Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.257.2018.1.IT
z 20 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowego kursu waluty obcej do przeliczenia na złote podstawy opodatkowania do zbiorczej faktury korygującej dokumentującej udzielony klientowi rabat – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowego kursu waluty obcej do przeliczenia na złote podstawy opodatkowania do zbiorczej faktury korygującej dokumentującej udzielony klientowi rabat.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja oraz sprzedaż części dla przemysłu motoryzacyjnego.

Wnioskodawca w celu uatrakcyjnienia oferty oferuje swoim kontrahentom rabaty posprzedażowe uzależnione wyłącznie od wysokości zrealizowanych zakupów w danym okresie czasu. Rabaty udzielone są za okres jednego roku kalendarzowego. Wnioskodawca zawierając umowę sprzedaży z kontrahentem (zwykle umowy pisemne) określa pułap po przekroczeniu którego kontrahent nabywa prawo do rabatu.

Nabywcami towarów Wnioskodawcy są zarówno odbiorcy krajowi jak i zagraniczni. Walutą kontraktu jest zgodnie z ustaleniami złoty polski lub inna waluta obca (euro, dolar amerykański) będąca uznanym środkiem płatniczym w kraju odbiorcy (Wnioskodawca nie korzysta z kryptowalut).

Wnioskodawca w związku z przyznanymi rabatami posprzedażowymi zamierza wystawiać zbiorcze faktury korekty dla danego kontrahenta obejmujące wszystkie faktury sprzedażowe wystawione w danym okresie czasu (tj. danym roku) będącym podstawą do rozliczenia rabatu. Podstawą do wystawienia faktury zbiorczej jest informacja (dokument wewnętrzny) przygotowana przez jeden z działów Wnioskodawcy (informacja sporządzana jest po przeanalizowaniu rocznych obrotów z kontrahentem, zwykle w terminie do 3 miesięcy od daty zakończenia okresu, którego dotyczy udzielenie rabatu), następnie przekazywana do księgowości celem wystawienia faktury korekty.

Zbiorcze faktury korekty będą wystawiane w sposób wskazany w przepisach art. 106j ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT. Data wystawienia faktury zbiorczej nie będzie pokrywała się wprost z terminem zakończenia okresu za który udzielany jest rabat (tj. 31 grudnia danego roku) ani też z datą podaną na informacji będącej podstawą do wystawienia faktury korekty.

W przypadku faktur sprzedażowy dla których przyjęto inną walutę rozliczeniową aniżeli złoty polski Wnioskodawca wystawiając zbiorczą fakturę korygującą zamierza zastosować dla celów przeliczenia kurs waluty NBP ustalony na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę wystawienia informacji przez wewnętrzne służby Wnioskodawcy o przyznanym rabacie a nie datę poprzedzającą moment wystawienia zbiorczej faktury korekty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w przypadku wystawiania zbiorczych faktur korygujących może przeliczyć kurs walut obcych według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu wewnętrznego tj. informacji o udzielonym rabacie?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla przeliczenia kursu waluty w przypadku wystawienia zbiorczej faktury korygującej należy przyjąć kurs NBP ogłoszony ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu wewnętrznego.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio – art. 31a ust. 2 ustawy.

Powyższe przepisy art. 31a ustawy wskazują tryb postępowania w przypadku, gdy kwoty na fakturze zostały wykazane w walucie obcej i odnoszą się one do daty powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2 powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka – art. 106j ust. 3 pkt 1 ustawy.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Zatem przyznany rabat kwotowy dotyczy wprawdzie wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie dla jednego kontrahenta, to jednak należy uznać, że udzielony jest on de facto w konkretnym momencie, a na potwierdzenie tego zdarzenia wystawiana jest faktura korygująca. W ocenie Wnioskodawcy chwilą udzielenia rabatu jest moment sporządzenia dokumentu wewnętrznego z którego wynika, że dokonano sprawdzenia (analizy) wysokości obrotów z danym kontrahentem i w związku z ich osiągnięciem przysługuje mu rabat. A zatem Wnioskodawca powinien dokonać przeliczenia na złote kwoty wykazanej na zbiorczej fakturze korygującej w walucie obcej według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy – w myśl którego – podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Art. 29a ust. 10 ustawy stanowi, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja oraz sprzedaż części dla przemysłu motoryzacyjnego. Wnioskodawca w celu uatrakcyjnienia oferty oferuje swoim kontrahentom rabaty posprzedażowe uzależnione wyłącznie od wysokości zrealizowanych zakupów w danym okresie czasu. Rabaty udzielone są za okres jednego roku kalendarzowego. Wnioskodawca zawierając umowę sprzedaży z kontrahentem określa pułap po przekroczeniu którego kontrahent nabywa prawo do rabatu.

