Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.163.2018.1.PK
z 30 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu ww. składników do spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu ww. składników do spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym będącym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której dochody opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% (dalej „Działalność gospodarcza” lub „Przedsiębiorstwa”).

W ramach Przedsiębiorstwa, Wnioskodawca prowadzi działalność w dwóch głównych dziedzinach tj.:

1. importu i dystrybucji części samochodowych - w ramach tej działalności Wnioskodawca zajmuje się importem części samochodowych z krajów UE i spoza UE głównie z Chin i Turcji (dalej jako: „Działalność handlowa”),
2. działalności nieruchomościowej - w ramach tej działalności Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości, z których część jest przeznaczona na inwestycje budowlane (część inwestycji jest w trakcie realizacji), zaś cześć nieruchomości jest odpłatnie udostępniana na rzecz podmiotów trzecich (dalej jako: „Działalność nieruchomościowa”).
   
   

Każda z działalności prowadzona jest przy wykorzystaniu wyodrębnionych składników materialnych i niematerialnych w komórkach organizacyjnych funkcjonujących w ramach Przedsiębiorstwa przez odpowiednio Pion Handlowy oraz Pion Nieruchomości (dalej razem także jako „Piony”). Należy zaznaczyć, że działalność Pionu Nieruchomości zasadniczo różni się od działalności prowadzonej przez Pion Handlowy. Różnice wynikają z charakteru prowadzonej działalności, jak również z rodzaju wykorzystywanych w danych Pionach składników majątku. Dodatkowo w ramach Przedsiębiorstwa niezależnie od powyższych Pionów funkcjonuje dział księgowy.

Formalne wyodrębnienie dwóch rodzajów działalności (Pionów) nastąpiło w bieżącym roku podatkowym. Podstawą wyodrębnienia organizacyjnego Pionów jest Regulamin Organizacyjny Przedsiębiorstwa wraz z załącznikami (dalej: „Regulamin”). W Regulaminie określono w szczególności: organizację pracy Pionów, przedmiot działalności i zakres zadań każdego Pionu. Zgodnie z Regulaminem na czele każdego Pionu stoi jego kierownik, który jest odpowiedzialny za nadzór nad działalnością i pozostałymi pracownikami Pionu (poszczególni pracownicy zatrudnieni w przedsiębiorstwie są także przyporządkowani do Pionów w zależności od zadań jakie wykonują). Kierownik podlega bezpośrednio Prezesowi.

Dodatkowo w ramach wyodrębnienia organizacyjnego do każdego z Pionów zostały przypisane składniki materialne (w tym w szczególności środków trwałych, wyposażenia, towarów, środków pieniężnych) i niematerialnych w oparciu o które dany Pion funkcjonuje.

W przypadku Działalności nieruchomościowej takimi składnikami są w szczególności nieruchomości, budynki, budowle wraz z ich wyposażeniem stanowiącym własność Przedsiębiorcy, wyposażenie biura, należności związane z umowami najmu, środki pieniężne w kasie i na rachunku, środki transportu wykorzystywane do działalności nieruchomościowej. Jednocześnie z uwagi na fakt, że jedna z wynajmowanych nieruchomości jest obciążona kredytem, a do jego przeniesienia konieczna będzie zgoda Banku, Wnioskodawca bierze pod uwagę dokonanie przed aportem sprzedaży tej nieruchomości tak by nie doszło do sytuacji gdy nieruchomość stanie się własnością spółki, zaś zobowiązanie kredytowe będzie w dalszym ciągu formalnie obciążać jego działalność.

W przypadku Działalności handlowej takimi składnikami są w szczególności towary, zapasy, należności wynikające z umów dostawy, środki transportu przeznaczone do działalności handlowej, środki pieniężne w kasie i na rachunku, wyposażenie magazynu, wyposażenie biura.

W ramach Przedsiębiorstwa na poziomie organizacyjnym do każdego z Pionów przyporządkowane zostały też umowy związane z funkcjonowaniem Pionu takie jak umowy z kontrahentami, kredyty bankowe i umowy leasingowe związane z danym Pionem.

