Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.311.2018.1.IP
z 26 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina od 1 stycznia 2017 r. jest scentralizowanym podatnikiem na potrzeby podatku od towarów i usług.

Centralizacji rozliczeń w podatku od towarów i usług wraz z Gminą podlegają: Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Szkoła Podstawowa.

Szkoła Podstawowa i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie wykonują żadnych czynności opodatkowanych, jedynie realizują cele i zadania wynikające z przepisów prawa określonych w ustawie o systemie oświaty i pomocy społecznej. Szkoła prowadzi stołówkę szkolną, która prowadzona jest przez personel szkoły (nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Ze stołówki korzystają jedynie uczniowie i nauczyciele. Opłata wnoszona za korzystanie z posiłków jest równa wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu pokrywane są z budżetu szkoły.

Mając powyższe na względzie, prowadzą jedynie czynności zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT.

Natomiast Urząd Gminy wykonuje czynności opodatkowane tylko w nieznacznej ilości, ponieważ eksploatacją i utrzymaniem sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zajmują się Wodociągi Spółka z o.o., które to świadczą usługi dla mieszkańców Gminy z tytułu dostawy wody, poboru ścieków i zajmują się windykacją należności.

Na podstawie art. 86 ust 2a-2h ustawy o VAT, proporcja odliczenia dla Urzędu Gminy nie przekroczyła 2% i Gmina uznała, że proporcja ta wynosi 0%.

Proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT obliczona dla Urzędu Gminy nie przekroczyła 2% i Gmina uznała, że proporcja ta wynosi 0%.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i co miesiąc składa zbiorczą deklarację VAT-7, w skład której wchodzą jednostki budżetowe takie jak: Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Szkoła Podstawowa.

Urząd Gminy jest jednostką budżetową Gminy.

W fakturach związanych z realizacją projektu nabywcą będzie Gmina.

Gmina zrealizowała projekt pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020.

Inwestycja ww. projektu obejmuje budowę siłowni zewnętrznej składającą się z urządzeń do rekreacji i wypoczynku na świeżym powietrzu.

Przedmiotowy projekt nie będzie wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej, nie będzie prowadzona działalność związana ze sprzedażą opodatkowaną ani zwolnioną, ponieważ ww. siłownia będzie ogólnodostępna i będzie służyła do celów użyteczności publicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Otrzymanie niniejszej interpretacji podatkowej jest niezbędne celem złożenia wniosku o płatność do Urzędu Marszałkowskiego Województwa w ramach ww. poddziałania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina od 1 stycznia 2017 r. jest scentralizowanym podatnikiem na potrzeby podatku od towarów i usług. Centralizacji rozliczeń w podatku od towarów i usług wraz z Gminą podlegają: Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Szkoła Podstawowa. Szkoła Podstawowa i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie wykonują żadnych czynności opodatkowanych, jedynie realizują cele i zadania wynikające z przepisów prawa określonych w ustawie o systemie oświaty i pomocy społecznej. Szkoła prowadzi stołówkę szkolną, która prowadzona jest przez personel szkoły (nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Ze stołówki korzystają jedynie uczniowie i nauczyciele. Opłata wnoszona za korzystanie z posiłków jest równa wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu pokrywane są z budżetu szkoły. Mając powyższe na względzie, prowadzą jedynie czynności zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Natomiast Urząd Gminy wykonuje czynności opodatkowane tylko w nieznacznej ilości, ponieważ eksploatacją i utrzymaniem sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zajmują się Wodociągi Spółka z o.o., które to świadczą usługi dla mieszkańców Gminy z tytułu dostawy wody, poboru ścieków i zajmują się windykacją należności. Na podstawie art. 86 ust 2a-2h ustawy, proporcja odliczenia dla Urzędu Gminy nie przekroczyła 2% i Gmina uznała, że proporcja ta wynosi 0%. Proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy obliczona dla Urzędu Gminy nie przekroczyła 2% i Gmina uznała, że proporcja ta wynosi 0%. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i co miesiąc składa zbiorczą deklarację VAT-7, w skład której wchodzą jednostki budżetowe takie jak: Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Szkoła Podstawowa. Urząd Gminy jest jednostką budżetową Gminy. W fakturach związanych z realizacją projektu nabywcą będzie Gmina. Gmina zrealizowała projekt pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020. Inwestycja ww. projektu obejmuje budowę siłowni zewnętrznej składającą się z urządzeń do rekreacji i wypoczynku na świeżym powietrzu. Przedmiotowy projekt nie będzie wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej, nie będzie prowadzona działalność związana ze sprzedażą opodatkowaną ani zwolnioną, ponieważ ww. siłownia będzie ogólnodostępna i będzie służyła do celów użyteczności publicznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą tego, czy ma on możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina zrealizowała projekt, który obejmuje budowę siłowni zewnętrznej składającej się z urządzeń do rekreacji i wypoczynku na świeżym powietrzu. Przedmiotowy projekt nie będzie wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej, nie będzie prowadzona działalność związana ze sprzedażą opodatkowaną ani zwolnioną, ponieważ ww. siłownia będzie ogólnodostępna i będzie służyła do celów użyteczności publicznej. Tym samym, w analizowanym przypadku, Gmina nie poniosła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działała w charakterze podatnika VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, w odniesieniu do projektu pn. „Budowa siłowni zewnętrznej (...)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT oraz zakupione towary i usługi nie są wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.