Nabywcami towarów Wnioskodawcy są zarówno odbiorcy krajowi jak i zagraniczni. Walutą kontraktu jest zgodnie z ustaleniami złoty polski lub inna waluta obca (euro, dolar amerykański) będąca uznanym środkiem płatniczym w kraju odbiorcy.

Wnioskodawca w związku z przyznanymi rabatami posprzedażowymi zamierza wystawiać zbiorcze faktury korekty dla danego kontrahenta obejmujące wszystkie faktury sprzedażowe wystawione w danym okresie czasu (tj. danym roku będącym podstawą do rozliczenia rabatu). Podstawą do wystawienia faktury zbiorczej jest informacja (dokument wewnętrzny) przygotowana przez jeden z działów Wnioskodawcy (informacja sporządzana jest po przeanalizowaniu rocznych obrotów z kontrahentem, zwykle w terminie do 3 miesięcy od daty zakończenia okresu, którego dotyczy udzielenie rabatu), następnie przekazywana do księgowości celem wystawienia faktury korekty.

Zbiorcze faktury korekty będą wystawiane w sposób wskazany w przepisach art. 106j ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy. Data wystawienia faktury zbiorczej nie będzie pokrywała się wprost z terminem zakończenia okresu za który udzielany jest rabat (tj. 31 grudnia danego roku) ani też z datą podaną na informacji będącej podstawą do wystawienia faktury korekty.

W przypadku faktur sprzedażowych dla których przyjęto inną walutę rozliczeniową aniżeli złoty polski Wnioskodawca wystawiając zbiorczą fakturę korygującą zamierza zastosować dla celów przeliczenia kurs waluty NBP ustalony na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę wystawienia informacji przez wewnętrzne służby Wnioskodawcy o przyznanym rabacie, a nie datę poprzedzającą moment wystawienia zbiorczej faktury korekty.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy – w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.
   
   

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy – faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi, potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zatem celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym, a ich prawidłowość materialnoprawna zachodzi, jeżeli odzwierciedlają one prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Z powołanych przepisów wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, których celem wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie wystawiał faktury korygujące z powodu udzielenia rabatów posprzedażowych nabywcom, który będzie uzależniony wyłącznie od wysokości zrealizowanych zakupów w danym okresie czasu (okres jednego roku kalendarzowego). Przyznany rabat będzie dotyczył sprzedaży towarów dokonanych w danym okresie dla jednego klienta, jednak zdaniem Wnioskodawcy, że udzielony będzie on de facto w konkretnym momencie, a na potwierdzenie tego zdarzenia wystawiana będzie faktura korygująca. Udzielenie rabatu danemu nabywcy nastąpi, gdy przekroczy on ustalony pułap zakupów, po osiągnięciu którego nabywa prawo do rabatu. Zatem przyczyna uzasadniająca dokonanie korekty nie będzie istniała w momencie wystawienia faktur pierwotnych. W związku z tym, że udzielenie rabatu jest nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia pierwotnych faktur sprzedaży.

Wobec powyższego, zdaniem tutejszego organu – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – przyznany przez niego rabat udzielony będzie w momencie wystawienia faktury korygującej – to na jej podstawie nabywca dowie się o udzielonym rabacie oraz pozna jego kwotę. Dopiero wystawiona faktura korygująca uprawni Wnioskodawcę i zobowiąże nabywcę do dokonania stosownym korekt wcześniej wykazanych transakcji.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Odnosząc się do zadanego przez Wnioskodawcę pytania należy stwierdzić, że w przypadku wystawiania zbiorczych faktur korygujących nie będzie mógł on przeliczać kursu walut obcych według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu wewnętrznego, tj. informacji o udzielonym rabacie. W przypadku wystawiania nabywcom zbiorczych faktur korygujących dokumentujących udzielone rabaty posprzedażowe, dla celów rozliczenia podatku VAT, Wnioskodawca powinien zastosować do przeliczenia walut obcych na złotówki średni kurs waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej (bądź ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.