Dodatkowo w bieżącym roku podatkowym wyodrębnienie Pionów zostało dokonane także na płaszczyźnie finansowej tj. za pomocą odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do każdego z Pionów. Ponadto na podstawie prowadzonych przez Wnioskodawcę ksiąg i ewidencji możliwe jest ustalenie wyniku finansowego (określenie kosztów i przychodów) dla każdego Pionu osobno. Dodatkowo, w oparciu o dane wynikające z ewidencji księgowej Działalności, istnieje możliwość pokazania odrębnie bilansu i rachunku zysków strat dla każdego Pionu.

W ocenie Wnioskodawcy każdy z Pionów odznacza się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W najbliższym czasie, w związku z rozwojem działalności gospodarczej, a także mając na uwadze, że każdy z wyżej wymienionych działów (Pionów) prowadzi działalność rodzajowo odmienną i wymagającą zaangażowania odmiennych środków i aktywów, Wnioskodawca planuje dokonać reorganizacji działalności gospodarczej tak by każdy z działów prowadził działalność w ramach odrębnej spółki prawa handlowego. W tym celu rozważane są różne scenariusze oraz podejmowane są rozmowy z doradcami i kontrahentami Wnioskodawcy (w tym w szczególności z Bankami) a od ich wyników uzależniona będzie ostateczna forma w jakiej dojdzie do formalnoprawnego rozdzielenia dwóch rodzajów działalności prowadzonych w ramach Przedsiębiorstwa.

Niemniej, na chwilę obecną Wnioskodawca rozważa w szczególności aport Pionu handlowego lub Pionu Nieruchomościowego do spółki prawa handlowego (dalej „Spółka”). Spółka posiadać będzie siedzibę na terenie Polski oraz będzie zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Dodać, należy, że Spółka będzie kontynuować działalność w takim zakresie w jakim prowadzi ją obecnie Wnioskodawca.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że jego intencją jest przeniesienie całości działalności prowadzonej w ramach danego Pionu, w związku z powyższym przedmiotem ewentualnego aportu nie będą jedynie najważniejsze składniki majątkowe wykorzystywane przez Pion ale zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenie działalności danego Pionu. W szczególności razem z aportem przeniesione zostaną należności i zobowiązania wynikające z działalności aportowanego Pionu. Planowana czynność związana z reorganizacją Przedsiębiorstwa będzie dotyczyć także pracowników zatrudnionych w danym Pionie tj. dojdzie do przejściem zakładu pracy pracowników aportowanego Pionu w trybie art. 231 Kodeksu Pracy. Wnioskodawca zakłada także, że po aporcie każdy z Pionów będzie mógł kontynuować prowadzoną przez siebie działalność bez konieczności angażowania do niej dodatkowych środków. W ramach aportu przedsiębiorca przekaże także Spółce dokumenty w tym dokumentacje księgową lub jej kopię w zakresie związanym z aportowanym Pionem konieczną do kontynuacji prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy aport Pionu Handlowego do Spółki będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy aport Pionu Nieruchomościowego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno w przypadku aportu do Spółki Pionu Nieruchomościowego jak i Pionu Handlowego aport nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT [ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.)], gdyż zarówno Pion Nieruchomościowy jak i Pion Handlowy stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. 

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Natomiast, stosownie do treści art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, każde świadczenie - o ile jest dokonywane przez podatnika VAT, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - podlega opodatkowaniu VAT.

Niemniej od zasady powszechności opodatkowania, przewidzianej w art. 7 ust. 1 w powiązaniu z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, ustawodawca przewidział pewne wyjątki. W szczególności jak wynika z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (dalej: „ZCP”) oznacza, że sprzedawca dokonujący takiego zbycia nie nalicza podatku należnego ani nie dokumentuje transakcji fakturą.

Dla oceny konsekwencji w podatku VAT planowanego aportu niezbędne jest więc ustalenie, czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego Pion Nieruchomościowy i Pion Handlowy stanowią przedsiębiorstwo lub ZCP.

