Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.355.2018.2.DM
z 1 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z Decyzją Wojewody nr … z dnia 19 lutego 2003 r. prawo własności zabudowanej nieruchomości w miejscowości K., gmina P., oznaczonej jako działka nr 33/4 o pow. 1.087m² stało się mieniem Województwa zgodnie z art. 49 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r., zgodnie z którym Wojewoda z urzędu przekazał Województwu ww. mienie Skarbu Państwa służące realizacji zadań województwa. Z uzasadnienia decyzji wynika, iż stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa, państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej - zarządy XY. Z decyzji tej wynika, że nabycie mienia jest nieodpłatne i następuje z dniem, w którym ta decyzja stanie się ostateczna (ostateczna z dniem 13 maja 2004 r.).

Nieruchomość ta była we władaniu Wojewódzkiego Zarządu XY (późniejszego Zarządu XY).

Nieruchomość ta została przejęta protokolarnie od ww. jednostki do tut. urzędu w dniu 30 listopada 2017 r. i od tego dnia również nie poczyniono na tej nieruchomości nakładów.

W związku z zainteresowaniem najemcy nabyciem ww. nieruchomości położonej w K., gmina P., oznaczonej jako działka nr 33/4 o pow. 1.087m² zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 70m² (jeden lokal mieszkalny w budynku), budynkiem gospodarczym o powierzchni użytkowej 49m² oraz budynkiem gospodarczym (przeznaczonym do rozbiórki) o powierzchni użytkowej 55m², planuje się sprzedać w trybie bezprzetargowym ww. nieruchomość na rzecz najemcy.

Pierwsza umowa najmu przedmiotowego lokalu i ww. budynku gospodarczego zawarta przez najemcę: 1 stycznia 1972 r.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 26 marca 2018 r. (aneksowanym):

• ww. budynek mieszkalny jest w średnim stanie technicznym, ale obiekt kwalifikuje się do remontu w dość dużym zakresie. Niski standard wewnętrzny.
  
  Standard elementów zewnętrznych - ściany zewnętrzne docieplone wraz z odnowieniem elewacji, pokrycie dachowe po wymianie. Data zakończenia ww. prac tj. wymiany pokrycia dachowego i docieplenie ścian wraz z odnowieniem elewacji na przedmiotowej nieruchomości nie jest znana. Z wizji lokalnej przeprowadzonej w dniu 22 czerwca 2016 r., pracownik tut. urzędu stwierdził fakt wykonania przedmiotowych prac.
  
  Wyposażenie w instalacje: elektryczna, wodno-kanalizacyjna (zasilana z sieci i odprowadzona do szamba), centralnego ogrzewania (zasilana z kotła na paliwo stałe) i ciepłej wody użytkowej (miejscowa - zasilana z bojlera elektrycznego). W łazience nie ma instalacji wentylacyjnej co skutkuje zawilgoceniem i zagrzybieniem przegród budowlanych).
  
  Zgodnie z pismem nr … Zarządu XY z dnia 22 sierpnia 2016 r. ww. budynek został wybudowany w 1953 r.,
  
• ww. budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 49m² jest w stanie technicznym średnim. Wyposażenie w instalacje: elektryczna - nieczynna (odcięta od zasilania - nie ma przyłącza),
  
• ww. budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 55m² jest w złym w stanie technicznym, brak instalacji. Budynek grozi zawaleniem i jest przeznaczony do rozbiórki.
  

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Województwu, zgodnie z decyzją Wojewody nr … z dnia 19 lutego 2003 r., przy nabyciu nieruchomości zabudowanej położonej w miejscowości K., gmina P. oznaczonej jako dz. nr 33/4, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   
2. Województwo nie poniosło żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości co potwierdza pismo nr … Zarządu XY z dnia 19 czerwca 2017 r., z którego wynika, że na ww. nieruchomości nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujących się na niej budynkach i budowlach lub ich częściach, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów od dnia 5 lipca 1993 r. (tj. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym) do dnia dzisiejszego. W okresie najmu na budynek mieszkalny i pomieszczenie przynależne ww. jednostka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki, budowle lub ich części na tej nieruchomości nie były wykorzystywane przez tą jednostkę w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 12 czerwca 2017 r. do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Z ostrożności wskazano, że z odbytej w dniu 22 czerwca 2016 r. wizji w terenie wynika, że elewacja i dach na ww. budynku mieszkalnym zostały wyremontowane na pewno przed tym dniem. Biorąc pod uwagę fakt, iż procedura sprzedaży zakończy się za kilka miesięcy, zatem sprzedaż ta będzie dokonywana również po dwóch latach od wykonania ww. prac remontowych tj. zewnętrznego docieplenia wraz z odnowieniem elewacji oraz wymiany pokrycia dachowego.
   
