Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.265.2018.1.JP
z 10 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2018 r. (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

M Spółka Akcyjna (dalej jako „Spółka”, „Podatnik” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie wytwarzania odlewów przemysłowych. W portfolio Spółki znajdują się zarówno odlewy staliwne, żeliwne. Jednym z surowców jaki w znacznych ilościach jest wykorzystywany w procesach produkcyjnych są odpady metalowe i złom, stąd też Spółka regularnie dokonuje zakupów tego surowca w różnych postaciach w zależności od bieżącego zapotrzebowania. Niejednokrotnie jako surowiec do przetopu nabywane są odpady i złom metali nieszlachetnych, objęte grupowaniami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (złom żeliwny i staliwny), oraz 24.10.12.0 - żelazostopy, a co za tym idzie opisane w pozycji 27b Załącznika nr 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT). Z tego względu, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek określonych w tym przepisie, nabycia odbywały się w procedurze tzw. odwrotnego obciążenia. W rezultacie to Spółka w ramach transakcji zakupu złomu była podatnikiem VAT. Nabycia te dokumentowane były fakturami VAT, która zgodnie z dyspozycją art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT nie zawierały wyszczególnionej stawki VAT. Złom każdorazowo wykorzystywany był do wykonywania czynności opodatkowanych. Spółka dokonywała rozliczenia podatku należnego oraz naliczonego z tytuł zakupów złomu w okresach, w których zgodnie z art. 19a ustawy o VAT powstawał obowiązek podatkowy.

Ze względu na uwarunkowania gospodarcze Podatnik nie zawsze jest w stanie terminowo regulować swoje zobowiązania z tytułu zakupów złomu. Występują zarówno sytuacje, w których zobowiązania te są regulowane po upływie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, jak i sytuacje gdy należności te wcale nie były regulowane, a na podstawie porozumień z dostawcami dochodziło do umorzenia tych należności. Dotychczas w sytuacji gdy zaległość z tytułu nabycia złomu (objętego odwrotnym obciążeniem, udokumentowanego fakturą niezawierającą stawki i kwoty podatku) przekraczała okres 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, Podatnik dokonywał korekty odliczonej kwoty podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku ewentualnego późniejszego uregulowania należności, podatnik dokonywał zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy nieuregulowanie należności z tytułu dostawy, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest Spółka, w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze prowadzi do obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT?
2. W którym okresie rozliczeniowym Spółka ma prawo dokonać ponownej korekty podatku naliczonego w sytuacji dokonania uprzednio korekty podatku VAT na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli nie istniał obowiązek dokonania korekty?
3. Czy w odniesieniu do zobowiązań które zostały umorzone przez dostawcę, a co do których Spółka dokonała korekty o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka powinna dokonać ponownych korekt deklaracji podatkowych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji nieuregulowania należności z tytułu dostawy, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 jest Spółka w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, brak jest obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji dokonania korekt w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do transakcji udokumentowanych fakturami niezawierającymi kwoty podatku, Podatnik ma prawo dokonać ponownych korekt deklaracji podatkowych w celu odliczenia kwoty podatku.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do zobowiązań, które nie zostały uregulowane w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze a co do których Spółka dokonała korekty o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka jest uprawniona do zwrotu VAT.

Uzasadnienie

Ad. 1

Dla oceny możliwości zastosowania regulacji art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do transakcji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, fundamentalne znaczenie ma samo brzmienie przepisu, który mówi o konieczności dokonania w określonych okolicznościach korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury. Już sama wykładnia literalna wskazuje na ścisłe powiązanie korekty z dokumentem faktury, z którego to dokumentu wynika kwota podatku. Natomiast w odniesieniu do transakcji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, regulacja zawarta w art. 106e ust. 4 ustawy o VAT wprost wyłącza możliwość umieszczenia kwoty podatku na fakturze, dokumentującej transakcję objętą odwrotnym obciążeniem. Zestawiając zakres zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy o VAT jaki jest wyznaczony przez zastosowanie zwrotu „wynikającej z tej faktury” z dyspozycją art. 106e ust. 4 oraz art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, widocznym staje się to, że transakcje objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia ze względu na zastosowanie przez ustawodawcę odmiennego sposobu ich dokumentowania, nie zostały objęte obowiązkiem dokonywania korekt o których mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. W rezultacie Wnioskodawca dokonując nabyć złomu (towaru ujętego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT) otrzymuje faktury, które ze swojej istoty - w sytuacji gdy zostaną prawidłowo wystawione - nie zawierają kwoty podatku, który mógłby być przedmiotem korekty na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższa konkluzja znalazła potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów z urzędu (tj. w trybie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa dalej jako „Ordynacja podatkowa”). I tak w interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2014 roku o sygn. PT8/033/35/273/WCH/14/RD53330 Minister Finansów wskazał: „Nabycie towarów z załącznika nr 11 ustawy o VAT kreuje wyjątkowy mechanizm rozliczania podatku VAT (revers charge). W wyniku jego zastosowania podatnik - nabywca sam nalicza podatek należny, który równocześnie jest dla niego podatkiem naliczonym. Tak więc. w wyniku nabycia towarów z załącznika nr 11 nabywca towarów nie dokonuje odliczenia kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej nabycie towaru. Cała operacja rozliczenia podatku naliczonego z należnym odbywa się według dokumentów „wewnętrznych” kupującego. W tym miejscu należy dodatkowo zaznaczyć, że również sprzedający wystawiając fakturę bez kwoty podatku nie skorzysta z ulgi określonej w art. 89a ustawy o VAT.

Reasumując w tego typu transakcjach brak faktury od dostawcy w której wykazana byłaby kwota podatku „do odliczenia” i występowanie wewnętrznego rozliczenia podatku naliczonego z należnym przez nabywcę, wyklucza zastosowanie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.”

Analogiczne stwierdzenia znalazły się w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów

z 25 września 2014 roku. sygn. PT8/033/29/249/WCH/14/RD-87172. Należy przy tym podkreślić, że obydwie cytowane interpretacje indywidualne zostały wydane w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, a więc wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnych zawierających stanowisko odmienne, niż wskazane przez Podatnika w przedmiotowym wniosku. Tym samym uzasadnione jest stwierdzenie, że w zakresie pytania Podatnika organy podatkowe wykształciły jednolitą praktykę stosowania prawa.

Ad. 2

W razie potwierdzenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej prawidłowości stanowiska Podatnika w zakresie pytania pierwszego, konieczne staje się określenie sposobu rozliczenia kwoty podatku, która początkowo została odliczona, a następnie w wyniku korekty dokonanej na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT została objęta korektą. W razie stwierdzenia, że do faktur dokumentujących transakcje dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT podatnikiem jest nabywca, dokonanie korekt w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT nie jest zasadne, a Podatnik takich korekt dokonał, powstaje stan nieprawidłowości rozliczenia podatku VAT. Przepisy prawa podatkowego przewidują sytuacje, w których podatnik samodzielnie uzna, że dokonane przez niego rozliczenia podatkowe wymagają skorygowania. Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, podatnik może skorygować uprzednio złożoną deklarację, o ile uprawnienie takie nie zostanie wyłączone na mocy odrębnych przepisów. W odniesieniu do deklaracji złożonych przez Spółkę na potrzeby VAT, brak jest przepisów szczególnych wyłączających uprawnienie do złożenia deklaracji, nie upłynął też termin przedawnienia zobowiązań podatkowych. Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W sytuacji gdy pierwotna korekta na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT okazuje się być nieuzasadnioną, Spółka cały czas dysponuje prawem do odliczenia podatku, przy czym aby to uprawnienie mogło zostać zrealizowane, konieczne jest złożenie ponownej korekty. Brak możliwości złożenia takiej korekty stanowiłby naruszenie uprawnienia podatnika określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

W razie potwierdzenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej prawidłowości stanowiska Podatnika w zakresie pytania pierwszego, aktualną staje się kwestia określenia skutków podatkowych korekt dokonanych przez Podatnika w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do wierzytelności, które nie zostały uregulowane w terminie 150 dni, a zostały umorzone. Jako że są to wierzytelności wynikające z transakcji nabycia złomu, a więc na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT objętych odwrotnym obciążeniem, faktury dokumentujące te transakcje nie zawierają wyszczególnienia podatku VAT. Tym samym brak uregulowania należności za nabywany złom w terminie 150 dni nie stanowił podstawy do dokonania korekt, o których mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT. Stąd wobec braku przepisu wskazującego na konieczność dokonania takich korekt w odniesieniu do transakcji nabycia objętych odwrotnym obciążeniem (jako że takiej podstawy nie stanowi w tym wypadku art. 89b ust. 1 ustawy o VAT) dokonanie korekt okazuje się być nieuprawnione. Stąd dla zachowania prawidłowości rozliczeń podatkowych Podatnika, konieczne jest dokonanie korekt w taki sposób, aby ponownie doszło do wykazania odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów objętych odwrotnym obciążeniem, przy uwzględnieniu prawidłowego momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 1 ustawy o VAT z chwilą dokonania dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

W myśl art. 89a ust. 1 ustawy o VAT podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy o VAT).

Na mocy art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, dłużnik (podatnik) w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W zakresie obowiązków dokumentacyjnych wskazać należy, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabywa odpady i złom metali nieszlachetnych, objęte grupowaniami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (złom żeliwny i staliwny), oraz 24.10.12.0 - żelazostopy, a co za tym idzie opisane w pozycji 27b Załącznika nr 11 o podatku od towarów i usług. Z tego względu, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek określonych w tym przepisie, nabycia odbywały się w procedurze tzw. odwrotnego obciążenia. W rezultacie Wnioskodawca w ramach transakcji zakupu złomu był podatnikiem VAT. Nabycia te dokumentowane były fakturami VAT, która zgodnie z dyspozycją art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT nie zawierały wyszczególnionej stawki VAT. Złom każdorazowo wykorzystywany był do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy (zawarte w pytaniu nr 1) budzi kwestia, czy nieuregulowanie należności z tytułu dostawy, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest Spółka, w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze prowadzi do obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Podstawową kwestią dla rozstrzygnięcia przedstawionego wyżej zagadnienia jest ustalenie zasadności zastosowania przepisu art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w przypadku braku zapłaty po upływie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej nabycie towarów (określonych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT) rozliczanych w ramach odwrotnego obciążenia.

Nabycie towarów z załącznika nr 11 ustawy o VAT kreuje wyjątkowy mechanizm rozliczania podatku VAT (revers charge). W wyniku jego zastosowania podatnik - nabywca sam nalicza podatek należny, który równocześnie jest dla niego podatkiem naliczonym. Tak więc, w wyniku nabycia towarów z załącznika nr 11 nabywca towarów nie dokonuje odliczenia kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej nabycie towaru. Cała operacja rozliczenia podatku naliczonego z należnym odbywa się według dokumentów „wewnętrznych” kupującego. W tym miejscu należy dodatkowo zaznaczyć, że również sprzedający wystawiając fakturę bez kwoty podatku nie skorzysta z ulgi określonej w art. 89a ustawy o VAT.

Reasumując, w tego typu transakcjach brak faktury od dostawcy, w której wykazana byłaby kwota podatku „do odliczenia” i występowanie wewnętrznego rozliczenia podatku naliczonego z należnym przez nabywcę, wyklucza zastosowanie art. 89b ust.1 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe należy więc stwierdzić, że w stosunku do transakcji nabycia towarów z załącznika nr 11 ustawy o VAT, udokumentowanych fakturą VAT z adnotacją „odwrotne obciążenie”, za którą zapłata nie nastąpiła w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, nie znajdzie zastosowania art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym dłużnik w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy (wyrażona w pytaniu nr 2) dotyczy problemu, w którym okresie rozliczeniowym ma prawo dokonać ponownej korekty podatku naliczonego w sytuacji dokonania uprzednio korekty podatku VAT na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli nie istniał obowiązek dokonania korekty.

Wobec uznania, że Wnioskodawca nie był zobowiązany do korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy z uwagi na brak faktury od dostawcy, w której wykazana byłaby kwota podatku „do odliczenia” i występowanie wewnętrznego rozliczenia podatku naliczonego z należnym przez nabywcę, w sytuacji gdy jednak, jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dokonał korekt odliczonej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur nieregulowanych w terminie, Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania ponownej korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym zastosował korektę wynikającą z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Następna wątpliwość Wnioskodawcy (pytanie nr 3) dotyczy ustalenia, czy w odniesieniu do zobowiązań które zostały umorzone przez dostawcę, a co do których Wnioskodawca dokonał korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca powinien dokonać ponownych korekt deklaracji podatkowych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Podkreślić należy, że ustalony przez strony termin zapłaty winien być obustronną wolą stron transakcji zawartej w ramach stosunku cywilnoprawnego. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

Zatem tut. Organ nie jest właściwy do oceny skuteczności zawieranych między kontrahentami porozumień lecz do oceny skutków tych porozumień na gruncie prawa podatkowego.

Zatem, skoro jak wskazano wyżej, Wnioskodawca nie był zobowiązany do korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy z uwagi na brak faktury od dostawcy, w której wykazana byłaby kwota podatku „do odliczenia” i występowanie wewnętrznego rozliczenia podatku naliczonego z należnym przez nabywcę, a mimo to jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca jednak dokonał korekt odliczonej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur nieregulowanych w terminie, Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania ponownej korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym zastosował korektę wynikającą z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.