udziałów (nie zaś posiadanie majątku składającego się na owe udziały), to tym samym również po dokonaniu przejęcia tenże warunek musi zostać utrzymany. Sukcesor wstępuje bowiem w sytuację prawną swojego poprzednika, nie zaś w sytuację prawną odmienną od tej, w której jego poprzednik występował.

Dla skorzystania z sukcesji konieczne jest zatem, aby istniała realna możliwość spełnienia warunku zakreślonego przepisami prawa, tj. posiadania udziałów (akcji) nieprzerwanie przez okres dwóch lat i to niezależnie od przekształceń własnościowych zachodzących w związku z posiadanymi udziałami. W niniejszej sprawie warunek ten nie może być zaś spełniony, albowiem po dokonaniu przejęcia spółki przejmowanej nie ma już udziałów, które Spółka posiadała.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ww. obowiązek staje się przedmiotem sukcesji jednak spełnienie warunku posiadania udziałów w spółce wypłacającej nie można uznać za możliwe do zrealizowania, gdyż w przedmiotowej sprawie, w wyniku dokonania tzw. przejęcia odwrotnego, tj. przejęcia przez Wnioskodawcę jej 100% udziałowca, musiało dojść do unicestwienia przedmiotowych (np. umorzenia) udziałów posiadanych we Wnioskodawcy przez jej udziałowca.

Z brzmienia art. 200 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wynika, iż spółka co do zasady nie może obejmować lub nabywać ani przyjmować w zastaw własnych udziałów poza wskazanymi wyjątkami.

Katalog wyjątków nie uwzględnia nabycia udziałów w drodze sukcesji uniwersalnej, mającej miejsce podczas tzw. przejęcia odwrotnego, nie mniej jednak w piśmiennictwie uznaje się je jako dopuszczalne (Kodeks spółek handlowych, Komentarz, 2. Wydanie, Wydawnictwo BECK, Warszawa 2017, s. 774). Ze względów jednak na kontrowersje związane z wykonywaniem praw przez spółkę z udziałów własnych, uzasadnione wydaje się ich unicestwienie np. poprzez umorzenie.

Reasumując, jeżeli w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spółka przejęta przez Wnioskodawcę, jako podatnik skorzystała z „warunkowego” zwolnienia z opodatkowania dywidendy na podstawie art, 22 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a Wnioskodawca będąc sukcesorem praw i obowiązków nie może odpowiednio dopełnić obowiązku przechowywania udziałów przez okres dwóch lat, zobowiązany będzie do zapłaty podatku wraz z odsetkami, na zasadach wynikających z art. 22 ust. 4b ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 22c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisu art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli:

1. osiągnięcie dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej, lub wielu powiązanych czynności prawnych, których głównym lub jednym z głównych celów było uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4, a uzyskanie tego zwolnienia nie skutkuje wyłącznie wyeliminowaniem podwójnego opodatkowania tych dochodów (przychodów), oraz
2. czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru.
   
   

Przy czym dla celów ust. 1, uznaje się, że umowa lub inna czynność prawna nie ma rzeczywistego charakteru w zakresie, w jakim nie jest dokonywana z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy w drodze czynności, o których mowa w ust. 1, przenoszona jest własność udziałów (akcji) spółki wypłacającej dywidendę lub spółka osiąga przychód (dochód), wypłacany następnie w formie dywidendy lub innego przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Ponadto, należy podkreślić, że zbadanie przesłanek i celów dokonywanych czynności prawnych oraz możliwość ewentualnego zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego wypłaconej dywidendy jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Tym samym stwierdzenie, czy głównym lub jednym z głównych celów dokonania przedstawionych przez Wnioskodawcę w zdarzeniu przyszłym czynności było uzyskanie zwolnienia, nie może podlegać ocenie tut. organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.