Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.174.2018.1.JG
z 29 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawca przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2018 r. (data wpływu 11 maja 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu i możliwości skorzystania ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w przypadku przeznaczenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości na wydatki na remont lokalu mieszkalnego, w którym obecnie mieszka Wnioskodawca i spłatę kredytu zaciągniętego na zakup tego lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu i możliwości skorzystania ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w przypadku przeznaczenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości na wydatki na remont lokalu mieszkalnego, w którym obecnie mieszka Wnioskodawca i spłatę kredytu zaciągniętego na zakup tego lokalu.

Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 21 maja 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rodzina Wnioskodawcy miała dom, którego własność przysługiwała trzem współwłaścicielom w następujących udziałach: A 6/18, B 6/18, C 6/18.

W 1997 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy B i jego udziały w nieruchomości odziedziczyli Wnioskodawca (udział w nieruchomości 2/18), syn spadkodawcy D (udział w nieruchomości 2/18) i żona spadkodawcy E (udział w nieruchomości 2/18). Wszelkie sprawy spadkowe zostały zakończone i uregulowane.

W 2001 r. zmarł dziadek Wnioskodawcy C i także jego udziały przeszły na żonę, syna i wnuki. Stan w zakresie posiadania udziałów w nieruchomości po śmierci C kształtuje się następująco:

• żona C udział 2/18,
• syn A 8/18,
• wnuk czyli Wnioskodawca 3/18,
• wnuk D 3/18
• E nadal 2/18.

Wszystkie sprawy spadkowe zakończono i uregulowano.

W roku 2017 współwłaściciele nieruchomości dokonali podziału nieruchomości na część wspólną (grunt, niepodzielny) i 2 lokale bez określenia ich wartości. Po dokonanym podziale Lokal nr 1 należał do Wnioskodawcy w udziale 3/8, D 3/8 i E 2/8. Wnioskodawca zaznacza, że Lokal nr 2 nie jest przedmiotem interpretacji. Wszelkie sprawy notarialne i podatkowe zakończono i uregulowano.

W wyniku podziału nieruchomości wartość udziałów Wnioskodawcy nie zmieniła się, zmianie uległ wyłącznie ułamek określający ich wysokość (przed podziałem 3/18 w całości nieruchomości, po podziale 37/100 w lokalu nr l). Co oznacza, że po podziale nieruchomości na lokale nr 1 i nr 2 udział Wnioskodawcy wyniósł 37/100 w lokalu nr 1. Wartość nieruchomości to kwota 370 000, zatem wartość udziałów to 61 666,666 zł; poprzednio Wnioskodawca dysponował udziałem wyrażonym jako 3/18, co kwotowo dawało również 61 666,66 - zatem po podziale wartość jego udziałów nie uległa zmianie.

W 2017 r. matka Wnioskodawcy E i brat D dokonali darowizny posiadanych udziałów Wnioskodawcy (pierwsza grupa podatkowa). Matka Wnioskodawcy dokonała darowizny udziałów w lokalu nr 1 w wysokości 26/100. Od darowizny tej, zgodnie z wydanym przez właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 marca 2017 r. znak sprawy (…) podatek z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku z art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Również od darowizny udziałów w wysokości 37/100 w lokalu nr 1 dokonanej przez brata Wnioskodawcy D, zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 marca 2017 r. znak sprawy(…), nie należy się podatek z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku z art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy od spadków i darowizn.

W wyniku tych czynności Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem lokalu nr 1. Wszelkie sprawy notarialne i podatkowe w związku z tymi czynnościami zostały zakończone i uregulowane.

Wnioskodawca w trakcie posiadania lokalu nr 1 do dnia jego sprzedaży nie poniósł żadnych nakładów, które zwiększałyby jego wartość.

W dniu 4 maja 2017 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego za kwotę (…) zł płatną w 2 ratach, gdyż kupujący korzystał z programu ... [1 rata w 2017 r. - wpłata z kredytu (…) zł, a 2 rata na początku 2018 - wpłata z dofinansowania programu (…) zł].

Wnioskodawca przed sprzedażą lokalu nr 1, w 2007 r. zaciągnął kredyt mieszkaniowy na lokal mieszkalny położony w A, który stanowi własność Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca zaznacza, że w jego związku małżeńskim panuje współwłasność ustawowa. W tym lokalu mieszkalnym Wnioskodawca wykonuje i ma zamiar kontynuować wykonywanie następujących prac remontowych: wymiana okien, podłóg, drzwi, wykonanie gładzi, malowanie, remont łazienki, czyli ogólnie remont i odświeżenie lokalu.

Wnioskodawca obecnie zamieszkuje i ma zamiar zamieszkiwać w lokalu w A.

Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty w banku w Polsce (…) na zakup lokalu w A.

Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami (fakturami) potwierdzającymi fakt wydatkowania środków ze sprzedaży na spłatę kredytu mieszkaniowego i remont lokalu mieszkalnego na wyżej wskazany lokal.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Po zbyciu nieruchomości, od jakiej wysokości udziałów Wnioskodawca ma zapłacić podatek, tj. czy obowiązek zapłaty podatku całej wartości udziałów dotyczy wartości udziałów, czy dotyczy wyłącznie wartości sprzedanych udziałów, które otrzymał w wyniku darowizny (tj. 63/100 udziałów)?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi z uwagi na wydatkowanie środków na własne cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy (zmienionym i zamieszczonym w piśmie z dnia 14 maja 2018 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku) podatek powinien zapłacić wyłącznie ze sprzedaży udziałów w wysokości 63/100 ponieważ udziały w wysokości 37/100 były już wcześniej jego własnością. W ocenie Wnioskodawcy ma on również prawo skorzystać z ulgi na wydatkowanie na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 232, z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy wskazuje, że jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości, czy jak w opisanym stanie faktycznym udziału w nieruchomości, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli sprzedaż ta ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

W związku z tym wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.; dalej Kodeks cywilny), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, będących przedmiotem spadku istotny jest dzień jego otwarcia, czyli śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Natomiast zgodnie z art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, że w sytuacji, kiedy w wyniku częściowego zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli otrzymał na własność nieruchomość o wyższej wartości, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie tej osoby następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności.

Dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym do nabycia i wyodrębnienia lokalu nr 1, czyli sprzedanej przez Wnioskodawcę nieruchomości doszło w drodze następujących czynności cywilnoprawnych:

1. dziedziczenia po ojcu, który zmarł w 1997 r. udziału w wysokości 2/18 w domu, w którym znajdował się lokal nr 1; (sprzedaż nastąpiła w 2017 r. , tj. po upływie 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie);
2. dziedziczenia po dziadku, który zmarł w 2001 r. udziału w wysokości 1/18 w domu, w którym znajdował się lokal nr 1; (sprzedaż nastąpiła w 2017 r. , tj. po upływie 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie);
3. podział nieruchomości na część wspólną (grunt niepodzielny) i wyodrębnienie dwóch lokali - W lokalu nr 1 po podziale nieruchomości udział Wnioskodawcy wyniósł 37/100. Jak wynika z opisu stanu faktycznego w wyniku podziału nieruchomości i wyodrębnienia lokalu nr 1, jak wyjaśnił bowiem Wnioskodawca wartość posiadanego przez niego udziału 3/18 w całej nieruchomości jest równoważna wartości udziału 37/100 w lokalu nr 1 (wartość posiadanych udziałów nie uległa zmianie w wyniku tej czynności), czyli nie nastąpiło nabycie ani zbycie ponad dotychczas posiadany przez Wnioskodawcę udział;
4. w 2017 r. darowizna udziałów w lokalu nr 1 na rzecz Wnioskodawcy w wysokości 26/100 od matki i 37/100 od brata (sprzedaż nastąpiła w 2017 r., tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie) – sprzedaż tej części udziałów jest objęta obowiązkiem podatkowym.

Zatem sprzedaż udziałów nabytych w darowiźnie od matki i brata – z uwagi na fakt, że doszło do niej 4 maja 2017 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie – jest źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak z powyższego wynika ze sprzedaży lokalu nr 1 źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu jest przychód uzyskany ze sprzedaży udziałów w wysokości 63/100, czyli udziałów nabytych w 2017 r. od matki i brata, bowiem tylko ta część przychodu jest objęta obowiązkiem podatkowym zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 i do przychodu uzyskanego ze sprzedaży tej wysokości udziałów będą miały zastosowanie przepisy art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast ust. 2 art. 30e, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego (tj. roku w którym podatnik dokonał sprzedaży nieruchomości) podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Biorąc pod uwagę charakter nabycia udziału w nieruchomości, z której sprzedaży przychód podlega opodatkowaniu, w tym przypadku udziału 63/100 w lokalu nr 1 ewentualne, koszty uzyskania przychodu w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w tej drodze darowizny, ustalić należy w oparciu o treść art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m.in.

1. wydatki poniesione na:
   
   
   
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
      
      
      
2. wydatki poniesione na:
   
   
   
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
      – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

– przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Natomiast jak stanowi art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Zaś stosownie do brzmienia art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie podlegającego opodatkowaniu przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym, enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych uprawniających do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Do przedmiotowego zwolnienia uprawnia zatem wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości m.in. na spłatę kredytu udzielonego na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, oraz na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z przepisu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym wynika ponadto, że do zwolnienia uprawnia spłata takiego kredytu (pożyczki), który został zaciągnięty przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cele mieszkaniowe określone w pkt 1.