3. Zarząd XY Województwa został objęty tzw. centralizacją rozliczeń VAT w jednostkach samorządu terytorialnego, zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
   
   Dodać należy, że z dniem 31 grudnia 2017 r. Zarząd XY Województwa uległ likwidacji, w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Skutkiem uregulowań tej ustawy jest przejście wszystkich kompetencji marszałka województwa wynikających z tej ustawy do nowo tworzonego podmiotu, jakim jest Państwowe Gospodarstwo Wodne XX, które m. in. wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez marszałków województw lub jednostki organizacyjne samorządu województwa w zakresie utrzymania wód oraz prowadzenia inwestycji w gospodarce wodnej.
   
4. Zgodnie z pismem nr … XY z dnia 19 czerwca 2017 r. na ww. nieruchomości nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujących się na niej budynkach i budowlach lub ich częściach, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów od dnia 5 lipca 1993 r. (tj. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym) do dnia dzisiejszego. W okresie najmu na budynek mieszkalny i pomieszczenie przynależne ww. jednostka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki, budowle lub ich części na tej nieruchomości nie były wykorzystywane przez tą jednostkę w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 12 czerwca 2017 r. do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Z ostrożności wskazano, że z odbytej w dniu 22 czerwca 2016 r. wizji w terenie wynika, że elewacja i dach na ww. budynku mieszkalnym zostały wyremontowane na pewno przed tym dniem. Biorąc pod uwagę fakt, iż procedura sprzedaży zakończy się za kilka miesięcy, zatem sprzedaż ta będzie dokonywana również po 2 latach od wykonania ww. prac remontowych tj. zewnętrznego docieplenia wraz z odnowieniem elewacji oraz wymiany pokrycia dachowego.
   
5. Umowa zawarta 1 stycznia 1972 r. obejmuje budynek mieszkalny o powierzchni użytkowej 70m² (jeden lokal mieszkalny w budynku) i budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 49m².
   
6. W ocenie Wnioskodawcy:
   
   
   
   1. budynek mieszkalny o powierzchni użytkowej 70m² (jeden lokal mieszkalny w budynku) położony w miejscowości K., gmina P., na dz. nr 33/4 spełnia przesłanki art. 41 ust. 12a i art. 41 ust. 12b, czyli objęty jest społecznym programem mieszkaniowym,
      
   2. pozostałe dwa budynki stanowią budynki gospodarcze i w naszej ocenie nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym w myśl art. 41 ust. 12a i nast. ustawy o VAT.
      

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w trybie bezprzetargowym nieruchomości położonej w K., gmina P., oznaczonej jako działka nr 33/4, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, czy też podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 t.j.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, który jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2017, poz. 2096) mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku stwierdził, że „definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji „pierwszego zasiedlenia” wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. akt C-308/16 stwierdził, że ww. przepisy uzależniające zastosowanie zwolnienia z VAT w przypadku dostawy budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, są niezgodne z przepisami prawa unijnego.

Województwu przy przekazywaniu z mocy prawa ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z pismem nr … z dnia 19 czerwca 2017 r. na ww. nieruchomości nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujących się na niej budynkach i budowlach lub ich częściach, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów od dnia 5 lipca 1993 r. (tj. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym) do dnia dzisiejszego. W okresie najmu na budynek mieszkalny i pomieszczenie przynależne ww. jednostka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki, budowle lub ich części na tej nieruchomości nie były wykorzystywane przez tą jednostkę w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 12 czerwca 2017 r. do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Z ostrożności wskazano, że z odbytej w dniu 22 czerwca 2016 r. wizji w terenie wynika, że elewacja i dach na ww. budynku mieszkalnym zostały wyremontowane na pewno przed tym dniem. Biorąc pod uwagę fakt, iż procedura sprzedaży zakończy się za kilka miesięcy, zatem sprzedaż ta będzie dokonywana również po 2 latach od wykonania ww. prac remontowych tj. zewnętrznego docieplenia wraz z odnowieniem elewacji oraz wymiany pokrycia dachowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Województwo stoi na stanowisku, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z uwagi na fakt, że dostawa nieruchomości będzie dokonana po pierwszym zasiedleniu, a między pierwszym zasiedleniem, a planowaną datą sprzedaży nieruchomości upłynął okres 2 lat. Ponadto, z tytułu nabycia nieruchomości, Województwu nie przysługiwało (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – dalej jako „ustawa” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, terenami budowlanymi są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy Dyrektywy posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził w nim, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa TSUE pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Z orzeczenia TSUE w sprawie C-308/16 wynika, że „(...) kryterium »pierwszego zasiedlenia« budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu”.

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że „(...) pojęcie »pierwszego zasiedlenia« ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku (niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT”.

Według art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż nieruchomości (jako dostawa) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ będzie miała miejsce po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych budynków opisanych we wniosku doszło w związku z ich użytkowaniem przez Zarząd. Skutek w postaci zasiedlenia wywarło również oddanie budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego w najem w styczniu 1972 r. i od tego czasu również upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, przez cały okres użytkowania (Zarząd) oraz posiadania (Województwo) nie zostały poniesione nakłady na ich ulepszenie, które wynosiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Tym samym zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego również zbycie gruntu, na którym znajduje się nieruchomość, podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Województwa należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.