Ustawa VAT nie zawiera definicji legalnej przedsiębiorstwa. Jednak zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i w orzecznictwie organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna DIS w Warszawie z dnia 21 grudnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-1114/15-2/Kr czy interpretacja indywidualna DIS w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. ILPP5/4512-1-4/16-4/WB) oraz orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. I FSK 267/06 oraz z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1662/10) jest powszechnie akceptowane, że pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego (dalej: „KC”) (Zgodnie ze wskazanym przepisem art. 55(1) KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: (i) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), (ii) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, (iii) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, (iv) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, (v) koncesje, licencje i zezwolenia, (vi) patenty i inne prawa własności przemysłowej, (vii) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, (viii) tajemnice przedsiębiorstwa, (ix) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Należy przy tym podkreślić, że wyliczenie składników ma charakter przykładowy, co oznacza, że aby można było mówić o przedsiębiorstwie, zespół składników majątkowych nie musi, zawierać wszystkich elementów).

Stosownie do dyspozycji art. 55 (2) KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych. W konsekwencji, przeniesienie przedsiębiorstwa ma miejsce co do zasady wtedy, gdy wszystkie istotne elementy wymienione w art. 55(1) KC zostaną przekazane nabywcy. Z tego też względu, w ocenie Wnioskodawcy zarówno w razie aportu Pionu Nieruchomościowego jak i Pionu Handlowego nie dojdzie do zbycia Przedsiębiorstwa, gdyż w każdym takim przypadku w Przedsiębiorstwie pozostaną inne istotne składniki działalności gospodarczej, które umożliwią jej kontynuacje tj. drugi Pion (Powyższy pogląd zaprezentowany został np. przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: NSA) w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. (sygn. I FSK 688/07) zgodnie z którym „dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej”. Pogląd, zgodnie z którym, aby można było mówić o przedsiębiorstwie na gruncie podatku VAT, zespół składników majątkowych nie musi obejmować wszystkich elementów wskazanych w art. 55(1) KC, ale konieczne jest, aby umożliwiał on samodzielne prowadzenie działalności, znajduje potwierdzenie także w doktrynie prawa podatkowego. Przykładowo w Komentarzu do ustawy VAT (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. 10, Warszawa 2016, wyd. Wolters Kluwer), Adam Bartosiewicz wskazał: „I tak należy uznać, że wyłączenie ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników).

Niemniej w prawie podatkowym istnieje także pojęcie ZCP. Przepis art. 2 pkt 27e Ustawy VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak wynika z powyższych przepisów, dla uznania zbywanego majątku za ZCP podstawowym wymogiem jest to, aby majątek ten stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że dane ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

Natomiast, wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Podsumowując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że na gruncie Ustawy VAT mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie w ocenie Wnioskodawcy każdy z Pionów stanowi ZCP w rozumieniu Ustawy VAT. Zarówno Pion Handlowy jak i Pion Nieruchomościowy nie są dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, powiązanych funkcjonalnie z działalnością każdego Pionu i zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Każdy Pion posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a składniki majątkowe (materialne i niematerialne) wchodzące w jego skład umożliwiają Spółce, która otrzyma aport natychmiastowe podjęcie działalności gospodarczej (kontynuacja działalności Pionu w odrębnym podmiocie).

W konsekwencji, opisany przez Wnioskodawcę zespół składników tj. zarówno Pion Handlowy jak i Pion Nieruchomościowy, posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT tj. stanowią funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zespoły składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące te zadania. Piony są wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. Do każdego z Pionów przyporządkowane są składniki majątkowe i osobowe niezbędne do prowadzenia w nich założonej działalności gospodarczej. Dodatkowo, każdy z Pionów, posiada wewnętrzną strukturę organizacyjną znajdującą odzwierciedlenie w Schemacie i Regulaminie organizacyjnym Wnioskodawcy. Ponadto prowadzona ewidencja księgowa umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do każdego z Pionów.

Tym samym, skoro każdy opisany zespół składników majątkowych tj. zarówno Pion Nieruchomościowy jak i Pion Handlowy spełnia definicję ZCP według art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, uznać należy, że rozważana czynność wniesienia aportem ww. składników majątku Wnioskodawcy do Spółki zarówno w przypadku aportu Pionu Handlowego jak i Pionu Nieruchomości będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe w imieniu Wnioskodawcy zwracam się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego wyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został opublikowany w Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kraków - ul. ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.