Z literalnego brzmienia tego przepisu należy wywnioskować, że cel, na jaki zostaje udzielony kredyt (pożyczka) musi być znany w momencie jego (jej) przyznania. Wobec powyższego, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w umowie kredytu lub pożyczki powinno być wyraźnie wskazane, iż środki pieniężne z niego (z niej) pozyskane wydatkowane będą na tzw. cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego i jego analizy wynika, że Wnioskodawca w 2017 r. uzyskał podlegające opodatkowaniu przychody ze sprzedaży udziału w wysokości 63/100 w lokalu nr 1 i środki pieniężne uzyskane wyłącznie ze sprzedaży tego udziału przeznaczone na spłatę kredytu mieszkaniowego na nabycie lokalu mieszkalnego zgodnie z przytoczonymi regulacjami prawnymi mogą być rozpatrywane w kwestii ich zwolnienia w sytuacji wydatkowania ich przez Wnioskodawcę na własne cele mieszkaniowe. Kredyt mieszkaniowy Wnioskodawca zaciągnął w 2007 r., czyli przed sprzedażą podlegającego opodatkowaniu udziału w nieruchomości.

W tym miejscu należy wskazać, że okoliczność, że środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w drodze darowizny stanowiące majątek odrębny Wnioskodawcy, zostaną przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na stanowiące własność Wnioskodawcy i jego żony lokal mieszkalny w ramach współwłasności ustawowej, nie jest przeszkodą ani ograniczeniem dla możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

W świetle powyższych przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka zostanie wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ten w całości może korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wyraźnie wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe, czyli m.in. na spłatę kredytu – muszą pochodzić ze sprzedaży nieruchomości podlegającej opodatkowaniu. Istotne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód podlegający opodatkowaniu z jej sprzedaży.

W świetle przywołanych uregulowań prawnych, należy stwierdzić, że dokonana w 2017 r sprzedaż 63/100 udziałów w lokalu nr 1 nabyty przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny w 2017 r., została dokonana przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód z tej sprzedaży, co do zasady podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Podstawowa okoliczność decydującą o prawie do przedmiotowego zwolnienia czyli cel zaciągnięcia kredytu (pożyczki), oraz determinująca prawo do zwolnienia data zaciągnięcia tego kredytu przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży nieruchomości podlegającej opodatkowaniu wypełnia ustawowo określone przesłanki do jego zastosowania. W sytuacji zatem zaciągnięcia przez Wnioskodawcę kredytu mieszkaniowego na zakup lokalu mieszkalnego w 2007 r., przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży objętej obowiązkiem podatkowym udziałów w lokalu nr 1 dokonaną w dniu 4 maja 2017 r., to spłata tego kredytu dokonana w ustawowo zakreślonym okresie z podlegającego opodatkowaniu przychodu stanowi realizację tego celu.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

– przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl natomiast ust. 30 wskazanego wyżej artykułu 21, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał również, że za środki uzyskane ze sprzedaży udziałów w lokalu nr 1 ma zamiar dokonać remontu stanowiącego współwłasność małżeńską lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawca ma zamiar wykonać w tym lokalu prace remontowe polegające na wymianie okien, podłóg, drzwi, wykonaniu gładzi, malowaniu i remoncie łazienki przy spełnieniu warunków dokumentacyjnych. Zakres prac wskazanych we wniosku, które Wnioskodawca wykonuje i zamierza wykonać w lokalu mieszkalnym należącym do niego i małżonki, w którym mieszka i ma zamiar nadal zamieszkiwać może być uznana za wydatek mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale jedynie dokonane we wskazanym w ustawie czasookresie, czyli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Jak z powyższego wynika powyższe wydatki na spłatę kredytu oraz wymienione wydatki remontowe zostaną uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe jeżeli zostaną poniesione ze środków uzyskanych ze zbycia 63/100 udziałów w tym lokalu, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w okresie od dnia 4 maja 2017 r. (czyli zbycia lokalu nr 1) do 31 grudnia 2019 r. (czyli do upływu dwóch lat od końca roku podatkowego w którym lokal ten zbyto).

W konsekwencji, w sytuacji wydatkowania do końca 2019 r. kwoty przychodu uzyskanego ze sprzedaży 63/100 udziałów w lokalu nr 1 stanowiących majątek odrębny Wnioskodawcy na remont stanowiącego przedmiot współwłasności małżeńskiej lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zaspokaja swoje potrzeby mieszkaniowe, obejmujące wskazany we wniosku zakres remontu – będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednak należy, że zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy dotyczące źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu i możliwości skorzystania ze zwolnienia z tytułu poniesienia wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków na własne cele mieszkaniowe z uzyskanego ze sprzedaży ww. udziału przychodu w opisanym stanie faktycznym jest prawidłowe.

Zastrzec przy tym należy, że tutejszy organ interpretacyjny dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym zadanym pytaniem. W odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę kwot i wyliczeń organ informuje, że ich potwierdzenie, nie należy do kompetencji tutejszego organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Kompetencji w zakresie ewentualnej weryfikacji tych danych w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy nie posiada organ interpretacyjny.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r, poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.