2018.07.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.331.2018.1.OA
z 5 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.) oraz pismem z dnia 4 lipca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania w całości lub części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ,,...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania w całości lub części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”. Wniosek uzupełniono w dniu 3 lipca 2018 r. i 4 lipca 2018 r. o adres elektroniczny do doręczeń oraz o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza zrealizować operację pn. „...”, na którą podpisano umowę o przyznaniu pomocy ze środków Unii Europejskie; w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach projektu planuje się zagospodarowanie południowego fragmentu obrzeża zbiornika wzdłuż istniejącej ścieżki rowerowej. Głównym celem tego zadania jest zwiększenie atrakcyjności ogólnodostępnego Zbiornika.

W ramach zadania przewiduje się wykonanie:

budowy i wyposażenia miejsc zatrzymania;
budowy i wyposażenia placów zbiorczych na śmieci i toalet przenośnych;
budowy oświetlenia ciągu pieszo-jezdnego;
budowy schodów terenowych;
odcięcia dojazdu do ścieżki rowerowej dla pojazdów mechanicznych;
budowy monitoringu;
wymiany opraw oświetleniowych na energooszczędne LED na istniejącym oświetleniu na tamie.

Obecnie Zbiornik nie posiada oświetlenia. Największa liczba odwiedzających przypada na miesiące letnie. Gminie zależy na tym aby obiekt był odwiedzany przez turystów i mieszkańców w innych porach roku, zważywszy na jego szczególne walory dla biernego i aktywnego wypoczynku. Dlatego priorytetem jest oświetlenie, które znacząco wydłuży dostępność tego miejsca w okresie całego roku. Wokół Zbiornika biegnie wyjątkowo urokliwa ścieżka pieszo-rowerowa, która służy do spacerów, jazdy na rowerze, nordic walking i innych podobnych form aktywności i wypoczynku. Na całej długości ścieżki w czterech miejscach, usytuowane są punkty zatrzymania. Gmina planuje wyposażyć je w toalety, kosze na śmieci, a także ławeczki i stoły. Budowa monitoringu sprawi, że miejsce to stanie się bezpieczniejsze i odstraszy wandali, którzy niestety niszczą i dewastują takie obszary. Całkowita wartość projektu wynosi: 324.306,27 zł w tym dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich wynosi: 206.355,00 zł co stanowi 63,63% kosztów kwalifikowalnych operacji. Gmina uwzględniła w budżecie przedmiotowego projektu koszty podatku VAT jako koszty kwalifikowalne projektu i tym samym otrzymała do nich dofinansowanie.

Podatek może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odzyskania. W związku z powyższym niezbędne jest uzyskanie interpretacji czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Gmina będzie ponosić wszelkie koszty związane z realizacją przedmiotowej inwestycji. Wydatki te dokumentowane będą wystawionymi na Gminę przez Wykonawcę fakturami VAT z wykazywanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, ale nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej w związku z tą inwestycją.

Majątek powstały w skutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służył zaspakajaniu potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji, nie pobierała dotychczas i nadal nie będzie pobierała opłat za korzystanie ze ścieżki pieszo-rowerowej, ani z powstałej infrastruktury, nie osiąga i nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Planowanie i finasowanie prac związanych z realizacją infrastruktury na istniejącej ścieżce pieszo-rowerowej w tym budowa oświetlenia ciągu pieszo-jezdnego, wymiana opraw oświetleniowych na energooszczędne LED na istniejącym oświetleniu, budowa monitoringu oraz doposażenie w elementy małej architektury i sanitariaty, należy do zadań własnych gminy. Zatem przedmiotowy projekt wpisuje się w zakres prowadzonej przez Gminę działalności w ramach jej władztwa publicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania w całości lub w części naliczonego podatku VAT, w związku z realizacją projektu pn. „…” w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odzyskania w całości lub w części naliczonego podatku VAT, w związku z realizacją projektu pn. „..” w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Na taką okoliczność mają wpływ dwie podstawowe przesłanki. Po pierwsze projekt pn. „…” realizowany jest w ramach tzw. zadań własnych gminy, nałożonych na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym, ponieważ budowa infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej służyć będzie (bezpłatnie) zaspakajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej. Po drugie nowopowstała infrastruktura na istniejącej ścieżce pieszo-rowerowej (która również nigdy nie miała charakteru komercyjnego) nie będzie służyła działalności opodatkowanej podatkiem VAT, tym samym Gmina realizując opisaną inwestycję nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, ponieważ nabywanych towarów i usług niezbędnych do zrealizowania tej inwestycji nie będzie wykorzystywała do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 przedmiotowej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego przepisu wynika, że jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. w przypadku, gdy takie czynności wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że w pozostałym zakresie, np. w zakresie zadań własnych nałożonych na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT. Przedmiotowe zadanie należy do zakresu zadań własnych gminy, do realizacji którego Gmina jest uprawniona ustawą o samorządzie gminnym i nie stanowi czynności opodatkowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, gdyż omawiany projekt nie ma charakteru komercyjnego.

Mając na względzie fakt, że budowa infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na istniejącej ścieżce pieszo-rowerowej, będzie służyć Gminie jedynie na potrzeby realizacji jej zadań własnych, to w przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 przedmiotowej ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Reasumując, Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę, lecz nie będzie mogła dokonywać odliczeń kwot podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego zadania.

Wobec powyższego w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Gminie nie przysługuje prawo do odzyskania w drodze do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia wydatków na zadanie pn. „…” jak i po jego zakończeniu. Według przepisów ustawy o samorządzie gminnym, inwestycja ta należy do zakresu zadań własnych Gminy. Ponadto Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, z wykorzystaniem tej inwestycji. W związku z powyższym, podatek ten przy ubieganiu się o dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich został uznany jako koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 2, 10 i 14 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować operację pn. „…”, na którą podpisano umowę o przyznaniu pomocy ze środków Unii Europejskie; w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach projektu planuje się zagospodarowanie południowego fragmentu obrzeża zbiornika wzdłuż istniejącej ścieżki rowerowej. Głównym celem tego zadania jest zwiększenie atrakcyjności ogólnodostępnego Zbiornika.

W ramach zadania przewiduje się wykonanie:

budowy i wyposażenia miejsc zatrzymania;
budowy i wyposażenia placów zbiorczych na śmieci i toalet przenośnych;
budowy oświetlenia ciągu pieszo-jezdnego;
budowy schodów terenowych;
odcięcia dojazdu do ścieżki rowerowej dla pojazdów mechanicznych;
budowy monitoringu;
wymiany opraw oświetleniowych na energooszczędne LED na istniejącym oświetleniu na tamie.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, ale nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej w związku z tą inwestycją.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w odniesieniu do planowanej inwestycji będzie miał możliwość odzyskania podatku naliczonego w całości lub części w związku z realizacją projektu pn. „…” w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego obniżenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie Wnioskodawca będzie realizował przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych nałożonych na niego ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym nabywając towary bądź usługi nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W zakresie realizowanego zadania, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, w związku z realizacją projektu pn. „…” w ramach Poddziałania 19.2 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania w całości lub w części naliczonego podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zdarzenie przyszłe pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Ponadto należy wskazać, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin