Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB1/4511-476/16/18-3/S/KS
z 16 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3048/16 (data wpływu orzeczenia 16 maja 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) z najmu.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 5 lipca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB1/4511-476/16-2/KS, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) z najmu.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 lipca 2016 r. znak: IPPB1/4511-476/16-2/KS wniósł pismem z dnia 21 lipca 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 21 lipca 2016 r. znak: IPPB1/4511-1-70/16-2/KS stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 lipca 2016 r. znak: IPPB1/4511-476/16-2/KS złożył skargę z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 9 września 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3048/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny przesłał prawomocny wyrok w sprawie z dnia 24 października, sygn. akt III SA/Wa 3048/16 oraz zwrócił akta sprawy (data wpływu 16 maja 2018 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 24 października 2017 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.), sygn. akt III SA/Wa 3048/16 stwierdził, że prowadzony najem (w ramach umowy współpracy w celu pośrednictwa w prowadzeniu najmu) ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony jest na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Jednakże opisany zakres najmu wskazuje, że nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Brak jest podstaw do uznania, że wynajem przez Skarżącą jednego lokalu mieszkalnego położonego w paśmie nadmorskim oraz zawarcie umowy współpracy z firmą zajmująca się wynajmem apartamentowców spełnia wszystkie przesłanki uznania za usługową działalność gospodarczą. Zdaniem Sądu, mając powyższe na względzie, jeżeli w istocie najem jaki prowadzi Skarżąca nie spełnia przesłanek pozwalających uznać go za pozarolnicza działalność gospodarczą, to przychód z tego tytułu może być zaliczony do odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) z najmu wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest mężatką, mieszkającą wraz z mężem w Polsce. Zarówno Wnioskodawczyni jak i mąż nie prowadzą działalności gospodarczej.

W drodze darowizny (w kwietniu 2016 r.) został przekazany do majątku osobistego Wnioskodawczyni lokal mieszkalny ("Lokal") położony w Polsce.

Ze względu na odległość miejsca obecnego zamieszkania od położenia Lokalu, Wnioskodawczyni zamierza podpisać ze Spółką X umowę współpracy w celu zarządzania Lokalem (w szczególności do świadczenia krótkoterminowego wynajmu osobom trzecim Lokalu wraz z przynależnym miejscem parkingowym). Umowa zostanie zawarta na czas określony z możliwością jej przedłużania.

Według umowy, Wnioskodawczyni upoważni Spółkę do pobierania opłaty z tytułu udostępniania Lokalu w celu krótkotrwałego zakwaterowania klientów zewnętrznych oraz udostępniania miejsca parkingowego z ograniczeniami określonymi w umowie. Wykonywanie przez Spółkę powyższych praw polegać będzie na odpłatnym udostępnianiu Lokalu pozyskanym przez Spółkę gościom na podstawie zawieranych we własnym imieniu umów najmu tego Lokalu. Wnioskodawczyni natomiast zobowiąże się do zapłaty na rzecz Spółki prowizji w wysokości i na warunkach opisanych w umowie. Dodatkowo, będzie zobowiązana do bieżącego opłacania wszystkich mediów związanych z Lokalem, pokrywania kosztów remontów oraz do utrzymywania wyposażenia Lokalu zgodnie z załączonym do umowy załącznikiem.

Zgodnie z umową Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do korzystania z Lokalu (wraz z miejscem parkingowym) w ciągu trwania umowy.

W związku z wyżej opisanym najmem ww. Lokalu Wnioskodawczyni nie zarejestrowała działalności gospodarczej a dochody z tego tytułu - stanowiące w myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu najmu - zamierza opodatkować w formie ryczałtu od przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany najem może być opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne źródło przychodów, czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni uzyskiwane przychody z opisanego najmu nie będą stanowić przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Swoje stanowisko Wnioskodawczyni przede wszystkim opiera na wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 września 2014 roku (sygnatura I SA/Gd 688/14). W przywołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny rozstrzygając w podobnej sprawie wychodząc od definicji działalności gospodarczej (definicja zawarta w art, 5a pkt 6 u.p.d.o.f. wskazuje, że o działalności gospodarczej można mówić gdy łącznie spełnione są trzy warunki: działalność musi mieć charakter zarobkowy, jest to działalność wykonywana w sposób ciągły (powtarzalność działań) a także w sposób zorganizowany stwierdza, że w badanej przez niego sprawie nie ma przesłanek do stwierdzenia, że najem jednego lokalu a także zawarcie umowy o współpracy w zakresie krótkotrwałego wynajmu ma charakter zorganizowany.

Wnioskodawczyni zakłada, że podobne wnioskowanie można zastosować do przedstawionej we wniosku sprawie - wynajem Lokalu nie ma charakteru zorganizowanego o czym świadczy chociażby skala wynajmu - jeden lokal o powierzchni 26 m^². Warto też odnotować, że podpisanie umowy w zakresie podnajmu nie świadczy według Wnioskodawczyni o zorganizowanym charakterze działań - jest to spowodowane odległością pomiędzy Lokalem a obecnym miejscem zamieszkania, która to odległość uniemożliwia wynajmowane Lokalu samodzielnie. Poza zawarciem umowy ze Spółką Wnioskodawczyni nie prowadzi innych działań związanych z wynajmem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3048/16 (data wpływu 16 maja 2018 r.), w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3048/16.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy.

Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu – a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko. Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy. W takim przypadku ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że najem nie może być traktowany jako odrębne od działalności źródło przychodów. Nie ma przy tym znaczenie czy działalności gospodarcza była zarejestrowana czy też nie.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),
  

• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).
  
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest - zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy - w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wywieść należy, że w 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny lokal mieszkalny. Zamierza podpisać ze Spółką X umowę współpracy w celu zarządzania lokalem mieszkalnym. Według umowy, Wnioskodawczyni upoważni Spółkę do pobierania opłaty z tytułu udostępniania lokalu w celu krótkotrwałego zakwaterowania klientów zewnętrznych oraz udostępniania miejsca parkingowego. Wykonywanie przez Spółkę powyższych praw polegać będzie na odpłatnym udostępnianiu lokalu pozyskanym przez Spółkę gościom na podstawie zawieranych we własnym imieniu umów najmu tego lokalu. W związku z wyżej opisanym najmem ww. lokalu Wnioskodawczyni nie zarejestrowała działalności gospodarczej a dochody z tego tytułu - stanowiące w myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu najmu - zamierza opodatkować w formie ryczałtu od przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że niewątpliwie prowadzony przez Wnioskodawczynię najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Nie stanowi to jednak wystarczającej, samodzielnej przesłanki do zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli nie są spełnione pozostałe przesłanki działalności gospodarczej wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania, że wynajem przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego oraz zawarcie umowy współpracy z firmą zajmującą się wynajmem, spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych regulacji prawnych oraz zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie najem jaki prowadzi Wnioskodawczyni nie będzie spełniał przesłanek pozwalających uznać go za pozarolnicza działalność gospodarczą, to przychód z tego tytułu może być zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z prawa do rozliczania przychodów uzyskanych z najmu przedmiotowego mieszkania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przy czym warunkiem zastosowania tej formy opodatkowania jest złożenie w ustawowym terminie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.